Ja zot hè! Maar je moet wel alle 2 drager zijn om een kans te hebben om het door te geven en daaruit heeft niet elke embryo het. Moest je alle 2 drager zijn dan wordt er een ptg traject aangeraden. Daar wordt elke embryo bekeken en worden enkel de embryo’s die het gen niet bevatten teruggeplaatst.
Ja dat sowieso. Ik heb in mijn opleiding heeeeel veel dingen geleerd waar het kan mis gaan met een zwangerschap. Dus een gezond kindje is sowieso een hele zegen!
Dit is zo herkenbaar! Ik ben echt een controlfreak dus ik vind het heel lastig dat ik hier gewoon geen controle over kan hebben
Vandaag echt weer zo'n dag dat ik er even doorheen zit. Ik heb niet het gevoel namelijk na 17 maanden dat het nog via de natuurlijke weg raak gaat zijn.. 3 oktober weer het gesprek met de gynaecoloog wat we zullen gaan doen..
Dat is begrijpelijk! Ik hoop dat ze je dan zullen helpen. Je was al eens geweest hè? Hebben ze toen gesproken met welk traject je zou kunnen opstarten?
Ik zat even onder een steen de afgelopen week! Ik heb wel meegelezen maar ik was ontzettend druk en moe dus ik heb even niet kunnen reageren. Het gaat prima hier, ik ben wel moe en inmiddels ook wel misselijk, maar ik mag zeker niet klagen! Het begint allemaal wel wat meer door te dringen.. ik heb komende maandag de intake bij de verloskundige dus ik ben heel benieuwd en vind het uiteraard spannend Dikke knuffel voor alle meiden die er even doorheen zitten. Ik duim voor jullie, hou vol!
Ja klopt! Gynaecologen waren vol lof dat het na de HSG en de Scratching het echt wel binnen 6 maanden zou moeten gebeuren.. vooral omdat er niets loos is (wat ze kunnen zien dan). Als het in oktober nog niet raak zou zijn, waren we het er wel over eens dat we met iui wilden gaan beginnen. Het is zoo jammer dat het zo ver moet komen denk ik steeds..
Wat lief dat je het vraagt❤️ Op de misselijkheid na, gaat het echt helemaal prima met me. Voorderest helemaal nergens last van, dus dat vind ik fijn. Die misselijkheid vind ik soms wel een ding, maar hoort erbij
Herkenbaar, hopelijk word je snel verder geholp Herkenbaar, knuffel! Het is nooit leuk om de stap te moeten zetten om in de Mmm te stappen en het niet op de natuurlijke manier lukt. Als ik naar mezelf kijk, ben ik wel blij dat ik de stap toch gewaagd heb.
Hee dames, ik lees nog steeds mee. Niet elke dag, maar dan haal ik het vaak in een keer weer in. Even weer even een update vanaf mij. Vandaag dag 92 en nog steeds niet ongesteld.. Donderdag had ik de brief van het ziekenhuis binnen. We moesten eerst een vragenformulier invullen en retour sturen, dus dat direct gedaan, maar brievenbus was helaas al geleegd die dag.. Zodra ze die binnen hebben krijg ik een nieuwe brief met een datum voor de afspraak. Maar ik verwacht die niet eerder dan eind volgende week binnen te krijgen.. Wel even balen, had gehoopt dat ik gelijk een uitnodiging kreeg, helaas.. Heb bij de vragenlijst opgezet dat ik nu een hele lange cyclus heb, hopelijk willen ze dan wat eerder een afspraak inplannen. Nog even geduld dus...
Hier gaan we weer. Vandaag 6 of 7 DPO. Mijn hart zegt ‘zou het?’ Mijn verstand ‘laat je weer niets wijsmaken’. eergisteren avond op 4/5 DPO lage rugpijn en ‘s nachts wakker geworden met barstende hoofdpijn. Gisteren lichte menstruatie krampjes en ‘s avonds deed mijn borst redelijk wat pijn ter hoogte van mijn klieren. en vandaag misselijk opgestaan na iets te eten was het over.
Vervelend e die klachten door progesteron en daarna heen en weer geslingerd worden tussen hoop en jezelf niet laten meeslepen. Daar bovenop nog dat lange wachten eer je kan testen. Heb je die klachten al vaker gehad in de wachtweken ?
Mijn borsten in ieder geval niet. Die lijken wel gevoelloos. Ik herken de klachten wel, maar niet zo snel na mijn ovulatie. Meestal begint het zo rond 10 DPO.
Geduld en is echt ‘the key’ Als het op de MMM aankomt. Sowieso als je een kinderwens hebt moet je al vaak geduld hebben maar als het op ziekenhuizen aankomt is het wachten echt next level! Zo vervelend!