Snap je heel goed. Iedereen zegt; geniet er van! enige wat ik doe is overgeven en diarree hebben 😈 ben nu 12 weken+ dus hopen dat het hierna genieten wordt 😆
Herken mij hierin volledig! Heb ook niets met die buik, vertel ook liever niet aan iemand dat ik in verwachting ben. Inderdaad het kindje, daar kijk ik wel naar uit, maar die hele zwangerschap mag wel geskipt worden. Ik ben nu 20 weken zwanger, gelukkig is die misselijkheid inmiddels voorbij... maar nu komen er andere kwalen... In een eerder topic heb ik gemeld dat ik last heb van een prenatale depressie.. misschien herken jij jezelf hier ook wel in?
Na 5 jaar, icsi's, iui-d en ec.d nu eindelijk zwanger. In week 4 bloedverlies en krmapen, week 5 veel buikpijn en beetje bloedverlies. Op 5.5 echo gehad met vuchtzakje, frummeltje met hartactie. Nu nog bloeverlies in de baarmoeder, dus deze hele week nog bedrust.gyn. Geeft het 50/50 kans. Al met al heel spannend, maar sinds vorige week zijn de kwaaltjes losgebarsten! Buikpijn, droge ogen, gewrichtspijn, rugpijn, continue plassen en het allerergste; misselijkheid! Ik kan echt niet tegen de misselijkheid en het overgeven. Vind het verschrikkelijk. Door de start van mijn zwangerschap en de onzekerheid die er nog is ben ik erg ongerust en door de misselijkheid kan ik er niet van genieten. Tot nu is het enkel klote en onzeker. Hoop zo dat het snel beter gaat en ik kan gaan genieten. Zijn er meer dames die zich vooral heel rot gevoeld hebben het eerste trimester?
Ik begrijp je deels wel....ik heb ook mijn ups en downs..len vooral het eerste en laatste trimester...daarbij komt dat ik alle 3 mijn zwangerschappen bi had/heb....het nu best zwaar heb en ga krijgen omdat ik er 1 van 4 en 1 van 13 mnd heb lopen....maar ik heb zeker de hele leuke momenten...mijn buik groeit...ja zit snel in de weg maar het is ook leuk...ik fantaseer wel al over hoe het kamertje gaat worden....ik Google er nog niet op e.d. Maar wat ik ermee wil zeggen....als je echt alleen maar negatief over het zwanger zijn denkt....gaat het een lange zwangerschap worden....je hoeft echt niet op een roze wolk te zitten....of een hel blije zwangere muts uit een glossy blad te zijn
Ach ja.. Het is ziekenhuis in en uit hier. Dat de zwangerschap zorgeloos is, nee absoluut niet. Maar dan voel ik dat kleine lieve hummeltje in mijn buik, die nu al zoveel karakter heeft.. En dan kan ik toch niet anders dan verliefd zijn.
Ik ben het op dit moment ook zat hoor. Ben pas 8 weken zwanger maar die misselijkheid... om te janken. en dan denk ik bij mezelf je hèb ervoor gekozen maar goed niet voor die kwaaltjes, daar kies je niet voor. Ik kan ook niet wachten tot die weken dat ik nergens last van heb. groeiende buik vind ik dan weer niet zo erg maar dat kan ook allemaal zo veranderen zodra dat gebeurd. en een humeur... zoow... die hormonen spelen flink bij mij. Ben van mezelf al geen lieverdje haha maar dit.... *schaamschaambloosbloos*
Ik vond het ook, op z'n zachtst gezegd, van begin tot het eind niet leuk. Probeerde er het beste van te maken (schopjes, foto's maken), maar het was echt uitzitten.. Het is dat je er zoiets prachtigs voor terug krijgt. Zou het daarom zo weer een derde keer doen, dat wel.
De eerste weken, tot week 15 vind ik ook niet leuk. Misselijk en extreem moe. Die buik vind ik dan wel mooi en kan niet wachten tot die wat gaat groeien. Maar kan me best voorstellen dat niet iedereen het zwanger zijn op zich leuk vind. Ik miste me mooie buik wel en ga daar nog een keer van genieten.
