Dit is mijn derde zwangerschap en heb nooit echt veel last van bandenpijn gehad. Wel eens een steekje, maar voor de rest niks. Ook hoef je niet bang te zijn dat je van paardrijden een miskraam krijgt. Ik ga het straks toch even proberen en hoef natuurlijk niet perse te draven of te galoperen. Zal het wel proberen, maar voelt het niet goed, dan niet.
nair, ik snap je helemaal! ook ik heb zo goed als geen last van bandenpijn en de laatste weken nog heerlijk gereden, ook al was het in een iets rustiger tempo, met iets meer stappauzes. Ik ben nu gestopt met rijden, maar het blijft elke dag kriebelen. echt zo een geval van als het niet mag dan wil je het extra graag, hihi
Ddebbyy inderdaad zoals vele al zeggen is het juist moeilijker voor je bekken als je veel paardrijd of gereden hebt! (vind je ook wel terug als je googled ) Ook ik had toen ik zwanger was van de eerste 3 paarden, heb toendertijd nog op eentje gereden tot 4,5 maand maar toen ging het niet meer helaas, de ander was nog te groen dus mijn man reed die (rijd ook wel makkelijk) was een helse bevalling helaas waar we echt in de schrik zaten of de kleine het wel zou redden (kon er met geen mogelijkheid uit en is een spoedkeizersnee onder narcose geworden omdat zijn hartslag weg was) bij de tweede heb ik korter gereden maar 3 maanden, ook op de toen al iets oudere hihi maar daarna heb ik de hengst weer door mijn man laten rijden en de fries door een kennis van me. de shet daar vermaakte de kinderen zich heel erg mee maar die was dan ook alweer 28 jaar. ook dit was weer een hele zware bevalling met op het eind 30 hechtingen :s Daarna heb ik er twee moeten verkopen, geen tijd meer de financien konden het niet meer aan, vond het vreselijk maar goed leven veranderd. Dus bij de derde helemaal niet gereden en inderdaad minder last van mijn bekken en ook de bevalling verliep soepeler. kon er goed uit, dus miss inderdaad wat hierboven ook al gezegd was toch de ontspanning van de bekkenbodemspieren. Nu hebben we een paard aangeboden gekregen voor zadelmak te maken en die ik zou gaan uitbrengen in de dressuur, heel leuk natuurlijk, maar we hebben dus tijd genoeg om er eens op te kruipen. althans mijn man zal erop gaan de eerste tijd hahaha, ik doe wel gewoon grondwerk zoals longeren aan de hand stappen ed en kan daar ook mijn voldoening wel uithalen (maar ohhh die dromen van het rijden zelf) Ik reed dus zelf wel op een superbraaf paard en het hobbelen vind zo een kleintje juist fijn, je wiegt het ook als het geboren is. En als je loopt of schoonmaakt of wat je ook doet je buik schommelt toch altijd? En bij paardrijden (als je het goed doet) zit je echt niet op een paard te bonken met harde schokken hoor..... Denk dat ieder moet doen wat die zelf het beste vind, en vallen inderdaad dat kan, maar mijn gyn zegt dat je met alles kan vallen dan zou je stil op een bankje moeten blijven zitten en vooral ook niet gaan wandelen of zo (je zou maar eens struikelen) en ergens heeft die daar wel gelijk in denk ik dan. dus denk dat je echt moet doen waar je zelf je goed bij voelt.
