Ronde 10 hier ingegaan, 2e dag al van t spuiten. Uitgangsecho was goed, alles mooi rustig daarbinnen. Zo rustig dat 1 eierstok niet eens vindbaar was voor t eerst. Maar geen vindbare eierstok = een rustige eierstok. Maandag weer heen
Morgen weer terug naar Genk voor de controle echo. Woensdag wat bloedverlies gehad op 6 of 7 dpo. Heel benieuwd of het een bijwerking is geweest van de utro of van een evt innestelling.
Deze cyclus gebruiken ze in principe om alles in kaart te brengen. De utrogestan hebben ze gestart voor een betere innesteling. Ik ga er van uit dat ze de dikte van het baarmoederslijmvlies weer meten en progesteron gaan prikken. Ik heb geen idee of ze al iets zouden kunnen zien. Ze zeiden wel dat ze in principe nog een scopie wilden plannen morgen, maar of die tzt door kan gaan zal eraan liggen of ik wel of niet zwanger ben deze ronde. Ze zijn heel snel en adequaat daar, maar nooit zo spraakzaam qua wat ze exact gaan doen. Aangezien het op de fertiliteits/IVF poli denk ik dat ze ervan uitgaan dat de meesten het wel weten .
Ik ben op 14 dpo (veel later dan de laatste rondes, toen was het steeds 11 of 12 dagen na dpo) ongesteld geworden en ben nu in afwachting van t einde van het bloeden. Heb gister toch maar (eindelijk) mijn corona booster gehaald (ik had corona in januari toen ik hem zou halen, en bedacht me nu ook m'n officiële herstelbewijs verliep, dat t tijd was om m toch te halen) - Hoop maar dat t m'n cyclus niet in de war schopt. Deze ronde gaan we voor t eerst ook maar (naast 'regulier' proberen) zelfinsemimatie proberen om de kansen te vergroten. Ben benieuwd...
Dikte van het baarmoederslijmvlies was goed (8.8mm). Er is weer bloed geprikt. Onder andere een hcg, maar ik ben nog niet gebeld. Afwachten dus!
Hallo dames... Ik mag/moet me hier ook melden... Tijdens de echo afgelopen woensdag is geconstateerd dat er sprake is van een leeg vruchtzakje/veel te weinig foetaal weefsel (ze denken iets mini onderin gezien te hebben). Maandag naar de gynaecoloog voor een dubbelcheck en medicatie om de miskraam op te wekken. Dit kindje was onverwacht, maar wel welkom. Bij mij is hiermee de wens voor een 2e erg aangewakkerd, mijn man ziet veel beren op de weg. Verder zal ik me/ons een stukje voorstellen; ikzelf ben inmiddels 39, mijn man 45. Wij hebben in 2021 ons 1e zoontje verloren na 22 weken zwangerschap op 1 dag na precies een jaar later werd zn broertje gezond en wel geboren. Die is inmiddels 6 maanden oud, super gezellig en altijd vrolijk, zo kun je er wel 10 hebben! Ons zoontje heeft daarnaast 2 grote (half)zussen van 19 en 16.
Helaas welkom bij dit clubje. Wat erg van je miskraam. En wat een heftig verleden. Geef jezelf de tijd om te herstellen. Lichamelijk en mentaal. Heel veel sterkte.
Dankjewel... De soap is nog niet eens compleet blijkbaar. Maandag was ik bij de gynaecoloog om te bevestigen dat het niet goed zat en medicatie mee te krijgen om de miskraam opte wekken. Bij de controle echo bleek er toch een vruchtje te zijn van ongeveer 5 weken. De gyn heeft de beelden van de verloskundige ook bekeken en bevestigde dat daar echt niks zat. Er is dus wel wat ontwikkeld nog, dus ze wilde geen medicatie meegeven, maar eerst volgende week afwachten of er dan verdere ontwikkeling is. Ze wil dan wel een hartje zien. Bij geen hartje is het niet goed. Ze sprak over een mogelijke diapauze, dat ze dat vaker gezien had. Ikzelf heb er niet veel vertrouwen in, als ik zo lees gaat het bijna altijd alsnog mis. Ik ga er dus wel vanuit dat het mis gaat. Maar dit is wel een emotionele mindfuck.
Hoi dames, ik wil ook graag meeschrijven. Lang verhaal kort heb ik eind mei een missed abortion gehad. We kwamen erachter tijdens de 12 weken echo. Het hartje moet kort na de eerste (goeie!) echo met 8 weken gestopt zijn met kloppen.. 1 juni een curettage gehad, een maand de pil moeten nemen om bms te herstellen en 6 juli een gynaecologische controle gehad. Alles zag er prima uit, met een follikel van 16mm! Ik heb mijn eisprong niet gevonden met ovulatietesten, wel 1 dag verhoging lh en daarna is m'n temperatuur gestegen. Dus ik veronderstel dat ik op 11 juli mijn eisprong heb gehad. Kan ook wel kloppen met de grootte van de follikel de week ervoor. Nu 9 dpo en het is afwachten en ik word gek van onzekerheid. Mijn testen waren nog altijd niet 100% negatief na mijn zwangerschap. Beetje misselijk nu, af en toe wat steken in mijn borsten. Deze ochtend roze afscheiding, wat nu weer gestopt is. Beetje krampjes/steekjes al een aantal dagen.. Hopelijk worden vanaf morgen of overmorgen de testen weer donkerder. Ik zou graag een paar dagen vooruit in de tijd willen nu. Veel succes aan iedereen! Ik probeer de laatste 10 pagina´s bij te lezen, zodat ik jullie verhaal leer kennen.
Dit gaat je inderdaad niet in de koude kleren zitten. Ik heb een soortgelijke situatie gehad bij de 1e miskraam. 3 weken uiteindelijk van het kastje naar de muur gestuurd. Hopelijk is het bij jou wel die diapauze en zien jullie volgende week een kloppend hartje, maar ik begrijp dat alle gedachtes en emoties door je lijf razen. Sterkte!
Even een update vanuit hier. Gisteren en vanmorgen een positieve zwangerschapstest. Morgen nog eens testen en dan overleggen met de gyn. Ik vind het doodeng
Even een update vanuit hier. Gisteren en vanmorgen een positieve zwangerschapstest. Morgen nog eens testen en dan overleggen met de gyn. Ik vind het doodeng
Dank voor je reactie! Ik heb weinig hoop hoor... Het is "fijn" om mensen te spreken die weten hoe het voelt en is. Ik merk dat mijn man bijvoorbeeld veel afstand heeft, hij heeft nog geen vruchtje gezien op de echo. Bij onze andere kinderen kwam er toen pas bij hem enig besef zeg maar en pas echt een diep gevoel toen hij ze vast had na de bevalling. Dus hij voelt niet wat ik voel.
Joh wat spannend! Ik hoop dat het goed blijft zitten en je over een maand of 8 een gezond kindje in je armen hebt...
Jeetje wat een rollercoaster. Ik hoop dat het gewoon goed zit en je volgende week een hartje ziet kloppen.