Anders kan je morgen altijd even de huisarts bellen dat je je iets zorgen maakt, die kan je dan misschien ook gerust stellen en of naar een VK sturen die wel open is en een (inwendige) echo maken. Pffff hier 1 harde knal en nu ligt de kleine op de bank. Wij hebben haar nooit angst ingepraat voor onweer, altijd dat het leuk is, maar haar moeder schijnt nogal para te zijn en dan in een hoekje te gaan zitten want stel je voor dat het inslaat
woow lekker dan hoe wil je je kind bang maken.. Is vaak ook zo met kindjes die vallen dat moeders gelijk in paniek raken met als eindstand dat kindjes om een zuchtje wind al gaan huilen. Wij zeggen in eerste instantie niks, doen alsof we het niet gezien hebben of zeggen : ohjee, en dan staat ze weer op zonder een krimp te geven , soms gaat ze echt hard onderuit maar geeft er niets om. Arm kind haha overal blauwe plekken op der spek benen
Zo gaat het hier ook hoor, alleen is papa de paniekzaaier en ben ik de rust zelve Hoewel ik 1 x doodsangsten heb uitgestaan. Ze viel, hard ook met haar neus op de rand van een houten stoel en deed daarna niets, stond niet op, huilde niet etc Toen heb ik haar even behoorlijk hard geknepen en begon ze eindelijk te huilen Als ze dat niet had gedaan hadden we de ambu kunnen bellen en was d'r tussenschotje omhoog geschoten Ik voed ook deels op volgens de montessori manier, en dat is leer het mij zelf doen. Dus ik had haar een schaar gekocht en op tafel gelegd met de mededeling 'als je in je vingers knipt doet het zeer' en ben in het zicht iets verder gaan zitten. Ging prima, lol dat ze had.. Tot papa thuis kwam en in paniek zo dicht op haar ging zitten uit angst dat ze in haar vingers knipte dat dat ook gebeurde Tsja je moet ze het vertrouwen geven dat ze iets zelf kunnen dan gaat het vaak ook goed.
Ja precies ! beetje vertrouwen doen ze volgens mij heel goed. Ben ook niet echt een paniek mama , behalve de keren dat onze dochter een aanval kreeg en we idd de ambu voor de deur hadden staan Dan sta je machteloos en denk je je kind kwijt te zijn..vreselijk gevoel is dat
Snap ik, is ook het ergste wat je kan overkomen. Hier nog geen ambu voor de deur gehad gelukkig maar wel met spoed naar de eerste hulp omdat de HA een verkeerde antibiotica had gegeven in combinatie met klysma's waardoor ze niets anders kon dan zo stijf als een plank zich continu achterover laten vallen. Dan sta je echt met je handen in het haar, helemaal omdat moeder erop stond mee naar het Zkh te gaan terwijl ze van niets wist en ik die alles had gezien want papa was er ook niet bij mocht op de gang staan wachten.. Maar goed moge het duidelijk zijn dat ik hex achter het behang kan plakken en soms wel van het perron af wil drukken dat mens spoort echt niet. Kreeg haar woensdag terug met een plasser waar gewoon een open wond tussen zat omdat ze 5 dagen niet gedouched was en daar maar 2 wc-papiertjes mag gebruiken *grmbl* Helaas is gezondheid het enige wat je niet in de hand hebt bij die kleintjes, daardoor is het ook zo'n wonder als je zwanger mag worden
Goed te horen Noushka, gelukkig is het oud bloed dit schijnen veel vrouwen in de begin van hun zwangerschap te verliezen. Lijkt me heftig Jmay!! Ik zou echt nog niet weten hoe ik zou zijn in het opvoeden, kan me natuurlijk van alles inbeelden maar denk dat je echt er over kan spreken als je daar pas bent.
Meen je niet?! Kan de kinderbescherming daar niet iets in betekenen of word het dan alleen maar erger?
