PE staat voor pre eclampsie oftewel zwangerschapsvergiftiging. Dat had ik bij mijn eerste vanaf week 31. Heb toen voorafgaand aan de geboorte 6 weken aaneengesloten in het ziekenhuis gelegen.
Hallo dames, Even een snel berichtje tussendoor. Ik ben vanochtend weer naar het zh geweest voor een echo. Helaas zat het er nog steeds. Verdikke! Nu een afspraak gemaakt voor woensdag voor operatie. Wat ze precies gaan doen is onzeker. Ik moet in ieder geval onder algehele narcose en ze gaan kijken of ze kunnen curetteren. Als dat niet mogelijk is gaan ze een andere operatie doen omdat het er nu wel echt uit moet. Het blijft allemaal spannend en ik word er gek van! Echt.. een miskraam is al k*t, en nu dit er allemaal nog achteraan. Inmiddels zijn we !!!5!!! weken verder. Ik lees en praat gauw weer met jullie mee. Ik ga nu eerst even liggen, even niks doen. Misschien vanavond nog even naar de stad. Ik heb erg de drang om geld uit te geven aan mezelf . Haha. Liefs Ellepel
ppppffff meiden wat heftig allemaal. en óg meer verhalen erbij! Ik dacht 3/4 meiden maar het worden er steeds meer. wel een troost dat je nu niet als enige rondloopt maar had liever gezien dat het bij jullie wel goed was gegaan! hier is vandaag het bloeden begonnen... dus met 10+5 en waarschijnlijk vruchtje van +/-8 dus het heeft ruim 2,5 week geduurd. nu weet ik ook niet wat me te wachten staat. ik heb wel buikpijn maar nog geen pijnstiller ingenomen. verder valt het nog wel mee aangezien ik op het ergste ben voorbereid. ik begreep ook dat dit dagen kan duren. nouja in ieder geval maandag currettage mocht het niet allemaal weg zijn. vreemd je weet gewoon niet wat de komende dagen gaat brengen. ik ben er nu wel rustig onder moet ik zeggen. woensdag en donderdag echt behoorlijk kapot. gisteravond tot 1 uur wakker gelegen en nog flink gehuild. en ineens kreeg ik iets over me heen dat ik het 'los' moet gaan laten en het is dus vandaag begonnen. ik heb dat dus heel sterk dat ik het gevoel heb dat ik het kindje nog bij me heb en dat ik opzie tegen maandag of eerder) wanneer het helemaal weg is...... lijkt me zo'n definitieve leegte. debbie ik moest nog aan je denken omdat je schreef dat je er nog redelijk nuchter on der bent. wat je ziet is dat iedereen behoorlijke verhalen achterlaat en dat betekent volgens mij gewoon dat we het kwijt moeten, het is echt wel fijn dat van je afschrijven. mooi idee ook van die tekening! weet trouwens iemand of het inderdaad een paar dagen kan duren een miskraam die uiteindelijk vanzelf op gang komt?
singa rustig de tijd nemen, in mijn omgeving hebben ook vriendinnen wel currettage aangeraden, maar daar gaat altijd ene paar dagen overheen, zie bij mij, nu begint het dus al vanzelf boannan nou fijn dat het dan nu bijna achter de rug is, fysiek dan. heb je het nog gezien? ik voel me soms zo'n muts maar heb ergens dus moeite dat het straks wordt 'weggegooid' maar begraven zie ik denk ik ook niet echt zitten. ellepel jeetje wat een gedoe, het lijtk ook nooit afgelopen te mogen zijn! en woensdag klinkt nog best ver weg. idd jezelf verwennen! heb al nieuwe schoenen en bij de kapper geweest en veel cocolade achter mn kiezen haha debbie fijn dat het fysiek nu goed gaat, nu een plekje geven dus....veel met je mannetje knuffelen, we hebben het grote geluk dat we dat al kunnen, voor de mama's zonder kindje vind ik het nog erger (maar dat komt omdat ik er ook al twee heb) mijn wondertjes. sharon jij dus ook maandag, wat een lange weg allemaal he, je denkt het gaat nooit goed komen, dikke knuf zo nu weet ik het ff niet meer, weet niet meer wie het vroeg maar ik heb paracetamol, diclofenac en maagzuurbeschermer gekregen.
