Bedankt voor alle reacties. Sterkte met wachten op de uitslag mamavanle. Hoop dat jullie door mogen. De gyn heeft geen oorzaak gevonden voor het overlijden van onze dochter. Dus ik mag weer zwanger worden. Inmiddels is het morgen nod. Dus begin wel erg zenuwachtig te worden. Wil zo graag positief dit rotjaar afsluiten. Maar ws zal het nog wel even duren.
Sterkte met de uitslag mamavanle! @dewendy Spannend zeg! Het zou wel heel fijn zijn inderdaad om het jaar toch nog positief af te sluiten. Ik zit in hetzelfde schuitje. 7 weken geleden bevallen maar wil alweer zwanger worden. Ik durf nog niet goed. Ben nog niet ongesteld geworden. Januari ook pas een gesprek met de gynaecoloog. Vorige keer zei ze wel dat het de vorige keer niet is misgegaan door een erfelijke afwijking, dus wat dat betreft geen belemmering. Ik weet alleen niet of het verstandig is om zo snel zwanger te raken. Ik lees er ook verschillende verhalen over. Maar ik zou ook graag het jaar zwanger af willen sluiten.
@binalo, het gevoel is bij mij zo sterk dat gelijk weer zwanger worden. Mis het gevoel in mijn buik zo erg. Gister weer ongesteld geworden en nu weer zo verdrietig om mijn kleine meisje en mijn platte blubberbuik Enzo. Gatver komt allemaal weer boven. Voelt weer net alsof het allemaal net gebeurd is. Het ging afgelopen 2 weken wat beter, dus dacht het gaat de geode kant op. Maar niets is minder waar. Wat een verdriet. Balen trouwens dat je nog niet ongesteld bent geweest. Heb je niet de neiging om een zwtest te doen? Ik ben met ovutesten bezig. Daardoor krijg ik wel wat 'rust' in mijn hoofd. Dan heb je toch langer het idee dat je iets kunt doen. Al is het maar over een stokje plassen. Nu eerst ongesteld, dan een paar dagen niks en en dan weer ovutesten. En dan daarna afwachten. Maar daardoor heb ik wel wat langer rust in mijn hoofd. Alleen de laatste dagen voor het ongesteld worden, dan wordt het weer onrust. En natuurlijk als ik weer ongesteld ben zoals nu. Hoop dat het morgen beter gaat en jij snel ongesteld of natuurlijk beter nog... zwanger bent.
Ohh meis,het is echt niet gek dat je je zo voelt... Praat er vooral over! Heb ik te weinig gedaan en nu ruim 6,5 jaar verder mag ik op de blaren zitten... Neem je tijd! En als je graag weer zwanger wilt raken is dat ook goed toch? Ik was ook na onze G* na 3 maanden weer zwanger,en gelukkig een mooie gezonde zoon mogen krijgen,ik wens het jullie ook toe! Sterkte!
@Maris22 Hoe doe je dat dan? Verwerken? Heb echt geen idee. Het komt zoals het komt. En het verdriet breekt er toch wel doorheen, terwijl ik daar geen zin in heb. Maar ja dat herkent volgens mij iedereen die zoiets meemaakt. En de mensen om je heen gaan allemaal verder lijkt het wel. Vandaar zo fijn om op dit forum te schrijven. Jullie weten helaas waar het over gaat. En dan kan iedereen er nog zo anders inzitten, het verdriet blijft hetzelfde. Maar erover praten? Ik vind het lastig. Zelfs met mijn man is het lastig merkte ik gisteravond. Terwijl hij me echt alle ruimte geeft. Vanavond toch maar gewoon aan toegeven en met wat opener opstellen ipv alleen maar geirriteerd omdat ik ongesteld ben. Voor hem is het ook niet makkelijk allemaal. Maar ik ga je raad opvolgen en er dan toch maar wat meer over praten en wat meer mijn emoties de mogelijkheid geven om geleidelijk eruit te komen ipv in 1 keer de bak van 3 weken.... Kon pas na 2 uur stoppen met huilen. Is toch ook niet goed. Nou ja, maar eens kijken of ik dat nieuwe vooornemen vol kan houden. Bedankt dus!
