Ik had het gevoel dat ik er verdrietiger onder zou zijn. De natuurlijke ronde na de zwangerschap namelijk wel voor het eerst een traan gelaten om een mislukte poging. Dit keer voel ik me een beetje zelfde als keren voor de zwangerschap. Alleen voel ik nu wel veel meer het oergevoel dat ik NU zwanger moet worden. Vond het wel stom om mijn man zo down te zien vannochtend. Hij heeft 3 dagen slecht geslapen van de spanning voor de test. Mijn man en ik zijn vandaag 8 jaar samen. Dus hebben dat gezellig samen gevierd.
Dat oergevoel is heel herkenbaar. Ben blij te horen dat je niet al te verdrietig bent. Al blijft het balen! Fingers crossed voor de volgende ronde. En gefeliciteerd!
Dat gevoel herken ik ook zo ontzettend @Iemand1991 Ik zou dit weekend ongesteld moeten worden, maar hoop natuurlijk van niet. Symptomen lijken wel hoopvol, maar ik durf niet te veel te hopen, er is veel hetzelfde als met de zwangerschap van Mason, maar ook niet alles. Over een paar dagen weet ik meer. Ik zou eigenlijk, als ik dan nog niet ongesteld ben, maandag willen testen, maar mijn man heeft bedacht om zondag lekker eten te bestellen. Meestal halen we dan van een restaurant uit de buurt waar ik gek ben op de carpaccio. Ik heb dus besloten zondag (mits nog niet ongesteld) te testen zodat ik weet of ik die carpaccio kan bestellen of niet.
Misschien hebben jullie deze petitie al voorbij zien komen? Ik heb hem getekend https://rouwverlof.petities.nl/
Had in principe vandaag ongesteld moeten worden (volgens cyclus, door vorige ronde verkeerde ovulatietesten geen overtuigende piek gevonden), maar geen tekenen van aankomende menstruatie en wel wat signalen die kunnen duiden op zwangerschap. Vanmorgen getest, helaas spierwit... Helaas dus geen 2e kindje in 2021, en dat had ik wel zo gehoopt... Wilde net dan maar nieuwe ovulatietesten bestellen (waren op na deze ronde), zijn ze momenteel niet leverbaar. Dit geeft wel even kortsluiting bij mij...
Theoretisch geeft geen bloed moed idd... Maar ik vermoed inmiddels al wel op 11/12 DPO te zitten en dan een negatieve predictor vind ik niet hoopgevend. Het kàn natuurlijk idd altijd nog zolang ik niet ongesteld ben, daar heb je helemaal gelijk in.
@Heidezicht ik snap ook dat je de hoop verliest. Maar je had je eisprong niet goed gevonden, dus wie weet *fingers crossed*. Hier zit de eerste hormooninjectie er weer in
Dank jullie wel... Het lastige is... ergens denk ik dat t voor een baby maar beter is om even te wachten... met alles wat er nu speelt. De afhandeling van mn moeders overlijden/erfenis gaat ook niet zonder spanning. Maar ik wil het zo graag. Ik wil vooruitkijken, ik wil door, ik wil positiviteit!
Inmiddels is mn menstruatie doorgebroken. Wel weer precies 16 dagen na mn meest duidelijke test (die officieel niet als positief gezien mag worden, want zeker niet net zo duidelijk als de controlestreep), dus mijn LF is niet veranderd na de bevalling en deze cyclus was maar 2 dagen langer dan mn cycli voor de bevalling. Ik heb wel inmiddels ook contact met een acupuncturist, kijken of zij nog wat voor me kunnen betekenen. Vooral omdat ik rondom eisprong en menstruatie altijd flink last van mijn rug heb, het schijnt dat daar met acupuntuur wat mee te behalen is en je kunt je vruchtbaarheid ermee vergroten. Baat t niet dan schaadt t niet dacht ik zo.
Ontzettend jammer.. Ik ga donderdag voor het eerst naar een acupuncturist. Met dezelfde gedachten als jij. En ik wil graag alles uit de kast halen voor mijn laatste 4 cryo’s.
Hoe was het gegaan? Ik heb net een berichtje gekregen dat ik morgen mag komen, spannend! Voelt wel heel fijn dat we nu toch wat "extra" kunnen doen ofzo.
Is dit je eerste keer? Voor mij was het de eerste keer en ik vond t wel fijn. Ze zei dat ik veel spanning in m’n hoofd heb en daar gaat ze haar behandeling nu op richten. Want nu gaat al mijn energie daar naar toe en niet naar mijn baarmoeder. Zoiets zei ze tenminste. Ik was na de behandeling heel moe. Verder niet zo veel gemerkt. Wel dat ik de volgende dag niet zo vaak hoefde te plassen wat ik normaal wel doe als ik 2 liter water drink. Heeft ook weer met spanning te maken zei ze. Hoef nu pas weer terug tussen cyclusdag 10 en 13 dus das pas weer over een maand ongeveer. Als de terugplaatsing eraan komt dan de dag voor en na de terugplaatsing ook weer een behandeling. Wat ik wel gek vind, zo weinig behandelingen? Maar dat ga ik nog wel navragen waarom dat zo is. We hebben ook voedingssupplementen besproken, die gebruikte ik al en dat waren ook de juiste. Ik heb ook in mijn beide oren een naaldje zitten die er in blijven, totdat het pleistertje loslaat.
Ja, het wordt mijn 1e keer. Ik ben heel benieuwd! Ik hoop echt dat ze wat voor me kan doen, maar alleen het gevoel al dat ik wat dingen regel om mn kansen te vergroten geeft al een goed gevoel. Klinkt alsof ze goed naar je gekeken hebben, wel heel fijn! Ik ben afgelopen jaren al heel erg met mezelf bezig geweest, oa psycholoog om wat zaken uit het verleden (heftige jeugd met mantelzorg vanaf jongs af aan tot recent ivm ernstige psychische problematiek van mijn moeder) een plekje te geven en fysio om mn lijf op orde te krijgen. Ik hoop dat dit jaar uiteindelijk alles op zn plek gaat vallen en er echt balans komt in mijzelf. Daarom dat ik ook gauw weer teug naar de psych ging na Mason en mn moeder en nu dus acupunctuur erbij. Ik gun mezelf nu eindelijk balans en ben trots op mezelf dat ik die ruimte nu kan nemen, dat maakt me straks een betere moeder.