Eigenlijk is bijna niks te plannen in het leven. Ik zou stoppen met de pil en dan... go with the flow!
Hé dames, Ik begrijp dat wel, een vaste baan willen of iig werk en dat je denkt dat je onvruchtbaar bent snap ik ook. Leef met jullie mee. Doe wat je denkt dat 't beste is. Je eigen gevoel volgen is ALTIJD het beste. Ik heb ook een andere maar gerelateerde vraag: Mijn werk is vrij uniek en veeleisend. Hoewel ik weet dat ze niet mij hierom kunnen of zullen ontslaan, ben ik erg bang om het aan mijn werkgever te vertellen tzt. Eigenlijk wil ik nu al graag advies vragen aan de bedrijfsarts omdat mijn werk mogelijk gevaarlijk kan zijn voor baby/zwangerschap, maar voor zo'n bedrijfsarts-advies moet mijn werkgever toestemming geven. Ik durf dit dus niet te regelen. Dan zou ik ze namelijk alvoooorens informeren, dat is nog erger dan achteraf (dan kunnen ze niks meer veranderen aan de situatie). We zijn nog niet echt begonnen met klussen, maar willen dit wel regelijk binnenkort. Wat zouden jullie doen, nog even wachten? Mijn werk veranderd namelijk in de herfst weer en dan zou ik waarschijnlijk minder zwangerschapsrisico lopen.
Moeilijk he meiden? Die keus maken... Wij zitten ook in dat schuitje mijn contract loopt eind juni af en het gaat wel minder goed in het bedrijf... Mijn wens voor nog een kindje word met de dag groter alleen al als ik de liefde van mijn andere kindjes voel/zie weet ik zeker dat ik nog een plekje heb in mijn hart om nog een kindje zoveel liefde te geven. Mijn keus zou het niet beinvloeden,ik zie dan wel weer... Mijn man denkt daarentegen wel weer anders,wat als je je baan kwijt raakt? en dat soort dingen... Mijn pilstrip is volgende week op en dan stop ik ermee,dus wie weet wat de toekomst ons zal brengen??? Succes meiden!
Jellebelle, kun je niet eerst eens langs je huisarts gaan om het te bespreken? Of heeft hij/zij te weinig kennis van het werk dat je doet?
Hoi dames, Ik ben nieuw hier en heb een aantal vragen/ervaringen . Toevallig stuitte ik op dit topic! Ik zit een beetje in hetzelfde schuitje..bezig aan ronde 8 voor een eerste zwangerschap, maar nu blijkt dat mijn ontslag is aangevraagd na jaren en vast contract. Maar ook ik twijfel of ik moet blijven proberen. Ik heb mijn wens al zo lang uitgesteld en dat wil ik na 8 rondes niet weer doen..
Hai Suzanne, Waar mijn vriend en ik het vooral over hebben gehad, is de vraag of we het tijdelijk van alleen zijn inkomen zouden kunnen redden. Bij ons is dat wel het geval, hoewel je natuurlijk ook wat dat betreft nooit 100% zekerheid hebt (voor hetzelfde geld is hij volgend jaar rond deze tijd ook zijn baan kwijt). Wij hebben dan ook besloten er voor te gaan. Mocht het in één of twee maanden raak zijn, dan is mijn nieuwe werkgever misschien niet heel blij met me, maar dat is dan maar zo. Mijn kinderwens is op dit moment belangrijker dan zekerheid op werkgebied. Bovendien heb je die zekerheid niet heel snel. Je kunt nu jaren gaan wachten op een vast contract, maar zelfs dat vaste contract geeft geen zekerheid. Bovendien kun je de kosten voor een kindje zo hoog laten oplopen als je zelf wilt. Natuurlijk kost het extra geld dan wanneer je met z'n tweetjes bent, maar je hoeft je kind natuurlijk niet per se in merkkleding te laten rondlopen... Ik weet dat het lastig is, en er zijn ook momenten waarop bij mij de twijfel toeslaat. Echter is mijn vriend een stukje ouder dan ik, en uiteindelijk willen we graag twee kindjes (en ik wil niet binnen een half jaar na de eerste zwanger zijn van een tweede kindje) waardoor we hebben besloten er nu toch voor te gaan. Succes met je keuze!
Je heb gelijk hoor. Niks is zeker in het leven, ik word alleen heel onrustig van onzekerheid Maar ik denk inderdaad dat ik me dit keer niet laat tegenhouden of me laat leiden door werk, hoe belangrijk ook. Heb altijd een grote kinderwens gehad die in mijn vorige jarenlange relatie niet vervuld kon worden. Nu laat ik me niet meer tegenhouden Heel veel succes!
Haha, dat heb ik ook hoor. Als ik mocht kiezen, zou ik ook het liefst een vast contract hebben voor ik aan kinderen ga beginnen. Maar dat kan nog zolang duren nu, en mijn kinderwens wordt met de dag groter dus ik laat me er ook niet meer door tegenhouden. Neemt niet weg dat ik er soms wel van kan wakker liggen hoor, dat die zekerheid er niet is.