Zwanger worden lijstje SHN - 32 jaar - 2e kindje - ronde 11 (1x bbz, 2x miskraam) Pinkie88 - 30 jaar - 2e kindje - 1e ronde na missed abortion Brinsa - 26 jaar - 1e kindje - ronde 31 (2x vroege miskraam) LadyH88 - 29 jaar - 2e kindje - start april '18, miskraam juli' 18. Nu pauze tot uitslag oz! NOD lijst Oktober 17: Pinkie88 25: LadyH88 28: SHN November Afsprakenlijstje LadyH88 - 2 okt, internist kijken of trombose weg is. Pinkie88 - 2 nov, controle echo
Super @SHN, je lijstje! Ik mn afspraak met de internist er ook op gezet. Vandaag heb ik een echo van mn been gehad en dinsdag krijg ik de uitslag De trombose moet eigenlijk weg zijn voor ik opnieuw zwanger wordt heb ik begrepen. Verder krijg ik hopelijk deze of volgende wk een belletje vd gyn voor het onderzoek, ze heeft de vraag bij het umc neergelegd, ze kwam er niet helemaal uit.. Hopelijk weet ik snel meer en kunnen we starten!
Ik heb het gevoel dat ik het intense verdriet van het miskraam een plaatsje heb kunnen geven, maar ik voel le nog niet mezelf. Ik ben heel snel emotioneel, de tranen kunnen me voor het minste in de ogen springen, maar (en dat herken ik nog het minst), ik ben zo lichtgeraakt. Zaken waar ik anders vrij licht over zou gaan irriteren me nu mateloos en maken me echt boos. Ik moet me echt de hele dag inhouden op m’n werk om mensen de neus niet af te bijten. Herkennen jullie dat?
Ja ik herken het zeker! Ik had vanaf mijn eerste miskraam tot aan mijn nieuwe zwangerschap dat ik continue wel om het minste geringste in huilen kon uitbarsten. En dat geïrriteerde heb ik nu ook nog, en het emotionele ook. Het is niet niks he! Vergeet niet dat je lichaam echt wel een paar maanden van slag kan zijn. Ookal is je cyclus misschien op een gegeven moment weer op de rit alsnog kunnen je hormonen nog van slag zijn. Ik vind het wel Fijn Dat je schrijft het gevoel te hebben dat je het een plaatsje hebt kunnen geven. En het is niet erg als blijkt dat het toch niet zo is he. Nogmaals een dikke knuff voor jou.
Hoi dames, vinden jullie het goed als ik meeschrijf? Afgelopen juni had ik al een positieve test na 4 rondes (de eerste deden we 11 rondes over). Super blij dat het dit keer wat sneller raak was. Ik voelde mij ook gewoon goed, af en toe een beetje misselijk en moe maar dat hoort er natuurlijk bij. We kregen dus ook een klap toen we bij de eerste echo rond de 7 weken zagen dat het vruchtje met 6,5 week was gestopt met groeien. Moesten een week afwachten om te kijken of mijn lichaam het zelf zou oppakken, maar dit was niet het geval. Dag na de controle echo bij de vk zijn we naar de gynaecoloog gegaan om cytotec pillen te halen die ik de volgende ochtend in heb gebracht. Het vruchtje was de volgende avond uitgedreven maar de placenta/vruchtzak kwam twee dagen later. Nog dik twee weken gevloeid en drie weken na de eerste afspraak bij de gyn heb ik een echo gehad waarop te zien was dat ik schoon was. In augustus werd ik nog ongesteld en zijn we er daarna weer voor gegaan. Nu in september dacht ik dat mijn menstruatie een week eerder begonnen was maar ik vond het al vreemd omdat ik geen baarmoederslijmvlies ofiets verloor. Ik dacht dat mijn lichaam gewoon vreemd deed na de miskraam. Toen ik een paar dagen na seks weer begon te bloeden deed ik een test om een zwangerschap uit te sluiten, maar die was dik positief! We waren blij natuurlijk maar we hadden al het gevoel dat het niet helemaal goed zat ook omdat ik om de zoveel tijd helderrood bloed verloor. 14 september had ik in de ochtend bij de vk om een echo gevraagd om een bbz uit te sluiten maar in de middag op de wc op mijn werk kwamen de stolsels en al eruit zetten. Ons gevoel was dus correct en heeft mijn lichaam het dit keer wel zelf opgepakt. Op de weg terug naar huis toen ik op de trein wachtte voelde ik ook het vruchtje en placenta meekomen. Stond ik daar op het station met een vol maandverbandje waar mijn vruchtje in lag. Dat voelde echt zo naar aan.. Ik was pas 45 min. later thuis. Dat was dus echt geen fijne ervaring. Ik ben super blij dat ik mijn eerste zwangerschap onbevangen heb mogen meemaken, want bij een volgende zwangerschap zal ik denk ik altijd wel die onzekerheid hebben de eerste paar weken. Ik zal morgen even jullie verhalen goed lezen zodat ik op de hoogte ben. Tenzij jullie liever niet hebben dat er nog iemand meepraat.