Heel herkenbaar hoe jij het omschrijft... De buitenwereld gaat verder terwijl jij zo verdrietig bent... Het is heel moeilijk om te vertellen hoe je verwerken doet... Ik ben erachter sinds 2 maanden dat ik het totaal niet verwerkt heb,en ik dat wel dacht,omdat ik nu in een burn out zit (het is het totaalplaatje bij mij) Mijn therapeut zegt dat ik eerst alles een plekje moet gaan geven wat er is gebeurd de afgelopen jaren (en heb wat op me bordje gekregen) en door middel van therapie en schrijven schrijven en veel praten (ook met me man) Ik vind dit forum ook heel fijn om daar mijn ervaringen te delen en te lezen hoe andere vrouwen met dit grote verlies omgaan. Ook ik vind hier wat steun en vooral begrip! Veel huilen is ook een manier,ik merk nu dat het mij ook 'oplucht' en al die jaren heb ik dat niet kunnen doen... Ik huil ook héél veel namelijk en normaal ben ik zo niet echt. Ik hoop dat je hier op dit forum wat steun vind en wens je ook heel veel sterkte de komende feestdagen. Bij mij hangt er bijv een ster in de boom met een lichtje dat iets feller brand als je rest,symbolisch dat hij er toch een beetje bij hoort want hij is en blijft altijd deel van ons gezin! Dikke knuf!
Fijn dat jullie het weer mogen gaan proberen! Hopelijk sluiten jullie 2014 letterlijk positief af!!! Hier geen goed nieuws gehad. Wij hebben 100% kans op herhaling en het is nog de vraag of we in aanmerking komen voor behandeling voor een vervolg zwangerschap
Mamavanle: Jeetje wat onwijs heftig. Dat is echt worse case..... Leef met je mee. Wat een vreselijke boodschap voor jullie. Sterkte....
Mamavanle, oh nee wat erg zeg! Waar is een behandeling voor vervolgzwangerschap van afhankelijk dan? Heel veel sterkte! Inderdaad het ergste scenario...
@dewendy Ik herken dat gemis in je buik. Bah en dan dat afschuwelijke geblubber inderdaad, ik kan me voorstellen dat je je erg ellendig voelt! Ik ben nog niet ongesteld, maar ook niet zwanger hoor. We zijn pas net begonnen met proberen en dan nog maar half. Ik weet niet zo goed of het al mag en kan. Ovulatietesten wil ik wel, maar geen idee wanneer ik dan moet beginnen. Ik kan moeilijk een maand lang gaan testen toch? @Maris Erover praten wil ik wel, maar is ook moeilijk. Met mijn vriend die al veel verder in het proces is of met vriendinnen die het niet zo goed snappen behalve dat het afschuwelijk verdrietig is natuurlijk. We goed dat jij zo snel weer zwanger bent geraakt zeg en een mooie gezonde zoon! Maar het is inderdaad wat dewendy zegt: hoe doe je dat dan dat verwerken. Ik doe maar wat en begin er echt weleens over tegen mijn vriend. Maarja, ik voel het zo anders dan hij, dat ik dan denk, tja laat dat praten maar. Ik vind het dan alleen maar frustrerend. Wat een mooi idee trouwens om een ster in de kerstboom te hangen met een feller lampje!
Zonder behandeling valt mijn imuunsysteem de baby weer aan waardoor de baby wederom een flinke hersenbloeding zal krijgen en overlijden in de zwangerschap. Om dit te voorkomen geef ze elke week een infuus met imuunglobuline maar dit geven ze eigenlijk pas bij 28 weken maar onze zoon was al overleden bij 20 weken aan een grote bloeding. Bij een eerdere hersenbloeding kunnen ze bij 16 weken starten maar ze hebben onze pretecho van 15 weken terug zitten kijken en ook toen zagen ze al een kleine bloedig zitten in zijn hersentjes dus ook 16 weken is te laat. We mogen gelukkig morgen al naar het Lumc en daar werkt een prof die hierin gespecialiseerd is en we hopen dan eindelijk eens goed nieuws te krijgen
Jeetje Mamale, wat een heftig bericht. Hoop dat ze je in het lumc verder kunnen helpen. Is wel een fantastisch ziekenhuis. Dus je zit daar wel goed. Nu duimen draaien dat het jullie toch nog gegund is. Zit echt met tranen jouw bericht te lezen. Wat ontzettend heftig. Binalo, ik ben op een gegeven moment gestart met die ovutesten. Heb ze online bested. Dan zijn ze nog betaalbaar en kan je rustig een maandje plassen! Bij 123ovulatietest heb je de betaalbare testen en daar kan je voorlopig even mee vooruit. Bij mij bevallen ze goed en daar heb ik mijn ei wel mee gevonden. Dan weet je ook wanneer je je menstruatie kunt verwachten. En zit je niet zo te wachten. En ik vind het ook een soort van fijn dat ik wat meer kan doen dan alleen maar wachten. Maris, wat een goed idee een feller lampje in de kerstboom! Doen jullie ook mee met lichtjesdag zondag?