Hallo damens, ik ben altijd wel een stille lezer en vind het geweldig om hier op deze forum te zijn. Ik ben al trotse mama van 5 kindjes, maar moet zeggen dat het wel weer erg begint te kriebelen. Mijn man vind het wel goed zo, maar stel dat ik zwanger zou zijn zou hij er ook blij mee zijn. In mijn omgeving vinden mensen het erg veel dat ik 5 kinderen heb, soms denk ik bij mezelf ik heb nooit iemand gevraagd om op ze te passen en niemand anders geeft ze toch te eten. Dus waar bemoeit iedereen zich toch mee. Maar ik ben aan de andere kant ook bang voor de reactie van mensen mocht ik er nog een keer voor willen gaan. Mijn vraag aan jullie is, ik weet dat jullie ook niet voor mij kunnen bepalen, maar wat zouden jullie doen? Nu er voor gaan of toch wachten tot mijn kids wat ouder zijn. Want ik ken mezelf wel als ik iets wil moet ik er wel voor gaan. Mijn kids de leeftijd zijn, 10,7,5,4,2 ik ben zel trouwens 34 jaar
Je moet dat soort dingen nooit laten afhangen van wat anderen over je zeggen of denken! De enigen die er wat over te zeggen hebben zijn je partner en jullie gezin.
Als je het zelf graag wilt doen., Maar zou wel in mijn achterhoofd houden of het kan financieel en is het huis groot genoeg Zo ja....go!
Ja gelijk heb je maar mensen geven je snel het gevoel dat je iets schandalig doet. Terwijl kinderen het mooiste is in je leven. Bedankt voor je reactie.
Haha, ik red het financieel gelukkig wel mijn kids lopen er altijd netjes bij. Ze zullen niet allemaal een eigen kamer krijgen maar gelukkig zijn hun slaapkamers best groot
Heel eerlijk gezegd zou ik niet nog jaren wachten. Mijn moeder kreeg nog een kind toen ik 13 was, ik heb daar echt veel moeite mee gehad. Ineens veranderde alles en kregen mijn zusje en ik veel minder aandacht, terwijl we juist op die leeftijd begonnen te puberen en ik mijn moeder hard nodig had. Ik merk ook nu 17 jaar later dat de band met mijn jongste zusje veel minder hecht is als de band met mijn andere zusje. Maar dat is mijn ervaring, voor elk kind is de komst van een nieuwe baby natuurlijk anders. Het is jullie keuze, let niet op de bemoeienissen van anderen en volg je eigen gevoel.
Hoi, ja klopt ik wil er ook niet te lang mee wachten als ik het vol kan houden dan tot mijn jongste naar school gaat. Wel allemaal lieve reacties dat doet me wel goed. Ben dat kennelijk niet gewent
Ik zou me - naast de financiële verantwoordelijkheid - vooral afvragen of ik met een zesde erbij ieder kind nog wel genoeg 1-op-1 aandacht zou kunnen geven en of ik niet een te zwaar beroep op mijn (oudere) kinderen zou moeten doen. Ik had toen ik opgroeide twee grote gezinnen in mijn omgeving: 1 met 5 kinderen en 1 met 6 kinderen. Ik vond bij beide gezinnen dat ze te veel kinderen hadden. Maar dat lag niet per se aan het aantal kinderen, maar meer aan de manier waarop zij het invulden. De moeder van het gezin met 5 kinderen werkte ook nog behoorlijk wat uren en de vader werkte fulltime. De oudste dochter (mijn beste vriendin) had behoorlijk wat verantwoordelijkheden. Als tiener moest ze twee keer per week voor het gezin koken. Ook moest ze 's ochtends haar jongste broertje en zusje helpen met aankleden en ontbijten en hen naar school brengen. Tot slot was zij er verantwoordelijk voor dat de was (van het hele gezin!) gestreken werd. Ik vond dat te veel verantwoordelijkheid voor een tiener. Ik vind, dat als je kiest voor kinderen, jij zelf verantwoordelijk bent voor de dagelijkse verzorging. Natuurlijk mag je van een kind verwachten dat het helpt in huis, maar met kleine dingen. In hun geval hadden ze m.i. of minder kinderen moeten krijgen, of de taken zelf moeten uitvoeren. Bij het andere gezin gingen ze maar door met kinderen krijgen, omdat die moeder baby's zo leuk vond. Ik heb haar letterlijk een keer horen zeggen: "ik vind kinderen eigenlijk alleen maar leuk als ze nog heel klein zijn." Daar stond haar oudste dochter bij. Ik vond dat zeer pijnlijk en ik vind het een verkeerde reden om meer kinderen te nemen. Vanwege deze "voorbeelden" heb ik wel enige bedenkingen bij grote gezinnen. Maar dat is meer omdat ik nooit een groot gezin heb gekend dat wel heel goed functioneerde. Als jij denkt dat jullie als groot gezin met nog een 6e erbij wel goed kunnen functioneren, moet je er voor gaan. Ik ben het daarin eens met dirksmama: je moet dit soort belangrijke beslissingen nooit laten afhangen van wat anderen vinden.
