Op slot? Zetten ze die automatisch op slot als er niet in word gebabbeld? Ik ben wel benieuwd hoe t met linda en catelijntje gaat...joehoee waar zijn jullie?
Klopt, als er een maand niet in wordt gekletst gaat deze automatisch op slot. Linda is al een tijdje niet meer online geweest, catelijntje kan ik zo 123 niet terug vinden.
Ja, dat was/ben ik zeker Heb geen facebook meiden dus helaas kan ik niet meekletsen... De 1e is alweer bevallen zie ik. GEFELICITEERD Lieke!!!
Op vrijwel elk front not great. Ben volgens mij ook de enige van ons ''oude'' clubje die NIET meer zwanger is geweest sinds Juni
Dat is zeker niet leuk. De enige die niet meer zwanger is geworden ben je niet, dat weet ik zeker. Probeer positief te blijven, al is dat ook erg moeilijk.
Leuk dat je even reageer Catelijntje! Jammer dat het allemaal nog niet loopt zoals je wilt..maar je bent idd niet de enige, er zijn er nog meer waar het niet qua zwanger worden niet mee zit helaas. Hopelijk krijgen jullie ook snel jullie wonder!
Tja, waar zal ik beginnen... In Januari na de kerstvakantie te horen gekregen dat ik nog kon blijven (uitzendkracht) Om na 3 dagen de zak te krijgen omdat een andere collega ook uitzendkracht een woedeaanval kreeg tegenover mij (weet nog steeds niet waarom) Maar die andere college (oudere man) kuste nogal de kont van onze ploegbaas (sorry voor de bewoording) dus ik kon gaan en hij kon blijven. Was er op me werk helemaal niet tegen in gegaan bleef rustig en vroeg die man te kalmeren en ons werk te vervolgen. Hij ging helemaal uit z'n slof en schreeuwde door het hele bedrijf. Bijna iedereen stopte op onze afdeling en keek naar hem terwijl ik daar rustig stond alles maar te ''incasseren''. En dat is op zich heel moeilijk voor me want ben niet op me mondje gevallen maar wilde m'n baan niet kwijt. Hoorde achteraf van me collega's via whatsapp dat ze ook niet begrepen waarom hij is gebleven en ik weg moest. M'n relatie is dood... Moet m'n vriend bijna dwingen tot intimiteit tja laat dan maar denk ik dan. Toont ook totaal GEEN interesse meer in me. Met een beetje geluk nu 1x in de maand 'sjans' en dan nog niet hoe het hoort ook. Baby's komen hier niet uit de lucht vallen. Steeds meer en vaker 'effe' weg en dan langer wegblijven en ook weggaan met rare bestemmingen opeens. Hij gaat nooit naar die ene vriend van hem en zijn vrouw nu moet hij er minstens 2 x in de week naartoe en is vooral erg knus met die vrouw via facebook (zat ernaast tja dan dwalen me ogen af en toe af zij is onlangs 3 maanden samen geweest met een andere man ) en dan snel overheen lullen of wegklikken. Maar wat het ook is als hij moe is of ergens pijn heeft (ALTIJD ELKE AVOND WAT :x) het ligt niet aan mij zegt hij dan. Aan wat dan wel!?!? Je kan mij niet laten geloven dat er elke avond wat is waardoor je niet wil... Hij wil me gewoon niet meer dat gevoel heb ik echt. Ik moet smeken of hij bijvoorbeeld even aan me wil zitten gewoon even over me rug wrijven ofzo maar nada. Ik smeek zelfs... Op 1 Maart is mijn allerliefste sgat op aarde overleden Turbo (4 jaar oud katertje) M'n vriend had hem in plaats van 'katten medicatie' zijn aspirine achtige pillen gegeven 'per ongeluk'. Snap er zelf niks van want m'n vriend zijn pillen waren 2x zo groot en anders van kleur en Turbo kreeg zijn kattenmedicatie al een tijdje dus hoe kan je daar in vergissen!? Maar om anders een lang verhaal kort te maken heeft Turbo 1.5 weken moeten lijden, omdat niets meer hielp. Terwijl er nog een beetje hoop was. Hij is overleden aan nierfalen. Heb het m'n vriend erg kwalijk genomen en nu eigenlijk nog steeds. Door heb is Turbo overleden. O, en voordat ik het nog vergeet als de uitzondering voorkomt wil ik sinds Januari op veilige manier klussen. M'n vriend heeft dat niet graag want hij heeft zoiets van dan voel ik niks Als we klussen 90 van de 100x huil ik achteraf omdat ik me intens gebruikt en ongeliefd voel. Dat is nou niet echt