Wat spannend @Padmee! Hier de kogel door de kerk... Er was wel groei, maar onvoldoende en geen hartactie, dus wordt de miskraam opgewekt. Ik heb inmiddels de myfygyne ingenomen en donderdagochtend de Misoprostol. Bij Mason (en Timothy) werkte dit allemaal vrij snel en goed, dus ik heb hoop dat mn lichaam er nu ook weer goed op reageert en we zonder gedoe op vakantie kunnen.. Ik gun mezelf zo ontzettend 1x een probleemloze zwangerschap.... 1x maar.... 1x goede echo's, geen zorgen, een normale bevalling en geen operaties er kort na.. 1x maar.... Tot nu toe.. Mason bij de 20 weken CHD, zwangerschapsafbreking... Timothy, bij 19 weken erg groot, groeiecho geadviseerd, bij 26 weken klein, opvolging geadviseerd... Bij 36+4 gebroken vliezen. Uiteindelijke geboortedatum met hulp 14-1 (Mason 15-1). Balletjes niet ingedaald, operatie voor ie 1 is. En nu dit... Ik wil zo graag 1x mee maken hoe het is om nergens slecht nieuws/zorgen te krijgen..
Heftig! Hopelijk kun je de miskraam snel afsluiten, zonder gedoe en ik gun je dat je heel snel een zorgeloze zwangerschap mag hebben!
Hier inmiddels 5 weken zwanger. Megaspannend want voorgaande keren ging het iedere keer mis tussen de 5 en 6 weken. Wat zou ik blij zijn als we de eerste echo 10 augustus al zouden halen. Ik heb afgelopen zaterdag 1 druppel rozig bloedverlies gehad, daarna niks meer.
Vreselijk spannend he die eerste weken, zeker nadat je een of meerdere miskramen hebt gehad. Dat wachten duurt ook zoooo vreselijk. Jij hebt je eerste echo dan met 7 weken als ik goed tel?
Ja klopt. We gaan op vakantie dus dat was nu sowieso de vroegst mogelijke optie. Vooralsnog komen er geen bijzonderheden uit de onderzoeken en preventief gebruik ik nu utrogestan, dus de hoop is er dat het deze keer goed gaat. Maar het vertrouwen terug krijgen. Ik zie dat je ook zwanger bent. Even gemist hoe ver nu? Gaat het goed?
Ja klopt inderdaad! Heeeell pril nog, ik ben vandaag nog maar 13dpo dus morgen 4 weken zwanger. Tot nu toe een goede oploop qua testjes en wat krampjes en steekjes in mijn onderbuik, maar verder merk ik (nog?) Helemaal niks. Behalve dan de extreme zenuwen of het wel goed blijft gaan dit keer. Ik ga denk ik deze week ook alvast maar de VK bellen en vragen of ze me een vroege echo, ook t liefst bij iets van 7 weken willen geven. Dan hoef ik maar 3 weken op de tanden te bijten. Eerder zal ik sowieso niet gerust zijn! Wat voor onderzoeken heb jij dan nu gehad, bloedonderzoek op hormoonwaarden?
