Even een vraag aan jullie. Ik ben benieuwd naar het beleid in de verschillende ziekenhuis hier in nederland wat ze doen bij vroegtijdige weeen ivm vroeggeboorte. Bij mijn oudste ben ik met 26,5 week opgenomen met een baarmoedermond van 1,3 cm en weeen. Ik heb toen weeenremmers gekregen (pilletjes) en longrijping. Het is toen rustig geworden. Na een paaer dagen moest ik uit bed, lopen en opbouwen. Na een week moest ik naar huis. Met 28,5 week weer opgenomen, toen met 2 cm ontsluiting. Weer remming en longrijping gehad. Het werd weer rustig, ik moest weer gaan lopen en opbouwen. Toen na 10 dagen naar huis gestuurd. Ik ben toen (naar mijn idee iets te hard) getoucheerd, 12 uur later ben ik bevallen. Nu hoorde ik van een vriendinnetje hier op zp dat zij met 31 weken remming heeft gekregen, ook 2 cm ontsluiting had. Maar echt niet mocht lopen etc, laat staan naar huis.. Wisselt het beleid zo erg per ziekenhuis? Ik zit namelijk weer bijna tegen zh opname aan.. En wil me dan niet naar huis laten sturen!!
Ik ben dus dat vriendinnetje Bij mij ging het zo; Vanaf week 25 rommelde het al met harde buiken, er zat echter geen regelmaat in en ik moest goed mijn rust pakken.. Met 31 weken belde ik in de nacht de vk omdat ik harde buiken om de 7 minuten (precies!) had. Toen de vk aankwam werd het al 5 min en bij het toucheren kwam ze erachter dat de harde buiken van de afgelopen weken had geleid tot 1 cm ontsluiting. Dus met spoed naar het ziekenhuis, een hele team om me heen! De één deed de CTG (de weeën waren toen al om de 3 minuten), de rest ging heel snel.. iemand vertelde me wat er gebeurde/ging gebeuren en tegelijkertijd bracht de andere arts al het infuus met weeënremmers aan, en kwam er weer een andere arts met de longrijpingsprikken.. Als het niet zou aanslaan moest ik met spoed over naar het AMC omdat ze hier geen premature afdeling hebben. Gelukkig sloeg het aan en hielden de weeën al gauw op! Ik moest toen tot minimaal week 34 in het ziekenhuis blijven en mocht absoluut niet mijn bed uit, alleen om naar het toilet te gaan en te douchen (onder begeleiding, mijn man of een verpleegkundige) Op de gang lopen mocht echt met moeite omdat ik dit zelf graag wilden.. 1x per dag van links naar rechts en that's it.. Ze hielden me echt in de gaten. Het was zo mooi weer dat ik vroeg of ik ajb even een luchtje mocht scheppen, en daar moesten ze zelfs eerst over overleggen.. Ik mocht uiteindelijk met de rolstoel even naar beneden om 15 min van het weer te genieten. Moest wel beloven dat ik in de rolstoel bleef. Met 34 weken en een paar dagen mocht ik naar huis, maar met verplichte bedrust. tot minimaal 36 weken net als in het ziekenhuis plat op de bank en alleen opstaan om naar het toilet te gaan.. Heel streng zou je denken, maar ik heb toch echt de 37 weken (en 4 dagen!) gehaald. Ik schrok dus best van het verhaal van Maartje.... Vraag me dan inderdaad ook af of dit overal/op veel plekken zo gaat!