Ja denk ik ook, wist het van te voren ook niet hoor haha Als mijn dochter een aanval heeft gehad en er na een paar uur weer is, weet ik wel dat ik het nog nog nog meer waardeer dat ze er is, klinkt gek maar zo voelt het en we verwennen haar dan dubbel
Kinderbescherming kan pas op moment dat er door meerdere instanties melding gedaan wordt (school, dokter, maatschappelijk werk etc) Bij die laatste zijn we al meerdere malen geweest en dan gaat het 2 maanden goed en nu weer heel erg slecht. Helaas kunnen wij haar pas uit de ouderlijke macht laten zetten als of de kleine aangeeft dat te willen en daarvoor moet ze minimaal 10 − 11 jaar zijn, of ze moet een gevaar voor zichzelf of anderen vormen. Op dit moment weert ze iedere mogelijke communicatie, bij confrontatie op schoolplein afgelopen week dropte ze de kleine van de fiets af en maakte ze dat ze weg kwam. Kleine gaat er liever ook niet meer naar toe, maar helaas ze moet wel. Op moment dat wij er wat van zeggen wordt het helaas alleen maar erger en moeten we ons nergens mee bemoeien want het is haar huis En als ze een slechte bui heeft ben ik de kwaaie van het stel hoewel mijn vriend en ik al 4 jaar samen zijn, trouwplannen hebben en nu dus kinderwens. Zij heeft in die periode al 20 vriendjes versleten en laat die elke keer bij de gesprekken zijn maar ik heb niets te zeggen en zal dat ook nooit krijgen. Ze heeft hier verdikke 2 jaar fulltime gewoond, ze noemde mij ook mama. Tsja wij kunnen niet wachten tot de kleine 12 is en aangeeft waar ze wil wonen .
@jmay, wat voor aanvallen heeft je dochter dan precies? kan zijn dat je het al verteld hebt hoor maar ik heb een geheugen van een zeef
Heftig hoor! Arm kind, echt mee te doen als ik het allemaal zo hoor. En voor jullie zal deze situatie ook wel enorm zwaar zijn!
Ze weten helaas nog niet precies wat, 3 weken terug had ze er weer 1. We hadden gebadderd en ik legde haar na het afdrogen op de bank om een schone luier te doen. Ze klom nog zelf op de bank, en vlak voor ik haar romper dicht wilde doen merkte ik dat ze helemaal slap was, toen keek ik naar haar en stonden der ogen wijt open en ademde ze al niet meer. Dit duurt dan een aantal minuten, niet ademen ,schokken en ze word snel blauw. We hadden 112 meteen gebeld en aan de monitor kwam gelukkig haar saturatie weer omhoog, en kwam ze weer wat bij maar ze herkent ons zeg maar een uur tot 2 niet , kan niet reageren enz Daarna is ze er weer helemaal, dag erna nog wel wat suffig en loopt ze moeilijk. Dit is ook gebeurd toen ze twee dagen oud was en toen ze 9 maanden oud was.
Ik heb het inderdaad ook nog niet mee gekregen, Seepje en ik zijn hier ongeveer tegelijk binnen gekomen. Maar ik snap dat je haar dan heerlijk verwend, lijkt me niet niks als de ambu van pas moet komen.
Dat moet schokkend zijn! Wat reageer je er dan ontzettend dapper onder, heb ik echt respect voor! Hoop dat ze snel een oorzaak kunnen vinden en er iets tegen kunnen doen!
Jeetje wat heftig, niet een vorm van epilepsie? Hopenlijk groeit ze er overheen, kan me voorstellen dat je doodsangsten uitstaat dan!
We hebben 2 weken terug idd een onderzoek gehad bij de neuroloog een EEG, maar daar was te weinig op te zien om een MRI te maken. nu moeten we eigenlijk wachten tot een nieuwe aanval en dan kunnen ze het meteen in het ziekenhuis meten. Ja het is vreselijk om mee te maken, ik schudde haar heen en weer en riep wel 1000x der naam ..ze lag daar echt op de bank alsof ze al dood was
Lijkt mij een afschuwelijk aanzicht, wat een onzekerheid zal het met zich mee brengen dat ze helemaal niks kunnen vinden. Ik hoop dat er niet nog zo'n aanval zich voort doet.
Wat ik trouwens wel heel gezellig vind is dat dit topic lekker druk begint te worden.. Wordt hier overigens helemaal gek van mezelf Heb continu krampjes heel laag in m'n onderbuik En AARGH ligt de kleine net weer op bed is er weer zo'n donderslag. Hoi opengaande slaapkamerdeur en huilende kleine meid *GRRRR* Niet dat ik echt lekker zit want ben nog gewoon aan het werk. Nadeel van zzp'er zijn en een achterstallige administratie
oh dat is minder Seepje ! ik voel ook van alles.. heb lage rugpijn, trekkend gevoel in mijn buik en een soort spierpijn gevoel in mijn benen.