Ohhh spannend!! We hebben hier in NL een chromosoomonderzoek gehad. Kwam niets uit. Stolling doen ze 3 maanden na een MK niet, maar ze zegt er komt 99% van de keren ook niks uit. Na de 3de keer doorverwezen naar België via de VK. Daar zijn inderdaad de hormonen geprikt, ook op PCOS. Infectieziekten zijn geprikt en gewoon lab. Cyclus is volledig opgevolgd. Na de eisprong ben ik begonnen met de utro, hun zeggen daar baat het niet, dan schaad het niet. Op basis van de echo's weten we dus dat het slijmvlies dik genoeg was om in te nestelen en het leek erop dat het daar altijd mis ging. Mocht het alsnog mis gaan zal ik nog een scopie krijgen. Deze keer voor het eerst 6dpo wat bloed verloren. Verder wel gevoelige borsten en wat duizelig. Frustrerend is dat het ook van de utro kan zijn en uit ervaring weet ik dat het bij mij kan starten met bloedverlies en dan pas symptomen die afnemen. Dus nog even in spanning zitten. Ik zou zeker voor een vroege echo vragen! Normaliter heb je daar recht op
Dankjewel @Padmee Wat spannend @DBoer en @NG87 Vraagje aan jullie... Ik heb vanmorgen vroeg (6.00) de Misoprostol ingebracht. Uurtje blijven liggen. Vanaf 8.30 wat grote stolsels gehad en flink buikpijn (niveau erger dan menstruatie terwijl ik combi ibuprofen en Paracetamol op had). Nu nog wat zeurende buikpijn (menstruatie op hevige dag niveau) en "lichter" bloed, zowel qua kleur als hoeveelheid. Kan dit het al zijn? Of is jullie ervaring dat je echt wel flink dubbel ligt? Mijn ervaringen met Misoprostol zijn met 22 en 37 weken en dat verliep heel anders dan nu. Van de verloskundige begreep ik dat je normaal een opbouw in pijn had en dat ineens weg was als je het vruchtje verloor, maar de opbouw herken ik wel, maar nu dus nog steeds vervelende buikpijn, maar weinig bloedverlies (een 2e dag menstruatie hoeveelheid) nog. Ik word hier echt wat onzeker van. (En ben al geïrriteerd omdat ik er net achter kwam dat er een fout gemaakt is bij het plannen van de controle afspraak, die staat voor morgen ipv volgende week, die mail ontving ik dus om 17.08 terwijl ze om 16.30 niet meer te bereiken zijn).
Bij mij zijn ze alle 3 spontaan op gang gekomen. De 1ste keer blokkeerde het vruchtje echter de baarmoederhals waardoor ik teveel bloed verloor en ze het handmatig hebben moeten verwijderen. Door de hoeveelheid bloed en stolsels dacht ik dat het vruchtje er al uit was, maar niet. De 2de en 3de keer verloor ik niet mega veel bloed. Wel beide keren het grote stolsel eruit voelen komen. Wat vervelend van die afspraken! Als ze hem per ce door willen gaan heb je wel kans dat je dan al weet of al alles eruit is. Bij mij kwam het stolsel wat er nog uit moest namelijk iets later als het eerste bloedverlies (ook met stolsels).
Thanks @NG87 voor je reactie. Het 1e stolsel van vanmorgen voelde ik echt, deed beetje zeer ook met naar buiten komen. De rest niet meer. Maar jouw ervaris dus dat het ook even kan duren. Ze hadden het steeds over enkele uren nadat je bloedverlies en krampen op gang waren gekomen, maar dit is wel langer al dan enkele uren en heb niet t idee dat het gauw ophoudt.
Ja mijn ervaring is helaas dat het ook langer kan duren. Mijn gevoel was altijd dat ik er het liefst zo snel mogelijk vanaf wilde zijn om het achter me te kunnen laten, maar helaas werkt het niet zo makkelijk
Bij mij begon ik 2 á 3 uren na het inbrengen flinke krampen te krijgen en heb daarna ongeveer 2 uren echt heel heftig gebloed met veel klonten, heb toen continu op de wc gezeten waarbij er een continu straaltje was alsof ik aan het plassen was. Daarna nam het bij mij weer wat af en was het op te vangen met maandverband, buikpijn ging toen naar vergelijkbaar bij menstruatie (maar dan wel met een flinke dosis naproxen en paracetamol in mijn lijf). Heb zelf omdat ik twijfels had de volgende dag toch de 2e dosis ingebracht omdat ik geen vruchtje had gezien, toen weer flinke krampen gehad en opnieuw wat stolsels, maar niet zo erg meer als die 1e dag. Heb daarna nog een week continu wel pijnlijke menstruatieachtige krampen gehad die prima met alleen paracetamol te doen waren, bleef nog een week licht tot matig vloeien en af en toe kwam er nog een stukje weefsel. Had zelf na 1 week echo controle en toen was ik schoon. Het bloeden was toen ook zo'n beetje klaar. Ik heb dus verder niet gehad dat ik echt 1 hele scherpe kramp voelde en dat het daarna ineens weg was. Het ebte gewoon langzaam naar een wat minder pijnlijk niveau, maar zeker niet meteen weg. Heel veel sterkte nog, en hopelijk was dit het en ben je bij de controle helemaal schoon ❤️
