Mooi nieuws Verox! Hoe gaat alles bij jou Rikigf? En beetjemama, hoe houd jij het vol? Lieve antwoord; hoe gaat het nu bij jullie? Lukt het regelen van alles?
@Lun. Gaat goed. Kan genieten, maar soms ook wel lastig. Vandaag 25 weken. We zijn bezig met een naam, maar ik vind het erg moeilijk, al 2 meisjesnamen met doopnamen gebruikt. Ben ook aan het nadenken over de bevalling. Ik zie een normale bevalling niet zo zitten, door de slechte ervaring. Ben bang dat er veel boven komt. Ons eerste meisje is gehaald door stuitligging. Nu is de kans hierop ook weer groot. Op alle echo's ligt dit meisje ook verkeerd. Over een tijd maar met de gyn. overleggen. Hoe gaat het met jou? Jij bent 25 weken geweest. @Antwoord. Ik wil je even laten weten dat ik aan je denk.
Lieverd wat verschrikkelijk!!! Het is zo oneerlijk het leven soms :x Waarom nu 2 keer?? Ik had het jullie zo gegund. Heel erg veel sterkte samen!!!
Hey Lieverds, even snel een berichtje van mij midden in de nacht en ik kan niet slapen het kamertje alles klaar.. helaas het mocht niet zo zijn de afgelopen weken zijn ontezettend zwaar geweest en moeilijk niet normaal... de beslissing om mijn man te laten helpem was enorm moeilijk aan de ene kant willen we het zo graag maar aan de andere kant ik zou doodsbang zijn met alles... even voor jullie hou je niet in om mij ik zag erboven ergens staan ik hou het kort doe dat aub niet!!!!!! vertel verder, vertel me jullie verhalen ik hoor ze graag en helemaal als het positief is bij jullie!!!! ik weet zo gauw niet wat ik moet zeggen erover en ons dochtertje had een kans absoluut en er was iemand heeeeeeeeel erg dom maar jahh daar is ook over gesproken en gedaan en ik wil er verder niet meer aan denken... gelukkig heb ik aankomende week afleiding ons nichtje en neefje komen logeren dat was al lang afgesproken omdat ze nu de zomervakantie hebben mijn zus wilde dat afbellen maar ik heb ze toch liever hier gelukkig begreep ze het dan hoef ik niet hele dagen aan onze kleine meisjes te denken... ik heb afleiding en ga veel leuke dingen doen en vooral doorgaan... (al is dat zo moeilijk :'( )
Het kan inderdaad fijn zijn als ze komen voor de afleiding maar misschien ook heel confronterend.. Daar moet je ook een beetje rekening mee houden. Je komt heel sterk over, maar geef ook toe aan je verdriet en stop het niet weg. Wat is er dan precies gebeurd waardoor Zoe het niet heeft gehaald? Als je dat wil vertellen hoor... Liefs
Lieve Antwoord, Ik vind het echt zo verschrikkelijk dat jullie dit twee keer moest overkomen! Ik ken je niet persoonlijk, maar denk er nog dagelijks aan wat jullie is overkomen. ik heb zelfs een blog aan jou gewijd. Het was zo'n eye-opener ondanks dat ik wist dat het kon gebeuren, je verwacht het echt niet twee keer achter elkaar! Je komt inderdaad erg sterk over, maar misschien moet de klap nog komen? Ik heb zelfs zitten nadenken wat als mij dit nu ook nog een keer (deze keer) overkomt, wat zou ik dan doen. Ik denk dat ik toch door zou gaan voor een volgende zwangerschap, alle angsten proberen te overwinnen en positief ertegen aan te kijken. Maar dit is natuurlijk een persoonlijke beslissing en begrijp ook