wat je noemt normaal als je net geklust heb. Nu afgelopen Donderdag onveilig geklust terwijl ik smeekte voor 'veiligheid' smeken mocht niet baten, hij ging gewoon door. Dus nu blijkt dat ik DIE DAG m'n eisprong had en ik de weg nu goed kwijt ben. Wil nog steeds dolgraag een kindje maar niet op deze manier niet hoe het nu gaat. Wil geen kindje om onze relatie te lijmen of bij elkaar te houden. Er zijn nog wel meer dingen die spelen, maar om alles samen te voegen zie ik het even niet meer zitten. Van de regen in de drup. Schoonfamilie wil me ook ineens niet meer kennen. En nog eens bijna 10 kg aangekomen dus ik ben er klaar mee. WANNEER HOUDT HET OP? Life sucks HELP WANTED!!! Ik vond zelf dat ik hier niks meer te zoeken had aangezien er zo goed als geen geklus meer plaatsvond dus ook geen poging tot babymaking
Ach meissie toch wat een verhaal zeg. Ten eerste als ik het grof zeggen mag wat is je vent een lul. Sorry maar zo zie ik het. Geen aandacht meer vaak weg zo behandel je je vrouw/vriendin niet. Ten tweede wateen lul dat hij doorzet terwijl jij het veilig wilt doen. Denk dat ik hem van me afgeduwd had, maar dat ben ik. Ten derde snap ik jou helemaal dat je op zo'n manier geen kleine wilt. Jij wilt als eerste gewoon happy zijn in je relatie en dan een kleine. Is ook logisch maar ja als een kant niet mee werkt is dat zwaar klote. Als ik bij je in de buurt had gewoond was ik langs gekomen en hem us ff flink door elkaar geschud en gevraagd waar hij gvd mee bezig is maar ja zie dat je nietom de hoek woont helaas. Heb zo'n hekel aan zulke mannen. Zeg gewoon wat er is en wat je doet klaar en niet er omheen drasien bah. Jij verdiendt dit niet meis en ik zou een flink gesprek met hem gaan voeren hoe lastig dat ook wezen mag. Je hebt recht op de waarheid en niks minder dan dat. En als hij blijft ontkennen en hetvzo doir blijft gaan miet je, hie zwaar het ook us, een beslissing voor jezrlf nemen lieverd want geen een man is dit waard. Hoeveel geluk jullie ook samen gedeeld hebben. Ik ben zelf nu meer als 5 jaar ui elkaar en kwam iets meer als 4 jaar gelden mijn huidige vriend tegen. Nou ben zo blij als een paard dat ik mijn relatie verbroken heb met mijn ex want ben nu zoveel gelukkiger en voel ne veel meer gewaardeerd dan bij hem. Wij verwachten eind juli onze kleine man samen en trouwen op 5 september. Voor mij voelt deze relatie veel beter want hij zal mij nooit bnasr beneden halen en dat soirt dingen. Ik weet totaal niet of dit helpt voor je om te lezen maar wou je toch een hart onder he riem steken want je bent een super meid En trouwens ook nog mooi klote van je wetk zeg. Wat een eikel die vent. Weer een vent he wat zijn het soms toch ook nare wezens. Heel verl digi knuffs van mij voor jou en kop op he je kan het xxx
Nou meid dat is me t verhaal wel! Sterkte met t verlies van je kat nooit leuk om iemand te verliezen waar je van houdt. Wel een raar verhaal dat je vriend de medicatie heeft verwisseld en kan me ook goed voorstellen dat je je vriend het wel kwalijk neemt. Zeker ook omdat hij je zo behandelt. De situatie met je vriend is niet goed zo te lezen. Heb je m al eens rechtuit gevraagd wat hij nog wil in jullie relatie? Waar staat hij en hoe denkt hij? Als je denkt dat hij een affaire heeft, vraag t m rechtuit! Zet m voor t blok. Zo te lezen zijn er al genoeg strubbelingen dus erger kan je t niet echt maken, het moet toch uitgepraat worden deze angsten en gedachten. Wat een klote streek van je werk. Zit je nu dus ook thuis of heb je inmiddels ander werk? Heb je wel veel steun aan je vrienden en je eigen familie? Waarom doet je schoon familie zo stom tegen je? Word je zwart gemaakt? En dat van t vrijen zonder bescherming zou ik hem een goed duidelijk maken. Dan maar helemaal niet. Ik hoop dat je (en dit klinkt nu heeeeel raar hier) dat je niet zwanger bent en dat je snel weer het geluk kan vinden samen met je man of op een andere manier. Dikke knuffel!
