Hoi dames! Allereerst ben ik nieuw op het forum, hoi! Ik zit een poosje in een dilemma... ik dacht nu misschien kan ik hier een beetje hulp vinden, ik word gek van mijn eigen getwijfel! Mijn vriend en ik zijn al 7 jaar samen, we gaan 7 juli trouwen. We willen al een poosje graag kinderen, ook bewust graag jong kinderen. Nu zijn we beiden afgestudeerd, hebben een baan en wonen sinds 2 maanden in ons eigen gekochte huisje. We hebben nu alles zo heerlijk op de rit dat we echt het gevoel hebben dat we er aan toe zijn, we willen graag zo'n heerlijk hummeltje. Eigenlijk hadden we steeds zo iets van laten we maar even wachten, ivm de bruiloft enz. Nu was ik afgelopen januari ineens (ongepland) over tijd. 1 positieve test, daarna ineens negatief maar wel heel veel klachten en werd maar niet ongesteld. Uiteindelijk een poos later ongesteld geworden, de huisarts vermoed echter dat ik toch kort zwanger ben geweest. Daardoor zijn onze gevoelens weer helemaal aangewakkerd... Nu is mijn dilemma als volgt. Wij trouwen 7 juli, over dus grofweg 4 maanden. Komend weekend is mijn ovulatie... en nu twijfel ik of we het er op zullen wagen. Van al mijn dilemma's daar over is er een grotere, namelijk dat ik mijn trouwjurk al heb gekocht en betaald. Nu vind ik het niet erg om zwanger te trouwen maar ik wil wel echt graag in deze jurk nog passen. eerste kindje, 4 maanden zwanger(even ervan uit gaande dat het gelijk raak is, ik weet dat die kans klein is maar die is er wel) Het kan alle kanten op. Ik kan nog amper een buikje hebben, maar ik kan ook best al een buikje hebben... Dus nu twijfel ik of ik het er op zal wagen of niet. Mijn vriend maakt het niet veel uit, hij moet de jurk niet aan zegt ie dus wil hij de keuze aan mij laten, hij vind het leuk als we nu gaan proberen maar heeft er ook vrede mee als we even wachten. Wat denken jullie... wel of niet zwanger proberen te worden? Hopelijk kunnen jullie mij een beetje uit mijn getwijfel halen!
Wij zaten vorig jaar met hetzelfde probleem. Gingen ook trouwen. En we zijn toch begonnen met het proberen. En zie het resultaat, ben nog steeds niet zwanger. Ik wil je echt niet bang maken, alles kan. Ik zou zelf zeggen. Ga er gewoon voor. Je jurk kan er wel iets op vermaakt worden, is mij destijds verteld. Suc6 met de beslissing.
Pfff dat is wel een heel persoonlijke keus. Ik zal je mijn persoonlijke mening geven, maar dat zegt natuurlijk helemaal niks haha. Ik zou er wel voor gaan. De kans om zwanger te worden is ongeveer 30%. Je lijf geeft aan er aan toe te zijn, jij bent er aan toe. Het enige dat je tegenhoudt is iets materieels. Ik snap heel praktisch heel goed dat je die jurk hebt en zo, maar volgens mij kunnen ze die ook altijd nog wel een beetje aanpassen. Persoonlijk lijkt het me heel romantisch om zwanger te trouwen en later ook aan je kind te kunnen vertellen dat ie 'erbij' was. Aan de andere kant kan ik me ook voorstellen dat je zegt: ik neem het zekere voor het onzekere. Wat zijn een paar maanden op een mensenleven. Je bent nog jong, alle kansen, waarom zou je het jezelf moeilijk maken. Toch merk ik aan mezelf dat een kinderwens heel diep gaat. Zeker als je een vroege miskraam hebt gehad. Er zijn zo veel risico's. Ga je het jezelf kwalijk nemen als je deze kans voorbij laat gaan mocht het straks langer duren om zwanger te worden? Wat doen je hormonen enz. Maar ook daar zit weer een andere kant aan. Mocht je nu zwanger worden en er volgt weer een miskraam, wat doet dat met je emoties en hoe beïnvloeden die dan weer je trouwdag....zucht. En sowieso, is een bruiloft regelen met al die hormonen en vermoeidheid prettig.... Meis, ik snap helemaal dat dit een moeilijke beslissing is! Er is voor alles wat te zeggen. Ik wens je heel veel sterkte met beslissen!! Wat trouwens ook wel zo is bij mij, is dat als ik tegen mijn eisprong aanzit, ik niks anders wil dan een kind. Maar dat het een paar dagen later ook wel weer wat afzwakt en ik er anders naar kan kijken. Hahha, echt ingewikkeld joh. Sterkte met beslissen! Groetjes Evira
Evira, je kan echt precies mijn getwijfel verwoorden! Ik wordt echt van de ene naar de andere kant heen en weer getrokken. Ik wordt er helemaal gek van!! Ik wil het gewoon zo lang al zo graag... en nu zegt mijn vriend eindelijk ja ik ben er ook aan toe, en dan maak ik geen gebruik van die kans!! dat voelt ook zo dubbel...voor hetzelfde geld duurt het inderdaad heel lang, en zo erg is zwanger trouwen niet.... Ik ga die winkel maar eens bellen... vragen of mijn jurk uit te leggen is eventueel! Zo heel gigantisch kan mijn buik nooit zijn met ongeveer 17/18 weken toch?
