Zwanger worden Marielle1985- 33 jaar - 2e kindje - ronde 5 (3e na ma) Xxmoixx - 27 jaar - 1e kindje - ronde 16+ (3x vmk en 1 ma 12wk): pauze ivm chromosoomuitslag. LisaLisaLisa - 24 jaar, derde wondertje na 1 zoon (2016) en 1* zoon(2017 met 26wk). - ronde 1 Blomma - 34 jaar - 2e kindje - ronde 11 na mk MamaLayenNo - 34 jaar- 3e kindje- ronde 3 na missed abortion 5nov SjH - 32 jaar - 1e kindje - ronde 3 na missed abortion (13/11/2018) Zonnetje2015 -32jaar- 2e kindje ronde 1 na ma ( met utro en aspirine IOM Gent ivm herhaalde miskramen 5x ma) Mimi1988 - 30 jaar - 3e kindje - dochter* 2014, miskraam 2015, zoon 2016, miskramen 2018 (2x) en miskraam 2019 Parel30 - 31 jaar- 1e kindje - ronde 15 PieterKonijn - 28 jaar - 1e kindje - ronde 1 (na missed abortion 8+1 weken) NOD lijst Juli: 19 - Parel30 20 - Marielle1985 24 - SjH Voor altijd in ons hart ☆ 2018 Blomma - aug mk 9w Roetje08 - okt ma 12w Flamingo1990 - okt mk 10w Nneah - sept mk, dec mk MissMorrow - ma 6+2w, mk 6w Mimi1988 - mk okt. en dec. Xxmoixx - 3 vmk en ma 12 wk Angela22 - 3 mk - mei.nov SjH - ma 9w, nov. Pinguinkje - nov., ma 9 wk Marielle1985 - nov, ma 12.1 wk Kaatje92 - okt, zol/bbz Krily - 3vmk (4+3) 2019 Sarah28 - januari ma Mimi1988 - maart mk AapEnOlifant - maart mk 5+2w Aaav - januari mk Angela22 - maart 8+4 Krily - januari ma 10+3 Zonnetje2015 - februari ma 10.3 PieterKonijn - mei ma 8+1 Regenboogjes ♡ Babywens93 - 25 jaar - 1e kindje - 21 juli 2019 Pinkie88 - 30 jaar - 2e kindje - 2 augustus 2019 Roodborstje2 - 23 jaar - 1e kindje - 11 augustus 2019 Brinsa - 26 jaar - 1e kindje - 2 september 2019 Flamingo1990 - 29 jaar - 1e kindje - 15 oktober 2019 Nneah - 32 jaar - 3e kindje - 29 oktober 2019 Kaatje92 - 27 jaar - 1e kindje - 3 november 2019 MissMorrow - 34 jaar - 1e kindje - 10 november 2019 Roetje08 - 26 jaar - 2e kindje - 14 november 2019 Krily - 24 jaar - 1e kindje - 14 november Aaav - 24 jaar - 1e kindje - 19 november 2019 AapEnOlifant - 27 jaar - 1e kindje - 12 januari 2020 Pinguinkje - 32 jaar - 1e kindje - 31 januari 2020 Sarah28 - 33 jaar - 2e kindje - 30 januari 2020 Afsprakenlijstje 8 juli - sarah28 - termijnecho (10.5 wk) 11 juli - Pinguinkje - termijnecho (+/- 11 wk) 12 juli - nneah - controle vv 7 augustus - Pinguinkje - controle gyn 15 augustus - PieterKonijn - controle gyn na 2x misoprostol
Ik zou graag meeschrijven hier! Zal binnenkort wat berichten teruglezen. Ik kreeg dit topic aangeraden van @mimi1988 We zaten samen in de groep voor januari 2020, maar helaas was er tijdens mijn eerste echo (8.1 weken) geen kloppend hartje te zien. Het was mijn eerste zwangerschap. Inmiddels een heftige miskraam achter de rug. 2x Misoprostol met een week ertussen. Na de eerste dosis ben ik namelijk wel het vruchtje verloren, maar bleek ik op de controle-echo verder nog vol weefsel te zitten. De tweede keer was ook veel heftiger dan de eerste, met heel erg veel stolsels, weefsel en bloedverlies. De laatste dosis was op 6 juli. Na een week heftig bloed- en weefselverlies, had ik de afgelopen week alleen nog maar licht bruinverlies, dagenlang. Ik hoop dat ik nu écht schoon ben. De controle-echo is pas op 15 augustus. Eerder kon niet vanwege de zomervakantie. We wilden