@Pinkie88 Zeer herkenbaar! ook een kort lontje en voor het minste emotioneel (terwijl ik dat normaal helemaal niet ben). Het hoort er mijn inziens gewoon bij. 't is ook niet niks, zo'n miskraam verwerken! @Lelie89 Welkom! Wat mij betreft mag je zeker meepraten. Wij hebben nog een tijdje samen in het uitgerekend in februari groepje gezeten. Erg jammer om te horen dat het bij jullie ook voor een 2e keer misgelopen is! Veel sterkte! En wat een vreselijk gevoel moet het idd geweest zijn om het vruchtje te verliezen op de trein. Ik vond het al een verschrikkelijk gevoel om het gewoon 2 keer thuis mee te maken, laat staan dat je op zo'n openbare plek bent en niet in je eigen vertrouwde omgeving! Hier is het bloedverlies vandaag serieus geminderd. Ik hoop er binnen enkele dagen toch wel vanaf te zijn. Ook de krampen blijven al een hele dag achterwegen, dus ik vermoed dat stilletjes aan alle bloedklonters verdwenen zullen zijn.
@Lelie89 tuurlijk mag je meepraten, je bent meer dan welkom. Ook al 2 miskramen Wat verdrietig. En wat heftig dat je heg vruchtje verloor toen je op de trein stond te wachten, wat moet je je toen ontzettend kl*te gevoeld hebben. Ik hoop dat je veel steun zult hebben in ons clubje. Zet je jezelf even op het lijstje? @SHN dat klinkt alsof het einde nu in zicht is. Dat zou fijn zijn.
Ik heb jullie verhalen gelezen, jeetje wat is het voor jullie heftig geweest. @SHN Klopt, ik herkende je naam al. Wat ontzettend rot dat je in september ook weer een miskraam hebt gehad. Hopelijk is het einde voor je in zicht en kan je weer verder gaan. @Brinsa Hopelijk vind je de rust die je nodig hebt in deze pauze zodat jullie er straks met volle moed tegenaan kunnen gaan. @Pinkie88 Wat heftig dat je eerst nog goede echo's hebt gehad en dat het dan alsnog mis is gegaan. Ik herken het gevoel van emotionele instabiliteit ook wel. Vooral na de eerste miskraam eigenlijk. Toen had ik ook een week lang dikke hoofdpijn wat niet wegging met paracetamol. Nu bij de tweede merk ik vooral dat ik een wat korter lontje heb, ook naar mijn zoontje toe. Waardoor ik mij dus nog kutter ga voelen omdat hij er niks aan kan doen. @LadyH88 Lijkt mij ook wel eng van de trombose. Hopelijk krijg je daar snel antwoord op zodat ook jullie weer verder kunnen gaan. Hier is het bloedverlies eigenlijk zo goed als gestopt nadat het vruchtje en placenta eruit waren, maar ik heb dan ook de weken daarvoor zitten bloeden. Twee dagen na de miskraam had ik de controle echo en daar was op te zien dat mijn baarmoeder ook weer dicht is. Ik verlies af en toe wel nog wat bruinverlies maar dat hoorde erbij zei ze. Dus we gaan er gewoon weer voor. Ik zal zo het lijstje even updaten.