heeel erg goed dat je ervoor gekozen heb, met veel pijn in jullie hart dat jullie het niet nog en keer willen. Dit nieuws brengt bij iedereen hier veel impact waardoor we denk ik nu wat terughoudener zijn in blijde verhalen vertellen. Dat voelt gewoon zo dubbel. Maar ik zal even een beginnentje maken. Jou, je man en jullie familie wens ik echt superveel kracht en sterkte de komende tijd! Heb je een vlindersite voor je mooie meisjes? Ik denk aan jullie! Lieve Zoë en Maartje-Marije rust zacht! Hoe gaat het hier? Ik weet ondertussen sinds een week dat we weer een zoontje verwachten. Stiekem had ik hier een beetje op gehoopt zodat ik de naam van zijn broer hem als tweede naam kon geven, maar ook vanwege practisch oogpunt. Het kamertje kan zo blijven zoals we hem hadden ingericht voor E. en ook zijn kleertjes kunnen nu gedragen worden. Ik heb daar geen moeite mee en vind dat juist mooi. Natuurlijk waren we ook superblij geweest met een dochtertje! Ik heb nog steeds vertrouwen in deze zwangerschap, maar toch zal ik blij zijn als ik voorbij de 23 weken ben. Morgen ben ik 18 weken precies. Over twee weken de 20 weken echo, dat blijft altijd weer een spannende echo. Over een naam hoeven we niet na te denken want die hadden we al voor ik zwanger werd. Ik heb ondertussen ook al wat gekocht voor dit kindje, maar daarin ben ik nog steeds wel terughoudend. Vind dat nog wel 'eng'. Ik heb nu een knuffeltje, aankleedhoes met vliegtuigjes en een ledikantlakentje met vliegtuigjes gekocht en een badcape en slaapzakje. Kleertjes durf ik nog steeds niet aan. Dat komt wel als ik de enge weken voorbij ben. Maar aan de andere kant, ik heb al genoeg kleertjes dus is ook niet nodig. Hoe gaat het met jullie?
@ Antwoord; ik heb je een pb gestuurd.. @ Verox; fijn dat het zo goed gaat! Wat gaat de tijd snel... 25 weken alweer, goed hoor! Hoe gaat het met de babykamer? @ Lun; lief dat je er naar vraagt. Hier gaat het wel. Nu net niet meer ongi... dus op naar de volgende ronde! We zijn ondertussen alweer 8 maanden bezig... wat duurt het toch lang. Geduld is niet mijn sterkste kant, al helemaal niet als het aankomt op mijn grootste wens! Maar het komt wel. Ik probeer realistisch na te denken... we zijn nog jong, we krijgen nog wel een tweede kindje. En ik hoop dat dan gewoon alles goed gaat! @ Vertrouwen; fijn dat het goed gaat en wat leuk dat jullie weer een jongetje verwachten!! Gefeliciteerd!
@ Vertrouwen, wat leuk dat jullie weer een jongetje krijgen. Hoe voelt dat nu eigenlijk? Ik was eigenlijk juist best bang om weer een meisje te krijgen, bang dat ik het tweede meisje als vervanging zou gaan zien en me steeds zou afvragen of haar zusje dan ook zo eruit zou hebben gezien als ze groter was. Nu krijgen wij weer een jongetje en daardoor vind ik het wel compleet anders als de vorige zwangerschap en vergelijk ik ook niet. Maar het kan juist ook wel mooi zijn, inderdaad wat je zegt, dat je de naam van jullie eerste zoontje als tweede naam kunnen gebruiken, om jullie eerste te herdenken. Dit hebben wij ook gedaan bij ons tweede zoontje, zijn tweede naam is afgeleid naar de naam van zijn zus Veel succes over 2 weken met de 20 weken echo.
