Hoi allemaal, Ik ben nu 14 weken zwanger, maar het was niet gepland aangezien dat ik pas 20 ben. Mijn ouders waren eerst erg geschrokken, maar wende later aan het idee. Nu dus een aantal weken later is het ineens wel weer een probleem Ik heb nog geen woning dus ben dringend aan het zoeken en daar wilde ze wel bij helpen. Nu heb ik het idee dat ze me gewoon liever het huis uit hebben. Ook denken ze dat ik het financieel niet haal en niet voor mijn kindje kan zorgen en dat denken ze dus ook van mijn vriend. Dan krijgen mijn vriend en ik een opmerking naar ons hoofd van bijv: Ja, als je je broek gewoon aan had gehouden dan was dit allemaal niet gebeurd en nog een van ja, dat wil ik straks wel eens zien als jullie dadelijk een woning hebben. Nu doen ze weer erg negatief. Ik zit zelf erg in de stress, omdat ik het super druk heb met mijn school nog en stage. Nu ben ik dan nog eens zwanger. Ik kan nu wel de steun gebruiken, maar kennelijk zien hun dat niet in. Kan iemand mij hierbij helpen? groetjes kim
Heb je geprobeerd om je ouders te vertellen dat hun gedrag jou laat stressen. Misschien hebben ze het zelf niet helemaal door. Je ouders zullen waarschijnlijk nog steeds geschrokken zijn. Zij hadden de toekomst van hun dochter misschien anders voor zich gezien en dan kan het best wat tijd kosten als het in eens anders verloopt. Ik hoop dat je er met hun over kan praten en dat ze dan wat meer steun en begrip voor je tonen. Probeer in ieder geval lekker van je zwangerschap te genieten ondanks alle stress met school en je ouders!
Vervelend dat je ouders zo doen zeg! Dat ze niet zo enthousiast zijn is logisch, maar de opmerkingen die ze maken zijn gewoon ronduit bot. Je bent gewoon een volwassen vrouw, en ook al woon je nog thuis, je bent oud genoeg om je eigen keuzes te maken. Ik zou inderdaad gewoon zo snel mogelijk een eigen woning zoeken, scheelt jou een hoop stress. En zo kun je natuurlijk bewijzen dat je het wél kan. En tot die tijd sluit ik me bij dreames aan, probeer eens of je ouders hun gedrag niet veranderen als je ze duidelijk maakt dat hun gedrag jou kwetst. Succes ermee!
Ik zou idd proberen te praten met je ouders op een volwassen manier. Dus niet met verwijten en ikke ikke ikke, maar heel duidelijk hoe het overkomt wat ze zeggen, hoe je je eronder voelt enzovoorts. Het is voor je ouders waarschijnlijk heel erg schrikken geweest. Ze worden opa en oma, maar aangezien je nog thuis woont zullen ze het niet zo beleven. Ik denk dat wanneer jullie een eigen huisje hebben dat ze al milder gaan worden. Maar probeer met ze te praten en zoek zo snel mogelijk iets voor jullie samen.
Hoi Kim, Ik ben 19 jaar (wanneer de kleine komt 20), en woon (na 8 maanden te hebben samengewoond met mijn ex) ook weer thuis bij mijn ouders. Ook ik zat nog op school.. En ja.., ik ben gezakt voor de opleiding.. Het is klote, maar de baby in mijn buik maakt een hoop goed! Ik ben van plan om het na de bevalling weer op te pakken.. Mijn ouders waren juist enthousast en vol trots toen ik hen vertelde dat zij opa en oma worden.. Ze vinden het juist een voordeel dat ik weer thuis woon en bij mijn ex weg ben, omdat zij nu veel meer van de hele zwangerschap en straks ook van de kleine mee maken. Een beetje egoistisch, dat wel.. Maar ik vind dat mijn zwangerschap ons gezinsleven nóg hechter heeft gemaakt.. Als tip, wil ik je graag meegeven: Geef je ouders de tijd, ze draaien vanzelf bij.. Ook denk ik dat niemand zijn/haar kind op straat zet, dus daar hoef je ook niet bang voor te zijn.. En totslot je hoeft je tegenover niemand te bewijzen, behalve tegenover je kindje. Meisje, Heel veel succes en probeer toch zoveel mogelijk te genieten van je zwangerschap!
dat is niet leuk dat ze zo negatief zijn! heeel herkenbaar.. mijn ouders waren dat ook! ben zo blij dat ik nu een eigen woning heb... ik ben nu ook weer zwanger van de 2e! ben 9weken maar heb het nog niemand vertelt bijna... ben ook weer bang voor negatieve reacties! die mensen verzieken het echt voor je dat is echt niet leuk... :x
\ Vreemd... Dus stiekem eigenlijk toch wel gepland. Het is wel zo dat je volwassen bent, en je eigen keuzes mag maken, maar dan moet je het ook zelf oplossen. Kun je niet verwachten dat je ouders je daarbij helpen. Hoewel het leuk zou zijn als ze iets positiever zouden doen.
Mischien waren de zaken veranderd, dat ze wel van plan was om zwanger te zijn, maar toen ze eenmaal zwanger was/is, er toch anders over na is gaan denken. maargoed over het onderwerp, je ouders draaien wel bij hoor, die van mij waren ook geschrokken, maar als je ze nu ziet zo trots als een pauw! En ik en met vriend wonen ook samen, gaat super. Meis ik wens je veel suc6 met alles.