Ik woon niet in nederland maar het beleid is hier wel ongeveer gelijk als bij Bloem geweest.. In het begin moest ik wel heel veel moeite doen om ze te overtuigen dat ik echt weeen had, daar ben ik nog steeds kwaad over. Ik ben 2 keer weggestuurd omdat ze dachten dat het vals alarm was. De CTG van het ziekenhuis pikte mijn weeen niet op, terwijl die van mijn vk (kwam bij mij thuis toen) dat wel deden. Uiteindelijk ben ik door haar doorverwezen toen zij op een gegeven moment constateerde dat de boel verweekt en verkort was. Als ze me toen direct op hadden genomen was het misschien niet zover gekomen. Mijn baarmoederhals was toen 2,5 cm dus precies op de grens om opgenomen te worden. Ik ben toen overgebracht naar een ander ziekenhuis omdat ook hier het plaatstelijke ziekenhuis niet uitgerust is voor vroeggeboortes. Ik heb in totaal 10 dagen in het ziekenhuis gelegen met al die tijd remmers, dat is volgens mij wel anders dan in nl, daar stoppen ze de kuur geloof ik al na max 4 dagen. Die remmers stopten de echte weeen maar de harde buiken bleven wel. Eerst was er sprake van dat ik zou moeten blijven tot de bevalling, maar op dag 11 kreeg ik onverwacht een meting van de baarmoederhals en die was weer langer (ik wist niet eens dat dat kon) en werd toen ook stante pede naar huis gestuurd, maarrr ik mocht absoluut niet meer lopen. Strikte bed/bankrust en stond daarnaast ook streng onder controle met 2x p/w een CTG aan huis. Uiteindelijk ben ik daar blij mee geweest want je zit toch liever thuis op je eigen bank/bed dan in een ziekenhuis. Het gaf mij wel rust dat ik zo goed onder controle stond bij die vk. Uiteindelijk bevallen met 39+5, vanaf 37 weken mocht ik weer gewoon lopen en toen kwam ze niet meer (ik denk dat mijn lijf toen al zo gewend was aan die harde buiken dat het niet meer doorzette). Ik moet wel zeggen dat ik nu veel beter gecontroleerd wordt, mijn gyn houdt al een oogje in het zeil en ik krijg bij 25 weken uit voorzorg weer 2x p/w een CTG aan huis van een vk. In ieder geval zal ik bij de minste activiteit alweer opgenomen worden dit keer, en ik zal weer bedrust krijgen zodra er iets te zien valt op de CTG. Ik heb al last gehad van harde buiken en ik neem daarom ook extra veel rust (soms overdreven maar liever te weinig dan te veel doen), vooralsnog lijkt me dat goed te helpen. Lang verhaal maar in ieder geval; het naar huis gestuurd worden op zich lijkt me niet zo'n probleem, maar dan wel met strikte bedrust en onder strenge controle. Ik ben blij dat ik destijds een vk aan huis kreeg want zelf had ik nooit kunnen weten dat ik al aan het ontsluiten was (ik had geen pijn verder, alleen harde buiken) en dan was het waarschijnlijk te laat geweest eer ik naar het ziekenhuis zou zijn gestapt..
Ja hier remmen ze inderdaad maar maximaal een paar dagen.. Ik werd toen dus wel naar huis gestuurd maar niet met bedrust. Ik moest alles maar weer gaan doen. Heb ik niet gedaan uiteraard. Ik lig inmiddels in het ziekenhuis. Ben dinsdag opgenomen met regematige pijnlijke krampen. Gelukkig deed het niet veel met mijn baarmoeder, maar willen ze uit voorzorg toch remmen en longrijping geven, ivm mijn verleden van vroeggeboorte. Ik krijg tm zaterdag remming, vanaf zondag moet ik weer wat meer uit bed en bewegen. Waarschijnlijk dan vanaf maandag ongeveer naar huis... Het voelt heel dubben, want bij elke stap die ik zet, reageert mijn buik.. toch zeggen ze dat het niet bewezen is dat je met rust later gaat bevallen.
Jij ligt waarschijnlijk in een academisch zkh en vriendin niet? Een streek zkh remt veel langer omdat ze daar niet de specialisatie hebben voor extreme vroeggeboortes.
Hier met 23+2 opgenomen met funneling, 1 cm ontsluiting en verkorte baarmoederhals. Toen longrijping + zetpil kuur van 3 dagen daarna tot 26 weken adalat. Al die tijd bedrust op douchen/plassen na, ook met de rolstoel naar buiten moest over overlegd worden (mocht niet ). Na 26 weken weer rustig mobiliseren. Toen deceleraties op CTG. Met 28 weken praktisch geen baarmoederhals meer, nogmaals 3 daagse zetpilkuur en longrijping. Hierna zou ik geen remming meer krijgen. Rond 29 weken mocht ik weer gaan mobiliseren (niet gedaan). Met 30 weken gebroken vliezen en dus niks meer gekregen. Met 30+3 keizersnede gehad. Beleid in het mmc was remmen tot 32 weken om longrijping toe te kunnen dienen. En sowieso tot 26 weken remming (om levenskansen te verbeteren). En in sommige gevallen 2x rijping, maar dat is ook echt de max.