ik ga gewoon proberen het zo lang mogelijk vol te houden en als het niet meer gaat rijdt mijn vriend ze. ik rij namelijk al zijn paard omdat het voor mij makkelijker met werk (ik werk vanuit huis) te combineren is. dus concoursen voor hem kan gewoon doorgaan. mijn paard zal even niet op concour kunnen maar dat past ook weer mooie want hij heeft een beetje moeite met de overgang naar m-springen. dus daar kan ik nu nog even naar toe werken en daarna met elkaar thuis trainen, enkele maanden rustiger aan met mijn vriend, die ik altijd vanaf de grond kan begeleiden met de paarden. en daarna er zelf weer op en er weer vol tegen aan. want kind of niet, ik wil op concours blijven gaan en mijn paarden blijven trainen
Hier oko een fanatieke paarden fan hoor! We hebben 3 fjorden staan waarvan er een echt mijn rij-fjord is..maar die is ook het meest schrikkerig. Mijn vorige zwangerschap heb ik tot de 30 weken gereden. Die laatste keer rijden voelde ik dat hij vluchtig was en wist ik dat dat mijn laatste ritje voorlopig zou zijn..ik voelde het vanzelf aan en dat zal je zelf ook voelen neem ik aan hoor! Inderdaad een bijrijder gezocht...toevallig makkelijk gevonden via via en ze kan nog goed rijden ook...hoeveel mazzel kun je hebben. Die komt nu ook nog steeds nu ik van de 2e in verwcahting ben. Ik heb wel het gevoel dat ik de 30 weken nu niet ga halen. en ook mijn fjordie was de laatste weken drukker (volgens mij door het weer) waardoor ik savonds niet gereden heb en dus alleen op mijn vrije donderdag en in het weekend reed. Na mn bevalling ben ik er idd weer snel op gekropen (volgens mij al na 5 weken ofzo) en dat ging prima hoor! Zoals ik al zei ..ik denk dat je het zelf aan gaat voelen en het zou best kunnen dat JIJ dat punt nu al bereikt ondanks dat veel mensen zeggen dat het de eerste 12 weken nog zo veilig zit. Respecteer je gevoel!
Ik heb een 3-jarige waar ik vandaag mijn laatste ritje op ga maken Ze is verkocht dus ga nog even lekker genieten zometeen. Ik heb er straks gewoon geen tijd meer voor helaas, ik heb geen vriend die iedereen avond thuis is zodat ik kan gaan rijden die is int chauffeur Plus ik werk alleen in de weekenden en weet niet of ik straks nog zin heb om te rijden dan en om doordeweeks iedere keer voor 2 uurtjes oppas te gaan zoeken werkt ook niet. En het is geen beestje om 2 keer per week te rijden
Een goeie vriendin van mij is in december bevallen en ze heeft tot 6 maanden gereden. Geen springen meer en het rijden was ook meer een beetje rond rijden zo 1x in de week. In die tijd heb ik voor haar het paard gereden, wat ik voor haar zwangerschap ook al 2x in de week deed. Ook heb ik haar paard 10 dagen mee genomen op vakantie toen ze al 7 maanden zwanger was. Was voor haar ook lekker rustig. Nu ben ik zwanger en zijn de rollen precies andersom. Toen meste ik de stallen uit en nu doet zij dat terwijl ik toekijk. Ik kan alleen helaas al niet meer rijden vanaf het eerste moment van mijn zwangerschap. Ben echt heel erg misselijk en val steeds flauw. Kan ook niet werken of zelf auto rijden, dus paardrijden zit er ook niet in. Wel wil ik, als ik me weer wat beter voel, lekker weer even opstappen hoor. Gewoon lekker rond lopen en verder niks. Maar dan moet ik me eerst beter gaan voelen en weer wat in gewicht aankomen. (Ben 9 kilo afgevallen) Zonder dit was ik nog wel gewoon door gegaan met rijden en lessen hoor.
Jeetje dat klinkt niet fijn droppie123! Ik mest nogsteeds gewoon zelf uit. ik zou zelf ook nooit voor een bijrijder gekozen hebben, maar inprincipe is het natuurlijk een hele goede oplossing.
Ja en ik reed haar natuurlijk al een tijdje voordat mijn vriendin zwanger werd. Niet om mezelf een veer te geven, maar ik doe ook best veel uit mezelf, dus ze had ook al snel het gevoel dat ik het wel zelf kon. Ze heeft het dus met alle rust aan me over gelaten. Ik hou ook echt van haar paard of het van mezelf is. Koop vaak spullen voor haar en heb zelf een eigen zadel gekocht. Zij heeft een springzadel en ik nu dus een dressuur die ze zelf ook veel gebruikte in de tijd dat ze zwanger was. Het is dus niet echt zo dat ik een "bijrijdster"ben maar meer een goeie vriendin die ook alle rotklusjes wil doen en ook echt om het paard geef. Mis haar nu ook echt heeeeeel erg.
