@Verox dank je wel voor je snelle en lieve reactie! Jeetje ja bij jou liggen de data ook heel dicht bij elkaar, maar weer op een andere manier idd! Lijkt me ook lastig zeg! Het zijn in ieder geval spannende tijden! Ik ga idd maar is kijken bij preventieve cerclage topic. Dank je wel voor de tip! En verder weten ze bij mij ook niet zeker hoor of ik daadwerkelijk een cervixinsufficientie heb, maar ze hebben wel een sterk vermoeden. Bij mij heeft een blindedarmontsteking een grote rol gespeeld bij het verlies van Mels, maar daarnaast had ik ook bij het overlijden van Mels in mijn buik, zonder veel pijn toch dusdanig ontsluiting gehad dat hij al half in het geboortekanaal lag. Mijn gynaecoloog wil alles uit sluiten en ik wil zoiets echt nooit meer meemaken! Mijn blindedarm is gelukkig verwijderd en dit samen met een cerclage geeft mij een gerust gevoel. Al zie ik wel op tegen het zetten.. En idd een miskraam kunnen we er echt niet bij hebben! Gelukkig wordt het bij mij al bij 13 weken en 2 dagen gezet, dus dat is nog wel op een vroeg termijn. Ik hoop er maar het beste van, maar ik moet zeggen dat ik er positief in sta. Ik geloof meteen dat de operatie psychisch zwaar is, het brengt onwijs veel spanning en onzekerheid met zich mee.. Het liefst wil je gewoon helemaal nergens risico meelopen. Daarom vind ik het ook moeilijk of we nu wel een downsyndroom screening moeten doen of niet. Mijn vriend wil het heel graag, maar ik eigenlijk niet, omdat ik toch geen vervolgonderzoek wil als blijkt dat we een verhoogde kans hebben, omdat dit ook risico's met zich meebrengt. Lastig allemaal! Ik laat de cerclage ook gewoon in mijn eigen ziekenhuis doen. Ze hebben 3 gynaecologen die met regelmaat (10 a 15 x per jaar) een cerclage zetten.. Daar moet ik maar op vertrouwen! Maar dat je daarna niet in bad mag en geen gemeenschap mag hebben, lijkt me wel lastig.. Daar was ik ook nog niet van op de hoogte. In het foldertje van het ziekenhuis staat: "de eerste 14 dagen geen gemeenschap, daarna in overleg met de gynaecoloog". Maar goed ik ga echt geen enkel risico lopen! Maar van 13 weken naar 40 weken is wel echt lang! Bij 36 weken wordt bij mij trouwens de cerclage doorgeknipt. Eigenlijk weet je pas daarna of je echt een zwakke baarmoedermond hebt of niet. Als je meteen ontsluiting hebt, lijkt het me duidelijk Ik ben trouwens ook blij dat ik niet de enige ben die een cerclage krijgt! Toch fijn om ervaringen uit te wisselen en elkaar te kunnen steunen hierin Liefs Sunnysiri
@Verox Fijn trouwens dat de operatie wel goed gegaan is en dat je ook lichamelijk geen klachten hebt en gewoon weer alles kan!
@Twixxy; het lijkt me juist een heel goed teken dat je hier minder te vinden bent. Uiteindelijk is dat voor ons allemaal beter, dat geeft aan dat we het een plekje hebben kunnen geven. Wat mij betreft moet het hier geen verplichte ronde zijn, maar een veilig haventje. @Verox: De moodswings had ik wel verwacht; toch zijn ze niet echt gekomen. De eerste paar weekjes wel veel gehuild, maar het gaat nu echt goed. Ik heb zelfs al twee broeken gekocht voor de aanstaande man hier. Positiemode heb ik nog niet hoeven kopen. Ik pas al mijn kleding nog steeds terwijl ik nu toch alweer 17 weken en drie dagen ben. Of ik het uit de weg ga weet ik niet, had daar eigenlijk niet zo bij stil gestaan. Wel begrijp ik je redenering. Het is ook allemaal zo spannend.. Ik merk wel dat ik binding uit de weg ga. Zoals namen bedenken en vooruit kijken. Stap voor stap maar weer. Liefs Lun
Dat heb ik ook, dat ik bang ben om me te binden aan dit kindje. Bij mijn zoontje was ik al verliefd vanaf de eerste echo bij 6 weken. Nu heb ik al 2 goede echo's van dit kindje gehad maar dat gevoel blijft een beetje weg. Al had ik vorige week bij de echo wel weer een klein beetje een verliefd gevoel. Het zal dus vast wel komen. Ik denk dat ik het gewoon (on?)bewust tegen hou?! Over namen hoeven niet na te denken, die lagen al gelijk klaar bij de zwangerschap van mijn zoontje. Net zoals de babykamer die al klaar is. Nu alleen nog het geslacht weten om de accessoires eventueel aan te passen. De muren zijn beige met witte meubeltjes. Het aankleedkussenhoes, dekentje en hemeltje zijn nu turkoois. Als het een meisje is zal het lila of roze worden. Maar met die verandering zal ik pas na 23 weken beginnen. Eerder durf ik echt niet. Eerst maar die mijlpaal zien te halen. Af en toe betrap ik mezelf er toch weer op dat ik verder in de toekomst kijk. Maar ik breng mezelf gelijk weer terug in het heden. Wil niet weer die teleurstelling meemaken. De droom die uiteindelijk een nachtmerrie werd. Voor de rest had ik verwacht dat ik het wel moeilijk met de nieuwe zwangerschap zou hebben, maar denk dat de tijd er nu gewoon klaar voor was. Er zaten 8 maanden tussen het overlijden en deze nieuwe zwangerschap. Ik voel me rustig onder deze zwangerschap, maar durf nog nergens vanuit te gaan. Ik bekijk het met de dag. Denk dat dat voor mij het beste werkt.