Ik hoopte van het begin van de zwangerschap stiekem al op een jongetje. Dat zou voor mij niet zoveel radicaal veranderen. NU kunnen we de gekochte kleertjes en spulletjes voor ons overleden zoontje gebruiken voor dit kindje. Nee, daar voel ik me niet schuldig, raar ofzo onder naar ons overleden zoontje toe. Een dochtertje hadden we allebei ook geweldig gevonden, maar ik denk dat ik dan echt heel veel moeite zou hebben moeten hebben met de verandering van het kamertje. Het kamertje is zelf neutraal. Beige muren en witte meubels. De Klamboe, aankleedkussen, mandje op de commode en het beddengoed zijn turkoois. Dat zijn de accessoirres die aangeven of het om en jongetje of meisje gaat. Als het een dochter was geweest zou ze alles lila/paars hebben gekregen. Het kamertje zou er dus anders uitzien. Nu blijft alles hetzelfde, alleen komt er nog een gordijn, een wandlamp en een wasmand. Ik hoopte dat dit kindje op mijn overleden zoontje zou lijken zodat ik een stukje van hem kan terug blijven zien. Maar ik heb bij de pretecho al gezien dat hij meer op mij lijkt dan op mijn man. Ons overleden zoontje was qua gezicht net zijn papa. Ik zie dus echt een ander kindje. Daarbij is dit kindje veel drukker in mijn buik waardoor het besef ook duidelijker is dat dit een totaal ander kindje is. Nee, heb nergens moeite mee. Het voelt echt goed zo. Vanaf de positieve test heb ik al vertrouwen in deze zwangerschap, ik verwacht dan ook dat het nu goed komt. Al blijft er toch wel telkens het woordje 'ja maar als' in onze hoofden. Denk dat dat zo blijft totdat we hem gezond en levend in onze armen mogen sluiten. Vaak hoor ik dat ouders die het ene geslacht zijn verloren liever hebben dat het bij de volgende zwangerschap het andere geslacht zal zijn. Ik heb dat juist niet gehad. Al begrijp ik heel erg goed die beweegreden. Voor jou gold dat dus ook. Fijn dat je daardoor nu meer van deze zwangerschap kunt genieten. Ik heb even niet opgelet of je nog zwanger bent of al bevallen, maar anders een goede zwangerschap gewenst! Het blijft spannend tot we onze zoontjes in onze armen kunnen sluiten!
@Antwoord; wat een naar nieuws dat je ook dit mooie meisje niet bij je hebt mogen houden. Heb net een mooie video gezien op you tube het heet een berichtje uit de hemel, ik had de tranen over mijn wangen biggelen maar vind het erg mooi. @hier, mijn zwangerschap gaat goed althans als ik de artsen hier in het streek ziekenhuis moet geloven, morgen kunnen we eindelijk naar het VU voor de eerste goede echo. Ik heb nu last van buikpijn maar dat had ik al die tijd al en word vaak duizelig, wij maakten ons zorgen over of het wel goed zat en of het niet een BBM zwangerschap was maar dat is niet zo, volgens het streek ziekenhuis hier waren het gewone zwangerschapskwaaltjes nou ik weet hoe zwangerschapskwaaltjes voelen maar zo voelt dit absoluut niet ik heb er nog steeds geen vertrouwen in. We kunnen niets anders doen dan afwachten. Morgen dus echo en daarna 2 weken op vakantie. @ iedereen, ben blij om te lezen dat het goed gaat.
Ja dat met spulletjes nu weer gebruiken zou ik denk ik ook geen moeite mee hebben. Vaak worden spulletjes toch doorgeschoven naar een tweede of derde. Moet wel zeggen dat ik dus wel wat moeite had met het weg doen van de spulletjes van onze dochter. Voelde meteen zo definitief maar het is nu wel goed zo. Alleen 2 kledingsetjes heb ik bewaard en knuffels die ze van speciale mensen had gehad. Ik ben nog zwanger ja Heb vorige week de 20-weken echo gehad en dit kindje is helemaal gezond verklaard dat was wel een grote opluchting want daar was het de vorige keer dus mis en hadden we een slechte 20-weken echo. Kan nu wel meer genieten van de zwangerschap en wat jij ook zegt, ik heb er nu ook vertrouwen in dat hij gaat komen. Tuurlijk kan er idd nog van alles misgaan maar daar ga ik me ook echt niet mee bezig houden, anders kun je nooit genieten en dit is mijn laatste zwangerschap.
