Hallo allemaal, Ik ben net lid geworden en wil graag mijn verhaal delen. 3 weken geleden was ik een weekendje weg naar m'n nicht.. Had al een tijd vreemde klachten en voelde me niet lekker. Maargoed, aangezien ik altijd vanalles mankeer was het voor mij niet zorgzaam om naar de dokter te gaan, dan zou ik bij wijze van spreke wel elke dag kunnen gaan. Toch voelde ik me vreemd, m'n broek zat strak, m'n borsten deden zon pijn dat ik er wakker van werd sochtends, licht in m'n hoofd.. Die zaterdag ochtend wakker geworden zei m'n nicht: doe toch es een zwangerschaps test, misschien ben je toch wel zwanger?! Klonk ik mijn oren onlogisch aangezien ik die week ervoor gewoon ongesteld was geworden en al 2 kinderen heb (was bij de andere 2 zwangerschappen niet meer ongesteld geworden). Toch die zaterdag een test gedaan en ja!! Positief! Toch zwanger! Ik was zo blij, van slag, verrast! Gelijk mijn vriend gebeld (was 200km van huis) en het goede nieuws verteld! Hij ook ontzettend blij en verrast natuurlijk. Ben toen gelijk als een speer naar huis gegaan, had wel veel pijn en had paracetamol ingenomen en een cola gedronken omdat ik zon last van m'n buik had. Dacht echt dat ik een buikgriep had.. Na 2,5 uur rijden met veel last was ik thuis aangekomen en had mijn vriend met de kinderen slingers opgehangen en een taartje gehaald om het goede nieuws te vieren, echt super lief! We waren helemaal in de wolken. Savonds toen ik ging slapen hebben we online gekeken hoe de baby er uit zou zien met 6 weken (dat hadden we berekend). Blij en trots, zou die week armen en beentjes hebben, echt al een klein mensje. Toen we gingen slapen had ik nog steeds veel last en ben ik met een kruik op m'n rust gaan slapen. Want nu wist ik dat m'n klachten (dacht ik) te verklaren en dacht aan de groei van de baarmoeder. Had met de andere 2 zwangerschappen bekken instabiliteit en bij 1 zwangerschap 4 liter bloed verloren bij de bevalling dus ik wist dat ik wel klachten zou hebben/krijgen bij een nieuwe zwangerschap, ook omdat bij ons in de familie baarmoederklachten zijn. Zondag, dus de dag na het goede nieuws werd ik wakker en voelde ik me beroerder! Zo erg dat ik bijna niet kon lopen en werd ik onzeker. We zijn toch naar de HAP gegaan waar ze weer een test deden, weer positief! Blij lag ik daar weer alleen keek de arts toch zorgelijk, hij zei lijkt me verstandig dat je toch even een echo laat maken gezien de klachten. En ja daar gingen we op naar het andere ziekenhuis, daar aangekomen stond de gynaecoloog al te wachten in de hal. Ze zei dat er een grote kans is dat het niet goed is, ik begreep het wel wat ze zei maar het klonk voor mij onwerkelijk, zoiets kan mij niet overkomen! Gestart met de echo en het eerste wat ze zei is je baarmoeder is leeg! We wisten niet wat we hoorde! Het klonk zo onwerkelijk. In paniek en in tranen gelijk uitgebarsten vroeg ik waar zit het dan? De gynaecoloog zei dat ze dat niet zeggen omdat mijn buik vol zat met bloed en vocht waardoor ze niks kon zien. Vervolgens lag ik met 6 uur op de operatietafel en hebben ze de linker eileider moesten verwijderen. Dat was echt een vreselijke tijd in het ziekenhuis. De dag erna kwam deDokter langs om te vertellen hoe het is gegaan. Ze zei dat de baby er perfect uitzag, en dat het jammer is dat het niet goed zat. Dat maakte mij zo verdrietig, ik zag het kindje al voor me en die kon daar ook niks aan doen! En toen werd het weggehaald. Ik was zo verdrietig ervan! Mijn vriend, de kinderen en ik zijn in 24 uur van het ene uiterste naar het andere uiterste gedaan. Het gemist was zo groot, ik voelde me zwanger (door de hormonen) maar ik was het niet. Ben 2 weken ontzettend verdrietig geweest en had veel pijn van de operatie. Al zag ik een babyfoto van de kinderen of een baby op school dan moest ik al huilen! Gelukkig is het steeds beter gegaan, m'n lichaam was na 3 weken weer aardig fit en de wonden deden niet meer pijn. Emotioneel gezien toch nog wel zwaar zo nu en dan, maar dat is natuurlijk normaal! De kinderwens, klinkt misschien een beetje gek, maar die is nu zo groot! Het gemist, het verlies het lijkt alsof als we opnieuw zwanger zouden zijn dat zou helpen. Dat het gevoel van gemist en verlies dan minder zou zijn. Dat ik dan weer blij kan zijn dat ik het weer ben. Ik zal het kindje wat we verloren hebben nooit vergeten, die heeft een speciaal plekje in m'n hart en nee een volgende zwangerschap is echt een nieuwe zwangerschap en ons vierde kindje, maar toch het verlangen is zo groot om weer zwanger te zijn! Ik zou graag willen weten wie dit ook heeft meegemaakt? En hoe dat ging met opnieuw zwanger worden. Ik zit nu 2 dagen voor mijn NOD en ik hoop zo dat we zwanger zijn! Ik heb weer gekke klachten, maar misschien komt dat wel omdat ik het zo graag wil.. Ik heb al een paar testen gedaan maar die zijn negatief helaas. Maar Ookal zou hij wel positief zijn, ben toch wel erg onzeker en bang hoor. Bedankt voor het lezen en hoor graag de ervaringen
Een heel herkenbaar verhaal en er zijn nog veel meer hier op het forum die het hebben meegemaakt. Wat ik heb gevolgd de afgelopen tijd is dat bijna iedereen met een bbz wel weer zwanger is geraakt. De ene heel snel, de andere heeft wat langer moeten wachten. Hier in november geopereerd en nog steeds niet zwanger. Dat intense gevoel heb ik ook.