Op bepaalde punter herken ik jullie woorden heel goed, maar toch op een andere manier. In tegenstelling tot Vlinder ben ik me juist heel erg bewust van dit kindje. Bij Vlinder heb ik maandenlang gezegd dat de eerste weken nog "niets" betekenden. Ik was me erg bewust van de kwetsbaarheid van de zwangerschap, maar minder van de enorme ontwikkeling die het kindje die eerste weken doormaakt. Bij deze zwangerschap ben ik me daar juist enorm bewust van en geniet ik met volle teugen van het mensje dat in mijn buik groeit. Vanaf het moment dat ik zwanger werd heb ik dit kindje een plekje in mijn hart gegeven. Dat voelt goed en veilig, want in mijn hart hebben zowel Vlinder als dit kindje hoe dan ook hun eigen plekje. Maar tegelijkertijd is die liefde ook beangstigend en bereid ik me op die manier vast voor op het ergste. Toch heb ik vooral behoefte om vooruit te kijken en met de hoopvolle toekomst bezig te zijn. Ik denk dat ik al snel de behoefte heb om spulletjes te kopen en met de babykamer bezig te gaan.
Wat heerlijk Verox. Alleen maar goed denk ik. Iedereen gaat zn eigen weg hierin. Ik denk niet dat er een verkeerde weg is. Wil jij of weet jij al wel wat jullie gaan krijgen? Wil je dat al weten?
Hey Lun! Jaaaah ik kan niet wachten tot we het geslacht van ons ukkie weten! Voor mijn gevoel kan ik dan pas gaan shoppen en aan de kinderkamer beginnen. Gelukkig horen we dat aanstaande vrijdag al! Komend weekend vier ik mijn 30e verjaardag, maar mijn hoofd staat er totaal niet naar! Liefst sloeg ik hem over, maar het is even een dag waar ik doorheen moet voordat we verder kunnen naar vrijdag Ik vind mijn 30e verjaardag ook stom omdat ik altijd gezegd heb moeder te willen worden rond mijn 30e. Toen ik zwanger was van Vlinder vond ik het superstoer dat ik dus toch nog voor mijn 30e moeder zou worden. Beetje dubbel gevoel dus.
Hey Meiden, Ik kan het helaas allemaal niet bij lezen ga ik ook niet doen het gaat hier helemaal niet goed ik lig op het moment in Rotterdam zh en aan de weeën remmers ze hopen het op deze manier te rekken is allemaal zo moeilijk de angst het verdriet om onze kleine meid we zijn zo bang deze kleine ook te verliezen... van de week een gesprek met een arts gehad ik zat er zo doorheen heb tegen hem gezegd als het dan toch weer fout gaat laat het dan snel gaan en geen weken duren.. de arts zei direct het hoeft niet fout te gaan mevrouw alleen weten de aartsen mog steeds niet precies wat er aan de hand is.. dit is denk ik ook voorlopig even mijn laatste berichtje het is allemaal teveel... Liefs
Jeetje Antwoord, dat is flink schrikken! Terwijl het juist zo goed leek te gaan wat betreft je huisvesting! Ik hoop dat de verhuizing inmiddels voorspoedig verlopen is, en je daar niet teveel stress van hebt gehad. Ik begrijp dat je even niet veel tijd hebt om op het forum te komen. Jammer want we leven volop met je mee! Je schreef eerder al dat je al vroeg bedrust kreeg, maar wat was daar ook alweer de reden van? Met welke symptomen ben je nu in het ziekenhuis opgenomen? Ik hoop dat de weeenremmers aanslaan! Ik heb er veel succesverhalen over gehoord. Mensen die het daarmee maandenlang hebben kunnen redden! Helaas las ik ook ergens over bloedverlies. Heb je al een verkorte cervix? Kunnen ze misschien nog een noodcerclage plaatsen als de weeën gestopt zijn? Ik wens jullie heel veel succes en sterkte de komende tijd! Liefs!
