Hallo iedereen, Ik ben nieuw op dit forum en heb speciaal een account aangemaakt om even mijn hoofd te kunnen legen. Alvast sorry voor het lange verhaal. Mijn man en ik hebben in december vorig jaar ons eerste kindje gekregen, een meisje. Mijn man studeert nog, hij begint in februari aan zijn laatste jaarstage en na afronding daarvan is hij afgestudeerd. Tijdens mijn zwangerschapsverlof kreeg ik te horen dat mijn contract niet werd verlengd en inmiddels ben ik al ruim een halfjaar werkzaam bij mijn nieuwe werkgever, echt een topplek met hele fijne mensen. Hier zit ik veel beter op mijn plek. Nou zouden wij, als het ons gegund is, heel graag een tweede kindje willen, het liefst vrij dicht op onze dochter. Een leeftijdsverschil van anderhalf, twee jaar zouden wij leuk vinden. Kleine kanttekening: ik weet dat het allemaal maar moet lukken en weet echt dat het leven niet maakbaar is, daar ben ik heel realistisch in en houden we ook rekening mee. We zouden dus graag vanaf deze maand beginnen met proberen voor een tweede. We hebben de ruimte in ons huurhuis, financieel zou het geen probleem moeten zijn en liefde is er genoeg te geven. Alleen de studie van mijn man en vooral het feit dat ik nog geen vast contract heb (als alles goed gaat krijg ik dat in april volgend jaar), zorgen ervoor dat met name ik lichte twijfel heb, maar de wens is wel enorm groot en we hebben deze situatie eerder gehad en toen is alles ook goedgekomen. Maar toch, ik heb een klein trauma opgelopen van mijn vorige werkgever (zeggen dat er een vast contract komt en dan ineens patsboem toch niet, waarschijnlijk omdat ik zwanger was). Wat ik met dit topic wil, weet ik niet zo goed. Misschien dat jullie nog inzichten hebben?
Ikzelf zou dan een paar maandjes wachten, zeker omdat je partner nog studeert. Wanneer er onrust is omtrent financiën is studeren toch wat lastiger en zo'n ukkie onderweg is al spannend op zichzelf. Studie af/vast contract is veel meer rust in de tent, voor julliezelf en voor de kleintjes ook relaxter. Maar ik speel van nature liever op de veilige kant. "Het loopt zo'n vaart niet" zal ik niet roepen. Dat zei mn man (letterlijk!) en R is nu 10 maanden oud.
Ik zou zeggen, doe vooral wat voor jullie goed voelt! Als het financieel goed zit, zou ik het zeker doen. Je weet ook nooit hoe snel je weer zwanger wordt. Wij zijn nu al 17 maanden bezig voor een tweede, terwijl ik van de 1e na een half jaar zwanger was. En een vast contract zegt tegenwoordig ook helemaal niks. Dus gewoon doen waar jullie je goed bij voelen!
Bedankt voor jullie reacties. Twee heel uitlopende reacties, haha. Ik snap wat je zegt Vero. Dat is ook mijn gedachtegang altijd geweest en ook precies mijn twijfel. We hebben het natuurlijk onder precies dezelfde omstandigheden al eens gedaan, maar wie zegt dat het een tweede keer ook goed afloopt. Aan de andere kant ben ik het ook wel eens met jou Isabel. Voor hetzelfde geld duurt het een jaar, dan krijg ik misschien spijt dat we niet nu al zijn begonnen. En jeetje, al 17 maanden... Lastig zeg! Heb je een medisch traject lopen of dat (nog) niet? Als je dat niet wilt delen, kan ik me dat ook goed voorstellen hoor!
Persoonlijk zou ik wachten tot je duidelijkheid hebt over je contract. Ik ben zelf mijn baan kwijt geraakt toen ik pril zwanger was en dat geeft toch stress ook al was het hier financieel geen probleem. Ik weet niet hoe oud jullie zijn, dat kan nog meespelen in nog even wachten of niet? Even wat voordelen van iets meer tijd ertussen, misschien heb je daar nog wat aan: Hier zit er net iets meer dan 3 jaar tussen en vind dat een prima leeftijdsverschil. Oudste was al uit de luiers en begrijpt goed dat een baby soms voor gaat en is ook al wat zelfstandiger dan bij 1,5 of 2 jaar leeftijdsverschil. En nu de oudste naar school gaat heb ik wat meer tijd met alleen de jongste wat ik ook heel leuk vind, als ze samen thuis zijn moet je toch meer je aandacht verdelen.
Ha meis. Ik zou je om werk echt absoluut geen zorgen maken. In deze tijd kan je binnen 1 dag nieuw werk hebben, zelfs als zwangere. Ik denk dat het prima is voor jullie om te starten, je weet nooit hoelang ‘t duurt
Ik zou gewoon lekker voor een tweede gaan. Het leven is toch heel onvoorspelbaar. Ten eerste weet je natuurlijk nooit hoe lang het duurt voordat je zwanger raakt, en ten tweede zegt een vast contract tegenwoordig ook niet alles. Je weet nooit wat er wanneer op je pad gaat komen en uiteindelijk komt vast alles goed. Zo hebben wij in elk geval gedacht haha. Ik was ook net begonnen met mn nieuwe baan toen ik zwanger raakte en mijn vriend was op dat moment werkloos. Ook ons huis was echt niet goed afgestemd op de toekomstige baby. Nu zitten we toch nog in een heerlijk ander huis, met beiden een baan. Ik zou externe factoren dus zeker niet jouw kinderwens laten beïnvloeden. Een kindje heb je voor altijd en een baan is toch gewoon onvoorspelbaar
We hebben het 1 en ander al onderzocht via de huisarts en hebben morgen de eerste intake bij de fertiliteits poli. Ben dus heel benieuwd! I