Weet niet, schiet denk niet echt op in Nederland want ben niet meer verzekerd daar dus dan draai ik waarschijnlijk zelf voor alle kosten op en dat vind ik onnodig. Hier hebben ze ook alles wat nodig is om zwanger te worden.. Hier werken ze helaas gewoon anders.. Ben ook benieuwd of er iets te zien is op die echo, vooral na die pijnen gisteren, zou je toch denken dat daar iets gebeurd is.. Ik doe donderdag gewoon die echo, kijk even wat daar uit komt, dan ga ik genieten van een weekje vakantie in Nederland met bruiloften, vrienden, familie en gezelligheid en na de vakantie ga ik dan weer aan de metformin beginnen en kijken wat het doet als ik weer op 2 tabletten per dag zit, gaat het dan weer fout bel ik gewoon gelijk naar de dokter, dan krijg ik andere medicatie.
Wat een gedoe zeg. Ja wordt tijd dat het eens even rustig wordt bij jou en dat je in ieder geval een beetje een cyclus hebt en een ei. Snap dat je even goed baalt hoor.
Oké Dankje voor de tip. Ik wacht t even paar dagen af hoe t zich gaat ontwikkelen dat maagzuur en of ik het met eten een beetje kan onderdrukken. Zo niet bespreek ik het denk ik eerst even met de huisarts en vermeld ik het uiteraard aan de verloskundige als ik medicatie ga gebruiken.
Toevallig vanavond bakje gegeten.. t voelde wel heel zacht in me slokdarm en maag. T lijkt ook ietsjes minder nu. Maar niet weg. Ga zo lekker slapen en hopelijk dan geen last. Morgen 7 weken
Goeiemorgen allemaal! Tijdje niks van me laten horen, zal zeker nog de vorige berichtjes hier bekijken hoor! Maar even een egopostje van mijn kant. Dat vind ik dus ook! Bij mij zijn ze normaal gezien altijd echt héél licht. Nu mijn update... hebben nu de eerste nacht in ons hotel achter de rug, gisteren wegens lange autorit en drukte hier niet getest. Deze morgen wel een testje weer gedaan en die lijkt toch echt weer op die vorige (positieve) test. De streep is niet donkerder dan de controlestreep, maar zoals reeds gezegd, normaal gezien zijn ze bij mij altijd écht heel licht. Wat denken jullie? Ben een beetje in de war.
@duitshollandsmeisje ; oke... dit had ik echt niet verwacht! Dat jij thuis zou komen met niks! Of niet zo veel in ieder geval. Ben je wel een beetje voor jezelf opgekomen? Ik snap eigenlijk niet zo goed waarom je weer helemaal opnieuw moet beginnen met die medicatie (weet even de naam niet meer)... Zou het echt zo zijn dat als je weer opnieuw ermee start, en weer die opbouw doet, dat je lichaam dan anders reageert? Hopelijk geeft die echo nog wat meer duidelijkheid. Geen pijn meer gehad? Of enorm koud/heet? Sterkte daar. Het is zwaar voor je zo...
Oh wow weer zo'n donkere, jeetje.. bij mij zijn die nog nooit zo donker geworden.. Maar goed, ik heb dan ook nog nooit een knaller gevonden haha. Ik zou als ik jou was gewoon 2x per dag blijven testen nu hoor (en seks hebben met je vriend!!) want het ziet er toch heel goed uit. Misschien komt dat ei toch nog hoor.
O ja ik zie hem nu wel! Hij is idd weer lekker donker. Ik gok dat je piek er wel aan zit te komen, ergens deze dagen. Bij mij heeft hij ook wel eens zo gerommeld. Donker, heeeel licht, daarna weer zo donker. En dan ineens kwam de knaller (ik had wel knallers). Als ik jou was zou ik idd doortesten, 2 keer per dag, lekker seks hebben met je vriend zo om de dag. Ik heb een keer gelezen op een website waar ze ovulatietesten vergelijken dat als je niet zeker weet of het je piek is, dat je dan het beste door kan testen. Als je dan toch nog een donkerdere test krijgt, is dat je piek. Al je alleen nog maar lichte testjes krijgt is je piek al geweest.