Oh, en succes deze zwangerschap! Hopelijk blijft je kleine zitten tot een goed termijn en kun je deze keer genieten van een echte kraamtijd! Ik geloof trouwens zeker wel dat rust voor uitstel zorgt! Zodra ik meer ging doen, werd mijn baarmoederhals weer korter. Na de tweede keer remming heb ik dan ook nee gezegd toen ze wilden dat ik weer ging lopen . Voelde gewoon niet goed. Hopelijk slaat de remming goed aan en kun je er nog wat maandjes bij plakken.
Rust kan zeker werken. Maar ligt denk ik wel aan de reden dat je vroegtijdige weeën hebt. Ik heb een overgevoelige baarmoeder en bij enige activiteit begint hij meteen te rommelen. En dit wordt steeds erger. In het begin had ik genoeg aan regelmatig rustig gaan zitten, met 18 weken was dat niet genoeg meer en moest ik zo veel mogelijk rust houden op de bank en nu lig ik alweer 3 weken in 24/7 in bed. Maar het helpt wel, ik heb geen weeën meer gehad tot nu toe, hoogstens zo nu en dan wat gerommel en vaak als ik bijvoorbeeld op controle ben geweest in het ziekenhuis, dan merk ik meteen verschil. In mijn ziekenhuis wordt er nu nog 48 uur geremd zodat de longrijping in kan werken en daarna niet meer. Dit is een academisch ziekenhuis met een NICU. Echter in het streekziekenhuis hier vlakbij mijn huis, zouden ze nog remmen t/m week 32. Hier hebben ze dan ook geen NICU maar een gewone neonatologie afdeling. Bij mijn dochter was ik in eerste instantie opgenomen in het streekziekenhuis en kreeg ik remmers met infuus. Maar toen het daar doorheen ging werd ik overgeplaatst naar het ac. ziekenhuis. Voor de 32 weken heeft je kindje gespecialiseerde hulp nodig.
Ik denk ook zeker dat rust kan werken. Ik heb ook een enorm gevoelige baarmoeder en als ik ook maar ga lopen, wordt het gevoelig. Hier (streekziekenhuis) zijn ze er nog steeds van overtuigd dat ik weer meer kan gaan doen. Maar zelf ga ik dat niet riskeren. Maar ja hier zit het in de familie en verder is er ook geen reden gevonden. Er zijn nu 3 kweken opgezet dus ben benieuwd wat daaruit komt. Duchess, trek je het een beetje? Ook zwaar voor jou!
Opzich gaat het prima, hoor. Tuurlijk heb ik dagen dat ik er helemaal doorheen zit. Maar het is voor een goed doel he... Ik hoop haar zo gewoon nog wat weekjes binnen te houden! Hier zitten er ook meer vroeggeboorten in de familie. Ik ben zelf ook te vroeg geboren.
Verkorte bmm idd. Nog op t randje. Dus hopen dat dat zo blijft! Hij lijkt in rust langzaam te verkorten, dus dat is afwachten. Krijg elke 2 weken een cervixmeting of als buik rommelt, maar die blijft aardig rustig gelukkig.
Hij is nu 2,4. Dus nog lang zat. Onder de 2 nemen ze op. Heb het geluk dit keer dat hij erg lang was vanaf het begin. Hoewel hij momenteel ongeveer in rust 3 tot 7 mm per week verkort. Maar dat blijft afwachten. Kan ook zomaar ineens weer veranderen. Doe iig mijn best alles rustig te houden!
Ik ben afgelopen dinsdag opgenomen. Dinsdag middag hadden ze gezien dat ie korter was geworden. Voorheen 3 tot 3,5. Nu kwam ze tuissen de 2,5 en 3. Maar savonds kreeg ik harde buiken, regelmatig en pijnlijk dus ben ik opgenomen en heb ik preventief toch weeenremming gekregen en longrijping. Hij is nu nog steeds daartussen ergens dus ook nog lang genoeg maar goed je weet het niet he.. Lig dus tot maandag zeker int ziekenhuis.
He, balen zeg! Niks aan he in t ziekenhuis.. Hoop er nu zo lang mogelijk weg te blijven. Maar zal sowieso niet meer remming krijgen dan de 48u voor de longrijping. Hier rommelt het soms maar het zakt dan ook weer af, 3 weken geleden goede weeactiviteit te meten maar toen ik in het ziekenhuis was, was het aan het afzakken en cervix was nog lang genoeg dus mocht toen weer naar huis. Wel fijn, hopelijk kan ik t zo nog n hele tijd uitstellen.