Zwanger worden lijstje SHN - 32 jaar - 2e kindje - ronde 11 (1x bbz, 2x miskraam) Pinkie88 - 30 jaar - 2e kindje - 1e ronde na missed abortion Brinsa - 26 jaar - 1e kindje - ronde 31 (2x vroege miskraam) LadyH88 - 29 jaar - 2e kindje - start april '18, miskraam juli' 18. Nu pauze tot uitslag oz! Lelie89 - 29 jaar - 2e kindje - ronde 6 (1e na miskraam/2e na missed abortion) NOD lijst Oktober 16: Lelie89 17: Pinkie88 25: LadyH88 28: SHN November Afsprakenlijstje LadyH88 - 2 okt, internist kijken of trombose weg is. Pinkie88 - 2 nov, controle echo
Welkom! Natuurlijk mag je meepraten! Wat een vreselijk nare ervaring, die miskraam op de trein heel confronterend moet dat geweest zijn! Hopelijk hebben jullie snel weer een positieve test in handen, en een kindje natuurlijk! Hoe oud is je eerste kindje? Ik heb vandaag toch weer mogen ondervinden dat ik fantastische collega’s heb. Je hoort toch vaak dat mensen rotopmerkingen maken of miskramen gaan relativeren, maar ik heb alleen maar heel veel steun gekregen. Nu twee weken later zijn er nog steeds mensen die me oprecht vragen of het wel gaat met me en of ze iets voor me kunnen doen. Hoewel ik dan vaak weer even moet huilen, doet het toch enorm veel deugd!
Wat super lief van je collega’s! Je hoort inderdaad wel vaker dat mensen (onbedoelde) rotopmerkingen maken. Fijn dat je collega’s zoveel steun bieden! Kan mij voorstellen dat je er emotioneel van wordt. Bij mij weet alleen één collega en mijn baas van de eerste miskraam omdat ik na de echo gewoon ging werken (echo was in de ochtend) en ik daar in huilen uitbarstte toen ze mij vroeg of het wel met mij ging. We waren toen nog maar met zn tweeën op kantoor dus mijn andere (mannelijke) collega’s weten er niet vanaf. De tweede miskraam heb ik niet verteld omdat ik het al zag aankomen en de schok een stuk minder was. Mijn zoontje is nu 2,5 jaar en begint al behoorlijk bijdehand te worden.
Wij hadden de zwangerschap met 10 weken al aangekondigd omdat mijn buik behoorlijk opviel en we al twee goede echo's gehad hadden. Ik heb al vaak de bedenking gemaakt 'zie je wel, ik had het niet moeten vertellen', maar het maakt het ergens ook wel fijn dat mensen het weten en meeleven. Ik vond de eerste dag op m'n werk wel heel confronterend. Ik werk op een school, en heb dus echt veel collega's. De leraarskamer binnen gaan was dus echt wel even een stap. Ik was de eerste dag wat later gekomen zodat de grootste groep al weg was, maar kwam meteen mijn directeur tegen die heel lief was = eerste huilbui. Maar als ik dan zie wat mensen zeggen die het niet weten en hoe dat binnenkomt, dan ben ik toch echt wel blij. Een nieuwere collega van mij, die van niks weet, zei bvb 'oh hey, was je ziek ?' 'ja...' 'maar nu ben je weer helemaal beter?' Kan zij natuurlijk niks aan doen, maar toen moest ik toch even slikken
Dat lijkt mij ook heel confronterend zo’n lerarenkamer binnen stappen! Vooral omdat het natuurlijk veel collega’s zijn en omdat je ook allemaal op één plek tegelijkertijd bent. Maar wat fijn dat je directeur ook gewoon lief was! En het is altijd even lastig met mensen die het niet weten, denk ik. Ik merk eigenlijk dat ik er nu niet zoveel behoefte aan heb om het mijn nabije omgeving te vertellen maar juist graag anoniem zoals hier wil blijven. Ik weet niet, ik denk dat ik gewoon geen zin heb om vragen te moeten beantwoorden of dat ze mij anders gaan behandelen omdat ze mij zielig vinden ofzo. Wie weet vertel ik het ze ooit. Voor nu vind ik dit forum genoeg.
Hey dames, Ik heb al een paar keer getwijfeld om hier mee te kletsen. Ik heb een vroege miskraam achter de rug en heb het bijzonder moeilijk met het wachtbankje deze keer. Of ja, "wachtbankje" want ik weet niet zeker of ik een eisprong gehad heb. We zijn sinds begin dit jaar bezig voor een derde kindje. Ik weet niet exact wanneer we begonnen zijn omdat we beiden lang getwijfeld hebben of we al zo ver waren. Ik die maanden hebben we ook de bescherming al weggelaten, maar waren we niet heel gefocust op de eisprong. Dus we zaten grofweg in ronde 7 toen ik zwanger werd en dat ging mis met bijna 6 weken. Als ik jullie onderschriften zo lees, stelt mijn ervaring maar weinig voor. Dat maakt ook dat ik twijfelde om hier mee te komen praten. Maar ik krijg het gewoon nergens anders uitgelegd.. dus hopelijk ben ik ook welkom. En hopelijk kan ik jullie ook mee wat steun bieden. Als ik een ei gehad heb ben ik nu iets van 6 dpo.
