Ik ben al een poosje een lezer van dit forum. Nu toch besloten om zelf eens een onderwerp te starten... Beetje lastig waar... Dan maar hier. Zal even in het kort mijn verhaal vertellen... In februari 2014 ben ik na het afbreken van onze zwangerschap bevallen van een zoon Bas.* met 23+6 wkn. Daarna zoizo 3 miskramen gehad met 6 tot 10 wkn.... Nu zijn we voor behandeling en onderzoeken gestart in het Uz in Gent. We komen bij dr Peeters? Heeft iemand ervaring met deze arts? Vandaag vertelde mijn collega dat ze zwanger is.... Nog vroeg.... Maar ik kan het niet opbrengen om aardig en geïnteresseerd te doen.... Ik vind het zooo verschrikkelijk oneerlijk. Ik doe al 3 jaar alles wat ik ervoor moet doen. En zij is na 2 mnd meteen zwanger... (Nog met veel overgewicht ook).... Ben natuurlijk blij voor haar maar ook eigenlijk helemaal niet.... Heeft iemand misschien tips voor mij, hoe ik het beste ermee om kan gaan of gewoon tips in het algemeen? Of iemand bekend met het uz in Gent of dr Peeters? Tips?
Jeetje meis ik heb geen tips, mijn weg is niet zo vreselijk moeilijk geweest als die van jou, heel veel sterkte met het overlijden van je zoontje en de miskramen. Zelfs ik krijg nu al tranen bij zwanger nieuwtjes van anderen en kan soms ook moeilijk blij zijn. Veel sterkte!!
Jeetje wat ontzettend heftig. Wat een lange weg hebben jullie al bewandeld. Ik ben zelfs ook snel jaloers als ik andere zwangeren zie en denk dan ook waarom ik nog niet, terwijl we pas sinds kort voor een tweede gaan. ik heb zelfs soms al dat ik niet goed blij kan zijn voor anderen terwijl ik eigenlijk nog niks te klagen heb. Laat staan hoe jij je moet voelen. Als ik jouw verhaal lees mag ik mn ogen uit mn kop schamen dat ik soms zo loop te mekkeren. Echt tips heb ik niet, schrijf lekker van je af op het forum, en hoop op snel positief nieuws voor jullie. Dikke knuffel!
Bedankt voor jullie reacties, fijn dat ik niet "alleen" sta met dat gevoel! Ik probeer altijd wel positief te blijven....dat valt alleen niet altijd zo mee..
Ik begrijp wat je bedoelt meis. Hier na een jaar eindelijk zwanger, word het waarschijnlijk een miskraam. Ik leef enorm met je mee hoor. Hoop van harte op snel een mooie zwangerschap voor jullie. Xxx
Je staat absoluut niet alleen. En je hebt alle recht om je zo te voelen en dat is echt begrijpelijk..helemaal in jouw geval met al je ellende! en je mag ook best boos zijn en verdrietig! Het is ook gewoon oneerlijk. Sommige stellen worden in een poep en een scheet zwanger en die zorgen er niet goed voor en anderen die er alles voor doen lukt het niet. Lijkt me heel zwaar voor je, sowieso dat je zoontje al zo vroeg geboren is en dan 3 miskramen, heel heftig. Als ik dit soort verhalen lees denk ik wat piep ik nou dat ik niet meteen in ronde 1 zwanger ben geworden.. 3 maanden voor ik zwanger werd van mijn zoon heb ik een vroege miskraam gehad en toen was een bekende van mij zwanger en daarbij ging wel alles goed, maar ze wist niet eens wie de vader was van haar kindje! Oh wat vond ik het oneerlijk... Kan je alleen maar heel veel sterkte wensen meis met alles!
Ik heb je verhaal gelezen en ik kan je geen tips geven. Het is gewoon zo vreselijk hard en oneerlijk soms. Snap je gevoel helemaal. Wij zijn ook bijna 6 jaar bezig geweest om zwanger te worden. Mij hielp op het laatst het best om eerlijk te zijn. Op de momenten dat ik het trok toonde ik belangstelling en op andere momenten zei ik eerlijk dat ik het er gewoon even niet over kon hebben en boos en verdrietig was op de hele wereld. Dat snappen mensen echt! Ik ging ook niet meer naar alle kinderverjaardagen of kraamvisites, afhankelijk van hoe ik me voelde en of er wel of geen hoop was op dat punt van mijn behandeling. Er is geen makkelijke weg, je moet het zelf doen en het is keihard om elke dag met je collega's zwangerschap geconfronteerd te worden. Ik wil je heel veel sterkte wensen en hoop dat Gent je gauw een mooie zwangerschap op mag leveren. Ik hoor er positieve verhalen over. Liefs!
Heeeel erg begrijpelijk! Ik probeer dan altijd wel positief te reageren, omdat ik dat ook graag zou willen als het bij ons uiteindelijk wel lukt. Maar als ik alleen ben of samen met mijn man kan ik ook flink een potje janken!
Ohh wat spannend ik duim voor je!! Ik hoop dat ze 11 april iets meer kunnen vertellen en dat ze meteen starten met iets wat een zwangerschap bespoedigd! Ondertussen zit ik met een zuchtende en vooral klagende collega... 😝