Hee dames, Ik wil me (helaas) hier aanmelden. Gisteren te horen gekregen dat het hartje van ons kindje bij 8 weken is gestopt terwijl ik gisteren 9 weken had moeten zijn. Ik had sinds maandag wat roze met afvegen maar toen een prachtige echo gehad. Zaterdagavond na ontlasting (waardoor iedereen dacht; contactbloedingen) helderrood en dus gisterochtend de echo. Wat ik nu steeds afspeel in m’n hoofd is dat moment van die echo en je ziet geen knipperlichtje… zoveel pijn zoveel verdriet. Ze denkt dat het een fout in aanleg vd placenta is geweest (weinig vruchtwater nog bij echo gisteren) en dat maakt het voor mij extra pijnlijk. Pure pech. Bloedverlies zet helaas (nog) niet door en ik kan woensdag ‘pas’ in het zkh terecht voor vervolg. Ik wil het zsm achter de rug hebben zodat we door kunnen. Daarom wil ik al graag mee kletsen hier, ook voor wat afleiding, als jullie dat oke vinden. Liefs
@Suzi98 zo ontzettend verdrietig dat je hier nu ook mee kunt praten En dat gevoel wat je beschrijft over die echo...ik herken het. Vreselijk. Na goede echo's ga je vol goede moed naar de echo en dan blijft het beeld ineens stil. Niet te bevatten. Oh jeetje wat moet je nog lang wachten voor het ziekenhuis
Ja dat gevoel ja… oh men. En mijn schoonmoeder is m’n echoscopiste geweest dus was pittig. Maar goed.. Ja en die vrouw was echt niet oke. Vk zei zelf ff bellen naar zkh, in verwijzing stond dat zkh mij zou bellen. Toch dan maar zelf gebeld en ik zei wat er was gebeurd, 1e wat ze zei was: Vind het ongelofelijk dat jij zelf belt. Like…. Wtf. Vertel je net dat het hartje gestopt is met kloppen etc etc en dan zo’n reactie. Dus ik zei al: sorry… Zegt ze; ‘Nou, ik ga kijken of er uberhaupt plek is deze week, we zitten ramvol’. Dus m’n hoop voor zsm medicatie was al vervlogen. ‘Je hebt geluk er is plek woensdag om 8.30’. Nou ehhh bedankt he assistent. Had vandaag nog niet gehuild tot na dat telefoontje.
Aaah @Suzi98, dat is niet fijn... Zo niet nadenkend sommige mensen! Hier lijkt alles inmiddels goed verlopen. Ik vermoed meteen donderdag ochtend al het vruchtje te zijn verloren. Daarna alleen wat kleinere stolsels en "gewoon" bloedverlies. Vandaag nog een groot stolsel en nu is het bloedverlies ook minimaal nog maar. Hier helaas wel ook gedoe met het ziekenhuis, ze staan bekend om hun beroerde communicatie en dat hebben ze weer waar gemaakt. Afgelopen dinsdag waren we dus bij de gyn voor de echo waarna we de pillen mee kregen. Gyn gaf nog aan; ik wil zelf met jou nog een telefonisch consult en omdat jij al snel naar het buitenland op vakantie gaat wil ik dat ze uiterlijk 5 augustus een echo doen bij je, alleen kan ik dan zelf niet, dus dat wordt een andere arts. Alles prima, dus afspraken gemaakt aan de balie, waar gyn bij was. Kreeg ik donderdagavond ineens mail dat ik me online kon aanmelden voor mn afspraak. Hadden ze m dus een week te vroeg gezet. Dus ik vrijdagochtend meteen bellen. Kreeg ik te horen "als u niet komt krijgt u een factuur van 40 euro en die kunt u niet declareren". Dus ik ben boos geworden dat ik niet ga betalen voor hun fout en dat ik graag een nieuwe afspraak wilde maken. Nou zij overleggen met de poli... Nee, de afspraak van die dag kon er wel uitgehaald worden, maar een nieuwe afspraak gingen ze niet maken, nergens voor nodig. Gelukkig heb ik woensdag dat telefonisch consult, dan zal ik t zeker zeggen. Ze liepen nog zo op te scheppen dat zij altijd een echo doen in tegenstelling tot het AMC (waar ik net positief over had gesproken mbt de nazorg van onze zwangerschapsafbreking met onze 1e zoon). Ben nog steeds boos, maar de verloskundige heeft al gezegd dat als t ziekenhuis geen echo wil doen dat ik dan bij hun welkom ben. Ook zij willen me liever niet in het buitenland hebben zonder zeker te weten dat ik schoon ben.