Pff wat een heftig verhaal catelijntje. Ik stond lange tijd na te denken wat ik erop moet zeggen, maar er zijn niet echt woorden voor. Wil je allereerst wel een dikke knufff digitaal sturen! Met jullie kat had hij daar geen goede band mee? Zo komt het een btj over. Snap dat je het hem kwalijk neemt. Vind het een rare fout.. Sterkte met het verlies. Als je je man verdenkt van vreemdgaan zou ik toch idd drastische maatregelen nemen. En de beste manier is toch echt een goed gesprek. Jij bent ziels ongelukkig en dit is echt geen goede basis om een kind te krijgen! Wat heftig. Snap dat je het dus veilig wil doen. Ik zou dat ook willen. Probeer echt goed te praten. Wat is er met je schoonfamilie dan? Wat heb jij hun misdaan? Bah.. Schoonfamilie ook.... Hopelijk heb je snel het geluk terug gevonden. Dit gun ik je echt niet! En je vriend moet echt wakker geschud worden. Hopelijk lukt dat. Wat een streek van je werkgever. Rot dat ze je om de domste dingen tegenwoordig kunnen ontslaan. Maakt me zoooo boos. Bab. Jij zit in ieder geval echt niet goed! Wat was de reden die op papier stond? Dikke knufffffff
Met m'n vriend praten heeft geen zin de muur zegt nog meer Hij zegt wel dat hij van me houdt als ik vraag of zeg hoe het gaat tussen ons. Dat hij met me zou willen trouwen in de toekomst en kinderen wil ect. Maar ik VOEL de liefde niet meer van zijn kant. 9 van de 10 x voel ik me na het ''klussen'' goedkoop en gebruikt. Heb al een paar x uit boosheid gezegd dat hij daarvoor ook naar Amsterdam kan...(sorry dat ik het zo bot zeg or) Maar alles lijdt er ook onder lijkt wel. Bijna niks interesseert me meer. Ben m'n kleine (b)engel kwijt, geen of niet noemenswaardig aandacht, werk zit tegen (als in werkloos). Als ik overdag de deur niet uitga loop ik ook gerust heel de dag in mijn super sexy (NOT) Snoopy Pyjama. Waarom zou ik nog moeite doen??? Als hij nooit zin heeft of lieve dingen zegt (en dan mag hij best liegen over hoe leuk ik eruitzie) en al dat soort dingen dan verslons ik mezelf ook gewoon. Waarom moeite doen als het voor niks is...? Zelf heb ik geen familie. Sta er op vriend na HELEMAAL alleen voor. M'n zogenaamde vriendinnen wonen sinds een jaar en andere half jaar samen dus ik besta niet meer voor ze. En ik wil ook niet de enigste zijn die 'aandringt' op sociaal contact. Als we praten vragen ze hoe het gaat, zodra ze doorhebben dat het not so great is wordt ik snel afgepoeierd. Zit nog steeds zonder werk en doe op het moment er ook geen moeite meer voor. Klinkt misschien erg maar leef nu nog op me spaarcentjes. Ben nog nooit ontslagen door me eigen schuld en daar kan ik zo kwaad om worden. Wordt liever ontslagen omdat het aan mij ligt en niet elke x aan een ander. Kwa werk heb ik het even gehad. Ben constant moe wordt tig x wakker als ik slaap en voel me futloos. De kracht is er gewoon uit. M'n schoonfamilie heeft niks meer laten horen sinds m'n miskraam in Juni. Ik wilde het nog niet vertellen dat ''we'' zwanger waren maar hij MOEST het gewoon mededelen. Snapte ik ook wel. Alleen toen even later bleek dat ik een miskraam had namen ze me het kwalijk dat ik de dagen/weken daarna niks van me liet horen. Vindt ik zelf niet zo gek of ligt dat aan mij? Iedereen rouwt op z'n eigen manier ik deed dat op bed onder de dekens met films en veel zakdoekjes. Kon amper met me vriend praten of ik barste al in tranen uit. En dan nemen hun het me kwalijk dat ik effe niks van me liet horen. Ik was er een beetje klaar mee met het feit dat ze nooit belden (ze hebben allemaal m'n nummer) en hebben sindsdien niks meer van ze laten horen geen appje / smsje niks niet. Als ze hadden gebeld had ik niet opgenomen in die 1e paar dagen maar gaat om het principe toch??? Geen berichtje nada, toen had ik zoiets van zak maar in de ...... Er zit trouwens een stemmetje in me hoofd dat schreeuwt: Volgens mij ben je zwanger... Weer een heel verhaal sorry meiden. Maar lili79, birds86 & Sharon01 bedankt voor jullie ''lieve'' woorden. Voel ik me niet meer zo alles is min schuld. Liefde maakt blind, kan beter lenzen nemen