Hallo allemaal, Wat een verhalen allemaal, en inderdaad, wat een hoop meiden die allemaal op hetzelfde moment door dezelfde ellende gaan...... Ik zou mijn verhaal nog even kort vertellen. Afgelopen dinsdag was de curettage gepland, maar begon maandagavond ineens vreselijk te vloeien. Ik was die nacht ervoor al twee keer een behoorlijk stolsel en een plas bloed verloren, maar de echo maandagochtend wees uit dat alles er nog zat. Maandagavond begon het dus opnieuw, hevige krampen en flinke stolsels en vooral heel veel bloed. Het stopte ook niet meer, dus ben met spoed naar ziekenhuis gebracht. Uiteindelijk na het verlies van flinke stolsels is het wel gestopt, maar echo wees uit dat het vruchtje nog steeds aanwezig was. Dinsdag ben ik, zoals gepland, gecuretteerd. Ik heb hiervoor wel bijna een week steeds wat bloedverlies gehad, maar bij mij zette het niet door. En toen het doorzette kwam het nog niet.... Dus Linda, ik hoop dat het bij jou beter verloopt.... Het lege gevoel na de curettage heb ik ook, het is echt weg nu. Ik had het in de uitslaapkamer al, ik ben daar helemaal niet wakker geweest maar kan me herinneren dat ik daar heel erg moest huilen. En nu ben ik moe... Vreselijk moe en teleurgesteld dat we hier weer doorheen moeten. Dit is nu de 4e zwangerschap die niet goed afloopt. Gelukkig hebben we twee gezonde kinderen, en dat houdt me nu op de been, maar het valt niet zo mee allemaal! Ellepel, wat duurt het allemaal lang zeg, net wat je zegt, het is al ellendig genoeg allemaal, al dat gedoe eromheen maakt het. Og moeilijker! Boannan, fijn dat curettage niet nodig was, maar voel je je nu wel zeker dat alles eruit is? Ik hoorde dat bij. In het vruchtje ook in de baarmoedermond zat, maar daarna hebben ze nog wel gecuretteerd, ik lag ook al op de o.k., en er is nog wel aardig wat weggehaald, stolsels vooral. Vind het ook nog wel moeilijk om het in mijn hoofd rustig te krijgen, het hele gebeuren gaat steeds aan me voorbij. Wat me op dit moment er ook wel doorheen helpt, is het feit dat ik weet, hoe rot ik me nu ook voel, we hier ook wel weer bovenop komen. Dat is me de vorige keren ook gelukt, dus nu vast ook. Ik hoop dat jullie dit ook zo kunnen zien, en ik sta mezelf nu ook toe om verdrietig te zijn, want dat is het toch, verschrikkelijk verdrietig voor ons allemaal?
Wij gaan morgen een weekje weg en daar kan ik helaas niet op internet. Ik ga jullie vast enorm missen als het bij mij los mag komen in die week. Ik ga lekker uitwaaien en hoop dat mijn hoofd weer een beetje opgefrist is na die week. Lekker van mijn gezin genieten want gelukkig heb ik al een dochter. Iedereen heel veel sterkte. Ik hoop dat alles weer wat beter met jullie gaat als ik terug ben.
