Ik heb even een hart onder de riem nodig, ik kan het met niemand bespreken wegens schaamte. Ik ben bij de huisarts geweest omdat ik bang was voor chlamydia uit een oude relatie. Het begon opeens te dagen en de symptomen kwamen angstaanjagend overeen. Dus ik werd gisteren opgebeld dat ik dus idd chlamydia had en dus nu een antibiotica kuur moet gebruiken van eenmalig 2 pillen en m'n man dus ook. En na 2 weken weer eens testen of het weg is. De huisarts maakte zich geen zorgen over verklevingen omdat ik een dochter heb gekregen in die periode en zwanger ben geweest 5 maanden geleden. Maar goed ik voel me nu zwaar ziek door die pillen en baal ervan dat ik dus een oude infectie heb van 5/6 jaar geleden en tot tegenstelling van de dokter ben ik dus wel bang! Dus ik zoek eigenlijk ervarings verhalen, want kan alleen maar doemdenken. 😞
Tijdens mijn vorige zwangerschap ben ik er ook achter gekomen chlamydia te hebben. Nooit klachten van gehad, dus geen idee hoe lang ik het al had. Ik verloor tijdens de zs steeds bloed, pas met 30 weken zijn ze erachter gekomen. Dl heeft er geen schade van opgelopen gelukkig. Heb wel een onregelmatige cyclus wat zwanger worden lastig maakte. Geen idee of het een gevolg van de soa geweest is. Ben na een half jaar proberen nu bijna uitgerekend van ons tweede kindje
Dat is een mooi verhaal! Ik was als het goed gegaan was nu 37 weken zwanger geweest dus t werkt allemaal nog. Maar maak me toch zorgen. En ben ontzettend ziek van de pillen dus voel me dubbel zielig, behalve me man kan ik er met niemand over hebben.
De ha is geen vruchtbaarheidsexpert. Ik denk dat een doorverwijzing naar een gynaecoloog en een check op verklevingen wel op zn plaats is.
Heftig traject zeg wel ontzettend fijn dat het uiteindelijk nog gelukt is maar de weg zal zwaar zijn geweest
Heb je gelijk in, ze zei omdat ik in maart nog zwanger geweest ben dat het nog wel goed zat. Want die miskraam zat in de baarmoeder. Ik had met mezelf afgesproken deze cyclus is over n week over en dan bel ik de huisarts dat ik een hsg wil dia verwijzing en dan laat ik die inplannen. Want ik ben dus wel degelijk bang voor verklevingen. Ze zei omdat ik nog zwanger ben geweest de kans klein is, maar ik ben dan weer bang dat het erna gebeurt is ofzo.
Zou idd een gyn raadplegen voor de zekerheid. Al ziet het er goed uit zo. Zeg tegen ha, als hij je niet wil doorsturen, dat je je dusdanig zorgen maakt dat door de zorgen en stress alleen al, je kansen op een zwangerschap verminderen.