Hey Meiden, Nog steeds in het zh en aan de medicatie vanmiddag hebben we een gesprek met de arts ze willem toch weer stoppen met de medicatie ik bem nu 25 weken zwanger wn volgens de arts is onze kleine erg sterk... volgens de arts maakt het een goede kans als het nu komt... ik hoop zo van niet!!! Vind het allemaal doodeng volgens de artsen doe ik het ook super goed heb op het moment ook heel veel steun aan mijn man... we begrijpen elkaar ontzettend goed van de week wel even een dieptepunt gehad mijn tante was er.. en we haddem het er zo over toch snel kon komen toen vond ze het nosig om te zeggen nou lekker toch ben je er maar vanaf heb je veel minder pijn als met een gewone bevalling en kan je naar huis dat kindje komt dan wel en gaat dit fout je bent pas 26. Ik over de zeik.. 3 dagen lang enkel bezoek van mijn man... die was overigens zo boos die heeft haar samen met de arts buiten gezet... nu mogen enkel mijn ouders zusssn en man komen... maar we gaan door ik ga niet zomaar opgeven... Thanks dat jullie er zijn dat doet me zoveel goed...
Je bent weer een paar dagen verder! Kleine stappen, maar zo komen hopelijk de 30 weken in zicht! Goed dat je lekker met je man op 1 lijn zit. Geeft je vast veel steun. Reacties van sommige mensen zijn gewoon niet te bevatten. Ze hebben geen idee waar het over gaat! Hou vol en laat het ons weten als er nieuws of geen nieuws is!
Thanks Lun, En ik zal jullie zeker op de hoogte houden al is het soms erg moeilijk ben veel moe daardoor slaap ik ook veel gelukkig nog een uurtje dan komt mijn man weer niet normaal hoe erg ik naar die momenten toeleef... ik mis de hond ook heel erg hij zit goed bij mijn ouders maar vind het lastig de hond is ook helemaal van slag em verdrietig begreep ik dan van mijn zusje want volgens mijn ouders ging het prima dacht bij me eigen hmm je zegt het met teveel nadruk... maar we hebben weinig keus hij kan moeilijk bij mij in het zh bed liggen hihi
@Antwoord Niet leuk zulke nare reacties. Sommige mensen kunnen zich moeilijk verplaatsen of weten niet goed wat ze moeten zeggen, dus zeggen ze iets..het verkeerde. Maar meid, focus je lekker op jezelf en je man. Houdt vol! Tuurlijk ga je ervoor! Ik heb ook een hondje en snap dat je 'm mist. Toen ons oudste meisje weken in het ziekenhuis heeft gelegen, had ik ook weinig/geen tijd voor hem. Het is vreselijk om je beestje zo te moeten missen. Maar even geen keuze helaas. Voor het goede doel moet je maar denken!
Hey meiden, Ik weet waar ik aan toe ben gesprek gehad met de arts en er is besloten dat ik de rest van mijn zw in het zh verblijf das nog minimaal 12 weken tenzij onze eigenwijze Uk anders beslist en als ik het volhou word de kleinw met 37 weken via een keizersnee geboren aan de ene kant baal ik en aan de andere kant ben ik opgelucht het is eindelijk besloten dus nu afwachten.... Nog 12 weken hoe moet ik dat vol gaan houden pfffttt sorry voor m'n geklaag maar ik zit er ff helemaal doorheen.... Liefs
Hey Antwoord, het blijft spannend meis... Heel veel sterkte de komende weken. Je bent een hardstikke sterke vrouw dat je al zo ver bent gekomen. Natuurlijk is het verschrikkelijk dat je in het ziekenhuis moet blijven, ik werd na drie dagen al gek. Maar je bent in goede handen daar, en waarschijnlijk geeft dat toch (al is het maar een heel klein beetje) meer rust. Ik heb echt enorm veel respect voor je! Vind je het leuk om post te ontvangen in het ziekenhuis? Misschien is het een ideetje om anoniem en zonder veel woorden kleine verrassingen te sturen als afleiding? Heel veel liefs!
