Positieve testjes hier! Ik ben zo blij, voel me er rustig onder, maar toch ook weer bang. Ik probeer er nu positief in te staan.
Bijna door naar t 2e trimester Vandaag voor het eerst echt een betere dag gehad in die helse rouwperiode. Heb zelfs echt even genoten van de kinderen en zelfs meer energie. Kan vanavond weer heel anders zijn natuurlijk maar ik heb vandaag in the pocket!
Meh. Onze kinderwens hebben we op pauze gezet omdat onze aannemer ons opgelicht heeft. We willen wel financieel stabiel zijn voor een kindje en voor nu is het te onzeker. Hoe is het met jou?
Kleine stapjes. Rouw gaat met golven. Ben in het najaar van 2020 heel plots mijn schoonmoeder (waar ik een hele goede band mee had) verloren aan Corona en de periode daarna voelde echt als een 'blur'. Maar langzaam maar zeker komt er verbetering in.
Snap ik - hoop dat je de nacht een beetje door komt. Hoe laat mag je morgen? Hopelijk een mooie kleine hartslag!
Jemig dat is wel echt heel shit en zuur. Enig idee hoe lang je nodig hebt om het financieel weer een beetje onder controle te krijgen? Hier gaat het ok. Maar merk dat ik afstand hou tot de zwangerschap uit zelfbescherming en we bang zijn om het aan de ouders te vertellen omdat het dan 'echt' wordt. Zaterdag een extra echo, hopelijk geeft dat een beetje extra rust en vertrouwen.
Ja ik snap het. Die mist in mijn hoofd trekt wat op merk ik. Heb meer ruimte voor andere dingen ook, iemand mag best nu tegen mij klagen dat t werk stom was of de buurvrouw te hard praat ofzo. 2 week geleden kon ik dat niet hebben. Heb de condoleance kaarten nu ook in de la gelegd. Merkte dat ik eraan toe was. Ik zie wel op tegen de verjaardag van de oudste... en het kinderfeestje. Kinderfeestje puur vanwege de prikkels (merk dat ik nog niet teveel prikkels kan hebben) en verjaardag...dat is de eerste belangrijke dag dat papa er niet bij is. De eerste van de eerste keren
Wat fijn dat het wat beter gaat. En schrik niet als je een ‘terugval’ krijgt. Dat kan ook gebeuren. Zo herkenbaar dat als mensen praten over hun ‘problemen’ dat je dat niet kon hebben. En ook dat teveel aan prikkels. Daarom kon ik echt een paar weken niet (volledig) werken na het overlijden van m’n vader (afgelopen maart) Ook omdat ik werk echt als nutteloos toen zag. Ben je weer aan het werk? Veel sterkte meis ❤️
Nou we zitten gelukkig niet aan de grond maar moeten wel zuinig doen met ons geld omdat de kans erin zit dat we grote bedragen moeten gaan betalen aan een andere aannemer. We wachten even een paar maandjes denk ik. Ik ga in ieder geval niet meer aan de anticonceptie Ik snap je gevoel over de huidige zwangerschap. Hoever ben je nu? Hopelijk hebben jullie zaterdag een goede echo en kan het genieten voorzichtig beginnen ❤️
Al die eerste keren zijn echt vreselijk, vooral op van die feestdagen. Heel veel sterkte. Wat mij wel hielp met prikkels is van die oordoppen (loop ofzo) je hebt soorten die niet al het geluid weghalen/dempen, maar wel net het 'randje' ervanaf halen. Hier zat de dochter van toen 2 thuis, in de periode na het overlijden van mij schoonmoeder, want lockdown, terwijl ik eigenlijk ook moest werken en het was echt een verademing om even net wat minder lawaai binnen te krijgen.
Hopelijk vliegen de maanden voorbij en kunnen jullie snel weer verder ❤️ Ik ben nu bijna 8 weken, heb vorige week dinsdag met 6+6 het hartje zien kloppen. Maar het voelt allemaal nog zo kwetsbaar... Hopelijk zien we zaterdag een mooi hartje weer met 8+3.
Die terugval kreeg ik in de avond al, maar daar rekende ik ook op. Maar ik vind het wel fijn om nu wel die goede momenten even te ervaren weer, dat je ook weet en voelt: je eigen leven stopt niet en dat je weer even voelt dat je echt leeft. En snap ik volledig. Goed dat je niet volledig bent gaan werken. Ik werk goddank nu helemaal niet. Huisarts gaf ook t advies om mij anders ziek te melden. Maar ik heb geen werk dus dat is nu fijn. Je bent ook ineens bewust van je eigen sterfelijkheid ook merk ik. Heb de uitvaartverzekering doorgenomen van mijzelf oa, de jongste was nog niet bijgeschreven dus nu wel. En als ik zie hoe mooi pa zn uitvaart was, ja dat wil ik ook zo. Zo mooi, zo warm,zo liefdevol. Ook knuffel voor jou, ook jij zit met het besef dat jouw vader jullie kleine baby niet zal vasthouden... zie je ook op tegen de bevalling? En kraamtijd? Ik vind dat zoooo moeilijk, het idee dat ik mijn vader op dat moment zijn kleinkind kan voorstellen. Bij de andere 2 was hij elke dag even in huis om ze te knuffelen...
Oh zie dat ik het een beetje onlogisch heb beschreven. Ik was de eerste paar weken volledig ziek gemeld en daarna langzaam opgebouwd. Ik kon echt niet werken. Gelukkig kreeg ik veel steun vanuit m’n werk en heb ik nooit het het gevoel van druk gevoeld om weer snel aan het werk te gaan. Ik denk nog niet te vaak aan de tijd na de bevalling om eerlijk te zijn. Heel slecht misschien. Maar ik wil nu zo veel mogelijk genieten van de zwangerschap (wat al moeilijk genoeg was door de miskraam en zol). Ben bang dat ik anders in een dip kom. Zo verdrietig om daar aan te denken…
Ik ben juist bang dat als ik er nu niet aan denk, dat ik dan in de kraamweek afsteven op een postnatale depressie oid... kraamweek zal hoe dan ook erg dubbel worden Ja genieten is een ding... lukt mij nu echt niet nog. De rouw is nog te hard aanwezig, heb gewoon geen binding nu met de zwangerschap botst teveel op dit moment: geluk en intens verdriet. Fijn dat je de steun kreeg vanuit je werk! Dat je ook de focus bij jezelf kan houden.