Thanks voor het delen! Vind het altijd fijn om te lezen hoe dat bij anderen gaat. En jeetje die pijn rechts is misschien dus helemaal niet zo gek? Het zit achter bij mijn rechterheup, deels bij mijn bil, en straalt uit naar mijn bovenbeen. Vooral bij het opstaan voel ik het zeuren. Het begon ongeveer een week voor ik de ingreep kreeg, alleen was het toen wel erger dan het nu is. Waar zit het bij jou? Na de ingreep was het even weg, maar sinds de bloeding van vrijdag zit het er weer. Daardoor ben ik steeds bang dat ik iets heb beschadigd. De gynaecoloog zei dat het niks te maken kan hebben met mijn miskraam, maar ik geloof daar niet zo in. Het kwam wel precies rond dezelfde tijd namelijk... en na de operatie leek het ook even weg. Dezelfde gyn zei dat lage rugpijn niks met mijn baarmoeder te maken kan hebben, ook al ligt die helemaal naar achteren bij mij, en heb ik tijdens mijn menstruatie altijd rugpijn. Vond ik ook een beetje raar...
Zou die pijn niet vanuit je bekken kunnen komen? Toen ik 34 weken zwanger was van mijn zoontje had ik ook pijn heel laag onder onder in mijn rug dat uitstraalde naar mijn bil of zelfs naar mijn bovenbeen. Fysio is heel goed met zulke pijntjes als je goed hersteld bent!
@Marielle1985 @Loveischocola Wat apart, ik zat het me net af te vragen na het typen! Jullie herkennen dit dus? Het straalt bij mij uit naar de voorzijde van mijn bovenbeen, en zit alleen aan de rechterkant. Op een mega irritante plek: soort van rechts van mijn stuitje bij mijn bil/heup. Toen ik nog zwanger was van een levend vruchtje had ik het niet... Ik wist helemaal niet dat dat ook kan ontstaan door restweefsel (en een daaropvolgende ingreep)? Wat gek. Misschien omdat ik zo lang de hormonen in mijn lijf heb gehad ofzo...
@PieterKonijn Door je hormonen worden je bekken ect weker wat goed is voor de bevalling. Maar bij sommige begint het al vroeger in de zwangerschap dan bij een ander, en meestal hebben die personen ook al rug/bekken klachten. Vorige zw had ik er ook al btje last van, en bij deze liep ik vanaf week 7 al bij de bekkenfysio. Omdat er zo korte tijd tussen de zwangerschappen heeft gezeten kon mijn lichaam niet bijkomen. Ik raad je daarom toch aan na de fysio te gaan.. om erger te voorkomen. Hopelijk voel je je snel weet beetje goed. Dan kunnen jullie het afsluiten, en als jullie er beide klaar voor zijn opnieuw beginnen. Zijn je zw testen al minder fel? Of test je niet meer?
Jeetje daar had ik geen idee van! Ik ben hypermobiel, dus zie de fysio zo af en toe, maar op deze plek heb ik nooit eerder last gehad. Ik dacht dat het een soort baarmoederkrampen waren die uitstraalden ofzo. Dacht dat bekkenproblemen echt iets voor later in de zwangerschap waren. Bedankt, ik voel me zoveel meer gerustgesteld nu! Overigens wel raar dan van die gynaecoloog die net deed alsof het totaal niks met de zwangerschap te maken had. Ze zei dat ik naar de huisarts moest gaan en dat moest laten nakijken, wéér extra stress er bovenop. Terwijl dit gewoon onwijs logisch klinkt, ook met mijn hypermobiliteit (kon ze weten, is aangeven ivm de ingreep op de OK). Wat die testen betreft: ik test altijd op maandagochtend, dus morgen weer! Ben heel benieuwd. Misschien doe ik binnenkort ook weer een ovulatietestje. Ik was ermee gestopt omdat ik chagrijnig werd van iedere keer die vals-positieve knaltesten. Hoe gaat het met jou? Kun je rustig in deze zwangerschap staan? Ik geloof dat het na mij eigenlijk bij iedereen goed is gegaan in het januari-groepje toch? Dat is wel een opluchting.
@PieterKonijn Sowieso heb je na een operatie vaak meer rugpijn ect want je ligt plat op een tafel, in een koudere ruimte niet bepaald relaxt voor je lichaam ofzo, en met je hypermobiel al helemaal niet.. plus de zenuwen waarbij je lichaam toch onbewust aanspant krijgen je spieren flink klap van! Ben benieuwd na je test morgen, ik zou wel pas met ovulatie test beginnen als je Zw test (bijn) wit is alleen al voor je gemoedrust! Hier gaat verder wel goed, op mijn onzekere momenten na.. maar dat blijft blij dat steeds meer voel, onzeker als dag niet voel terwijl op dit termijn helemaal niks uit maakt... Maar had wel vanaf begin zwangerschap een goed gevoel en dat scheelt wel enorm. Maar een miskraam/ma hakt er wel in... Gelukkig kan ik wel ervan genieten dat ik zwanger ben, en dat moet ook!
