Bedankt voor je bericht weer! Wel heel fijn dat je dan zo goed onder controle staat. Dat werd hier ook benoemd, dat het advies zeker is om onder de gyn te bevallen (evt met eigen vk erbij) en dat je anders een vk moet vinden die zo gek is om het risico te willen nemen voor een thuisbevalling. Nu wil ik dat absoluut niet, thuis bevallen haha. Dus dat komt wel goed als het zo ver mag zijn. En dat je vanaf 36 (of was het eerder?) weken dan automatisch bij de gyn op bezoek komt na een kz om daar de bevalling te bespreken. En goede tips ook! Ga ik tegen die tijd zeker wat mee doen
Klopt Combinatie. Hij had gepoept, slechte weeën, niet vorderende ontsluiting en na snijden bleek hij iets scheef te liggen waardoor hij niet paste (en daardoor slechte weeën/ontsluiting)
Hier ben ik bij de oudste na niet vorderende ontsluiting bevallen middels een semi-spoed keizersnede. Alles goed gegaan en een super goed en snel herstel gehad. Bij de 2e (3,5jaar later) gekozen voor een vaginale bevalling, dit is gelukt, maar wel met behulp van de vacuümpomp, waardoor ik ben ingeknipt. Vreselijk pijnlijk en lang herstel gehad, knip wilde maar niet genezen en is een aantal keer (zelfs 1,5jaar later! ontstoken geweest. Bij de derde (4 jaar later) gekozen voor een geplande keizersnede. Ks zelf verliep wel goed, Maar het herstel was erg pittig. Veel erger dan bij de semi-spoed ks. Erg veel pijn gehad en jaren een gevoelige buik gehad, wat nu, 3,5jaar later nog steeds gevoelige plekken heeft van binnen. Er is hier nog wel een kinderwens voor in de toekomst , maar ik weet gewoon niet hoe het er ooit weer uit zou moeten. Beide durf ik niet meer zo goed. Het liefst zou ik vaginaal bevallen met een ruggenprik, wie weet helpt dat, maar volgens mij mag dat niet meer.
Jeetje zo zie je maar.. verloop en herstel kan zo verschillend zijn. En voor het zelfde verloopt je toekomstige bevalling hartstikke voorspoedig zonder klachten daarna. Ik vond mijn ks zelf dus niet heel erg maar nu het herstel nog steeds klote. Ik kan in principe alles, maar voel de wond nog heel veel. En ik heb de eerste 5 uur mijn kindje niet gezien en ook geen gouden uur gehad, daarna lag hij 2 dagen aan de hartmonitor dus had ik hem steeds maar kort bij mij liggen. En dan je eigen lichamelijke beperkingen, oprecht verschrikkelijk vond ik dat. Eerste 4/5 dagen heb ik geen luier kunnen verschonen omdat ik niet kon (blijven) staan. Maar wil natuurlijk niet zeggen dat het verloop bij een volgende ks ook zo loopt (voor het kindje en voor mijzelf lichamelijk). Zal het wel zien, zou het alleen heel graag eens op de “normale” manier willen ervaren.