Hallo, wil jullie even wat vragen. Zoals ik eerder op het forum heb vermeld, ik ben zwanger, ik zit in mijn vijfde week. Mijn moeder is 3 weken geleden overleden. Nu heb ik vanavond veel gehuild omdat ik met mijn familie haar spullen aan het uitzoeken ben. Ik ben nu bang dat dat heel slecht voor de baby is en ik denk dat ik nog wel meer pijn en verdriet in de toekomst krijg. ik ben bang voor een miskraam. Na zon huilbui heb ik ook pijn in mijn onderbuik... Wat te doen???
Als eerste gecondoleerd wat vreselijk voor je! en wat een pittige start van je zwangerschap tijdens de zwangerschap van mijn zoontje kregen we erg rot nieuws tijdens een echo en ik heb toen flink wat afgehuild. Ik weet nog dat ik toen ook steeds bang was dat ik mijn kindje daar schade mee aan zou richten, maar het is een heerlijk vrolijk mannetje. Als je moet huilen, dan is dat natuurlijk moeilijk tegen te houden! Misschien kan je contact met je verloskundige opnemen, de situatie uitleggen en je onzekerheden vertellen. Misschien dat zij je gerust kan stellen? sterkte in elk geval!!
Gecondoleerd, wat naar dat je moeder overleden is. Heb je je al aangemeld bij een verloskundige? Het is heel normaal dat je nu een stuk onzekerder bent, ga daar eens praten, waarschijnlijk kunnen ze je helpen om deze zwangerschap ook emotioneel door te komen.
@pleak: dank je dat je dit hebt verteld. zulke verhalen zullen mij zeker helpen @berte:Ja ik heb me al aangemeld, dit moest via hun site. Dan zouden ze mij binnen een week bellen. Die week is nog lang niet voorbij. Misschien dat ik ze zelf maandag idd maar even bel...
Lieverd,gecondoleerd!!Wat vreselijk voor je!Meis,als huilen schadelijk zou zijn voor de baby dan hadden veel vrouwen een probleem.Ook ik,ik jank soms nog om een scheet! Lieverd,maak je niet druk om het huilen.Laat het een troost zijn dat je moeder ontzettend trots op jullie wondertje zou zijn!Ze is vast bij jullie,daar geloof ik in... Sterkte!
@FBdB ik vind je reactie erg leuk en tegelijkertijd huil ik weer, het gaat op en neer haha Ze is zeker onze beschermengel, dat weet ik gewoon. Ook omdat we zo vlak na haar overlijden zwanger werden. Dat kan geen toeval zijn denk ik wel eens
Gecondoleerd en heel veelmsterkte de komende tijd. Ik heb in mijn zwangerschap ook wat stress gehad (gelukkig niet door een sterfgeval) mijn verloskundige zei toen dat ik niet bang hoefde te zijn voor mijn kindje. Het beeinvloed het kindje pas als je echt wekennlang gronische stress hebt. Dan kan het de groei beeinvloeden. Het kan zeker geen miskraam veroorzaken dus maak je daar ajb niet druk om. Ondanks dat ik veel stress en verdriet in de zwangerschap heb gehad heb ik een ventje dat vanaf dag een al super makkelijk en vorlijk is. Komt allemaal goed!
Meid wat'n zwaar begin van je zwangerschap... gecondoleerd nog... Leven en dood staan zo dicht bij elkaar.. ik weet zeker dat ze jullie beschermengel is en van jullie wondertje. Maak je niet druk om de tranen, ik denk dat opkroppen (wat onmogelijk) is, negatiever zou zijn voor 't vruchtje dan dat jij je er aan over kunt geven. Eigenlijk is't een geschenk dat het eruit kan... Heel veel sterkte en een voorspoedige zwangerschap gewenst!
