Hoi, Ik zit met het volgende, ik ben 13-1 geopereerd aan een buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Hierbij is mijn linkereileider verwijderd. Nu hebben mijn man en ik gisteren gemeenschap gehad. We hadden een cd klaar liggen maar hier hebben we helemaal niet meer aangedacht. Advies van gyn is eerste menstruatie afwachten, nu ben ik twee dagen na de operatie vijf dagen gaan vloeien. Ik neem aan dat ze dat niet bedoelen als eerste menstruatie. Alleen nu heb ik vanmorgen een ovulatietest gedaan en deze is hartstikke positief. Mijn vraag aan jullie want ik zit er best mee, hoe groot is de kans dat (omdat ik waarschijnlijk van binnen nog niet helemaal genezen ben) deze eventuele zwangerschap ook buiten de baarmoeder zal plaats vinden. Alvast bedankt
nou ik heb het zelfde alleen 30-`12-2014 zit nu op me menstruatie te wachten...we hebben ook gewoon intiem gedaan..heb wel me eisprong en afscheiding gehad..en heb hier een paar vrouwen gesproken die al gelijk weer zwanger waren.. alles kan blijkbaar.. is alleen moeilijk nu omdat je ook weer niet een echt nod heb.. dus ik hou het op 30-1.. daarom moet je een cyclus wachten..maar mijn gyn zei mag gewoon snel zwanger worden als ik dat wilde. wat ik wel vervelend vind is die ..pijnlijke kant na de operatie was die pijn weg..tot aan me eisprong ...en nu een week in combi met lichte menstruatie pijnen.. gisteren als ik hoeste of druk op me buik deed uit oefenen dan voelde ik de enge pijn aan die kant van de verwijderde eileider..vandaag nauwelijks wat en heel even lage rugpijn zoals bij menstruatie.. voor mij is het nu ook een raadsel..
Ik heb in oktober 2012 een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad. 1e menstruatie afgewacht. Dat was eind november. En eind januari had ik een positieve zwangerschaptest in mijn handen. Onze dochter is in oktober 2013 geboren. 1 tip, denk niet te luchtig over je buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Geef het een plaats (voor zover het kan) voordat je weer begint te klussen. Dat hebben wij niet gedaan. En daar hebben wij behoorlijk last van gehad.
Seashell, heel herkenbaar. Ik blijk nu ook ontzettend last te hebben van mijn eisprong. En dan inderdaad aan de linkerkant waar mijn eileider is verwijderd. Ik houd 15-1 aan als menstruatie. Als mijn cyclus normaal is zou ik rond 12-2 moeten gaan menstrueren. Indien 12 dagen erna nog geen menstruatie is kom ik er snel genoeg achter of het een nieuwe zwangerschap is of wat anders. Ik heb nml de controle afspraak op 24-2 en moet daarvoor eerst bloedprikken. MissyC, ik weet het. Het is voor mij helaas al de 4e buitenbaarmoederlijke zwangerschap aan de linkerkant. Alleen deze keer heb ik besloten om mijn eileider te laten verwijderen. In eerste instantie wilde ze mij behandelen met methotrexaat, daar heb ik voor gepast. Gelukkig begreep de gyn mij en ben ik dezelfde dag nog geopereerd.
Ik heb juni 2014 een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad. Geopereerd en rechter eileider verwijderd. Ook ik moest van de gyn 1 cyclus wachten... Hier hebben we ons netjes aangehouden. Helaas nu nog niet zwanger.. Hoop dat het niet lang meer op zich laat wachten. Eisprong voel ik ook heftiger na operatie.. Alleen ook aan rechter kant waar eileider verwijderd is.
Noa87, ik heb in mei ook een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad. Toen ben ik behandeld met methotrexaat. In november hadden mijn man en ik het bijltje erbij neergegooid omdat ik er emotioneel aan onder doorging. Steeds maar die teleurstelling van mijn menstruatie. En toen bleek ik eind dec in verwachting te zijn. Nu weet ik niet zo goed wat ik wil, mijn man zei laten we het proberen nu je 'slechte' eileider verwijderd is. Aan de ene kant wil ik wel, alleen ben ik ontzettend bang.