Zwanger worden lijstje SHN - 32 jaar - 2e kindje - ronde 11 (1x buitenbaarmoederlijke zwangerschap, 2x miskraam) Pinkie88 - 30 jaar - 2e kindje - 1e ronde na missed abortion Brinsa - 26 jaar - 1e kindje - ronde 31 (2x vroege miskraam) LadyH88 - 29 jaar - 2e kindje - start april '18, miskraam juli' 18. Nu pauze tot uitslag oz! Lelie89 - 29 jaar - 2e kindje - ronde 6 (1e na miskraam/2e na missed abortion) Xxmoixx - 26 jaar - 1e kindje - ronde 8 (2 vroege miskraam 4.5wk en 1 missed abortion 12wk) NOD lijst Oktober 16: Lelie89 17: Pinkie88 21: xxmoixx 25: LadyH88 28: SHN November Afsprakenlijstje LadyH88 - 2 okt, internist kijken of trombose weg is. Pinkie88 - 2 nov, controle echo
Hoi meiden. Is het goed als ik ook mee schrijf? Wij zijn nu bijna een jaar bezig voor dr 1e. Was de 2e maand al zwanger maar ging bijna meteen mis. We dachten er niet echt bij na. Want Tsja kan gebeuren en was ook pas net met de pil gestopt. Maand erop meteen zwanger. Met 7 en 10 weken een prachtige echo, zie ons kindje nog druk bezig zijn. Helaas met 12 weken wat bloedverlies. Op de echo bleek het te zijn overleden.. Miskraam opwekken was een drama. Het kwam niet vanzelf. Daarna mislukte de curetage. Uiteindelijk was ik na 3 rondes cytotec schoon verklaard. Er zat nog iets maar dat zou weg gaan met de volgende menstruatie.. Duurde enkele maanden voor ik weer zwanger was, vorige ronde wilde ik eigenlijk bellen. Het voelde nog niet goed na al die pillen en zooi.. Was ik toch zwanger! En net voordat ik uitgerekend had kunnen zijn van de vorige zwangerschap. Helaas na een paar dagen begon de stress en het gevoel dat t mis was. Afgelopen weekend begonnen de krampen t bloeden weer.. Ben nu alle vertrouwen kwijt. We proberen nog eenmaal en anders gaan we onderzoek laten doen. Vroege miskramen zijn vaak toch pech.. Maar 3 maal een miskraam is wel erg k*t (sorry!).
Welkom @nneah ! Doe niet zo gek, tuurlijk kan en mag je hier meepraten. Omdat je 1 miskraam hebt mee gemaakt maakt het niet minder erg en pijnlijk. Ik moet zeggen dat ik hier vaak ook de meeste steun krijg, puur omdat we elkaar hier het beste begrijpen. Ik hoop dat je de steun gaat krijgen die je nodig hebt in het clubje. Liefs.
@xxmoixx jij ook welkom! Wat ontzettend verdrietig om te lezen dat je al 3 miskramen hebt gehad. Ik zou inderdaad mocht het weer mis gaan het echt laten onderzoeken. Wat naar ook om te lezen dat het zo lang heeft geduurd voordat je schoon was. Zou je je nu niet toch even willen laten checken of je wel schoon bent? Hoe gaat het nu met je is het bloeden al bijna over?
Ergens wil ik mij wel laten onderzoeken, maar heb zoveel ziekenhuis/verloskundigen gezien toen.. Heb er nog geen kracht voor. Nog even afwachten en anders toch maar langs gaan. Het bloeden is wel gestopt (t begon zondag) alleen soms lijkt mijn afscheiding nog wat bruinig te zijn.
Welkom @nneah en @xxmoixx! @nneah natuurlijk Ben je welkom! Ik denk nirt dat je het verdriet tegen elkaar kan of moet afwegen. We hebben allemaal verdriet gehad, en we zitten allemaal met de onzekerheid of een nieuwe zwangerschap wel goed zal gaan. Daarom is het zo fijn om hier dingen te kunnen delen! @xxmoixx vreselijk, al drie keer four gegaan! Zijn er al onderzoeken gebeurd?