Met mij gaat het goed. Het is een heerlijk voorspoedige zwangerschap zonder al te veel zwangerschapsklachten, net als de vorige keer. Het verschil is dat ik nu een preventieve cerclage draag, en rustig aan kan doen. Ik neem geen enkel risico en voldoende rust en pauze. Soms voelt dat wat overdreven, maar wanneer ik het niet doe heb ik het gevoel dat ik enorm risico neem. Nu we wat verder in de zwangerschap komen zijn de gevoelens en emoties erg wisselend. De baby is enorm actief en daar geniet ik enorm van. Daarnaast begin ik nu langzaam aan de baby-uitzet, ook dat voelt goed. Maar daarnaast ben ik me ook erg bewust van wat we kunnen verliezen en hoe snel zoiets kostbaars van je afgenomen kan worden. Hoe machteloos we daarin zijn. Vooral wanneer we langere tijd van huis zijn word ik af en toe overvallen door de angst dat de bevalling onverwachts op ieder moment en iedere plaats kan beginnen. Gisteren slecht nieuws gekregen van een zwangere kennis. Vanavond hebben we een bruiloft. De bruid is ongeveer 16 weken zwanger en heeft twee dagen geleden te horen gekregen dat er geen hart-activiteit meer is bij het kleintje in haar buik. Afschuwelijk hoe verdriet en vreugde dan weer zo dicht bij elkaar kunnen liggen.
Lieve Verox, wat fijn dat je nu wat meer vertrouwen erin hebt en aan de uitzet durft te beginnen. Maar je angst is ook heel reel, denk dat wij dat allemaal hier wel begrijpen. Ow wat erg voor die kennis. Houdt het nou nooit op dat zo'n klein leven nu al weg moet gaan van de aarde? Het zal vast niet zo mooie trouwdag zijn als ze in gedachten hadden. Inderdaad verdriet en vreugde zo dicht bij elkaar. Heel veel kracht en sterkte voor je kennis gewenst!
Hier gaat alles nog steeds goed. Nog een weekje en dan heb ik de 20 weken echo. Ben blij als die achter de rug is en ik weet dat dit kindje (voor wat ze nu kunnen zien) gezond is. De kans is groot, aangezien mijn vorige zoontje ook gezond was en tot nu toe bij elke echo gezegd werd dat alles er goed uitziet. Toch zegt mij dat niet heel veel, ik heb immers meegemaakt dat ondanks een gezond kindje en dat ik ook niks mankeer toch zo klein leventje plotseling kan overlijden. Ik heb nog steeds vertrouwen in deze zwangerschap en wil zo min mogelijk denken aan 'wat als' maar als ik de verhalen hier dan lees over een tweede keer meemaken, dan zet me dat echt wel aan het denken. In eerste instantie zou ik niks kopen voor dit kindje tot ik voorbij de 23 weken gepasseerd zou zijn, maar ondertussen toch al wel kleertjes gekocht. Kon het niet laten en het voelt ook goed. Toch blijft het kamertje voorlopig nog zo ingericht als dat het er nu bij staat, het kamertje van mijn overleden zoontje. Voor mij beginnen eerdaags 'de enge weken' zoals ik ze noem. Het besef is erg aanwezig en ik merk ook dat ik de laatste tijd veel denk aan vorig jaar. Logisch ook, want mijn overleden zoontje is bijna 'jarig'. Worden heftige en emotionele weken. Ik scheel nu ook 10 dagen met vorig jaar in de zwangerschap. Ik was toen 10 dagen verder dan ik nu ben. Vandaag kreeg ik via de app van een kennis te horen 'niet te veel zorgen maken hé?!', ik kan daar best wel 'boos' om worden. Die mensen hebben echt geen enkel besef hoe het is om opnieuw zwanger te zijn als je zoiets meegemaakt heb. Nou moet ik er wel bij vertellen dat zij het hele gebeuren niet heeft meegekregen omdat we sinds kort weer contact hebben. Maar ze heeft wel foto's gezien en ons verhaal gehoord. Is het dan zo moeilijk te begrijpen voor mensen die dit niet meegemaakt hebben?