Hey Meiden, Wat ontzettend Lief van jullie, ik dacht ik ga even niet online even niks maar ik heb hier eigenlijk zoveel steun aan.. het is een beetje lastig omdat alles via mijn foon gaat dus hoop niet dat jullie naar typ fouten kijken... het is hewl moeilijk vooral omdat de arts nu ook zegt ik weet niet precies wat er aan de hand is en dat maakt me zo bang! Ik had alleen weeën en van de week 2 cm ontsluiting dat is geloof ik weer bij getrokken maar ik weet het zelfs niet eens allemaal de verhuizing is inderdaad helemaal rond heb ik niks van meegekregen omdat ik al in het zh lag. Ik moest zoiezo al vroeg in de zwangerschap plat omdat de kleine heel laag lag dw placenta lag ook te laag en op een verkeerde plek waardoor ze dus al bng waren voor een vroeggeboorte nu is het gewoon afwachten en dat maakt me helemaal gek... al heb ik nu wel het gevoel dat het beter gaat vannacht heb ik onze Uk eindelijk weer gevoeld wat volgens de zuster een goed teken was... ik begon namelijk keihard te huilen dus zuster kwam aangerend daarachter een arts het was echt gek om te zien kwamen de kamer ingerend... naja we gaan door voor onze Uk... mijn man was hier gisteren die zei dat de baby kamer al bijna klaar is.. maar als dit ook fout gaat wil ik dat die kamer verdwijnt en dan wil ik het niet meer ik zou een 3de x niet aankunnen denk ik ( sorry voor de vrouwen onder ons die het zo graag willen) maar ik zou werkelijk kapot gaan... maar bedankt dat jullie reageren enzo.. ik heb er echt heel veel steun aan... <3 Liefs
Lieve antwoord, jou reactie is zo herkenbaar. Als het weer fout gaat dan wil ik het nooit meer. Dat heb ik ook heel hard geroepen. Ik hoopte ook dat ik nooit meer een dochter zou krijgen. Ik had er eentje en die ben ik verloren. Vervanging zou onmogelijk zijn. Maar dat is voor jou nu even helemaal niet belangrijk. Ik lees veel vechtlust in je laatste bericht. Laten we daar eerst voor gaan! Je gaat gewoon knokken wat je kan, meer dan je uiterste best kun je niet doen. En dan nog, is het iets waar jij geen schuld aan hebt als het wel fout zou gaan. Probeer rustig te blijven, zoek wat afleiding en kom hier gewoon spuien als je dat nodig hebt. Met welke gedachtes dan ook! Hou je taai en keep us posted!! Liefs Lun
@Verox, nog van harte gefeliciteerd! Hoe is je verjaardag gegaan? Viel het mee? Dat gevoel had ik ook, voor mijn dertigste moeder willen zijn. Achteraf zijn we dat ook gewoon geworden. Even anders, maar niet minder! En ik duim met je mee voor vrijdag.. Of was de geslachtsbepaling afgelopen vrijdag??
@antwoord. Wat fijn dat je hem/haar hebt gevoeld. Dat is zeker positief! Hij/zij zit in lekker in je buik en houd je hieraan vast! Ik snap dat het moeilijk is, maar ik wil je graag opbeuren. Kom hier maar lekker schrijven, is ook weer afleiding in het zh. Zet 'm op! Liefs
Hey Meiden, Ben ik weer bedankt jullie helpen me hier zo mee vandaag zijn ze begonnen met het minderen toch ik vind het spannend eerlijk gezegd doodeng!!! Maar de artsen blijven volhouden dat het beter gaat ik geloof er zelf weinig van vandaag zit ik wel op 24 weken net of me daar aan vast klamp als het nu komt is het minder erg... heel krom maar goed gisteren avond flinke huilbuien gehad sn vannacht amper geslapen ik heb eerst alleen op een kamer gelegen maar omdat het nu beter gaat mocht ik op een 4 persoons kamer maar die vrouw naast me wat een verschrikking!!!! Heel de tijd zuster zuster en voor de stomste dingen...zuaster mijn kussen ligt niet lekker zuster ik wil ewn andere deken deze ik had vanmorgen 5 uur de neiging om te zeggen en nou je bek dicht!!! Maar jahh dat kan ik niet maken... misschiien mag ze morgen naar huis willen jullie mee duimen...??? Liefs
Lieve Antwoord, fijn om nog even wat van je te horen! We leven volop met je mee. Maar voel je vooral niet verplicht. Natuurlijk begrijpen we het als je hoofd even ergens anders naar staat. De angst om dit een tweede keer mee te maken moet verlammend zijn. Verschrikkelijk die onzekerheid, dat ze niet weten wat er aan de hand is. Je hoeft je niet te excuseren voor je uitspraken. We weten allemaal hoe verschrikkelijk het is om een kindje te verliezen en het is al enorm dapper dat we het allemaal ondanks de onzekerheid en angst een tweede keer aandurven. Geef de strijd niet op meis! Je bent in goede handen. Je moet vertrouwen hebben in de artsen en medici. Superlief dat je man bezig is met de babykamer. Dat moet voor hem ook heel moeilijk zijn. Ik hoop dat jullie elkaar kunnen steunen in deze moeilijke tijd. Een goed teken dat de artsen er vertrouwen in hebben. Krijg je weeenremmers en longrijpingsprikjes? Wat zijn ze aan het minderen? Wel frustrerend als je met zo'n zeur op een kamer ligt. Natuurlijk duimen we hier volop voor jou en de kleine!