Hoi Hoi, De kans is niet bijzonder groot dat je in 1 keer zwanger bent... En als het wel zo is, dan zal je waarschijnlijk niet al met 18 weken een mega buik hebben. En ze kunnen jou trouwjurk toch wel aanpassen om deze iets groter te maken mocht je wel zwanger zijn? Succes met je beslissing!!
Hoi Sjapaz, Ik ben zelf heeeeel erg ziek geweest tot week 16, stel je voor dat dat jou ook gebeurd.. Daar gaat je trouwdag en geloof me dan heb je echt spijt! Alles maakte me misselijk, ik kon niks eten en drinken was zelfs moeilijk op een gegeven moment. En geloof me ik ben echt geen uitzondering. Ik denk dat de kans groter is dat je zo ziek word dan dat je echt niet in je jurk past. En ik zou ook niet op de feiten vooruit lopen, het kan maanden duren voor je zwanger bent. Dat je eerder zwanger bent geweest waarschijnlijk geeft ook nergens een garantie op verder. Ik zou echt nog 4 maandjes wachten. Ik vind het trouwens wel goed dat je erover nadenkt dat het heel snel raak zou kunnen zijn. Ik ging er namelijk door allemaal verhalen vanuit dat het maanden zou duren hier of misschien helemaal niet en was gewoon de 2de ronde zwanger.. Maar probeer je er niet TE erg op in te stellen.
Gewoon je gevoel volgen, een jurk is meestal nog wel aan te passen toch? Mijn schoonzus was ook zwanger toen ze trouwde niks van te zien hoor
Tja, een kindje valt nou eenmaal niet te plannen... Ik snap best dat het moeilijk is. Rationeel denk je inderdaad, wat maken die 3 maanden nou uit. Maar emotioneel: als je eenmaal zwanger wilt worden, dan wil je dat ook NU! Helaas, de natuur heeft rare grillen. Misschien kun je voor de middenweg gaan. nog 1 of 2 maandjes wachten. Mocht het dan in 1x raak zijn, dan ben je max een week of 10 en dan pas je nog wel in je jurk. Maar ja, of je er fysiek last van heb, bijvoorbeeld misselijk, is niks van te zeggen. Succes en hou ons maar even op de hoogte
Ik ben ook getrouwd toen ik zwanger was. Alleen bij ons was het zo dat ik eerst zwanger was (ronde 1 overigens) en dat we daarna besloten te trouwen, voor de kleine eigenlijk! Dus dat is natuurlijk niet te vergelijken. Ik weet alleen van mezelf dat ik de eerste 3,5 maand gigantisch moe was. Wilde alleen maar slapen zodra ik thuis was! Ik weet natuurlijk niet wat je allemaal nog moet regelen, maar ik had er toen niet aan moeten denken. En zou je het alleen deze maand willen proberen, of ga je dan gelijk door naar de volgende maand. Want stel dat je dan in ronde 3 zwanger wordt, dan zit je met je bruiloft precies in je "moeie"periode (eerste 3 maanden) en misschien ben je dan zwaar verrot op je eigen bruiloft. Ik zou denk ik hebben gewacht. Tis nog maar een paar maandjes en je bent nog zo jong. Geloof me, geniet ook nog even van je leven zonder kinderen, geniet van elkaar, want daar heb je met een kind toch echt minder tijd voor. Maar ik begrijp je hoor. Toen wij besloten zwanger te worden zat ik ook de hele maand in spanning en er 1000 testen doorheen te gooien hahaha. Was gelukkig in ronde 1 al raak, dus tis redelijk goedkoop gebleven met al die testen!
Het lijkt me vooral een gevoelskwestie, want rationeel maakt het allemaal niet zo veel uit. Wil je liever eerst trouwen, voordat er een kleine op weg komt? Lijkt het je vervelend als er straks minder dan 9 maanden tussen jullie trouwdatum en de geboorte zit - er zullen vast heel veel grappen worden gemaakt dat het een 'moetje' is, hoe kijk je daarnaar? Of is de wens voor een kindje zó groot dat hij zich geen maand langer laat uitstellen? Met je buik en de jurk zal het wel loslopen. Maar het risico dat je kotsmisselijk rondloopt op je eigen bruiloft lijkt mij wat minder. En voor sommige vrouwen is het zonde als ze op hun eigen bruiloft niet aan de champagne kunnen, voor andere maakt dat geen donder uit.