@Verox, fijn dat je het zo goed doet! Knap hoor! En vooral ook heel dapper ben je! Wat triest van jullie vrienden. 16 weken is lang genoeg om je hele toekomst voor je te kunnen zien. Erg droevig. @Vertrouwen, Je niet teveel zorgen maken.. Tsja, het is ook makkelijker gezegd dan gedaan. Toch begrijp ik haar bemoedigende woorden ook wel. Ze zegt in ieder geval iets. Sommige mensen staan er helemaal niet meer bij stil. Ik zou van sommige vrienden blij zijn met die woorden. Ook al kan ik me voorstellen dat ze voor jou nu anders overkomen. Ik denk dat ze dit met alle liefde noemt. En ze heeft gelijk, probeer te genieten. Dat is wat ik hoor. Neem het me niet kwalijk als het niet zo is. @Antwoord, ik ben heel benieuwd hoe het met je is. Of je tot rust kan komen en alles op een rij krijgt. Ik denk veel aan je. @Allemaal. Augustus is aangebroken. Vorig jaar was deze maand voor ons de hell op aarde. Een jaar later maar toch is de wond nog zo vers... Met het kleine kindje in mijn buik ben ik super blij, maar wat maak ik me soms een zorgen om hem. Even later springt hij weer vrolijk op en neer en ben ik de gelukkigste vrouw op aarde. Als hij een paar uurtjes tukt dan schiet ik toch een beetje in de stress. Gelukkig neemt dat nu ook af nu ik hem vaker voel. Hij wordt nu lekker groot en doet het goed. Wel veel last van de warmte. Afgelopen week 1,5 kg afgevallen. Gewoonweg geen honger. Vanavond maar lekker aan de patatjes dan. Liefs voor jullie allemaal!
Ja ze bedoeld het ook allemaal heel erg lief en goed. Helaas hebben we zo weinig contact dat ze dus ook niet ziet dat ik echt wel geniet van deze zwangerschap. Het genieten is meer zichtbaar dan de zorgen. Het is nu gewoon zo dat voor mij ook moeilijke weken zijn aangebroken. Ik ben nu 10 dagen later uitgerekend dan ik bij mijn overleden zoontje was. Deze maand overleed hij en werd hij geboren, dat valt allemaal samen nog voor ik 23 weken ben. Erg heftig dus. En aangezien die kennis niks van die periode heeft meegekregen en ze zelf onbezorgd zwanger is omdat alles goed gaat bij haar, is dat makkelijk gezegd om dat tegen mij te zeggen. Maar ik merk wel dat de mensen die dichterbij mij staan wel anders met ons omspringen en echt wel begrijpen als we ons zorgen maken. Mijn zoontje is plotseling overleden in mijn buik en er zijn nooit redenen gevonden waarom. Hij was gezond en ik ook. Daarom maken echo's voor mij niet veel verschil, ik weet tenslotte dat het toch zomaar over kan zijn. Toch zien de mensen dichtbij wel dat ik veel relaxter ben in deze zwangerschap. Nou als dat geen positieve reactie is dan weet ik het ook niet meer. Jouw angst kan ik me ook goed voorstellen. Dus deze maand wordt ook extra zwaar voor jou? Welke datum was dat of lees ik dat over het hoofd? Heel veel sterkte!