Wat ik nu ga zeggen kan misschien verkeerd over komen maar bedoel het goed! Zo te lezen zit je in een diep zwart gat en niemand die eruit kan halen. Ik denk dat het het beste is om professionele hulp te gaan zoeken. Daar kan je je ei kwijt en vind je weer de goede weg op je pad. Je bent verdwaald op je eigen weg meid...dat moet niet! Zoek die kracht weer om terug te lopen naar het punt dat je verdwaald bent en zoek en vraag naar de goede weg! Het terug lopen vraagt de meeste tijd en kracht en moed, dat kan ook wel even duren maar als je verdwaald bent vraag je meestal aan vreemden of zij de weg weten (professionele hulp). Ik kan je niet zeggen wat te doen maar zoals ik t lees zou ik wel een time out met je vriend pakken. Ga er even op uit, zoek een hobby/sport (fotograferen, wandelen, rennen) en geef je gedachte daar de rust om alles na te gaan en niet in je slaap. Die heb je nodig! Ik zie dat je elke keer s nachts reageert...Is dat omdat je dan wakker ligt? Ik snap dat je er helemaal doorheen zit maar aan je verhaal te lezen sluit je jezelf ook van alles af. Werk zoeken kan juist heel fijn zijn. Nieuwe werkplek, nieuwe collega's en zo dus ook nieuwe contacten en evt vrienden. Jezelf mengen onder mensen is heel belangrijk. Hoop dat je er een positieve boodschap in ziet en dat je het belangrijkste wat ik wil zeggen goed in de opneemt...zoek het goede pad in je leven weer terug! (Als ik dichterbij woonde stond ik zo bij je op de stoep want via Internet kan t altijd anders over komen en kan ik je niet eens goed knuffelen en gewoon laten huilen)
Lieve Cathelijntje, Wat een verhaal meis. Ik weet niet goed hoe ik moet reageren. De andere dames hebben al redelijk gezegd wat ik ook denk. Je arme kat. Sterkte, heel veel sterkte! Ik weet helaas hoe t voelt wanneer je partner je kat dood maakt. Zelf een kitten gehad die niet meer wilde eten. Ze was erg ziek. Hij heeft dr een keer een nacht bij m gepakt en is er met zn stomme dronken harsens boven op gaan liggen. Had de kitten eerst onder m uit getrokken toen ik t zag, daarna hem wakker gemaakt. Heb ik m altijd kwalijk genomen. Wat een toestand op je werk zeg! Vreselijk dat ze je dit aangedaan hebben! Dat je nu niet naar werk aan het zoeken bent snap ik helemaal. Alles stort op t moment in, je staat er alleen voor. Dan heb je geen fut en geen energie om nieuw werk te vinden. Een pyjama kan erg sexy zijn hoor! Haha, ik heb ook van die dagen gehad waar niets me interesseert. Loop maar lekker in je pyjama rond. Doe wat goed voelt. Als dat betekent dat je lekker in je comfi pyjama wilt blijven lopen, dan doe je dat. Simpel Je kerel.. Jeetje! Ow meis, mn haren gaan rechtovereind! Merendeel namelijk alsof t lijkt alsof ik mijn verhaal van mij en mn ex lees. Hij was ook zo qua sex. Voelde me gebruikt. Zodra hij kwam moest ik bv snel komen, want anders had hij er geen zin meer in. Dus ja ik fakete erg vaak. Ik snap helemaal dat je t veilig wilt doen. Dat zolang de relatie slecht is, niet zwanger wilt worden. Misschien een optie om tijdelijk aan de pil te gaan? Of iets in die trant? Als je niet tegen m durft te zeggen waarom, kan je misschien zeggen dat je eerst weer werk wil hebben en alles op de rit wilt hebben, voordat je zwanger wilt worden. Dat je daarom tijdelijk aan de pil wilt? Zou hij zoiets wel aannemen? Dan mocht hij het weer een keer zo ver krijgen