Dag iedereen, Op 2/6/2013 is mijn engeltje geboren op 17 weken. We hebben haar Vlinder genoemd. Mss kan ik deze vraag best hier stellen, jullie zijn de weg bewandeld die ik nu ga, jullie staan wat 'verder'. Mijn partner wil zo snel mogelijk voor een nieuwe zwangerschap gaan. We hebben besloten om de natuur zijn gang te laten gaan. Maar de gedachte aan vrijen kan ik niet aan. Tenslotte is mijn dochter daar overleden. Hij pushed me niet en daar ben ik wel heel blij mee, voor hetzelfde geld krijgen we hierdoor discussies. Hebben jullie je ook zo gevoeld? De gedachte aan vrijen, de stap niet kunnen zetten? Is dit normaal dat het het me niet lukt? Mama van Vlinder
Lieve mama van Vlinder, Nog gefeliciteerd en gevondoleerd met de geboorte en het verlies van Vlinder. Prachtige naam heeft jullie dochter gekregen. Ook onze dochter kreeg de naam Vlinder na haar geboorte, pas na haar overlijden ontdekte ik hoe mooi die naam bij haar past. Wat dapper dat jullie de natuur zijn gang laten gaan. Dat was ook voor ons een duidelijke keuze. Laten we voorop stellen dat in onze situatie niets normaal is! Ga je alsjeblieft niet schamen voor wat voor gevoelens dan ook. De eerste stap in verwerking is het accepteren van deze gevoelens. Zowel de aversie als het verlangen naar sex kan op dit moment dubbele gevoelens oproepen. Doe het rustig aan, praat er met je partner over en geniet zoals de momenten zich voordoen. Niets is logisch op dit moment. Zodra je wel weer verlangens krijgt naar sex kan ook dat schuldgevoelens opwekken. Ik barste vaak in tranen uit juist op momenten dat ik het niet verwachte. Na een heel fijne dag waarbij ik nauwelijks stilstond bij mijn verdriet, na een onbeheerste ouderwetse slappe-lach, of na een heerlijk intiem moment. Schaam je daar niet voor. Blijf praten, zodat je partner de schuld niet bij zichzelf gaat zoeken, of de situaties uit de weg gast. Leg je neer bij het verdriet van dat moment, wees er niet bang voor. Op den duur leer je ermee omgaan, een cliché, maar echt waar... Wees vooral niet te streng voor jezelf. Heel veel sterkte en liefs.
Vandaag de Flair gekocht. Volgens mij staat daar het verhaal in van een vlindermama die een tijdje geleden ook hier schreef...weet niet meer precies wie. Heel herkenbaar verhaal. Goed dat er meer bekendheid komt over wat er ook kan gebeuren tijdens een zwangerschap n.a.v. een echo.
@ Antwoord; ik heb je via PB nog gesproken. Maar nogmaals heel veel sterkte. Het is allemaal niet niks! Hopelijk kunnen ze gewoon alles doen wat mogelijk is en wordt de kleine gewoon met 37 weken geboren! @ Verox; heel erg gefeliciteerd met jullie meisje! Wat fijn dat jullie wens uitkomt! Lekker er van genieten!! @ Mamavanvlinder; het is nog maar 2 weken geleden.... dat is heftig! Heel veel sterkte bij dit verdriet. Waarschijnlijk heb je nog wel even last van het vloeien? Daarna ligt het helemaal aan je gevoel. Misschien wil je helemaal niet, misschien heb je juist heel veel behoefte aan intimiteit. Volg je gevoel, niets is fout! @ de rest; ik heb bijna alles wel gelezen maar heb even niets gepost verder. Wist niet zo goed wat te zeggen enzo..... Het is lastig vind ik, van de ene kant vind ik het heel fijn om hier goede verhalen te horen...ik ben echt blij voor iedereen hier die zwanger is en ik gun iedereen het beste! En van de andere kant legt het soms wel een soort van onbewuste druk op me. Daarom heb ik eventjes niet meer gereageerd hier. Even een kleine afstand genomen.... We zitten nu in ronde 4 en dat is eigenlijk net niks, maar na zwanger worden in ronde 1 en zwanger worden in ronde 2 lijkt het gewoon enorm lang.
Hey Meiden, Ben ik weer... morgen hebben we een gesprek en horen we wanneer ze de kleine gaan halen want die vind het niet leuk meer bij mij... Gelukkig is het al groter als een kilo en zien de artsen het allemaal positief in maar ik vind het maar niks! De kleine heeft blijkbaar ruimte gebrek... en voor de rest weet ik weinig we wachten het gesprek morgen wel af.. had van het weekend wel een super verassing mijn man had geregeld dat ik naar buiten mocht even uit bed even weg en buiten stond de hond op me te wachten samen met mijn moeder ik hen heel lang geknuffeld een gedaan alleen het wegggaan was moeilijk hij begreep het niet en jankte zachtjes ik later in bed ook alleen was het bij mij niet zachtjes ik mis hem zo! h helaas zal het nog wel even duren voordat we weer thuis zijn....