Hallo Samira, ik denk dat het als vrouw en moeder zijnde altijd wel blijft kriebelen en dat je wel ergens een grens moet trekken. Het is bijna onmogelijk om alle 5 je kinderen even veel aandacht te geven, en het kost veel energie om er tegelijk op het moment te zijn als er meer dan 1 je nodig heeft op een bepaald zelfde moment. Ben je dan nog wel in staat om een stress vrije moeder te zijn die alle puntjes op de i heeft staan? Ik weet niet hoe jij bent, maar het lijkt me dat kinderen wel meer nodig hebben dan verzorging en eten Ik bedoel het niet vervelend. Maar je vraagt hier om de mening van anderen Dus ik wil geen kritiek op jou hebben want ik ken jou en je gezin niet! Groetjes Sara
Ik ga me niet verdedigen maar sommige reacties zijn een beetje kort door de bocht want niet alle gezinnen zijn hetzelfde. Hier ook in verwachting van de 6e... Wij gaan regelmatig met 1 van de kinderen apart wat doen, uit eten, wandelen of naar de bios enz. Dus wel tijd voor de kinderen individueel, maar ook vaak als gezin erop uit. Mijn man en ik zorgen ook samen voor voldoende tijd voor elkaar. De kinderen krijgen allemaal genoeg ( nieuwe) kleding, mijn oudsten hoeven niet op de jongsten te passen, ik kook gewoon zelf elke avond en doe ook zelf de huishouding. Wat niet wil zeggen dat er niet geholpen wordt bij bijvoorbeeld tafeldekken, maar dat had ik ook gedaan als ik maar 2 kinderen had... en daarnaast heb ik ook nog een eigen bedrijf en werk dus ook nog....en ben nog stressvrij ook ( nou ja, meestal dan...) Wij hebben een heerlijk gezin waarin de kinderen er voor elkaar zijn en wij voor hen. Natuurlijk is er ook wel eens een ruzietje maar niet meer dan in andere gezinnen. Sterker nog, misschien zijn ze juist wel socialer dan sommige kinderen in onze omgeving uit "kleine" gezinnen.... Deze discussie zal altijd blijven staan, alsof het een beter is als het andere. Als je aan 1,2 of 3 kinderen je handen vol hebt en voor jullie is op welk gebied dan ook, emotioneel, financieel of praktisch het maximum bereikt, dan is dat goed. Stop er dan ook alsjeblieft mee...maar er zijn ook gezinnen die wel goed lopen met meer kinderen. En natuurlijk zie ik ook gezinnen waarvan ik denk dat het beter was geweest als ze misschien wat minder kinderen hadden gehad. Maar je kan niet zeggen dat dat voor iedereen geld. Wij zijn gelukkig financiëel ook in de positie om het aan te kunnen, (wij gaan bijvoorbeeld nog gewoon op wintersport e.d. met alle kids) en dat maakt het uiteraard ook makkelijker, dat geef ik eerlijk toe...maar je kan niet iedereen over een kam scheren. Ieder gezin en iedere situatie is nu eenmaal anders... Nu heb ik me stiekem toch verdedigd Dus TS...alleen jij en je man kunnen deze overweging maken en als jullie denken het op alle fronten aan te kunnen en het graag willen...Go for it...ik verheug me er in ieder geval erg op om ons kleine zesde wondertje over een aantal weken in mijn armen te mogen houden en te verwelkomen in ons gezin!
Roos6@ Vindt het jammer dat je het gevoel hebt dat jij je moet verdedigen. Het kan dat jij het allemaal prima voor elkaar hebt het is ook niet onmogelijk. Niet alle mensen zijn het zelfde en kunnen alles aan inderdaad ook in kleine gezinnen, dan kan 1 of 2 te veel zijn Dus goed van jou ga zo door en geniet van de zesde zwangerschap en misschien straks nog een 7e Groetjes Sara.
Er heersen nogal wat vooroordelen over grote gezinnen...ook hier op ZP... gelukkig niet bij iedereen, maar dat maakt dat de verdedigingsmodus sneller aangaat. Terwijl ik zelf zo enorm kan genieten van ons grote gezin...