Okee ik was even eigenwijs en heb tóch een ovulatietestje gedaan... (naar de rest van je advies luister ik wél @Loveischocola - maar ik kon me niet inhouden ) en... NEGATIEF!!! Eindelijk, voor de allereerste keer in deze rotperiode, na iets van 6 vals-positieve knaltesten door restweefsel. Écht duidelijk negatief. Ik ben zó blij! Jullie berichtjes, o.a. jullie suggesties mbt bekkenpijn en andere geruststellingen, hebben mijn dag compleet veranderd. Voor het eerst in 1 a 2 maanden durfde ik buiten weer een rondje te lopen in het park, iets wat ik door de constante pijn en bloedingen gewoon niet meer kon en durfde, maar waar ik gigantisch naar verlangde. Lekker samen in het zonnetje wandelen, even geen zorgen om de pijn rechts en om bloedingen (niet gehad!) We zijn zelfs 2 keer gegaan. Ik voelde ook gewoon hoe de circulatie in mijn benen weer op gang kwam, dat was super slecht geworden door al het verplichte bankhangen van de afgelopen weken. De pijn rechts is nu zelfs minder geworden, en niet onbelangrijk: ik voel me zóveel happier! Door die negatieve ovulatietest weet ik ook dat ik vanaf nu betrouwbaar kan testen, en dus daadwerkelijk kan zien of ik een eisprong heb. Ik heb de dipsticks van Sensitest besteld en ga beginnen zodra ze binnen zijn. Dan kan ik straks, tijdens de 2 weken na de eisprong, ook de angst voor complicaties even uit m'n hoofd zetten. Want: niet ongesteld worden die 2 weken is een logisch onderdeel van je cyclus - ipv weer een of ander teken dat er iets mis is. Hoeveel weken na de ingreep hadden jullie een eisprong? Ik kijk er echt naar uit om dat hij te kunnen houden.
Ps: die Kruidvat-testen verkleuren gigantisch met de tijd, maar die oude 2 testen hadden 2 knalstrepen zoals in het controlevak (zelfs donkerder nog)
Mijn pijn zit meestal voor eigenlijk op de plek van mn blindedarm, maar ook vaak zat in mn rug precies waar jij omschrijft. Straalt soms ook uit naar zij en lies. Plus het neemt toe als ik veel til. Ik had ook al eens aan bekkenpijn gedacht, maar na het lezen van alles denk ik dat misschien ook nog meer.
Heb je ook bij het opstaan zo'n pijnscheut waar je even doorheen moet? Dat heb ik nu steeds, en ik lees dat die opstapijn typisch is voor bekkenklachten.. Ik ga eerst even lekker herstellen, maar daarna wel naar de fysio als het blijft aanhouden. Ook wel fijn voor een nieuwe zwangerschap om hier vanaf te zijn!
@sarah28 @Marielle1985 Misschien kunnen jullie mij helpen. Ik zie dat jullie ook al kindjes hebben. Ik voel me soms zo opgejaagd dat het verschil tussen mijn dochter en een eventuele tweede steeds groter wordt. Ik heb nooit de wens gehad kids heel dicht op elkaar te hebben. Maar met de zwangerschap die niet goed is gegaan had er 3 jaar tussen gezeten en dat leek me leuk. Nu mag ik blij zijn als het voor dr 4e jaar lukt. Ik denk dan soms ze hebben niks meer aan elkaar, ze vindt het vast niet leuk meer straks. Lastig!
@PieterKonijn hier 2 weken na ingreep een menstruatie. Of ik toen een ei gehad heb, weet ik niet. Had het nog niet verwacht, dus ook niet getest. @Dikkiedik123 hier zit straks 3 jaar en bijna 4 maanden tussen. Vond dat eerst een dingetje hoor, maar ik zie er nu ook de voordelen van in: - baby is 9 maanden als grote broer naar school gaat. - baby heeft dus even eigen tijd met mama overdag - broer kan ‘helpen’ met de verzorging van de baby - broer kan hem veel helpen en leren als hij wat groter is
@Dikkiedik123 hier zit straks 4 jaar tussen de middelste en de baby. Ik heb me nooit echt druk gemaakt over dat leeftijdsverschil, maar kan me er wel iets bij voorstellen. Temeer als het om een tweede kindje gaat. Wel kan ik zeggen dat ik dit zo'n ontzettend fijn verschil vind! De meisjes snappen echt wat er aan de hand is, zijn er ook mee bezig en praten over "onze baby" of noemen de naam al gewoon. Ik vind dat echt genieten <3 Als ik meteen zwanger was geweest had de jongste het echt een stuk minder bewust meegemaakt en dat vind ik echt heel veel waard. Natuurlijk is een verschil van 4 jaar straks anders dan een verschil van 3 jaar, maar niet noodzakelijk slechter! Je oudste kindje zal veel meer begrip kunnen opbrengen voor de dingen die een baby nog niet snapt. Met 3 jaar verschil zit de leefwereld van je kindjes wat dichter bij mekaar, maar zal je ook net wat meer frustratie zien bij je oudste kind denk ik. Elk verschil heeft zo wel zijn voordelen en ik denk ook dat je die straks zeker zal zien als je weer zwanger bent of als je tweede kindje er is.