Ik moet zeggen dat ik pas vanaf 30 weken ongeveer ben gaan genieten. Geen noemenswaardige klachten meer, onzekerheid is minder, buik is mooi gegroeid, lekker verlof... In het tweede trimester verwacht je ook echt dat het geweldig gaat zijn, want dat wordt overal op internet geschreven "ja dan heb je weer energie voor 10, de misselijkheid is over, je libido is weer terug etc." Daardoor had ik hoge verwachtingen van het twee trimester die tegenvielen. Nu gaat het pas echt goed dus ja, je weet niet hoe het allemaal loopt.. Proberen in ieder geval niks aan te trekken van wat er op internet geschreven wordt, zwanger zijn is namelijk echt niet altijd een roze wolk... Elke zwangerschap verloopt anders.. Ik krijg er eerlijk gezegd wel een beetje kriebels van als mensen na 6-8 weken al zeggen dat ze het zat zijn.. Dan is het pas net begonnen en je weet nog niet hoe het zich gaat ontwikkelen. De misselijkheid en vermoeidheid zijn dan ook nog vaak het ergste en dan zie je nog niks verder aan je lichaam, je kan het nog niet echt delen met mensen, je voelt nog niks van de kleine, tsja dat is ook niet altijd even leuk maar om er dan al een stempel op te drukken dat zwanger zijn niet leuk is, is ook wel wat vroeg..
@kruimel: hier ook nog steeds niet mijn ding hoor. Ondertussen 31 weken zwanger en ik lijk en voel me een potvis. Mijn buik is echt gigantisch. (zegt zelfs de gyn, maar geen grote baby of teveel vruchtwater) Ook zwangerschapssuiker vraagt nog steeds veel energie. En de baby schopt...... niet normaal. Heb echt blauwe plekken vanbinnen. En super actief. Wordt s'morgens regelmatig wakker omdat ze zo hard ligt te schoppen.
nou hier nog zo'n iemand hoor! en heel eerlijk gezegd ben ik ook niet zo'n enorme 'baby mama'.... Veel vrouwen vinden inderdaad zwanger zijn en de baby fase, 'fantaaastisch...'! nou; ik moet eerlijk zeggen dat ik t moederschap prachtig begin te vinden wanneer ze 3 á 4 jaar zijn.... Ze beginnen zelfstandig te worden, je kan er mee communiceren, (ja opvoeden is zeker wel een issue, maar dat ter zijde ) manlief gaat er ook meer met ze ondernemen en van genieten... Kortom, de eerste jaren zijn voor mij prima, en ook wel genieten, maar ben er niet lyrisch over.... Net zoals ik op mn werk destijds, het juist heerlijk vond om niet over de kids/ zwangerschap te praten... er is méér dan dat , toch?!
Je hoeft ook niets met zwanger-zijn te hebben; het is slechts een middel tot een doel: een baby. Als je daar maar wel iets mee hebt, is het helemaal prima
Ik ben voor de 6e keer zwanger (4kids) maar ik deed het niet om het zwanger zijn. Ik vond het echt vreselijk. Alles! Dik worden mij niet meer aantrekkelijk vinden etc... Het enige waar uk van genoot waren de schopjes en de bezoekjes aan de vk maar ohhh wat wilde ik met een week of 10 al dat het voorbij waa.
Ik voel me prima! Nergens last van, alleen in het begin moe en ben juist een heel stuk relaxter geworden haha. Hopen dat ik dat dus vast houdt na de zwangerschap. Het enige wat ik echt mis en daar ben ik heel eerlijk in; een lekker rood wijntje!! Never nooit niet dat ik het nu zou drinken, maar missen doe ik het echt zo erg! Ik moet eerlijk zeggen dat ik een boel dingen zo ontzettend betutteld vindt... Jeetje, doe normaal dan doe je al gek genoeg! Ik sta mensen soms ook echt aan te kijken wanneer ze weer eens met goed bedoelde adviezen komen met zo'n blik van; Dusss haha.