Wat heftig zeg... al 4x een buitenbaarmoederlijke zwangerschap... Ik ben eind september geopereerd aan mn buitenbaarmoederlijke zwangerschap en toen is mijn linkereileider verwijderd. De eisprong daarna ben ik meteen weer zwanger geworden; wij hebben dus ook niet gewacht tot de 1e menstruatie na de operatie. Ik heb in de eerste 12 weken 6 echo's gehad, de eerste echo was rond 6 weken om een nieuwe buitenbaarmoederlijke zwangerschap direct uit te sluiten. Ik was zo bang op herhaling en zag alleen maar rampscenario's voor me Maar het is bij mij helemaal goed gegaan (tot nu toe ), het zit netjes in mn baarmoeder en het groeit normaal! De kans dat het weer misgaat bij je is klein (denk ik), zeker nu je 'slechte' eileider verwijderd is, maar ik snap je angst heel goed.
Dank jullie wel voor jullie lieve woorden. Doet mij goed. Ik ga sowieso een plaatsing echo vragen mocht ooit weet zover komen.
volgens mij heb je daar recht op..bij mij werd verteld zodra ik wist dat ik zwanger was gelijk komen. en mijn huis arts gaf aan dat ik recht had op een hcg bloed onderzoek als het te lang duurde met testen enzo
Ik lees even mee. Ben zelf ook net geopereerd, maar hier nog geen menstruatie of dergelijke gezien. Ook niet gevloeid. Kan het zijn dat je lichaam nog wat leeg moest maken, dat je dat verloor? De gyn zei tegen mij ook, alles is schoon, je kunt opnieuw zwanger worden. Ik denk dat het beter is om te wachten, maar als het gebeurt, gebeurt het. Ik was na mijn eerste miskraam ook gelijk zwanger, en mijn dochter is nu 5 jaar oud Gewoon je gevoel volgen
Fashonista, mijn baarmoeder was na de operatie nog niet schoon. Twee dagen na de operatie begon ik eerst helderrood te verliezen en diezelfde middag had ik een grote slijmstolsel, ik denk baarmoederslijmvlies. Toen dat eenmaal weg was heb ik nog drie dagen gevloeid. Ik heb overigens voor de operatie niet gevloeid, ik ging naar de huisarts met hartkloppingen en mij totaal niet lekker voelen. Mijn huisarts vertrouwde het niet helemaal gezien mijn verleden en heeft mij toen ingestuurd voor een echo. Voor mijn eerste zwangerschap geen problemen gehad, ronde 5 zwanger. Dochter is nu 7. Toen zij 1,5 was zijn wij er weer voor gegaan.
hallo , ik wil even wat info door geven.. 31/12/14 operatie eileider ook verwijderd en 31/01/15 met menstruatie.. snel gegaan inclusief het moeten dalen van hcg heb op 5/1 nog positief getest 7/1 negatief.. in totaal 32 dagen na operatie/zwangerschap... dus ik ben blij en mag echt niet klagen.. alleen is het erg gevoelig qua buikpijn en eileider gedoe daar zo ongeveer.. lol weet het even niet te beschrijven.. wilde dit plaatsen voor vrouwen die dit ooit mee moeten maken en naar de info zoeken die ik ook zocht..