Petra, jeetje al 4 zwangerschappen die niet goed gegaan zijn. Wel fijn en een troost denk ik dat je al 2 gezonde kindjes hebt. Wat ik mij afvraag eigenlijk puur uit nieuwschierigheid en belangstelling (waarschijnlijk staat het al wel in jullie verhalen vermeld) Hoeveelste zwangerschap dit was, of je al een kindje hebt en zoja hoe oud? Laat ik er zelf gelijk mee beginnen, mn onderschrift spreek op zich voor zich maargoed.. Dit was.. mijn 3e zwangerschap (zou) ons 2e kindje (worden) Hebben een 1 zoontje van augustus 2011 Singa, Probeer een beetje te genieten van je weekje weg. Is wel fijn denk ik dat je dan wat meer afleiding hebt. Linda, hier idd mijn verhaal doen is ook een deel van verwerking en heb ik echt enorm veel behoefte aan. Ook mede doordat mijn man totaal geen prater is en hij het er liever ook niet uitgebried over heeft. Tuurlijk praten we er wel over maar niet zo veel als ik zou willen. Ik voel me idd echt ook enorm bevoorrecht dat wij ook al een wondertje hebben. Kan me voorstellen en weet het eigenlijk ook uit eigen ervaring.. als je voor de eerste keer zwanger bent en het gaat mis, dat je je afvraagd of je ooit nog wel moeder zal gaan worden en dat de wereld voor je gevoel even vergaat. Voor de meiden die dit gevoel bij zichzelf herkennen wil ik alleen maar zeggen, geef de moed niet op bij jullie komt er vast ook echt een kleintje... Linda en ellepel, nou mezelf verwennen heb ik vandaag ook gedaan hoor. Vond dat ik dat wel verdiend had. Zeker omdat ik zo baal van mn kleding waarvan ik de knoop (van sommige broeken) nog niet dicht krijg. Heb dus 2 complete setjes (voorjaar/zomer) kleding besteld en tja een maatje groter. Snak nu naar kelding wat eff normaal past. Heb trouwens 2 3/4 treggings besteld met daarbij 2 tuniekjes en 2 bijpassende topjes voor eronder. Het komt morgen binnen ben benieuwd.
Singa, Ik hoop voor je dat je lekker kunt uitwaaien en kunt genieten van je gezin, heel belangrijk! Debbie, dit is de 4e zwangerschap die achter elkaar mis gaat, totaal 5 keer; ben dus 7 keer zwanger geweest, heb twee kinderen en heb nu 5 keer afscheid moeten nemen van een zwangerschap; met 7, 15, 23, 14 en 8 weken. En als we nu wisten wat er mis ging... Vorig jaar heel veel onderzoek gedaan waar niets uit is gekomen, waardoor we toch besloten er nog een keer voor te gaan. Mijn kinderen zijn zeker een troost, maar we zouden er zo graag nog eentje bij hebben. Ik besef me ook dat er ook mensen zijn die nooit kinderen krijgen, en soms denk ik wel eens, vragen we dan te veel? Maar de wens is zo groot...
Weet even niet meer wie het allemaal vraagt of zegt maar ik haat mijn figuur nu...was er zo trots op! Ben van mezelf wat flinker maar ik vond mijn buik iets om trots op te zijn en nu...bah niks past, overal lijk ik zwanger in, krijg meerdere broeken niet dicht en veel jurkjes passen mijn borsten niet in. De medicatie heb ik niet om gevraagd, die hebben ze gewoon meegegeven. Zal over paar weken wel n brief thuis krijgen dat mijn eigen risico wel betaald moet worden... Debbie...ook voor jou...laat t rollen die tranen! Is alleen maar goed dat je n doosje hebt gekocht en er dingen in bewaard. ..zo geef je t echt een plaatsje. Singa...fijne vakantie en hoop dat je even je rust kan pakken! Boannan...fijn dat het zonder curettage weg gehaald kon worden...hoop dat alles nu schoon is en dat je niet alsnog moet worden gecuritteerd. Nu ben ik de namen en verhalen kwijt...k ga ook dan maar slapen. Vraag van de dag; Eerste zwangerschap
Singa fijne vakantie!! Boannan: ergens toch wel "fijn" dat ze het zo gedaan hebben. Volgens mij verschilt het per persoon hoe lang het duurt voordat het loskomt. Mijn 1e mk duurde 3,5 maand. Deze mk ben ik ook al 5 weken mee bezig en einde is zeker nog niet in zicht. Jullie ook een beetje aan het shoppen? Even jezelf verwennen! Ik heb 1 zoon uit 2010. 1 MA in 2012 1 BBZ en vruchtje in BM in 2013 (tweeling) 1 MA in 2013 Dit was dus mn 4e zwangerschap. Iedereen toch alvast een fijn weekend!
Hallo allemaal Mag ik hier ook meepraten? Heb gister 20 juni onverwacht een MK gehad..6 weken ver en eerste zwangerschap na 2,5 jaar..zo onwerkelijk allemaal..kwam natuurlijk af..kan het nog niet bevatten..