Hoi hoi, bedank allemaal voor jullie reacties. Roos wat leuk dat je een 6de kindje verwacht je doet het knap hoor. Ik ben zelf een fulltime mama mijn man heeft een goed verdiende baan. Ik zou het ook niet weten hoe ik het zou doen als ik moest werken, maar ik denk ook weer dat men zich gaat aanpassen aan de situatie. Wat ik altijd wel hoor van mensen is dat ze het zo knap vinden dat mijn kids zo goed gekleed rond lopen en dat ik er zelf niet slordig bij loop. Met mijn haren in de lucht. Maar ik moet zeggen dat ik helemaal niet het gevoel heb dat ik 5 kinderen heb. Iedereen zegt ook het zal wel heeeel druk zijn, maar nee dat is het echt niet. Ik heb mijn kids elkaar ook nooit laten helpen, ze zijn daar nu zoiezo te klein voor maar toch. Ik ben de mama thuis als mijn man er is helpt hij ook mee. Ik zeg altijd als mijn kids hun best maar doen op school ik ben er nog wel om alles draaiende te houden voor ze. Voor de rest zijn we allemaal wel trotse ouders de ene met wat meer kids dan de andere.
Roos6@ Ik snap het, wel jammer. Zal ook wel altijd een discussie onderwerp blijven. Als men het allemaal onder controle heeft vindt ik het een prettig idee dat die kindjes daar in het gezin leven, maar als de controle ver te zoeken is en er vaak chaos heerst dan vindt ik het ver ontrustend dat die kindjes in een groot gezin moeten opgroeien. Bij een groot gezin heb je denk ik groter de kans dat mensen denken dat het niet verantwoord is omdat het vaker voorkomt dat kleine gezinnen de druk van kinderen niet meer aan kunnen. Dus dan denken mensen hoe moet dat dan niet in een groot gezin zijn Zo is de maatschappij helaas. Het ligt denk ik per gezin anders, groot of klein. De een kan het makkelijk aan en de ander niet. Het heeft denk ik te maken met de leef omstandigheden en de kinderen hoe ze zijn of het haalbaar is of niet om een groot gezin te hebben. Maar ja geniet jij in ieder geval van je zwangerschap en laat men maar denken wat ze willen.
Samira5@ nou dan heb je toch allemaal goed voor elkaar waarom dan twijfelen over wel of niet een 6e? Of ben je bang dat het dan wel zwaarder wordt of zo. Want mensen zullen altijd raar opkijken dat heb je al bij 4, laat staan 6. Vaak denken mensen ook waarom zo veel kinderen wanneer is het goed geweest? Als men zwanger is geworden door de anti conceptie dan snappen mensen het vaak wel. Maar als je er bewust voor gaat dat gaat er vaak niet in, helaas. Dus doe wat je eigen gevoel je in geeft dat lijkt mij wel het beste. Je kent jezelf en je gezin het best. Veel succes met beslissen en geniet van de kinderen die je al hebt
Ik doe het voor mijn gevoel ook goed hoor, maar ik betrap mezelf erop dat ik het toch belangrijk vind wat andere erover zouden zeggen. Nou niet echt belangrijk maar ik vind het niet leuk om die negatieve reacties te moeten horen. Mijn zus heeft zelf 2 kindjes en zij heeft het drukker dan dat ik het heb. Ik denk zelf dat het ook ligt aan de kids zelf en hoe geduldig iemand kan zijn. Ik ben ook stom dat ik me er wat van aantrek wat andere ervan vinden, ik weet ook niet waar dat vandaan komt.
Samira5@ Dat is niet stom meisje dat zit in onze natuur, je wilt dat mensen het leuk voor je vinden en niet dat je raar of anders bent. Dus geaccepteerd worden. Maar mensen zijn vaak gemeen en jaloers ze zullen je alleen maar teleurstellen als je het toelaat Want ik denk dat je daar het meeste last van hebt, wat zullen de mensen denken die je kent. Vreemden zullen je denk ik niet zo boeien. Mensen die je kent die kunnen je emotioneel raken vreemden minder. Mensen die je kent zullen als ze het beste met je voor hebben alleen positieve dingen zeggen, ook al is dat niet wat ze echt denken. Mensen die het niet zo met je hebben zullen gemeen zijn Dus hoe je het ook draait en keert dan kom je toch terug bij wat wil ik nou. En dan lijkt het mij wel verantwoord om er even bij stil te staan waarom je gezin voor je gevoel nog niet compleet is en wanneer het voor je gevoel misschien wel compleet zal zijn. Een grens stellen voor je eigen. Dan zul je misschien ook wel sterker in je schoenen staan. Misschien dat je wel twijfelt omdat je eigenlijk onbewust aanvoelt dat de kriebels niet zullen stoppen. En hoe zal het dan verder moeten. En heel belangrijk je staat niet alleen in je keuze je man is er gelukkig ook betrek hem er ook bij.