Hoi anneliesje, Oh wat fijn om te horen dat ik dat niet al enige heb! Voel me dan soms zelfs een beetje schuldig tegenover het kindje wat we verloren hebben. Ik vind het wel rot dat jij dit ook heb meegemaakt. Hoop voor je dat je snel zwanger word! Wanneer was jij er klaar voor om het opnieuw te proberen?
Herkenbaar verhaal. Hier helaas al bijna een jaar verder en sowieso nog geen kindjes Het gemis en het wachten is moeilijk. Soms minder soms heftig. Ik hoor vooral veel verhalen van mensen die echt weer super snel zwanger worden waar ik dan soms zelfs een beetje jaloers van word. Ik wil het niet maar wil zelf ook zo graag. Veel sterkte komende tijd!!
Hoi Truusje81, Bedankt voor je reactie! Ja ik lees zelf ook veel dat het snel kan gaan, had zelfs gelezen dat iemand bij de controle op de echo al zwanger bleek te zijn, erg snel en bizar! maar het tegendeel las ik natuurlijk ook. Iedereen is tenslotte anders he hoe moeilijk dat soms ook kan zijn. Zal een spannende tijd worden en ik hoop ook voor jou en dat het bij ons zo mag zijn dat we snel weer mogen genieten van het zwanger zijn! Jij ook veel sterkte!
@truus, heftig. Hoop echt dat het voor jou ook snel weer raak is. @ida: mijn cyclus was direct weer goed. We zien wel wanneer/of het lukt. De angst dat het niet lukt zit er behoorlijk en dat terwijl ik al een dochter heb.
@anneliesje Ja dat begrijp is heel goed! Het voelt zo ver weg van je bed show, totdat jou het overkomt! Kan je heel angstig en onzeker maken! Dat heb ik zelf ook! Maar ben blij dat ik er nog ben want het had ook anders kunnen uitpakken natuurlijk. We gaan er iig weer voor wat erg spannend is, en als het zo mag zijn dan zal het zo zijn! Geduld is alleen een heeelee schone zaak En geduldig ben ik niet echt
Ik heb in mei een bbz gehad, binnen 24u geopereerd en eileider verwijderd. Was er op tijd bij, hij was aan het scheuren. Zoals ik begrijp had jij al inwendige bloeding, ik zat er net tegenaan. Wel iets bloed in mijn buikholte maar niet zoveel. Heb het niet zo heftig ervaren als jij (zoals het overkomt in je verhaal tenminste). Was na 2 weken weer volledig aan het werk. 4 maanden later had ik weer een positieve test in handen en ben nu bijna 30 weken zwanger. In het begin om de dag naar het zh om hcg te laten prikken en echo te laten maken. In eerste instantie dachten ze weer dat het niet goed zat (niks in baarmoeder te zien) maar toen bleek ik een week minder ver te zijn als gedacht. Gelukkig was nu alles goed. Er zijn er hier op t forum heel veel die een bbz hebben meegemaakt. In het subforum miskraam kom je nog weleens topics over bbz tegen ook. Hopelijk snel een goede zwangerschap!
@ligero Bedankt voor het delen van je verhaal! Ik denk dat het niet uitmaakt in welke mate je het meemaakt het is sws erg heftig. Wel fijn om zon positief verhaal te lezen van jou! Gefeliciteerd met je zwangerschap! Zal ook wel spannend geweest zijn voor jullie, al die onderzoeken en die onzekerheid. Fijn dat het allemaal goed gaat met jou en de baby! Ik ga ook een neuzen bij de topic die ja aangaf. Ja dank je wel! we genieten veel van elkaar en dan komt het vast allemaal wel goed Jii een hele fijne zwangerschap!