Jeetje meiden wat een rotmaand Juni Ik kan helaas ook meepraten, heb gisteren bij 12+4 dagen een tweede echo gehad en het leefde niet meer. Eerste echo bij 8+2 was perfect alles zag er goed uit en hartje klopte goed en paar dagen daarna is het gestopt. Het idee dat er al ruim 4 weken een dood kindje in mijn buik zit is erg onwerkelijk. Week 8 is erg kritisch zoals ik hier ook veel lees. Nu ik terugdenk heb ik een paar weken geleden wel enorme krampen gehad maar dacht dat het van mijn darmen kwam moest ook naar de wc maar verder niet meer bij nagedacht. De laatste week ook het idee dat mijn buik niet meer zo opgezet is als eerst maar ja dat is allemaal achteraf. Ik moet as dinsdag naar het ziekenhuis. Denk dat ik meteen voor een curettage kies als dat mogelijk is het zit er nu al zolang en heb nog geen enkel bloedverlies gehad. Iedereen heel erg veel sterkte er zitten helaas teveel meiden in hetzelfde schuitje deze maan
Hallo lieke, Tuurlijk mag je hier meepraten, zo kunnen we elkaar steunen. Wat verschrikkelijk, zo lang op een zwangerschap gewacht en dan gaat het mis. Ik kan me voorstellen wat een enorme teleurstelling (is eigenlijk geen goed woord, maar weet niet hoe ik het moet omschrijven) moet dit zijn voor jullie. Ik hoop dat je hier wat van je af kan schrijven!
Wannabemom, voor jou ook welkom hier, inderdaad, wat een hoop verliezen we toch deze maand. Onvoorstelbaar hè? Dat je lichaam je zo lang voor de gek kunt houden. Sterkte en ook voor jou, ik hoop dat je hier van je af kunt schrijven!
Hallo Dames, Hier ben ik dan weer (met grote tegenzin). Dag 1 na de curretage. Gisteren mij om 7u gemeld in het ziekenhuis. Ik werd naar de kamer begeleid. Ze haalden mijn dossier erbij, verkeerd dossier! Ik was niet ingepland voor de curretage! Uiteindelijk werd alles opgelost en ik kreeg 2 cytotec pillen om in te brengen. om 8u30 begon de hevige pijn. Onhoudbaar (en ik heb een hele hoge pijngrens). Ik schreeuwde het uit. Vriendlief was gaan werken en schoonmoeder bleef liever niet bij me in het ziekenhuis. Ik voelde me zo alleen... Door de stress begon ik te hyperventileren. Mijn hele lichaam was verkrampt van de pijn. Na 2 maal overgeven hebben ze mij dan uiteindelijk iets gegeven tegen de pijn. Dit wil ik nooit meer meemaken, zo'n helse pijnen! En voor wat? Geen kindje, pijn voor niets... Om 13u30 ben ik gecurreteerd. Toen ik wakker werd voelde ik mij goed, niet goed beseffen waar ik was. Tot het tot me doordrong... Ik was in het ziekenhuis, net gecurreteerd. Alles is voorbij, ik ben niet meer zwanger, ik word geen mama in januari, geen dikke buik om mee te pronken binnen enkele maanden... Ik heb de hele namiddag verder geslapen. Vriend is me om 19u komen ophalen. Ik had nog enkele vragen voor het verdere verloop. Blijkbaar is het hier niet nodig om binnen enkele weken op controle te komen, ik heb geen afspraak gekregen met de gyn. Ook voor het ziektebriefje deden ze moeilijk. Ik mag maandag al terug gaan werken. Na lang aandringen hebben ze mij nog een weekje rust voorgeschreven. Ik had hen ook gevraagd of ik bij een nieuwe zwangerschap meerdere echo's zou kunnen krijgen, was ook niet nodig zeiden ze. Bij een volgende zwangerschap ga ik toch voor een ander ziekenhuis kiezen. Met mij gaat het nu goed. Heb goed kunnen slapen deze nacht. Geen pijn meer, wel nog bloedverlies maar geen stolsels. Ik hoop dat mijn cyclus snel terug op gang zal komen. Deze morgen heb ik mijn temperatuur genomen, is nog boven de 37°, net zoals na de eisprong. Hoop