ja was gisteren echt heel verdrietig en down, want ik voel me echt een faler, dat mijn lichaam niet gewoon werkt zoals iedereen.. zoveel gedachtes vooral.. ligt het aan mij? Komt het omdat ik zo lang de pil heb genomen? Waarom hebben mijn artsen in NL nooit aangeraden te stoppen als ik geen vriend had? Waarom waarom waarom? Maar daar zal ik nooit een antwoord op weten omdat we in het nu leven, helaas heb ik 18 jaar de pil geslikt zonder dan ook maar 1 stop.. oke wel de maandelijkse pilstops dan voor een ontrekkingsbloeding maar dat was het ook.. Ik heb gewoon het gevoel dat ik zelf mijn eigen lichaam kapot heb gemaakt met die troep.. Ik zweer het, als ik ooit een dochter krijg ga ik haar zoveel beter inlichten dan hoe ik ingelicht ben.. no way dat zij zomaar een pil krijgt, hooguit als ze in een relatie zit maar thats it dan ook.. vieze troep.. Ik probeerde wel voor mezelf op te komen, maar ik moest bijna huilen, werd ineens emotioneel en dan klap ik helemaal dicht. Dus heb voorzichtig gevraagd hoe lang het dan nog kan duren voor ik uberhaupt eens ongesteld word en een betere cyclus krijg.. maar het antwoord was alleen maar geduld... wachten tot mijn lichaam het vanzelf oppakt en proberen mezelf er niet zo op te focussen (ja gaat lekker makkelijk met al die afspraken en medicijnen, om je er dan niet op te focussen). Zij zei inderdaad dat het kan zijn dat mijn lichaam bij het tweede verzoek anders reageert op de tabletten. Ik denk dat ik deze keer ook maar de extra tussenstap erbij neem, dus ipv van 2 halve naar 2 hele eerst 1 halve en 1 hele per dag en kijken hoe ik dat vol houdt, misschien is dat wel de juiste dosering voor mij en zijn 2 hele gewoon in eens te veel.. Heb afgelopen nacht gelukkig heerlijk geslapen, geen pijn meer gehad, alleen zeurderige hoofdpijn die aan blijft houden maar goed, daarmee kan ik wel gewoon functioneren gelukkig. Vanmorgen wel diarree maar niet zo heftig, is misschien juist weer een nawerking van het stoppen met metformin, geen idee. Ik ben een beetje zenuwachtig voor morgen voor die echo, niet zozeer de echo, maar omdat die vrouw gisteren zo klantonvriendelijk was... deed echt even zeer, moest er aan de telefoon van huilen, hoop niet dat ze het gehoord heeft maar het raakte me echt hoe onaardig ze was, ik hoorde haar gewoon zuchten aan de andere kant omdat het ineens zo dringend was.. en ik bel normaal NOOIT de dokter alsof ik nu een van de vele ben die om elke scheet bellen en meteen een echo willen voor het geval dat ofzo.. pff..
Heel erg lastig. Geduld... dat is iets wat vrouwen niet echt meer hebben als het gaat om zwanger raken en kindjes krijgen. En je er niet meer op focussen. HOE DAN? Het is niet dat je ervoor kiest om je er wel of niet op te focussen, dat gebeurd gewoon. Enige wat je kunt doen is heel veel positieve afleiding zoeken, wat je er een beetje doorheen kan slepen. Probeer ajb niet jezelf hier de schuld van te geven. Stel het komt door de pil, als je had geweten wat voor consequenties dat had gehad, was je er ook niet aan begonnen! En als het niet door de pil komt, dan is er iets in je lichaam dat niet helemaal lekker werkt, maar alsnog is het niet JOU fout! Het is een hele nare samenloop van omstandigheden. Als we van tevoren wisten wat de uitkomst zou zijn van onze daden... zouden we denk ik heel veel dingen anders doen. Ik ben bang dat je nooit 100% zekerheid zal krijgen over wat de oorzaak is. Maar als ik jou zo hoor, heb jij het gevoel dat het aan de pil ligt. Hier ben je ooit aan begonnen, en je hebt nooit geweten wat de gevolgen zouden zijn. Hoe kan jij hier dan iets in fout hebben gedaan? Ik hoop dat je je gedachten kunt ombuigen. In ieder geval naar iets positiever naar jezelf. Dat je hier niks aan kunt doen. En dat het kut is en dat je je machteloos voelt... dat is helaas een feit. Maar daar hoef je jezelf niet de schuld van te geven. Wees juist maar extra lief voor jezelf, als dat lukt. Je maakt een rotperiode door wat betreft je kinderwens en je verdient het om liefde te ontvangen van jezelf en van anderen. Hebben ze hier op het forum niet ergens een clubje die ongeveer hetzelfde doormaakt als jou? Kan soms helpen om met lotgenoten te delen. Je bent namelijk echt niet de enige die zoveel tegenslagen heeft hierin. En die stomme trien van de echo.... Laat haar lekker los! Er zal vast een reden zijn waarom zij zo chagrijnig was... of misschien is zij gewoon zo... Dit ligt echt niet aan jou! Dit is haar probleem en niet het jouwe. Jij doet ook maar wat je opgedragen word van de gynaecoloog.