Ik snap je gevoel. Toen ik vorig jaar zwanger was zou er precies 3,5 verschil zitten tussen onze twee kinderen. Opzicht prima, zoveel scheel ik ook met mijn broer en vooral met vakanties was dat leuk. Nu gaat er 4,5 jaar tussen zitten en er zitten zeker voordelen aan. Ik kan met die tweede precies dezelfde dingen doen als ik met de eerste heb gedaan, als mijn oudste op school zit. Samen naar de kinderboerderij, Speeltuin, babyzwemmen, peutergym. Dat lukt niet als je 2 ukkies dicht op elkaar hebt. Ik scheel nu 6 jaar met mijn oudste broer en hebben sinds we volwassen zijn hele goede band. Probeer het los te laat. Grote verschil is er nu toch al. Dan maken die paar maandjes ook niets meer uit!
Thanks voor de reacties meiden! De voordelen die genoemd worden kan ik me zeker in vinden. Ik ga het proberen los te laten,
Had ik ook toen t net gebeurd was, mijn zoontje is al 7 en ik wilde altijd wel wat tijd ertussen maar dan jaar of 4/5. Dat lukte niet helemaal door nieuwbouwhuis etc (ben niet iemand die alles tegelijk doet ). Dus toen t misging dacht ik ook oneee straks is hij onderhand 9 als t nog n keer mag lukken en geboren word. Maar diverse mensen hielpen me dat uit mn hoofd te praten, je kunt er toch niis aan veranderen. En nu heb ik er helemaal vrede mee maar dat duurde dus wel even. En mijn zoontje vindt t fantastisch, natuurlijk zal t spelen anders zijn maar daar heeft hij zn eigen vriendjes voor. Vind vooral een fijn idee dat ze hopelijk later als ze ouder zijn elkaar hebben.
Zojuist was ook de zwangerschapstest negatief! Bye bye HCG, en hopelijk Hallo nieuwe cyclus Heb nog nooit zo'n dikke vette controlestreep gehad (iiiets te weinig gedronken misschien..?) en er was niet eens een vaag lijntje zichtbaar. Ik vind wel dat het van binnen nogsteeds raar voelt, soort van beurs, trekkerig en droog. Ik heb ook helemaal geen afscheiding, het voelt (tmi) echt als de woestijn daar beneden. Als iemand mij kan geruststellen, graag! Dit lijkt zó totaal niet op de beschrijving van het ziekenhuis! @Dikkiedik123 Zelf heb ik geen kindjes, maar 2 heel goede vrienden van mij hadden iets vergelijkbaars in hun gezin vroeger: kinderen die 2 jaar scheelden en elkaar constant in de haren vlogen, en kinderen die 5 jaar scheelden die de beste maatjes waren. Het kan dus echt alle kanten op, en karakter speelt soms een grotere rol dan leeftijd. In één van die gevallen kwam het op latere leeftijd goed, in het andere geval is het altijd zo gebleven (met als verschil dat het in de haren vliegen nu een soort vervreemding naar elkaar is geworden).
Ik ben weer wat meer gerustgesteld en fijn dat er zo veel herkenning is. Ik heb ook altijd veel gedaan met mn dochter zoals zwemmen, peutergym, peuterdans kinderboerderij en het is inderdaad leuk om dat met een tweede weer te kunnen doen. En een broertje/zusje hoeft niet per se het beste speelkameraadje te zijn, daar zijn vriendjes voor. Karakters zijn inderdaad nog belangrijker dan leeftijd en daar heb je al helemaal geen invloed op. Kortom loslaten haha ik probeer t echt @PieterKonijn heerlijk een negatieve test haha voor nu dan hierna willen we weer positieve testen. Ik vond dat echt een eerste mijlpaal geen HCG keer jeej Voor degenen met een bloedtrauma / geïnteresseerden in eerste menstruatie na curettage; ik schreef gisteren dat het een normale menstruatie leek. Nou ik loop nu soort van leeg en het doet zeer!! (Sorry goor te veel info). Dus het is wel een heftige!