Succes weer! En als je nu een fijn aantal uren werkt kan je het ook naar aanleiding daarvan bespreekbaar maken inderdaad
Ja of dat ik dan juist een andere dag of avond vrij wil als een bepaalde dag niet gaat. Want ik heb niet altijd iets gepland natuurlijk maar ik wil gewoon mezelf niet voorbij lopen door teveel te werken. En met mijn vorige week was het heerlijk combineren met 32 uur werken, dat was gewoon precies genoeg voor mij om ook lekker tot rust te komen (ook zonder plannen), maar daar was mijn contract ook maar 4 dagen en dat was perfect. 5 dagen is nooit mijn favoriet geweest, ook niet toen ik vrijgezel was, maar toen had ik helaas ook geen andere keus. Het is wel zo, ik maak mezelf helemaal gek.. ik ben zelf mijn grootste vijand. En dat weet ik ook, maar ik kan er niet mee stoppen. Soms heb ik van die heerlijke momentjes dat de angst ineens van me afglijdt omdat ik ineens kan relativeren en normaal kan denken, maar dat is maar heel zelden. Maar zulke momenten heb ik vaker nodig want dan ben ik zelfverzekerder en durf ik meer. Ze zijn na het werk ook altijd superchill en relaxed, alleen tijdens het werk zijn het gewoon compleet andere mensen die overal op letten en alles commenteren, maar ik kan na het werk wel goed met ze praten, dus heel gek. Is ook wel normaal in de horeca, maar hoe mensen tijdens het werk zijn, dan ben ik vaak bang dat ze daar daarna in blijven hangen, maar dat is helemaal niet, dat is wat ik mezelf helaas aanpraat en waar ik in ga geloven.
Ja precies.. zoiets ja, dat ik dat kan zeggen op een zondagavond bijv. van 'deze week was qua uren precies goed voor mij' ofzo en dat ik op deze manier verder zou willen gaan o.i.d. Het komt vast goed... ik moet het zelf gewoon aangeven, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Zoveel mensen om mij heen hebben het zo makkelijk door te zeggen 'ik kom gewoon niet' of 'ik werk gewoon niet meer dan 32 uur, ze bekijken het maar'. Haha, ik wou dat ik zo makkelijk was xD maar mijn verantwoordelijkheidsgevoel is helaas heel sterk.
Nee je moet ook zeker jezelf niet gaan voorbij lopen! Ja herken ik mezelf ook wel in ja.. je kan jezelf echt gek maken.. is heel lastig om dat te veranderen. Wel fijn dat je na werk wel goed met ze kan praten, misschien dan wel een keer aangeven dat je het lastig vind dat ze zo op je letten. Of misschien gewoon in het algemeen vragen van hoe ze vinden dat je het doet? Ik werkte op de groep ook met een man die voor mijn gevoel heel veel kritiek op me had, maar hij vind het heel erg dat ik wegga en ik blijk de enige te zijn met wie hij het fijn vond om te werken. Kan ik dan ergens niet met mijn hoofd bij dat het toch overkomt continu als kritiek, maar dat hij toch dan heel blij met je is. Daardoor kon ik wel beter relativeren, dat het misschien een deel is de manier waarop hij iets zegt en een deel is hoe kritisch ik naar mezelf ben. Misschien als jij het vraagt of tijdens een functioneringsgesprek dat je er ineens achterkomt dat ze toch wel blij zijn met je. Nou heb ik nooit echt lekker naast hem gewerkt, want ook ik kon niet goed voor mezelf opkomen of duidelijk aangeven dat de manier waarop hij dingen zei iets deden met mij. Dat heeft tijd nodig en is ook wel goed om te leren denk ik.
