Precies drie weken geleden heb ik een miskraam gehad. Het heldere bloedverlies is gestopt op CD7 en daarna heb ik nog drie dagen minimaal bruinverlies gehad. Op CD3 had ik een echo waarin te zien was dat alles schoon was. Op CD12 ben ik gestart met ovulatie testen welke tot nu toe negatief zijn. Op CD17 had ik opnieuw een echo waar een follikel van 12 mm te zien was. Sinds gisteren (CD21) heb ik ineens bruinverlies en sinds vanmorgen helder rood. Kan je drie weken na je miskraam al ongesteld worden? En wat is er met die follikel van 12 mm gebeurd die er 5 dagen geleden nog zat? Kan je een menstruatie krijgen zonder eisprong? Ik snap dat je lichaam wat van slag kan zijn na een miskraam, maar ik ben opzoek naar ervaringen
Heel normaal dat t cyclus even afwijkend is en zonder eisprong. Die follikel zal gewoon verdwenen zijn, geen eisprong dus. Herstel van cyclus kan snel gaan maar kan ook even duren. En ja ik heb veel cyclussen gehad zonder eisprong maar wel met menstruatie. Cyclussen van maar 10 dagen. Die follikel die er dan zat ging vlot ter gronde. Kwam door de borstvoeding dat de hormonen niet lekker gingen. Maar na de bbz (9 weken zwanger) heeft t ook 3 maand geduurd vanaf operatie dat t weer normaal liep mét eisprong. Terwijl t na de vroege miskramen wel gelijk weer op gang kwam
Bedankt voor je reactie! Bizar dat de follikel er donderdag nog zat en 4/5 dagen later al voor een menstruatie zorgt.. Het zal zeker nog even duren voordat alles weer normaal is. Ben benieuwd hoe het verder gaat! Afwachten maar.. Het is nog weinig echt roodverlies, maar goed er is miss weinig op te ruimen na een CD van 21 dagen. Wel veel krampen..
@Lieke2022 herkenbaar hoor. Ik heb in mei een miskraam gehad, bij de na controle 2 weken later ongesteld en daarna ook rond 21/22 dagen. Daarna kwam mijn cyclus weer goed opgang. Eisprong duurde wat langer, dag 17.
Hoe ben jij er onder? Zie dat je al een hele weg hebt afgelegd. Ik merk steeds meer dat de wens groter is geworden en dat ik mij zo leeg voel.
Op zich gaat het wel. Ergens heeft het ook hoop gegeven: we kunnen zwanger worden. We hadden in 2,5 jaar tijd nog nooit een positieve test gehad. Daarnaast hoop ik dat mijn lijf nu snapt wat de bedoeling is. De tijd zal het leren.. Ik denk dat de klap weer komt als ik straks weer mislukte pogingen te verwerken krijg en de emotie/ het gemis dan weer boven komt. De spullen (positieve testen, sokjes, mutsje, knuffeltje) heb ik in een doos op zolder gezet. Vandaag was ik even op die plek, zag de doos staan, heb er even in gekeken en een potje gehuild. Toen was het gemis er weer even, maar snel weer diep weggestopt. Maar wauw ik zie bij jou spontaan zwanger staan: was er nooit een reden gevonden of?
Wat moeten we soms een weg afleggen hè? En de onzekerheid wat het pad ons brengt is soms heel zwaar. Hopelijk snapt je lichaam inderdaad nu wat de bedoeling is. Die hoop heb ik ook hoor. wij begonnen echt bewust pas aan zwanger proberen te worden toen ik 38 was. Ik wilde daarom meteen een doorverwijzing en dat was geen probleem. Eenmaal in de kliniek bleek mijn man verminderd vruchtbaar en met oude eitjes van mij werd al snel gekozen voor icsi. Uiteindelijk is dit ivf geworden. Omdat ik dit allemaal heftig vond hebben we eerst 4 x iui geprobeerd. Bij de ivf uiteindelijk maar 2 goede embryo’s die tegelijk zijn terug geplaatst. Dus toen was de hele ivf poging ook meteen klaar. Toen wilde we even bij komen en bedenken of we dit nog een x wilde. In t half jaar van wachten … werd ik dus zwanger en hebben we nu een prachtige dochter.
Wauw wat een bijzonder verhaal! Zo zie je maar hoe dingen kunnen lopen. Ik duim voor nog een mooi wondertje! Wil je zeker weten niet de MMM in? Of heb je een soort deadline?
We gaan niet meer de mmm in. Wel aangemeld en goed gesprek gehad met de arts. We zijn blij met 1 kindje, we gunnen haar een broertje of zusje en als dat niet zo is… is t ook goed. We voelen ons al zo gezegend met dit wondertje. We gaan alleen dit jaar nog proberen. Dan is t klaar voor mij. Ik voel echt wel dat ik geen 20 of begin 30 meer ben