Dag Allemaal, Even een vraagje: Is er iemand die een gezond kindje heeft gekregen na een kindje met triploidie? Een jaar geleden zijn wij ons meisje verloren na 25 weken zwanger zijn. Nu ben ik opnieuw zwanger en vreselijk nerveus of alles wel goed is. Ik ben pas 6 weken dus nog lang wachten voor we naar het Radboud kunnen voor allerlei testen! Wie heeft ervaring? Groetjes ellen
Ook wij zijn ons kindje in Juni verloren na 14 wkn zwangerschap, ivm triplodie was ons kindje, een zoontje, net als jullie meisje helaas niet levensvatbaar. We kwamen hier achter tijdens de nekplooimeting, al snel werd duidelijk dat er vanalles mis was met het kindje. Een nekplooimeting is dus niet alleen goed voor down-syndroom maar ze kunnen al veel andere details van een kindje zien. Zo ook of bijvoorbeeld de hersentjes aan zijn gelegd. Bij triplodie is er vaak sprake van anencefalie (geen of niet goed aangelegde hersentjes). De gynaecoloog in het WKZ vertelde mij dat de kans op herhaling maar klein is, normaal gesproken ongeveer 2 a 3% en bij mij en mijn vriend 5 a 6%. Wij kregen voor een volgende zwangerschap een vruchtwaterpunctie aangeboden. Weet alleen nog niet of we hier gebruik van gaan maken want het brengt risico met zich mee en hebben van dichtbij (familie) meegemaakt dat dit niet goed ging. Ze hebben in het ziekenhuis na de geboorte van ons zoontje het kindje onderzocht en de placenta gebruikt voor genetisch onderzoek. Zo konden ze zien of het genenpatroon van mijn vriend en mij in orde was en wat er precies aan de hand was met het kindje. Hebben ze dat niet bij jullie gedaan? Kan me voorstellen dat je nerveus bent, dat ben ik ook. Probeer me vast te houden aan het gegeven dat de herhalingskans bij triploidie erg klein is! Hoop voor jullie op een gezond kindje! Zal duimen!
Dan je Akkoe! En Julie, ja ze hebben ook bij ons gezien dat het geen erfelijke factor is. Ik was bang dat ook de leeftijd( Ik was net 40) een rol speelde. Maar volgens de arts was het pure pech door een celdelingsfout direct na de conceptie. Voor jullie dus ook weer zo spannend! Ik bel morgen naar het Radboud voor een afspraak voor de combinatietest. Waarschijnlijk gebeurt dat in week 10. Ik ben nu 41 dus wel belangrijk om prenataal onderzoek te doen. Ons meisje zou nu bijna 1 zijn. Ze heet Fay! Heel veel sterkte maar ook piepklein beetje genieten! Ik ben al blij dat ik soms echt misselijk ben! Een goed teken denk ik dan maar! Groetjes ellen
Ja wij hebben het helaas ook mee moeten maken bij onze eerste zwangerschap.... Ons zoontje is met 22wk geboren en alle afwijkingen waren te zien aan het lichaampje(bah krijg kippevel als ik eraan denk) Nu ruim vier jaar verder hebben we gelukkig 2 gezonde zonen gekregen,en ik moet zeggen dat ik een top gyn heb gehad en ze mij in alles steunde,geruststelde en onze SIlvijn op de wereld heeft geholpen met de bevalling! Ik heb allebei de zwangerschappen erna erg in onzekerheid geleefd,extra veel echo's gehad en dat stelde me wel een beetje gerust maar was pas echt blij toen ik ze allebei gezond en wel in me armen had! Die 'roze' wolk die je als zwangere zou moeten hebben,heb ik helaas niet zo beleefd en daardoor ook minder kunnen van genieten van het gretrappel in je buik,alle aandacht en die mooie momenten... Erg moeilijk hoor,als ik het nog een keer zou mogen overdoen zal ik zeker weten intenser genieten als ik weet dat mijn gyn zegt dat alles ok is! Nou meid ik wens je erg veel sterkte en ik zeg 1 ding,praat het van je af,al is het hier op het forum,want niemand zal jou zo begrijpen als vrouwen die dit hebben moeten doormaken! x Maris
Gefeliciteerd met je zwangerschap. Ik ben zelf mijn dochtertje verloren op 11 oktober 2011 en ben nu inmiddels bijna 29 weken zwanger van haar broertje of zusje. Ze had dan geen triploidie maar een nierafwijking. Was ook gewoon pech, geen chromosoomafwijking, maar een andere afwijking in de volgorde waarin cellen gaan liggen in de ontwikkeling. Emotioneel is het wel zwaar om weer zwanger te zijn, ook al weten wij nu dat dit kindje geen nierafwijking heeft, de angst blijft zo groot om een kindje te verliezen. De roze wolk ontbreekt inderdaad. Ik voel me verder ook niet zwanger, alleen lichamelijk, maar that's it.. Ik hoop dat je het vertrouwen kunt vinden in deze zwangerschap en dit kindje en natuurlijk dat alles goed gaat deze keer. Fay zal grote trotse zus zijn en waken over haar broertje/zusje.