Hey Meiden, Ze waren bezig met de weeën remmers af te bouwen maar waar ik al bang voor was de weeën zijn gisteren avond laat/vannacht weer op komen zetten... dus weer terug aan de medicatie... hoop dua niet dat ik tot het einde in het zh lig... die zeur is Gelukkig van onze kamer af de artsen hadden door hoeveel stress het mij en een andere vrouw gaf die is rond de 30 heb ik super gesprekken mee... de angst blijft voor mijn man is het idd heel moeilijk die had het ook graag anders gezien we hebben wel allemaal nieuwe spullen ik persoonlijk had er veel moeite mee omdat die voor ons meisje waren bestemd helaas heeft ze er nooit in gelegen... ik weet trouwens wat het word hihi... ik kreeg gisteren een om te kijken hoe de baby lag... ik hoop zo dat het allemaal snel voorbij is en dat ik weer naar huis mag naar mijn mannen (ook de hond is mijn mannetje).. Liefs
Nou antwoord; laten we het hopen dat het voor nu gewoon lekker rustig gaat blijven voor je en dat je inderdaad gauw naar je mannen toe mag! Fijn dat de 'zeur' weg is! @Verox, nog van harte gefeliciteerd! Hoe is je verjaardag gegaan? Viel het mee? Dat gevoel had ik ook, voor mijn dertigste moeder willen zijn. Achteraf zijn we dat ook gewoon geworden. Even anders, maar niet minder! En ik duim met je mee voor vrijdag.. Of was de geslachtsbepaling afgelopen vrijdag?? (had het eerder getikt, maar volgens mij heb je het nog niet gelezen)
Wjippie!!!! Eindelijk was het zo ver! Ik heb de dagen afgeteld naar vandaag, de "20-weken-echo". Om te beginnen is het een meisje! Helemaal leuk, daar hoopten we stiekem op...! Helaas wilde ons meisje niet echt meewerken. Ze wist zich in de meest onhandige houding te wringen. Op haar buikje, met haar armpjes voor de borst en met haar gezichtje zo diep mogelijk in de moederkoek. Echt onvoorstelbaar, met veel moeite hebben ze veel kunnen controleren, en voor zover ze konden zien was alles in orde. Over twee weken doen we het nog eens over omdat ze haar gezichtje en hartje niet duidelijk genoeg in beeld konden krijgen. De echo's die we mee kregen zijn voor ons dan ook onherkenbaar. Achtereenvolgens hadden we controle bij de gynaecoloog. Die spontaan een baarmoederhalsmeting en een uitstrijkje deed! Echt super! De baarmoederhals zag er perfect uit. Hij regelde zelfs dat we de uitslag van het uitstrijkje al over vijf dagen krijgen. En hij deed nogmaals een uitgebreide echo. Ons dametje was inmiddels een stukje beter gaan liggen, en hij kon alles dus duidelijker zien. Ik durf er dus wel van uit te gaan dat alles in orde is. Mijn verjaardag viel trouwens reuze mee. Het was hardstikke gezellig, maar wel vermoeiend. Ik ben zo blij nu! Vandaag nog even een feestje! Liefs!
Wat heerlijk voor je Verox! Dat is je zo gegund! En nu al een dwars liggertje hihi. Hopelijk mag je nog 100 jaar van haar gaan genieten! Gefeliciteerd! Na al het verdriet, een zonnetje vandaag! Wij hebben dinsdag de 20 weken echo, vroeg in de ochtend. Gelukkig weten we vrijwel zeker dat alles goed is omdat we twee weken terug nog zijn geweest voor een voorscreening. Maar toch, wij meiden hier zijn toch door schade en schande wijs geworden... @Antwoord: Hoe gaat het nu bij jou??? Fijn weekend meiden! En antwoord, houd vol!