dat je toch zonder condoom vrijt, dat je dan alsnog veilig bent. Als je m confronteert met vreemdgaan? Heb je dat al gedaan? Lijkt me erg lastig hoor, begrijp me niet verkeerd. Als jij tegen m verteld dat je t gevoel hebt dat hij niet meer van je houd omdat je t niet meer voelt van zijn kant en niet meer ziet. Wat zegt hij daarop? Zeggen dat ie met je wilt trouwen en kinderen wilt krijgen koop ik niets voor. (sorry klink nu misschien hard). Dat ie t maar laat zien! Misschien een rare vraag, maar hoe heeft hij het verlies van de mk verwerkt? Heeft hij het überhaupt wel verwerkt? Misschien is hij daar nog steeds mee bezig. Misschien lukt t m daarom niet om zijn liefde voor jou te laten zien? Meis, ik sluit me aan bij de andere dames. Ik wou dat ik dichterbij woonde en naar je toe kon komen en je een hele dikke knuffel kon geven, je zolang vast houden als je maar wilt. Die tranen en die frustraties eruit laten. Misschien een idee om naar de huisarts te gaan? Klinkt misschien raar hoor. Maar wie weet kan hij je verder helpen met dit alles. Alles stort nu tegelijk in elkaar, dat is veel om te verwerken meis. Dat kan soms erg moeilijk zijn om daar in je eentje weer uit te komen. ps, nee je bent niet de enige die nog niet zwanger is geworden na de mk in juni. We zijn met een paar. Dat groepje wordt wel steeds kleiner Maar ik zit ook nog in dat groepje. Lang verhaal, kan wachten. Hele dikke knuffel meis
Om even op Birds te reageren... M'n vriend is vanwege werk weg van 21:00-06:00 en ik het fijn vindt om samen te slapen (de gedachte erachter en meer kans op een knuffeltje ect anders ben ik overdag ook zo alleen omdat hij dan ligt te slapen. Meestal ga ik tegen 4 uur slapen omdat ik het dan niet meer volhoudt om wakker te blijven. Samen slapen we dan tot een uur of 1 en dan valt hij ALTIJD op de bank nog in slaap net na het avondeten. s' middags wil hij niet meer slapen vindt hij zonde van zijn dag. Yinxy: Ben zelf tegen de pil ben er toen ik wat jonger was eraan gegaan en doe het liever ook niet meer. Weet niet precies hoe ik dit netjes moet zeggen maar vindt een 'hoesje' fijner omdat de 'kindjes' opgevangen worden en ik niet leegloop Als het niet is om zwanger te worden liever 'hoesje' dus De MK zit hij niet meer mee (bedoel ik niet zo grof hoedat het eruit komt) Maar hij is ook niet iemand die zijn gevoelens toont met huilen schreeuwen praten ect. Ergens wel fijn te weten wat ik ook doe hij kan niet boos op me worden (ben in vorige relatie mishandeld geweest fysiek & emotioneel) Ik voel me zelf nog steeds berooft van me kindje...En zoals ik al zei praten heeft weinig tot geen zin. Wordt er niet wijzer van. Hij luistert toch niet of is het zo weer vergeten. Als ik hem op z'n flikker geef van doe je best in onze relatie is hij 2 dagen poeslief daarna terug hoe het was. Blijf het niet zeggen. Heb al vaker 'gedriegd' (hoezo wanhoop!?!?) van nog 1 x en ik ben pleite. Heeft ook geen zin. Ben een x naar een vriendin gegaan maar had me s'avonds alweer opgehaald met de belofte dat hij zou veranderen en dat hij me niet kwijt wilde. M'n beste vriend (heb ik korte relatie mee gehad van 2 maanden 2 jaar terug) heeft zoiets van verlaat hem en dat ik bij hem kan 'logeren'. Hij staat ondertussen wel bekend als reddende engel. Hij heeft een vriend van hem ook een jaar opgevangen in z'n logeerkamer omdat hij wat probleempjes had. Die kamer staat nu leeg en hij heeft zoiets van kom hier alles op een rijtje zetten. Ik hou van me vriend en wil er pas een punt achter zetten als er geen kans op herstel is. Tot die tijd blijf ik proberen maar dan moet het niet van 1 kant komen. Wil niet zomaar opgeven, maar ik moet haast wel. Weer een lang verhaallaatste beloofd