Hoi, wat vervelend dat je tweede zwangerschap nu ook zo stressvol is met risico op vroeggeboorte en ziekenhuisopname! Hier ook een soortgelijk geval. Ik heb zelf gemerkt dat het beleid en advies wb bedrust heel erg verschilt per ziekenhuis en zelfs per arts. Heb zelf een vroeggeboorte gehad met 20 weken, oorzaak onbekend, daarom deze zwangerschap gelukkig goed in de gaten gehouden (in streekziekenhuis) dmv baarmoederhals metingen Met 20 weken was mijn baarmoederhals ineens verkort van 5 naar 3 cm. Nog niet te kort maar wel ineens een stuk korter, dus was het advies: even een weekje niet werken en rustig aan doen. ben zelf zvm plat gaan liggen, week erop was ie weer 3.9, dus mocht alles weer doen. had zelf besloten nog even niet te gaan werken maar wel weer meer gaan doen. week erna was ie 2.4 en werd ik opgenomen in AMC. de dag erna was ie 3 cm en mocht ik weer naar huis. bedrust vonden ze daar niet nodig want niet bewezen. Weer een week later was ie weer richting de 2.5. toen kreeg ik (advies van streekziekenhuis) een pessarium en de gynaecologe die daarover adviseerde had zelf een verkorte baarmoederhals gehad en raadde mij met klem aan volledige bedrust (thuis) te houden, in ieder geval tot 32 weken. Dat ook gedaan, al ben ik tussendoor weer in een ander zkh op controle geweest (op dat moment bij ouders) en die zeiden weer dat volledige bedrust niet goed en ook niet bewezen was dat dat werkte. maar ik ben toch zvm blijven liggen. Elke week baarmoederhals meting, en die bleef telkens rond de 2.5 schommelen, tot week 31 , toen was ie 1.4 met flinke funneling, toen ook meteen opgenomen (in eigen streekziekenhuis) met longrijping en volledige bedrust op wc en douche na. Geen weenremming, want ik had geen weeen, maar ik kreeg wel sinds week 16 tot 36 proluton, ook een soort weeenremming. Met 32 weken weer naar huis met volledige bedrust. baarmoederhals was nog steeds 1.4 maar vonden ze stabiel genoeg om thuis verder te gaan liggen. Pas vanaf week 36/37 ben ik weer meer aan het bewegen, alleen nu gaat t niet meer zo makkelijk. En nu al weer ruim 39 weken, en wordt er zelfs gesproken over evt inleiden bij overtijd zijn, dus het kan gek lopen! Maar ik zou echt het zekere voor het onzekere nemen en bedrust houden, hoe moeilijk het ook is...
stomme vraag mischien. hoe komen ze erachter dat je baarmoedermond verkort is? ikom je er achter als je bijvoorbleed klachten heb? of kan het ook zijn dat je er perongelijk achter komt met een echo bij de controle? en zien ze het dan met de echo of inwendig? ik moet dinsdag naar de gyn. ( is dan wel niet voor verkorte baarmoedermond maar voor placenta ) maar vroeg me af of ze er wel naar kunnen kijken?
hee meiden.. Heb even jullie berichten gelezen. Ik ben nu twee keer opgenomen met weeënremming en longrijping. 1x in mijn eigen ziekenhuis omdat mijn baarmoedermond toen nog niet superkort was maar wel in een week tijd 1 cm korter. De eerste opname was vlak voor de 28 weken. De laatste keer was met 30 weken en 4 dagen. Omdat ik veel harde buiken had en een baarmoedermond van 1.4 moest ik naar een gespecialiseerd ziekenhuis. Dit keer helemaal naar Veldhoven omdat Nijmegen vol was. Heb hier een ze een week gelegen. Tijdens deze opname zelfs een aantal uur echt pijnlijke harde buiken gehad, nooit eerder gevoeld. Gek genoeg deden deze helemaal niets en was mijn baarmoedermond weer 1.8. Afgelopen woensdag ontslagen en nog steeds stabiele baarmoedermond. Gisteren op controle bij de gynaecoloog is een pessarium geplaatst om de druk te verminderen. met 34 weken wordt deze er uit gehaald.