er pas vanaf september weer voor gaan, zodra ik weet dat ik schoon ben, maar nu hebben we gisteren iets doms gedaan... Gistermiddag had ik alleen nog een heel klein beetje bruinverlies, en in de avond leek het zo goed als klaar. We hadden door dit drama al wekenlang geen seks meer gehad, dus besloten er gisteravond voor te gaan - en dan voor het zingen de kerk uit, omdat we niet weten of ik schoon ben (controle pas op 15 augustus). En... door alle emoties over de miskraam en dergelijke, de eerste keer erna... zijn we dat laatste compleet vergeten. Jarenlang zijn we zo'n koppel geweest dat het altijd braaf verantwoordelijk doet, en voor de eerste keer in bijna 7 jaar - whoops.... Nu voel ik me dus best wel dom. Wat als er nog een beetje weefsel blijkt te zitten ofzo?? Kun je zwanger worden terwijl er nog een klein beetje restweefsel in je baarmoeder zit? Kan dat kwaad? Kan zaad voor infectiegevaar zorgen? Oei oei, niet zo'n handige actie van ons dit. Sinds gisteravond, na de daad, zit mijn baarmoeder potdicht. Ik kan het niet anders omschrijven. Het voelt zoals het begin van mijn vorige zwangerschap. Er kwam (sorry TMI) ook vrijwel niks uit bij het douchen daarna, en dat lag niet aan mijn vent zegmaar . Ik heb vandaag voor het eerst nada bruinverlies. En het voelt alsof er "iets" in zit van binnen. Wat dus waarschijnlijk (wederom sorry TMI) het cadeautje van mijn vriend is. Nu ook steekjes aan de zijkanten enzo (mogelijk ovulatie - ai ai ai). Als ik straks weer zwanger blijk zouden we dat natuurlijk ontzettend leuk vinden, maar heel handig is het allemaal niet, zo vlak na de miskraam en nog niet eens een controle en/of cyclus gehad. Kan iemand me geruststellen? Hoe dom is dit nu helemaal?
Welkom op dit topic. We weten helaas allemaal wat je doormaakt. Seks hebben als je nog niet helemaal schoon bent kan geen kwaad hoor. Ik heb 10 weken met restweefsel gelopen en hadden in die weken door ook gewoon seks. Had de ene dag wel bloedverlies en de ander weer niet. Volgens mij kan je niet zwanger worden met restweefsel. Omdat je baarmoederslijmvlies waarschijnlijk nog niet is hersteld. Dus bevruchting kan maar innesteling niet. Veel sterkte de komende tijd!
Thanks voor je reactie! Dat geeft alvast een beetje rust. Je leest zoveel wisselende verhalen hierover... Ik merk dat het me ook wel echt leuk lijkt als het nu raak zou zijn (mits er natuurlijk niet iets vervelends met restweefsel aan de hand is wat de stress opnieuw opdrijft, de MA was al zo erg...). Een paar weken terug was het verdriet nog onbeschrijflijk groot, en was ik totaal nog niet bezig met de toekomst. Ik kon alleen maar rouwen. Maar nu voel ik een groeiende behoefte om weer zwanger te zijn. Ik denk dat we het écht proberen nog wel even uitstellen tot september, maar mocht ons oeps-momentje ergens toe leiden, dan zie ik het als een cadeautje.
Welkom! Al is het om een verdrietige reden. Ik ben ervan overtuigd dat je lichaam niks laat innestelen als het er niet klaar voor is. Hopelijk heb je geen restweefsel en wordt die lange weg je bespaard. Gun jezelf wel echt de tijd om het te verwerken, zo kun je ‘volledig’ van de zwangerschap genieten. Op de logische onzekerheden na natuurlijk.