Hallo, Ik rijd ook nog steeds, nu ongeveer 4 paarden per dag (heb een eigen dressuurstal) ben wel al gestopt met zadelmak maken. De 3 jarigen moeten maar een jaartje wachten. Verder blijf ik rijden zolang het goed voelt, of totdat ze verkocht zijn. Ga mijn 3 wedstrijdpaarden verkopen. 2 5-jarige en 1 7 jarige. Ik hoop eigenlijk dat de 5 jarige Jazz merrie het snelst weg is want ik denk dat ik daar het snelst op uitgereden ben, aangezien zij super vlug en sensibel is en regelmatig ineens 180 graden draait. Wat ook wel weer erg jammer is want het is echt een kwalitatief super paardje, heb er ook lang over nagedacht waqt ik ermee ging doen, maar zelf houden is geen optie zijn geen paarden om langere tijd stil te zetten. En voor volgend jaar heb ik weer 4jonge paarden dus speelgoed genoeg om dan mee verder te gaan. Blijf het wel moeilijk vinden. Ik hoop dat ik 10 mei nog kan rijden, want zou dan meerijden in een clinic van Hans-Peter Minderhout en Edward Gal. Ook bij mij zij zowel de gyn als de verloskundige, zolang het goed voelt is het geen probleem als je maar geen gevaarlijke stunts gaat uithalen en moeilijke paarden rijd waar de kans groter is dat je er afvalt. Iedereen die nog rijdt, Geniet er van zolang het goed voelt, doe ik ook
Gezellig, een paardrijdend topic Ik rij ook nog steeds. Ik heb twee eigen paardjes, een fjordje en een Wpn-er. Op dit moment rij ik alleen nog op de fjord, die is het meest betrouwbaar eigenlijk. De wpn-er is ook een schat hoor, maar af en toe struikelt hij wel eens, en we zijn al eens samen gevallen, dus tja ik heb me toegelegd op het longeren Een bijrijder heb ik wel gezocht, maar helaas nog niet gevonden (dus mocht iemand interesse hebben, ik woon vlakbij Sittard ) Ik heb gevraagd aan de gynacoloog of het problemen kon geven, hij vertelde zowieso tot 20 weken zit de baby ontzettend goed beschermd, en daarna is er wat minder vruchtwater en is je baby wat kwetsbaarder. Je zult dan nog meer op moeten letten. Tja en vallen kan je inderdaad overal, dus zo lang het goed en verantwoord aanvoelt wil ik wel blijven rijden....(eh, ik heb ook net een nieuw zadel 8) en die moet getest worden natuurlijk
Wat leuk dat een simpele vraag zoveel paardenliefhebbers bij elkaar brengt! Toch leuk om met zwangeren over onze passie te praten! Vandaag heb ik toch maar niet gereden, heb mijn paard maar even gelongeerd. Maar goed ook, want hij ging toch uit zijn dak. Bokken en heel hard door de bochten gaan enzo. Misschien dat hij zijn ei even kwijt moest. Ga het morgen wel proberen, maar eerst maar even laten uitrennen aan de longe. Ik hoop dat ik dinsdag meer weet over de gezondheid van mijn paard. Ben zo benieuwd of hem lichamelijk toch wat dwars zit. Mijn vriendin overigens is nu 23 weken en lest ook nog volop. Maar zij heeft een vrij kleine buik dus dan kan het makkelijk. En haar paard doet geen gekke dingen. Ik ben benieuwd of ik binnen nu en ehhhhh snel nog eens lekker kan rijden op mijn knolllie. Hoop dat het ook snel weer mooi weer is, kan ik weer lekker naar het bos. Daar heb ik nou zin in.