Hallo meiden, Ik ben nieuw hier.....en weet niet zo goed hoe het werkt. Ik heb mijn laatste buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad december 2014. Eerste was in 2013. 2 achter elkaar. Zou het fijn vinden wat met meiden te praten die er ervaring mee hebben en hier ook over willen praten. Ik weet niet ho ehet hier werkt weet dus niet hoe ik een nieuw topic aan maak. Sorry dus dat ik hier zomaar binnen val met mijn maar hoop lotgenoten te vinden waarmee ik kan praten. Wil ook informatie delen met dames. Aangaande mijn ervaringen. Eerste keer wist ik van niks, ja ik was zwanger meer ook niet. Zou eerste afspraak hebben met de verloskundige. Op zondag werd ik bij een vriendin helemaal niet lekker. Van een steek naar dergelijke buikpijn die ik niet goed omschrijven kan. Werd misselijk en alle rampetamp erbij. Zal de details besparen...fris was anders. Dat het fout zat wist ik, helaas werkten dienstdoende artsen niet mee. Reacties als ze is net zwanger wat wil je dat wij doen waren de enige die mijn vriendin waar ik was kreeg. Uiteindelijk de ambulance gebeld en ineens was het spoed gezien een zware kramp die aanhield in mijn nek. Lang verhaal kort ik heb 3 dagen in het zieknhuis gelegen. Vruchtje was gescherud, eileider rechts weg. 2e keer was gelijk onder toezicht van artsen, om de 2 dagen bloedprikken en echo's, 2e afspraak leek goed. Ze dachten iets in de baarmoeder te zien. Helaas de dagen daarna niet, en werd de maandag geopereerd. Nu wel eileider bespaard, maar de klap is groter dit keer. Ga met een arts praten zij is gespecialiseerd in dergelijke zaken. En mag IFV mar ik wil daar nog niks van weten. Mag ook natuurlijk zwanger worden maar vind dat inmiddels best eng.
Hey Skylar, Wat een naar verhaal meid. En je mag best binnen komen vallen met je verhaal. Ik weet precies wat je doormaakt. Heb zelf 4x een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad. Alle 4de keren links, waarop ik uiteindelijk heb besloten afgelopen januari mijn linkereileider te laten verwijderen. Ik was net zoals jou opzoek naar lotgenoten. Alleen kon geen open topic daarover vinden. Veder weet ik niet wat mij te wachten staat ik heb pas de controle afspraak 24 februari. Wat ik wel weet is dat ze bij mij ook gesproken hebben over IVF. Weet alleen het fijne er nog niet van. Ben me nu steeds aan het inlezen. Gelukkig lijkt mijn cyclus mij niet in de steek te laten en lijkt het er nu op dat ik morgen mijn menstruatie zal hebben. Heb vandaag al licht bloedverlies, daar ben ik hoe raar ook blij om. Heb jij alweer een normale cyclus gehad?
Hallo Binby, Thanks voor je bericht. Jeetje 4x....dat is helemaal niet mis. Ik ben ook op zoek dus wij kunnen er sws al over praten. Merk dat het mij best rot voel. Huilbuien zijn er nog steeds en weet soms niet wat ik er mee aan moet. Mij hebben ze ook IFV voorgesteld, ze wilden in eerste instantie nu ook mijn recht eileider weghalen. Denk nou daar gaat de kans op een natuurlijke zwangerschap. Ik ben zelf heel gevoelig voor hormonen en ben niet zo heel euh hoe zal ik het zeggen zachtaardig als ik zwanger ben. Best een snauwert zeg maar, ben bang als ik dan aan de hormonen ga dat ik helemaal een draak eerste klas ben. Daarbij hebben zij mij aangegeven dat het verstandig is dat je eileider wordt afgebonden om te voorkomen dat het weer daar gaat zitten. Vraag mij dus af of hij dan dusdanig wordt afgebonden dat het niet meer werken zal zelf. De kans dat het weer buiten de baarmoeder zitten gaat blijft aanwezig alleen reduceerd de kans daartoe. Hoeveel het verschil in percentages is weten zij niet begreep ik. Blijft de natuur aansturen. Het voelt voor mij als falen, ook al zegt iedereen om je heen. goed bedoelt dat je het niet zo zien moet. Maar zeg dat maar eens tegen mijn gevoel. Mijn cyclus was direct weer normaal. Gek he dat je daar dan blij van worden kan. Maar het is wel een teken dat je lichaam het snel oppakt. Ergens hoop je steeds dat je overtijd bent en ergens durf ik helemaal niet meer hoe is dat voor jou/ jullie?