Welkom @PieterKonijn Zolang er restweefsel is heb je geen eisprong werd mij in het ziekenhuis toen verteld. Hier de eerste ronde na de ma weer zwanger. Heel erg blij! En blij dat uk het goed doet tot nu toe. Maar ik heb het een paar weken wel even moeilijk gehad met de emoties die elkaar zo snel opvolgden. Van heel verdrietig naar voorzichtig blij en aan een nieuw kindje durven denken. Nu zijn mijn emoties weer stabiel, maar dat heeft wel even geduurd. Ik wil hier mee zeggen: maak geen overhaaste beslissingen. Neem de tijd die jij en je partner nodig hebben. ❤️
Bedankt voor jullie reacties @Kaatje92 en @mimi1988 Ik ben het helemaal met jullie eens, we willen juist de tijd nemen om bij te komen van alles. We kregen het slechte nieuws in juni, en hebben toen eigenlijk afgesproken om in ieder geval te wachten tot september. 2 maanden de tijd om bij te komen, en ook nog een beetje van de zomer te kunnen genieten. We hebben ook nog eens nét een huis gekocht (dat hele proces liep helaas synchroon met de zwangerschap en de miskraam...) en kunnen er in september in. We willen ons dus ook even op de verhuizing kunnen richten voordat we verder gaan met een volgende zwangerschap. Het was een ontzettend uitputtende periode al met al. Alleen nu, door ons "oeps"-momentje staat alles ineens weer op scherp. De vorige keer waren we ook zwanger na 1x seks... Zegt natuurlijk helemaal niets over volgende keren, dat realiseer ik me ook! Maar hoe klein de kans ook is, ik houd er door die eerdere ervaring wel rekening mee dát er een kans is dat dit ene moment ergens toe leidt. Ik vind het wel een eng idee dat er bijvoorbeeld nog restweefsel zou zijn ofzo, wat dan weer invloed heeft op een nieuwe zwangerschap. Maar als ik jullie zo hoor is die kans gelukkig heel klein.
Welkom @PieterKonijn, ik had je verhaal al gevolgd bij het miskraamonderdeel. Wat naar kunnen de gevolgen toch zijn he na al een klap van het te horen krijgrn dat er geen hartje meer klopt. Ik hoop echt dat je nu schoon bent!! Wat de dames al zeiden kan het geen kwaad, zeker niet als t bloedverlies gestopt is. Maar ik snap je onzekerheid hierover hoor, ik heb me ook om vanalles druk gemaakt na de ma, het haalt je hele onbezorgdheid weg gewoon.
Ik lees al tijdje mee. Vorige maand bevallen na een mission abortion van ruim 15 weken. Met 16 weken bevallen. Hoewel het allemaal nog best vers is groeit toch de behoefte om weer zwanger te zijn. Eigenlijk al heel snel kwam dat gevoel hoewel we ook echt de ruimte willen geven om alles een plekje te geven. Woensdag start ik ook met een coachingtraject. We gaan nog op vakantie en zouden daarna graag het langzaamaan weer willen proberen. Dus ergens tussen eind aug en begin oktober. Mijn eerste menstruatie is nu voorbij en mij benieuwen of mijn cyclus gelijk weer normaal is. Ik ben precies een maand na de bevalling weer ongesteld geworden. Vrij snel gelukkig. Hoop dat de zwangeren hier dit keer een voorspoedige gezonde zwangerschap krijgen en diegene op de wachtbankjes niet te lang hoeven wachten
Erg hè, die onzekerheid na zoiets? Ik had vroeger heel veel vertrouwen in mijn lichaam, stond super relaxt in mijn eerste zwangerschap... Nu denk ik bij alles: het gaat vast wéér fout. Mijn lichaam doet het toch nooit volgens het boekje. Ik maak me constant zorgen dat ik weer een of andere bijwerking krijg, wéér iets wat maar 1% van de mensen krijgt - maar dat juist ik daar weer tussen zit. Er ging gewoon zóveel fout de afgelopen maanden... @MIss X Welkom! En wat enorm rot voor jullie. Je was juist op het punt dat je denkt adem te kunnen halen. Zo oneerlijk... Wat houdt het coachingstraject in? Heeft het met de MA te maken? Misschien is dat ook wel iets voor mij...