Lieve Woeza, helaas weet ik wat je meemaakt.....Ik kwam 3dagen na de begrafenis van mijn moeder(2,5 jaar)geleden, erachter dat ik zwanger was........phoeeeee wat was dat heftig! Ik heb zoveel gehuild,en intense emoties gehad.Ik heb me ook echt heel veel zorgen gemaakt,maar heb een verschrikkelijk vrolijk,gezond meisje rondlopen. Ik snap je angst en je zorgen, en ik moet zeggen, nu bij deze zwangerschap heb ik er weer veel last van. Want het is nog zo kort geleden voor mij ook,en weer is het heftig. Laat het maar gewoon komen,want nu tegen houden is niette doen. Ik kon de eerste 20 weken slecht tot niet genieten,ik hoop echt dat jij dat wel kan. Het is oh zo bijzonder om zwanger te zijn,en dat verschil merk ik nu wel.....Dus ik hoop ook echt dat jou dat gaat lukken! Je zal nog zoveel verschillende emoties mee gaan maken, dus let it be...... Je kindje zit heel goed verstopt, beschermd en veilig binnen. Daar gebeurd echt niets mee! Ik geloofde ook echt dat mijn moeder hier iets mee te maken had, en dat gaf en geeft nog een goed gevoel. Meis ik wens je heel heel veel sterkte , en neem je tijd voor alles!!!!! Liefs Vita
@vita Tranen rollen over mijn wangen toen ik je verhaal las.ik vind jou verhaal ook behoorlijk heftig en ik voel elke emotie erin. Het is zon wonder maar je wou dat je moeder er nu voor je was omdat dit zon belangrijk moment in je leven is. Ik probeert ook te genieten.ik denk dat het gemakkelijker is als we het aan iedereen kunnen vertellen. Dankje voor je woorden en ik geloof zeker dat je mams ook jou beschermengel is
Gecondoleerd Woeza. Ik denk dat huilen beter is dan al je emoties binnen houden, door huilen heeft je gevoel een uitweg en ik denk dat je lichaam het anders niet kwijt kan. Volgens mij doe je het goed.
Gecondoleerd. Wat een nare wending voor een mooie start. Huilen is echt niet erg, gooi het eruit. Dat is veel beter dan opkroppen! Praat erover. Sterkte voor komende tijd en geniet van het kleine persoontje in je buik.
Gecondoleerd! En heel veel sterkte in deze moeilijke tijd! Ik herken je angst, maar kindjes zijn zo sterk! Hier ook veel verdriet gehad begin van de zwangerschap, wel om iets anders als bij jouw. Wij kregen te horen dat een zwangerschap via de normale weg er niet in zat en zie nu mijn banner toen ze dit vertelde bleken we al zwanger alleen wisten we het niet. Wat heb ik gehuild. Nogmaals heel veel sterkte!
gecondoleerd meid, en heel veel sterkte met het dragen van dit verlies... helaas weet ik er alles van. vorig jaar is mijn moeder ook overleden. een paar maanden erna was ik zwanger. heb ook heel wat gehuild. het is ook vreselijk om je moeder te moeten missen en vooral in deze speciale tijd... maar dat huilen maakt echt niet uit hoor, het lucht juist vaak op! het opkroppen is erger. het kindje maakt het echt wel goed! je krijgt daar echt geen miskraam door. ik heb een kerngezond kindje gekregen. ze is heel vrolijk, rustig en lief! denk er maar goed aan dat jij en je kindje nu een hele mooie beschermengel hebben. alles komt goed! ik hoop dat je ondanks alles toch kunt genieten van je zwangerschap. en dat je een prachtige baby op de wereld gaat zetten! dikke knuffel voor jou! xxx
@woeza.....nu rollen de tranen over mijn wangen..... Het is en blijft heel heftig. Ik mis haar verschrikkelijk,en het is niet voor te stellen voor mensen die dit niet mee maken, hoe het voelt om moeder te worden,en tegelijk je moeder te verliezen. Ik heb een vriendin die 10 jaar geleden haar moeder is verloren, en 5 jaar later voor het eerst moeder werd. Zij was een van de weinige mensen die echt echt voelde wat ik doormaakte op dat moment. Het zijn twee hele heftige emoties.....moeder worden.....het zet je wereld op z'n kop, met alle emoties die daar bij horen,en komen. En je moeder verliezen......dat zet ook je wereld op z'n kop, alleen weer op een andere manier, met zoveel pijn en verdriet. Ik kon niet omgaan met deze twee verschillende werelden, ik kon het niet rijmen. Vandaar ook dat ik pas vanaf week 20 ofzo een beetje kon gaan genieten. Ik durfde niet....voelde me schuldig als ik wel blij was over de zwangerschap.....ik weet niet of dat herkenbaar is?Ik weet nu dat dat onzin is, en dat mijn moeder niets liever had dan dat ik zou genieten, maar......het was zo moeilijk. Jij zit nog aan het begin van het hele zware proces waar je door gaat. Ik kan het niet mooier voor je maken, als dat zou kunnen, zou ik het zeker doen. Wat ik je wel wil meegeven, is praat er zoveel mogelijk over, ook als dat betekent dat je dus moet huilen. Dat is echt echt veel beter dan opkroppen. Praat, huil, lach en laat alles gaan! Mocht je nog verder willen praten, of gewoon even behoefte aan een luisterend oor....je kan me altijd mailen hoor, geen probleem, "help" je graag. Heel veel sterkte meis!!!Dikke knuffel, Vita
Maak je geen zorgen.. mijn vader is ook overleden toen ik 5 weken zwanger was... ik ben nu 35 weken en de baby doet het perfect. Verdriet kan de baby niet schaden. Ik heb alleen ook niet zo'n rozewolkzwangerschap, maar de baby doet het perfect. Veel sterkte, ik weet wat je doormaakt..