hieraan te kunnen zien wanneer mijn cyclus zal opstarten (voor eisprong heb ik rond de 36,4°) Nu kunnen we opnieuw beginnen. Heb zoveel vragen, ik wil zo graag terug zwanger zijn... Ik wil kunnen dromen over ons kindje, het lijkt nu allemaal zo ver weg... Het rare is... ergens in mijn hoofd wist ik dit allemaal. Eind december was ik gestopt met de pil. Tijdens onze 4de ronde klussen wist ik, deze maand zal ik zwanger zijn. En ja, op 6 mei een positieve test! Mijn gevoel was juist. Maar ook de maand september bleef door mijn hoofd flitsen. Iets zei me dat ik in september zwanger zal zijn. Nu heb ik daar niet echt bij stilgestaan. Maar nu weet ik dat mijn gevoel juist was. Ik was inderdaad zwanger in mei, maar het zou niet goed aflopen. Hoop dat mijn gevoel voor september ook zal juist zijn. Lieve meiden, het is niet eerlijk dat wij in deze groep moeten kletsen, ons hart luchten. Niemand verdient dit. Maar ons geluk komt wel! Vroeg of laat. Ik wens iedereen heel veel sterkte in deze moeilijke tijd. Groetjes Daphné
Hoewel ik weer zwanger ben, heb ook ik een missed abortion gehad. Het is echt vreselijk. Ik heb ook een curetage ondergaan, op zich vond ik dat best wel fijn. Je bent er best snel vanaf en kan weer een nieuwe start maken. Kijk wel of je onder plaatselijke verdoving wil of onder narcose, ik heb me toen heel goed ingelezen hierin en uiteindelijk voor narcose gekozen. Curettage Neem wel even een paracetamol in of vraag daarom als je wakker wordt, ik had best wel buikpijn daarna. Ik moest ook een antibiotica nemen en daar ben ik best ziek van geworden, maar ja beter als wekenlang ope en miskraam wachten Meiden je kan daarna gewoon weer zwanger worden. Ik ben nu ook zwanger en tot nu toe gaat alles prima!
als ik dit zo lees, zij er echt grote verschillen per ziekenhuis aan pijnstilling. Van te voren tabletten inbrangen in het ziekenhuis voor een curretage had ik ook nog niet eerder gehoord. Bij mij is er al voordat ik narcose kreeg, dus vooraf gaand aan de curretage al pijnmedicatie via mijn infuusnaaldje ingespoten. Aan de gyn werd gevraagd, hoeveel pijn ze verwachte bij deze ingreep. Dat word dan aangeduid in een cijfer, 2 a 3 (van de 10)zei ze en aan de hand daarvan kreeg ik een bepaalde doses pijn medicatie. Toen dat gegeven was kreeg ik gelijk de narcose erachter aan en ging ik lekker slapen. Daphne, ik zou je willen adviseren om maandag de poli te bellen om een afspraak te maken voor over 2 a 3 weken voor nacontrole. dat is bij ons in het z-h standaard. en je hebt na een miskraam recht op een vroege echo met 7 a liefst 8 weken. dit kan je gelijk aangeven bij je je verloskundige op het momend dat je je aanmeld na een positieve test. Meid sterkte met je herstel, een weekje rust is geen overbodige luxe.
Ik heb over 3 weken ook een controle bij de gynaecoloog maar weet eigenlijk niet wat ze dan gaan doen...krijg k dan weer een echo om te kijken of alles weg is en vragen of je al ongesteld bent geworden of wat houdt dat in? Vraagje; ik had dat al voor de curettage...met plassen drukt er iets wat bij mij een naar gevoel geeft..doet niet pijn maar het drukt. .weet niet hoe k het anders moet zeggen. Denk zelf dat het mijn blaas is die op mijn baarmoeder drukt met een volle blaas...kan dat nu nog? Ik ben heel bang voor een blaasverzakking...ik heb op mijn 19e een darmverzakking gehad dus houdt alles goed in de gaten daaronder...zie of voel niks van de buitenkant maar van binnen is het een naar gevoel. Iemand hetzelfde gevoel met plassen?