@PieterKonijn mijn huisarts adviseerde me om een gespecialiseerde psycholoog te zoeken. Ik vond dat juist wel fijn omdat ik ook weer aan het werk ging en parallel toch ruimte wilde om erover te blijven praten. Uiteindelijk heb ik een coach gevonden die ook gespecialiseerd is in verlies, miskraam en kinderwens. Denk dat het ook wel fijn is met de toekomst om weer zwanger te worden en de onzekerheid die het meebrengt. En wellicht ook wel tijdens een zwangerschap waar bepaalde emoties ook weer kunnen opkomen. Ik kan mezelf heel snel voorbij lopen als die knop om gaat en vind het daarom wel fijn even bewust aandacht en ruimte te creëren. Die stok achter de deur De miskraam heeft ook wel erg veel los bij me gemaakt. Niet alleen teleurstelling maar misschien ook openbaring en het gevoel om echt aandacht te schenken wat gelukkig maakt. Ik had heel erg gevoel het roer om te willen gooien. Voelde me zo helder na de bevalling maar tegelijk ook heel labiel. Coachingvraag gaat daarom ook verder dan alleen de verwerking van miskraam maar wat het ook bij me heeft losgemaakt. (op positieve manier ook wel) Ik heb achteraf best veel voorteken gehad dat deze zwangerschap anders was (niks willen kopen en zoveel twijfels, geen gerust gevoel, mezelf afzonderen en het nooit groot openbaar willen maken van de zwangerschap) en zo zijn er nog meer van die voortekens. Maar ook een reden zoeken (en ook voor onszelf) om alles verklaarbaar te maken waarom het ons dit keer is overkomen. (een echt antwoord ga je natuurlijk nooit krijgen) Daarnaast hebben we ook eerder een bbz gehad in 2012 terwijl ik zwanger was van een tweeling. De jongste is wel blijven plakken maar ook die gebeurtenis was heftig. Ze konden niet vinden waar de pijn vandaan kwam en hoorde pas achteraf na de narcose dat ze het vruchtje incl eileider hadden verwijderd. Was toen maar moeilijk te bevatten omdat ik nog steeds zwanger was. Na de jongste ben weer zwanger geworden maar lichamelijk en mentaal te heftig en te snel dat we ervoor hebben moeten kiezen voor een curretage. En ook dat moet denk ik onbewust een plekje krijgen. Daar hebbeb we te weinig gewoon bij stil gestaan. De wens is natuurlijk om straks echt ruimte te hebben voor een hopelijk gezonde zwangerschap maar vooral oud zeer een beetje achter te laten. Ik ben altijd best vruchtbaar geweest en onze drie meiden zijn nooit echt helemaal gepland. Wel gewenst maar het '' overkwam '' ons altijd een beetje. Gek genoeg kwamen ze altijd op de juiste moment. (wens leeftijdsverschil etc, ze kwamen steeds eerder dan de echte startsein zeg maar) Wij hebben altijd een groot gezin gewild maar omdat ik niet tegen hormonen kan deden we het altijd met condoom. En als er dan wat mis ging dan was het vaak ook gelijk raak. We hebben lang getwijfeld over een vierde en de laatste zwangerschap was dit keer weer heel onverwachts. (alleen sex gehad vlak na de menstruatie zonder voorbehoedsmiddel, deden we heel af en toe omdat ik goed wist wanneer mijn eisprong was ) Mijn eisprong kwam dit keer heel vroeg en ik kende mijn lichaam minder goed dan ik dacht dus. Ik had altijd echt een hele regelmatige cyclus. Een grotere bevestiging konden we niet krijgen dat we een vierde wilden. Alle twijfels waren weg en het klopte gewoon. We hadden wel altijd tegen elkaar gezegd, als we ooit voor een vierde gaan doen we het dit keer echt bewust Die tweede kans krijgen we nu na de zomer en ik moet zeggen. Vind het spannend en het maakt me ook ontzettend onzeker. Omdat ik er nu juist zo mee bezig ben om zwanger te willen worden. Lang verhaal, die coach heb ik denk ik wel nodig