@ Cinderella; ik durf die video niet op te zetten... Wat jammer dat je nog steeds geen vertrouwen in de zwangerschap hebt. Hoe was de echo??! Ik hoop dat je een prachtige echo hebt gehad en nu wel wat meer vertrouwen hebt... @ Joyo; wat fijn dat je een mooie 20 weken echo had! Dat is al een heeel mooi begin he?! En goed dat je er nu vertrouwen in hebt. Ik hoop dat je heel veel kan genieten van de zwangerschap. @ Verox; super dat het zo goed gaat allemaal! Overdreven of niet, lekker rustig aan doen! Doe je prima hoor. Fijn dat je al wat dingetjes hebt durven kopen.. is toch altijd heerlijk om te doen he? Geniet er lekker van! En wat enorm erg voor die vriendin van je. Lijkt me toch verschrikkelijk om op zo'n mooie dag je overleden kindje in je buik te dragen. @ Vertrouwen; hopelijk straks lekker een goede 20 weken echo! Ik gun het je heel erg! En ik begrijp dat het geen garantie geeft en dat je maar al te goed weet dat het ook na een prachtige 20 weken echo nog fout kan gaan. Hopelijk kan je je gedachten daar een beetje vanaf zetten en alsnog lekker genieten van je zwangerschap. En die app, ik denk dat het gewoon lief bedoeld is.. maar ik kan me voorstellen dat het niet zo goed valt. Mensen zeggen zo vaak dingen die ze lief bedoelen, waarvan je zou willen dat ze ze nooit gezegd hadden. Maar goed, daar moeten we maar mee leren om gaan he. @ Lun; dikke knuffel! @ Hier; nog steeds aan het balen... nog niet zwanger. Nu 8 maanden later en nog steeds niets, dat is wel enorm ****. 2 miskramen ondertussen en nu in afwachting van de volgende zwangerschap, met veel angst om weer een miskraam te krijgen. Maar we houden vol! Mijn lichaam is weer rare dingen aan het uithalen.. nu weer 1,5 dag tot nu toe bruinverlies, midden in mijn cyclus. Maar ook niet vanwege de eisprong want die heb ik deze maand nog niet gehad (testjes gedaan) dus heel raar. Maar we zien wel weer wat het brengt. Nog 9 weken tot de bruiloft... spannend!
Hey Lieve Meiden, jahh ik ben er weer heb het de afgelopen week enorm druk gehad met mijn nichtje en neefje.. die zijn vanavond weer opgehaald en wat was het stil dikke tranen want ze wilde niet naar huis.. ik heb van de week wel meerdere moeilijke momenten gehad vooral toen mijn nichtje de baby kamer inliep en heel verbaast vroeg waar de baby was?! hoe leg ik een kind uit dat die baby niet komt maar dat ze overleden is aan de andere kant heb ik enorm veel afleiding gehad en ben blij dat ik toch mijn zin doorgezet heb en ze heb laten komen... afgelopen woesdag was een heerlijke dag het begon met ontbijt op bed samen met mijn man hadden ze dat gemaakt... uiteindelijk werd het letterlijk op bed want mijn neefje gooide de verse sinasappelsap om.. hihi nu is het erg stil hier ik mis ze vreselijk! toch staat ons besluit om geen kindjes meer te krijgen vast en aankomende vrijdag krijgen we een gesprek in het zh.. we zullen dus alleen maar oom en tante blijven ik kan het gewoon niet aan... soms loop ik door het huis de box staat nog in de woonkamer het babykamertje wat allemaal al klaar stond dan barst ik in tranen uit afgelopen week is het eigenlijk heel goed gegaan maar jahh had het ook druk meerdere dagen weggeweest naar de dierentuin en speeltuin al die dingen meer en eigenlijk heeft me dat wel goed gedaan alleen het verlangen naar een kindje is er nog zo erg!!! mijn man en ik zijn nu wel aan het nadenken over eventueel pleegkinderen dan moeten we ook kijken of dat mag/kan... voorlopig dus nog geen kindjes en zoiezo geen kindjes meer van onszelf dat zal ik los moeten laten helaas...