@vita wat jij me verteld, zo voel ik mij precies! Je zit tussen 2 gevoelens in en idd ik denk ook ik mag niet blij zijn terwijl als me moeder dit zou horen!! Dan zegt ze: wat een onzin!i wil dat je gelukkig bent.maar ik heb zon gevoel dat ik mij te kort heel heel slecht niet voelen om haar overlijden, terwijl ik vanochtend wakker werd met vlinders in mijn buik.jij mag mij ook altijd berichten.gedeelde smart is halve smart, toch? Hi hi Iedereen: ik ben blij dat ik niet de enige ben met zulke gevoelens.ik vind het alleen erg te horen wat jullie allemaal doorgemaakt hebben.ik ben blij te horen dat jullie allemaal lieve kindjes op de wereld hebben gebracht, ik ben verdrietig voor jullie dat jullie niet hebben genoten.ik ben wel blij met de tip dat ik dat wel moet doen dus jullie zijn mijn oppepper voor dit gehele traject en daar wil ik jullie super voor bedanken!
Ik denk dat je gelijk hebt als je zegt dat jouw moeder gewoon zou willen dat je geniet van je zwangerschap. Zoals zij ongetwijfeld ook enorm gelukkig was toen ze ontdekte dat ze zwanger was van jou! Als je straks zelf een kindje hebt, zul je pas merken hoeveel geluk jij je eigen moeder hebt gebracht. Ik weet zeker dat ze een beschermengel voor jullie zou zijn. Je mag huilen om je moeder. Dat kan voor jouw kindje echt geen kwaad. En je mag ook gelukkig zijn omdat je zwanger bent. Daar doe jij je moeder niet mee te kort! Veel sterkte met het verwerken van dit verlies. En probeer te genieten van het leven dat er bij komt!
Daar geloof ik heilig in! Ik ging na de zoveelste MK naar het graf van mijn oma en mijn schoonbroer. Ik werd daar ontzettend emotioneel en vroeg of ze aub mee wilden helpen er voor te zorgen dat ik wel een keer een goede zwangerschap had. Die cyclus werd ik ook weer zwanger en tot nu toe gaat alles geweldig! Ik ben terug gegaan naar het graf en heb bij beiden een witte roos op het graf gelegd. Ik vond het zo bijzonder... Kan bijgeloof zijn, maar ik vind het wel een fijn bijgeloof! Meis, als die gedachte jou troost, denk daar dan vaak aan! *knuffel*
Nou je leest gelukkig goede ervaringen in deze topic. Het is niet meer dan logisch dat je zoveel huilt, je moeder is overleden en je bent nog zwanger ook dat is helemaal dubbelop. Mijn moeder is bijna 6 jaar geleden overleden en nog steeds is het moeilijk en raar dat ze nooit haar kleinkind zal zien. Gecondoleerd met je moeder, en heel veel sterkte in deze moeilijke tijd. Hopelijk kan je deze zwangerschap toch nog een beetje genieten van het wondertje in je buik!