Maar DAT vind ik dus heel moeilijk, om te zeggen dat ik iets lastig vind.. Ik zeg zulke dingen pas in het heetst van de strijd omdat het er dan uit klapt, ik ontplof dan.. en zeg dan vaak ALLES wat me dwars zit en vaak ook dingen die ik niet wil zeggen of anders had willen zeggen.. Op zo'n moment maakt het me dan ook allemaal niet meer uit snap je, dan roep ik ook dingen van 'ontsla me maar' 'ik ga wel terug naar mijn andere werk' 'jullie zullen wel blij zijn als we straks 3,5 week vakantie hebben, eindelijk even geen fouten meer'.. ik neem alles heel erg persoonlijk.. Ik heb ook wel eens na het werk gevraagd of ze tevreden zijn en toen zei mijn chefin van wel.. en mijn collega ook.. tuurlijk moet ik wat snelheid creeeren nog maar dat komt vanzelf als ik daar langer ben en dat is ook geen vervelende kritiek. Dus ja, ze zijn wel tevreden, maar tijdens het werk als er stress is reageren ze gewoon alles op mij af (of tenminste, zo voelt het) omdat ik de nieuwe en langzame ben.. Ik denk trouwens niet echt dat ze hier functioneringsgesprekken doen.. dat heb ik bij mijn vorige baan hier ook nooit gehad in die 3,5 jaar. Alleen gesprekken als het eens niet goed ging o.i.d. maar dat was dan meer vanuit mezelf omdat echt omhoog zat, niet omdat het moet. Ik denk dat ze gewoon mensen aannemen in Duitsland en dan gewoon kijken of je in het team past of niet. Zo niet, dan lig je eruit en anders kan je blijven. En bij mijn vorige baan lag je er gewoon uit als het niet pastte en dan werd je proeftijd gewoon niet verlengd. Mijn laatste proefdag was 3 september en heb niks gehoord dus in principe ben ik nu gewoon vast in dienst tot ik zelf ontslag neem of ontslagen word (maar dan moet ik het wel heel bont maken want in principe mogen ze mij niet ontslaan)
@Zonnetje19 ga je geslachtsbepalingsecho inplannen of ga je wachten tot 20 weken echo? Kan al bijna volgensmij rond 14/15 weekjes en jullie @Momma2b en @MissElla87 snap dat jullie eerst de termijnecho willen afwachten maar gaan jullie daarna inplannen of 20 weken echo afwachten?
Ja lastig dat je alles zo opkropt dat je ontploft zegmaar.. ik kan niet ontploffen haha, dus ik vraag uiteindelijk meestal een gesprek aan of houd gewoon mijn mond dicht Ze zijn dus inderdaad wel tevreden anders hadden ze ook een gesprek al aangevraagd of iets! Wel goed dat je dat wel na werktijd durft te vragen! Maar dat is dan nog een puntje wat je mooi kan leren, hoe je dingen kan aangeven. Gaat je vast een keer lukken! Mijn moeder zei dat ze dat geleerd heeft zodra ze moeder was geworden en mensen zich bemoeien met je kinderen, dat ze het sindsdien helemaal niet meer moeilijk vind om dingen aan te geven bij mensen dus misschien is dat onze hoop haha!
Ik kan wel ontploffen hoor... het duurt eventjes maar als het dan zover is komt ook echt alles eruit heel vervelend en daarna schaam ik me ook echt dood. maar ja, ik kan het niet tegenhouden. ik moet eerder aan de bel trekken en dat vind ik moeilijk. haha ja dat hoor ik van velen, als ze eenmaal moeder zijn (of al in de zwangerschap sneller aan de bel trekken omdat het gaat om een levend wezen in je buik en dat staat overal op 1 natuurlijk). ach ja, het komt uiteindelijk wel goed, het kost helaas gewoon tijd.
ohhh shoppen lijkt me zo leuk! denk wel dat ik nog beetje wacht tot 20 weken echo met meeste spullen, maar na geslachtsbepalingsecho mag ik wel van mezelf het een en ander gaan kopen. Mijn man moet maar zorgen dat ik me beetje inhoud
Hahaha ja als we eenmaal weten wat het wordt kunnen we wel wat halen. Beetje elke maand wat...wil niet meteen helemaal losgaan hoor