@ Antwoord; ik had je al een PB gestuurd. Nogmaals een dikke knuffel! @ Hier; volgens mij heb ik weer een miskraam.... Ik heb niet getest, dus weet niet zeker of ik zwanger was. Maar het voelt wel degelijk aan als een miskraam. Had wel wat kwaaltjes, misselijk smorgens en steekjes in mijn onderbuik. Nu al een week ongeveer buikpijn en krampjes en vandaag heel erg. Met plassen komt er bloed mee gestroomd, net als bij de miskraam. Geen normale ongi in ieder geval, dat begint gewoon langzaam en komt er niet zo opeens uitgelopen.
Lieve Antwoord, wat een schrik en stress moet dat voor jou zijn! Ik kan me maar moeilijk voorstellen wat je nu meemaakt, maar het moet ongelooflijk zwaar voor je zijn. De wetenschap dat je kleine ukkie straks veel te moeilijk geboren gaat worden. Heel veel sterkte de komende tijd! Ik hoop echt verschrikkelijk dat je de kleine nog wat weekjes bij je kunt houden... En Beetjemama, wat moet het weer schrikken zijn als je menstruatie zo afwijkend is. Knap dat je het testen achterwege hebt kunnen laten deze maand, maar des te frustrerender dat je nu niet weet wat je lichaam aan het doen is. Ik hoop dat je lichamelijk niet al te veel klachten hebt. Een dikke knuff!
Ja ik weet het eigenlijk wel zeker. Dit is gewoon geen menstruatie, dat kan niet. Ik heb nooit echt heftige menstruaties en nu komt gewoon in 1 keer (met plassen vooral) zoveel bloed eruit gelopen wat ik normaal misschien in totaal op 1 dag heb.
Geen idee of dit raar is of dat iemand dat ook wel eens gehad heeft. Maar het viel me op dat dit bloed geen geur heeft. Het ruikt eigenlijk nergens naar. Terwijl menstruatiebloed normaal toch wel een specifieke geur heeft (vind ik!). Is dat raar?
@Antwoord: wat een moeilijke en zeer spannende tijd waar je in zit. Ik duim voor je dat het goed gaat. Probeer je vast te houden aan het positieve van de artsen. Snap dat het makkelijker gezegd is dan gedaan. @btje mama: vervelend zeg. Ik heb ook een mk gehad met 9,5 week, maar waren echt stolsels, dus kan je er niks over vertellen. Een vrouwenlichaam kan soms gek reageren.
@ Riki; ja ik verlies ook stolseltjes. Klodders, slierten en pooltjes bloed. Geweldig! Maar goed... ik moet het maar accepteren en ik hoop dat in ieder geval die buikpijn wat minder gaat worden nu. Heb vandaag echt krom gelegen van de buikpijn! Hoop alleen dat er gewoon niets mis is met me waardoor dit nu twee keer gebeurd is.... ben enorm bang voor de volgende keer. Maar we kunnen alleen maar afwachten. Gelukkig veel goede verhalen hier! Dat geeft me hoop.
@beetjemama, jeetje.. Dat zou niet leuk zijn.. Ik begrijp ook waarom je je af en toe minder thuis voelt in dit topic. We hebben daar als zwangeren gezien misschien te weinig bij stil gestaan. Gelukkig geeft het jou ook hoop. En terecht, jullie tijd komt. Al met al heeft het bij ons vier jaar geduurd, maar het gaat nu goed. Het kan, bij jou ook. Dat heeft jou lijf bewezen. Waar ik achteraf spijt van heb, is alle tijd die het heeft stilgezet. Maar er is niets zo moeilijker als doorgaan met het 'gewone' leven als er zoveel dingen 'anders' gaan. Geef niet op, maar je mag ook gelukkig zijn vandaag. Nora heeft jullie verrijkt. Dikke knuffel van mij. @antwoord; wat spannend allemaal! En wat heerlijk dat de hond er even was!
Aah dat ligt helemaal niet bij jullie hoor! Lekker blijven kletsen zoals jullie doen. Vind het alleen zo jammer dat ik niet een leuk buikje zal hebben in mn bruidsjurk. Ik hoopte gelukkig en zwanger en een beetje dik te trouwen haha. Maar goed, misschien alsnog gelukkig en zwanger! We zullen zien.