Hey skylar, Ik snap je gevoelens heel goed. Ik heb op dit moment geen huilbuien meer, alleen merk ik zodra ik alleen ben nog aardig weg kan zinken in mijn gedachten. Heb wel verdriet, alleen kan het op dit moment even niet meer uiten. Dat wat jij zegt over het afbinden van je andere eileider kan ik mij ergens ook nog heugen. Toen ik vrijdags tijdens de echo hoorde dat het vruchtje weer buiten de baarmoeder zat raakte ik van mijn padje. Op dat moment was ik ook nog eens helemaal alleen, manlief moest drie kwartier naar huis rijden. Toen lukte het de verpleegkundige niet om bloed af te nemen, dus duurde het allemaal nog langer. Vervolgens ben ik alleen naar de verkoever gegaan zodat ze alvast een infusie konden aanleggen voor de zekerheid. Eindelijk na drie kwartier op de verkoever te hebben gezeten had ik een infuus en was er bloed afgenomen. En zag ik eindelijk mijn man. Op dat moment voelde ik mij helemaal leeg en heb ik boos/verdrietig tegen mijn man gezegd zo hoeft voor mij dat hele zwanger worden niet meer. Heb hem toen ook gezegd dat ik ging aangeven dat ze alles bij mij weg mochten halen. Vervolgens zaten we te wachten op de uitslag van het hcg. Na een uur zou de uitslag bekend zijn. Wij weer na de gyneacoloog, komt er op dat moment een hoogzwangere gyn aanlopen pfff toen voelde ik mij op dat moment nog rotter. Hcg waarde was niet schrikbarend hiig en omdat ik geen buikpijn had mocht ik naar huis en moest ik zondag weer terug om bloed te prikken. Tijdens het gesprek aangeven dat het zo voor mij allemaal niet meer hoefde en dat ze alles weg mochten halen, gyn vertelde dat ze mijn gedachtengang snapte maar dat ze dat niet gingen doen, hooguit sterillisatie. En ik moest er nog maar eens goed over nadenken. Ze ging het wel in mijn dossier vermelden. Zondag weer terug, na een uur en 6 prikpogingen hebben ze eindelijk bloed uit een van mijn aders weten te bemachtigen. Weer een uur wachten intussen weer een echo maar die beste man kon niet zien wat gyn vrijdag had gezien (achteraf blijkt gyn in opleiding te zijn). Uitslag was intussen ook bekend, niet veel gestegen en omdat ik nog steeds geen buikpijn had hebben ze mij weer naar huis gestuurd, met de mededeling dinsdag terugkomen. Dinsdag eindelijk na 2 pogingen hebben ze bloed, alleen wilde mijn lichaam het 2e buisje niet meer met bloed vullen. Gelukkig was het ene buisje genoeg. Om half 12 had ik mijn afspraak bij de gyn. Tijdens de echo (weer een gyn in opleiding) kon zij niet zien wat de gyn vrijdag had gezien. Gelukkig had de beste man dienst en werd erbij geroepen, hij doet de echo en zei meteen daar zit het. En ja hoor het was gegroeit. Behandelplan mehtotrexaat spuiten (chemo) ik heb toen gevraagd hoebgroot de kans was op herhaling, tja hij beaamde dat deze kans groot was, waarop ik heb gevraagd of hij aub mijn linkereileider wilde verwijderen. Deze gyn deed niet moeilijk en toen is alles in werking gezet. Kwart voor een had ik een bed en zou na half vijf geholpen worden. Nu komt het minder leuke deel weer infusie aanleggen, na vijf verpleegkundige + een van IC en 15 pogingen later nog steeds geen infusie.uiyeibdelijk ben ik om kwart voor acht naar verkoever gereden zonder infusie. Daar infusie aan leggen lukte ook niet, na derde poging zat hij eindelijk aan de binnenkant van mijn rechterpols. Maar