Bedankt voor alle reacties!! Wat betreft de alcohol gelijk: Dat maakt echt geen zak uit. Ik lus namelijk geen bier of wijn en drink zelden een mixje, dus dat ene mixje kan ik dan wel laten staan op het feest! Ik ben me er inderdaad van bewust dat de kans groter is dat het nog even duurt dan dat het gelijk raak is... Maar het zou wel kunnen, en dus houd ik daar wel rekening mee. Ik ben het met al jullie argumenten eens... ik word echt de hele tijd heen en weer getrokken tussen rationeel en emotioneel. Het probleem is inderdaad dat ik zo graag voor een kindje wil gaan, dat het heel moeilijk is om ook een beetje verstandig te zijn...Ik word er gek van!!
Het is niet zo dat je "zomaar even zwanger wordt". Het is niet bij de eerste poging gelijk raak. Dat kan natuurlijk wel, maar de kans is veel groter dat het niet gebeurd. Om die reden zou je alvast kunnen beginnen. Maar je kan ook om er zeker van te zijn dat je je niet rot voelt (Misselijk etc.) op je trouwerij even wachten, je bent jong en hebt niets te verliezen! Ik ben begin 2009 getrouwd, en ben blij dat ik toen nog niet zwanger was, kun je lekker nog alles eten etc. Wel ken je het gevoel wij hebben ook een keer eerder (toen we nog niet begonnen waren) gedacht dat ik zwanger was. En dan is toch de teleurstelling groot, ondanks dat je er nog geen rekening mee hebt gehouden. Het is een moeilijke keus, ik zou het na de trouwerij gaan proberen.
Hoi, hoi, Wij hadden dit dilemma vorig jaar ook. We zijn na de zomer getrouwd en ik heb in het voorjaar mijn jurk gekocht. Op dat moment twijfelden we of we al gingen proberen zwanger te worden en ik maakte me ook ontzettend druk over de jurk. Die was al uitgezocht en betaald door mijn ouders, dus toen heb ik het in de bruidszaak nagevraagd en ze vertelden dat als je het op tijd laat weten zij nog tijd hebben om een stofje te vervangen in het buikgedeelte waardoor het iets elastischer werd. Daarnaast is het ook goed om te weten ivm het korset wat je draagt. Iedereen om ons heen wist ineens wat het beste was en dat zij het nooit zouden doen of dat ik toch niet misselijk op mijn trouwdag wilde staan als ik zwanger was....het bleef maar doorgaan. Maar ja...misselijk zou ik toch wel zijn geweest van de zenuwen en het is en blijft een beslissing tussen 2 mensen en niet tussen 2 mensen en de rest van de vriendenkring. Ik zou het er dus eens rustig met je vriend over hebben...wat zijn de voordelen en wat zijn de nadelen. Succes en vooral ervan genieten hoor!!
ER zijn al veel argumenten voor en tegen vermeld en je blijft twijfelen. Vraag jezelf af hoe erg je het vind als je ziek zwak en misselijk op je bruiloft rondloopt omdat je zwanger bent. ALs je dat er voor over hebt zou ik nu starten. Als je dat niet wilt, zou ik geen risico lopen en nog even wachten. Het is niet zo dat iedereen die zwanger is (heel) ziek is in de eerste maanden. Maar de meeste zwangeren voelen zich niet echt lekker in de 1e 3 mnd. Daarom wordt over het algemeen afgeraden om in de 1e 3 mnd van de zwangerschap te trouwen. Ikzelf heb bewust gewacht tot na het trouwen met zwanger worden. Juist omdat ik dan nog ff lekker uit mijn dak kon gaan. En als ik terug kijk op mijn zwangerschap ben ik daar blij om. ZO zullen er ook vrouwen zijn, die superblij zijn dat ze wel getrouwd zijn terwijl ze zwanger waren en dat juist heel speciaal vonden. Maar het is gewoon moeillijk om vooraf te voorspellen hoe jij je zult voelen in je zwangerschap. Succes met je keuze
Hey meis, Inderdaad al veel argumenten genoemd. Ik ben sep vorig jaar getrouwd en wij hebben bewust gewacht met stoppen pil na bruiloft om meerdere redenen; -we wilde nog 1 mooie reis samen maken "onze honeymoon' en hier ook van genieten met activiteiten/buitenlands eten/cocktailtje etc. dit kan niet zo veilig als ik zwanger zou zijn -onvoorspelbare cyclus/ontpillen (ik zou maar ongi worden op mn trouwdag!) -Misselijkheid/moe zijn/bleek zijn vond ik ook niet zo fijn idee -stress van naderend huwelijk leek me ook niet gezond voor het kindje. -en onze trouwdag was echt van ons 2 samen,een kindje zou daar een heel mooi resultaat van zijn maar dan na het trouwen (lekker tradiotioneel haha) -had een mega strakke jurk,was geen gezicht bij vermaken Succes met je keus meis,al ben ik van mening dat een paar maandjes niet uitmaakt. Maar het gaat om jullie!