@MIss X Wat ontzettend goed dat je zo de tijd neemt om te reflecteren. Ik denk dat een gespecialiseerde psycholoog een goede keuze is. Hopelijk klikt het met haar (hem?) en helpt het je om alles op een rijtje te zetten en verder te groeien! Ik herken ook wat je schrijft. Soms gebeuren er in het leven heel erg veel dingen achter elkaar, en kun je voor je gevoel niet anders dan "doorgaan". Dan komt er plotseling een onverwachte windvlaag en ligt heel je kaartenhuis omver. Ik heb andere dingen meegemaakt dan jij, maar heb zelf ook zo'n omslagmoment gehad. Wel een aantal jaren eerder dan ik had verwacht gezien mijn leeftijd. Het mooie van een ingestort kaartenhuis is dat je plotseling aan een lege tafel vol mogelijkheden zit. Althans, dit is hoe ik dit zelf heb ervaren. Dat omslagpunt is voor mij overigens nog niet zo lang geleden, en ik moet wel zeggen dat het me zwaar valt dat ik nu wéér onverwacht in een nieuwe rollercoaster ben beland. Maar zo is het leven soms. Ook wat je schrijft over een zwangerschap die je overkomt herken ik wel een beetje. Wij besloten in april dat een eerste kindje welkom was. Echter las ik al een tijdje mee op dit forum, en had ik een instelling van: hopelijk lukt het ons binnen een jaar. We gingen er absoluut niet van uit dat het direct raak zou zijn. Zeker omdat we (omdat we het zo spannend vonden), in april maar 1x onveilig hebben gevreeën. Diezelfde week nog werd ik plotseling ongelooflijk moe, ik kon bijna alleen nog maar slapen. 10 dagen later had ik een positieve test. Het kindje was gepland en heel erg gewenst, maar ik moet ook wel eerlijk zeggen dat ik heel erg schrok. Na alle verhalen over hoe lang de meeste mensen moeten wachten had ik het eigenlijk niet eens als optie gezien dat het meteen raak zou zijn. We waren nog op zoek naar een koophuis op dat moment, wisten totaal niet óf en wanneer het zou lukken in deze bizarre markt. Alles kwam dus tegelijk. Ik ben heel onzeker geweest over de zwangerschap de eerste weken. Ik had last van krampen, was extreem moe. Ik vertrouwde het niet, hoewel de vk zei dat het er allemaal bij hoorde. Echter toen de Moeders voor Moeders-vrouw langskwam bij 6+5 weken en mega enthousiast een knaltest op tafel legde met daarop GEFELICITEERD heb ik mijn gevoel eindelijk toegelaten. Achteraf was ons kindje toen al overleden. Ik heb na de MVM-intake zelfs al kleertjes gekocht enzo. Ik was klaar met de bezorgdheid en helemaal enthousiast. 2 weken later was de droom plotseling voorbij. Het is gewoon uitputtend om constant van high naar low te worden gesmeten. Al moet ik bekennen dat een high hier ook wel weer welkom is. Ik merk dat ik best wel begin te balen van mijn controle-echo op 15 augustus. Dat is nog zó ver weg, en nu moet ik al die tijd in onzekerheid zitten over resten en mogelijk een zwangerschap naast een rest enzo. Hopelijk volgt er hierna gewoon rustig vaarwater. Voor jou, voor mij, voor iedereen die dat wel even kan gebruiken nu.
Hallo meiden. Ik ben hier via @PieterKonijn en @sarah28 beland. Even kort mijn verhaal: 3 juni te horen gekregen dat het hartje gestopt was met ruim 11 weken, maar ik was 14 weken "zwanger". Dus ruim twee weken met een dood kindje gelopen. Misoprostol gekregen gevolgd door een minibevalling. Daarna was er nog restweefsel dus nog een keer de pillen. Steeds blijven bloeden en het ging maar niet weg dus woensdag 17 juli een curretage gehad. Nu bijna een week verder bloed ik (na 6 weken) bijna niet meer en hoop ik dat mijn cyclus snel weer terug komt wamt de wens is nu nog groter! Aanstaande donderdag heb ik de controleafspraak. Ben heel benieuwd. Ik lees graag mee hier. Het doet me echt goed om met lotgenoten te praten.
Jeetje wat heftig en wat een nasleep heb je gehad zeg! Hopelijk is je lichaam snel weer op de rit! Welkom!
@nien Hoi Kaatje Het navelstreng zat 3x heel strak om zijn nekje maar of dat echt de oorzaak was weten we nooit zeker. Wel waren onze echo's nooit geruststellend. Vaak moeten terugkomen omdat hij zo stil lag maar bij laatste controle in ziekenhuis met 14 weken was alles wel goedgekeurd. Geen afwijkingen te zien en bewoog nog steeds weinig maar lag niet zo stil als eerst. Misschien zat hij toen al vastgestrengeld of was er toch wat mis. @Nien92 wat vervelend zo'n nasleep en inderdaad erg naar dat je zo lang heb gelopen met een kindje dat al niet meer leefde. Succes bij controle afspraak. Ik vond het heftiger dan ik dacht om weer terug te komen. Hoop dat alles goed is.