Nou ik moet je zeggen..... Ik kwam er met 12 weken achter dat ik zwanger was van de 1ste. Ik voelde me niet lekker en dacht buikgriep te hebben. Ik slikte de pil maar was niet ingelicht over het feit dat antibiotica en de pil niet samen gaan. Meerdere keren bij de huisarts geweest. Want ik voelde me zo raar. Maar die zei steeds je hebt een buikgriep. Hij zei zelfs dat zwanger worden niet kon. Niet er verder over nagedacht gelijk een test te doen want ik was nog heel jong en was zeker niet bezig met zwanger worden! Me dus meerdere keren naar huis laten sturen. En bij twijfel toch een testje gedaan. En ja hoor zwanger...... Nou heb je met 12 weken nog helemaal geen buik.... dus is natuurlijk iets anders dan wanneer je 30 weken bent! Wel schrok ik me rot toen haha!
Ik ga er nu van uit dat jij ook een vrouw bent,, maar dan hebben jullie toch hulp nodig gehad om zwanger te worden? Dan vind ik het helemaal bizar dat je er pas zo laat achterkomt!
Ik kan me opzich best indenken dat als je totaal niet bezig bent met zwanger worden en toch onverwachts zwanger bent geworden, bijvoorbeeld: dwars door de pil of spiraal heen, als je PCOS hebt of een andere ziekte en je hebt verder geen klachten zoals misselijkheid. Dat je er dan laat achter komt. Maar op een gegeven moment moet je toch wel een buikje krijgen? Of het kindje voelen bewegen? Vind het altijd zo raar als ik hoor dat er vrouwen onverwacht zijn bevallen en er totaal geen buik te zien was. Waar heeft dat kind dan gelegen vraag ik me af?
Nu ik een paar keer zwanger ben geweest, durf ik ook wel te zeggen dat het mij niet zou overkomen. Als ik ineens al een dolle boeren begin te laten en geen chocola meer lust dan weet ik genoeg, want dan ben ik 5-6 weken zwanger. Maar als je nooit eerder zwanger bent geweest en er niet mee bezig was om het te worden kan ik me best voorstellen dat je het niet merkt. Ik bedoel: niet iedereen heeft dezelfde symptomen. Ik denk dat de meeste mensen bij boeren laten echt niet gelijk aan een zwangerschap denken. (terwijl ik dat dus echt zelden doe, terwijl ik tijdens een prille zwangerschap aan één stuk loop te boeren). En klassieke symptomen als misselijkheid en vermoeidheid kunnen ook bij heel veel andere dingen horen. Als je niet bezig bent met zwanger worden en anticonceptie gebruikt, kun je dat soort dingen makkelijke wegwuiven. Zelfs de eerste bewegingen van het kindje voelen voor mij niet veel anders dan de bewegingen die mijn (spastische) darmen soms maken. Ik kan me dus wel voorstellen dat het gebeurt. Tot mijn tweede zwangerschap vond ik de verhalen van vrouwen die bevielen zonder wisten zwanger te zijn nog te bizar. Maar dat kwam omdat de eerste ook wel errug druk was in mijn buik! Dat kon je echt niet meer wegredeneren hoor! Maar onze jongste was vrij rustig in mijn buik. Dus tref je zo'n kindje en wordt je niet opvallend dik... Ja, dan geloof ik dat zelfs dat wel kan.
Moet zegge, vind dit best leuk topic! Toch gek hoe je lijf je soms voor de gek kunt houden.. Collega van mij had t pas na 6 mnd in de gaten.. maar die werd gewoon ongesteld, en is niet super slank..dus had zo 1-2-3 ook niet in de gaten dat ze buikje kreeg..maar voelde zich al lange tijd niet lekker! Tot dat partner zei ga naar de HA... bleek ze al 6 mnd te zijn.. En toen werd t kindje ook nog 's 2 mnd te vroeg geboren.. dus eigenlijk geen zwangerschap gehad! Zo bizar.. Daarbij gaat hier het verhaal in t dorp dat een meisje.. oppeens buikpijn had.. en oppeens een kind had.. de buitenwereld wist er sowieso niks van..maar dat zegt niet dat ze het zelf niet wist
Bizar he.. Dat je het de eerste weken niet weet kan ik me goed voorstellen. Ik had ook geen last of buik tot een week of 20, en was ook heel onregelmatig ongesteld. Maar met 20 weken begon het niet te missen geschop en kwam de toeter opzetten..
ik kwam er nu met ongeveer 8 weken ook pas achter was gewoon nog ongesteld geweest. ben ook niet misselijk ofzo. voel me eigenlijk nooit beroerd of moe tijdens een zwangerschap