niet geweldig, ze waren er niet tevreden over. Fijn voor mij dat ze besloten tijdens ok een nieuwe aan te leggen, ik was inmiddels bont en blauw. De operatie is zonder complicaties, om half tien werd ik voor mijn idee abrupt wakker gemaakt. En na een uur was ik weer op mijn eigen kamer. Gelukkig weinig pijn gehad alleen erg last gehad van het gas dat via mijn hals mijn lichaam verlaten. Woensdag om half 12 was ik alweer thuis. Zo een heel verhaal geworden. Sorry voor de spelfouten, zit op de tablet. Is lastig nalezen
hallo skylar, misschien heb je mijn verhaal al gelezen.. 30-12-14 operatie vrucht en eileider verwijder. eileider was gesprongen.. inwendige bloeding.. nou het was best ernstig mis. dus wel optijd bij anders zat ik niet hier. 31-2-2015 met menstrualie gekregen pppfff blij dat me lichaam werkt. heb een niet verwachte en onverwachte zwangerschap aangekondig gekregen wat dus een buitenbaarmoederlijke zwangerschap met operatie . emotioneel tja heb veel moeite gedaan voor de eerste(jan 2007/dec 2008).. de mmm toen in moeten gaan man slecht zaad en ik bleek de ziekte van Hashimoto te hebben. en flink last van te hebben..maakte geen eitjes aan..stofwisseling was 0 en alle ander dingen die je nodig heb om zwanger te worden en te blijven... en toen een leuke telefoontje van de internist op me verjaardag in nov en 1de kerst 2008. mijn 2de zwangerschap (buitenbaarmoederlijke zwangerschap) was ook bekend op de 1ste kerst. dus de uitgerekende datum ook nog 4 dagen voor de verjaardag van me eerste. en ook nog door anticonceptie heen...het voelde als een geschenk..maar einde snel.. ik moet zeggen voor mij is er geen pijl op te trekken hoe ik me voel..zit in verschillende modes.. iedere dag tot nu toe...word wel minder intens soms 1 dagje minder maar het leeft nog zo bij me. maar ook het feit dat ik er bijna niet meer was. kinder wens is aan gewakkerd..we proberen nog een keer. en we zien het wel verder ben 36 dus tijd tikt en als je niet meer van deze maffe dingen wilt moet je in mijn geval niet al te laat zwanger worden dus we kijken het aan tot me 38ste. of er moet iets gebeuren weer. die angsten heb ik ook.
vreselijk voor jullie allemaal ... wens jullie veel sterkte toe. ik vind het fijn om met iemand te praten die ook weet waar ik het over heb. als ik zeg bah als vandaag op me navel druk heb alweer die enge pijn.. maar gelijk als ik een pijn voel zoals toen denk ik gelijk aan me zwangerschap en de foetus..uit onderzoek bleek er niks mis mee te zijn zat alleen verkeerd..foetus 7 weken 5 dagen.. dat iemand weet waar ik het over heb. mis het wel..ook al wist ik het maar intuïtief zei van wel(4 testen gedaan bij 5 weken zwangerschap allemaal negatief)..ik zei vaak tegen me man bah ik heb een vreemd gevoel..ik voel me niet alleen..wat nu ook mooi is om aan terug te denk maar gelijk ook treurig.
Seashell, voor jou ook heel veel sterkte! Dat praten zo herkenbaar. In mijn omgeving zie ik mensen kijken als ik het er over heb van ja hoor heb je haar weer. Voor mij is het hoofdstuk nog lang niet afgelopen, al denken velen van wel *zucht* Heb jij nog veel pijn op dit moment seashell? Is dat van de operatie? Hebben jullie beide al nacontrole gehad, zo ja waar kijken ze naar? Ik heb alle vragen die door mijn hoofd spoken op geschreven en deze neem ik de 24e mee.