Ik vind dat 1 van de meeste nare momenten uit de hele miskraam periode, het moment dat dat echo ding op je buik gaat en dan de woorden “dit is niet goed”. Krijg er weer de rillingen van. Snap dat dit een beladen dag is. Sterkte vandaag, maar geniet ook van de kleintjes in de buik. Voel je ze al?
De situatie met een beetje humor proberen te benaderen als ik mezelf er weer eens helemaal in verloor. Mn vriend hielp daarbij. Struisvogel politiek hielp ook, dus niet elke dag denken hoeveel dpo is dit, wat voel ik maar doen alsof het er niet is. Als dat lukt kan je ineens een paar dagen verder zijn (ok dan kwam wel de terugslag hoe ver ben ik NU en oh wat voel ik )
Ja ik heb al besloten niet meer in mijn app te kijken. Kwaaltjes zullen er door de utro sowieso wel zijn, dus daar ga ik ook niet op letten.
Ja bij mij staat ook herinnering in mijn geheugen gedrukt. Ze was al tijdje aan het zoeken en ook ik zag geen knipperend hartje. Ze pakte zacht mijn arm vast en zei "Ik kan geen hartslag vinden." Sinds gisteren voel ik ze heel bewust, heel fijn gevoel. De ene schopt naar links en de ander naar rechts. Ze schoppen niet elkaar
Heb deels uitslagen voor stolling binnen maar snap niet zoveel van. Iemand die het ook deed en weet iets meer? Volgens mij de waarde is prima behalve eerste waar staat <0.01. (Referentiewaarde 0-10). ik heb ergens volgende week belafspraak maar wachten is niet mijn sterkte kant
Ik voel me precies hetzelfde! Was 2 december uitgerekend.... Toch best confronterend. Het begon al de eerste week van november toen ik me bedacht dat ik met verlof zou gaan. Ik lees graag mee voor de tips!
Ik heb geen tips, ik google me suf over zwangerschappen en miskramen, elke keer als ik zwanger ben of zwanger wil worden... Ik ben heeeeel slecht in mezelf afleiden. Het enige dat werkt, is Sims 4 spelen en werken aan m'n YouTube-kanaal. Maar zelfs die dingen stel ik uit om obsessief te kunnen googlen.
Mijn tactiek is: er niet aan denken. Zodra mijn gedachten afdwalen naar mijn angsten forceer ik mezelf aan iets anders te denken. Ik heb werkelijk elk mogelijk scenario al uitgedacht, al honderden keren mezelf ervan overtuigd dat het weer mis gaat, en al ontelbaar keer mijn kwaaltjes geanalyseerd. Die gedachten helpen niet, ze maken me alleen erg verdrietig. Dus dat is mijn tip. Wees je bewust van je gedachten, wees streng voor jezelf en denk aan iets anders. Het is niet makkelijk, maar uiteindelijk krijg je er wel handigheid in.
Sims 4 is wel leuk! Heb je ook onderzoeken lopen naar de oorzaak van je miskramen? Is daar al iets uitgekomen?
Als de referentiewaarde 0 tot 10 is, dan is 0,01 volgens mij goed. Want boven de 0. Maar ik heb er verder geen verstand van. Kan je de bel afspraak misschien vervroegen? Kan me voorstellen dat dit voor onzekerheid zorgt.
Ik heb alle onderzoeken in NL gehad, is niks uitgekomen. We wachten alleen nog op de uitslag van de karyotypering (24 dec) en we hebben gemaild naar Gent voor een afspraak.
Ja dat ken ik, net als de eerste weken van je zwangerschap. Ik ben er ook mee gestopt toen om mezelf perse af te leiden oid, ik liet t er gewoon maar zijn. Dat werkt bij mij uiteindelijk t beste dan proberen t er niet te laten zijn. En onbewust had ik toch veel afleiding door mijn zoontje, werk o.i.d., maar dat ging dan vanzelf.
Herkenbaar... had maansag n groeiecho bij de vk die bij de ma het slechte nieuws moest vertellen... was toch een beetje raar hoor. Wat gewwldig dat je ze voelt!