Hahaha, ook ik heb gisteren niet gereden. Toen ik aankwam ging hij net voor het eerst met zijn nieuwe groepje. Hij was erg rustig voor zijn doen, hihi. Heb hem nog even uit de groep gehaald om te poetsen en daarna weer terug erbij. Nog gemest en dat was het. Ergens vond ik het wel jammer, ik had zo graag willen rijden. Ik ga vandaag weer en hoop dat ik nu wel kan rijden. Het weer is in ieder geval goed. Ik ben trouwens bij beide bevallingen niet ingeknipt of ingescheurd. Ook ging het persen goed. De bevallingen zelf duurde wel erg lang. Ook ik zat na 6 weken alweer te paard. Ik duim dat het nu ook weer zo goed zal gaan. Zelf heb ik ook wel bijrijdsters gehad, maar nooit de juiste gevonden. Dus kies ik er nu voor om hem op stal te zetten, waar hij dagelijks naar buiten kan. Lennon is een kruising welsh K en arabier en hij is 1.48. Dus hoef gelukkig niet zo'n heel grote klim te maken om erop te komen. Bru is een peruaanse paso van bijna 3 en die staat nog in de opfok. Dus daar hoef ik niet naar om te kijken. Die staat echt geweldig.
goeie morgen allemaal, ik had gisteravond een heel mooie moment dat ik even met jullie wil delen. mijn vriend moest gisteren de vader van zijn baas naar zijn huis toe brengen(mijn vriend is zijn rechterhand en enige werknemer.zijn baas is ondertussen ook onze beste vriend geworden) de best man kon niet mee op vakantie door een griepje en zou dus 2 wk bij zijn zoon overnachten. zijn vader ging rond een uur of 10 naar bed,zoals gewoonlijk zaten we ronduit te praten over zaken en persoonlijke dingen. en de baas is voor een half jaar geleden vader geweest en prate weer eens vol liefde over zijn kleine meid, op dat moment begon ik te glimlachen en dacht je moest eens weten. maar toen hij zei dat hij dat ons ook zo gunde en het ongelovelijk leuk zou vinden als het zou lukken. begon ik van oor tot oor te glimlachen, probeerde nog wel weg te kijken maar dat ging niet meer. hij had het al gezien en zei gelijk; of ben je al zwanger. kon het dus maar beter toegeven. op dat moment voelde ik me voor het eerst helemaal stralen en bewust zijn ervan. een geweldig moment, eindelijk kon ik het zeggen tegen iemand. want mijn vriend is toch niet zo spraakzaam over persoonlijke dingen
Ik ben 36 weken zwanger en heb tot 2 weken geleden gewoon nog gereden. Heb er nu gewoon de puf niet voor, maar als het weer mee zou zitten en de zon lekker zou schijnen zou ik nog gewoon op mijn paard klimmen. We zijn Z-dressur en ik kan dus aangallopperen vanaf stilstaand of stap, hoef ik niet door te zitten. Doorzitten is het enige wat niet lekker voelt. Ik vind het fijn om gewoon bezig te kunnen zijn, buiten, met mijn beest. Lopen en de honden uitlaten kosten mij meer moeite dan mijn paard rijden. Opa is inmiddels ook 19 dus harstikke braaf. Alleen zijn hoogte (1.80) is wat minder, maar daar heb ik een krukje voor. Ik rijd bijna 21 jaar, dus ik ben benieuwd of dit invloed op mijn bevalling heeft.
eve, wat heerlijk dat je nog zolang hebt kunnen rijden, zit elke dag te twijfelen of ik erop zal stappen, maar heb een 3-jarige die nog weleens een bokje weggeeft dus geloof dat vriendlief een beroerte krijg als ik ga rijden diddl, ik heb in mijn album een foto van mij met mijn kanjer genaamd "bluf" staan
hoi allemaal, ik rij nog lekker 2 keer in de week paard, mijn verloskundige zei: lekker doorijden zolang je er goed bij voelt. in het begin had ik ook krampen, maar dit heeft niet te maken met het kwetsen van je beeb. een vriendin van mij reed door tot 25 weken ook gewoon in galop, daarna is de buik te groot en word het onhandig. dus heb je er nog vertrouwen gewoon doen hoor en je buikspieren blijven ook wat langer mooi haha gr jenny