Hi, zijn hier nog meer dames die net als ik iets ouder en net zwanger zijn? Ik ben 37 en na 20 rondes voor het eerst een positieve test in mijn handen. Ben heel blij maar ben ook super onzeker en hoop dat het een plakbeeb is. Zitten er nog meer dames in hetzelfde schuitje?
Wow, wat spannend Miepje! En wat een wonder na 20 rondes! Dringt het al door? en natuurlijk gefeliciteerd! Ik ben 35 (in maart 36) en ik weet sinds enkele dagen dat ik zwanger ben! Vorig jaar voor het eerst zwanger geraakt, maar helaas bleek dit kindje niet gezond en hebben we er voor moeten kiezen de zwangerschap te beëindigen. Ik ben nu superblij maar vind het ook zo eng. Het wachten tot de eerste echo duurt eeuwen!
Jij ook gefeliciteerd Sun! Het dringt nog maal half door. Ene kant heel blij en slaan me gedachten op hol en aan de andere kant heel gereserveerd omdat het zo pril is en ik ook wel wat buikpijn heb. Op 3 maart de eerste echo en dan ben ik wel benieuwd of er nog wat zit, of het op de goede plek zit en hoeveel het er zijn. De laatste iui poging was met 3 follikels... Dringt het bij jou al door? Kan me voorstellen dat er bij jullie ook nog wel een extra lading op zit na de vorige keer. Wisten jullie het toen snel?
Herkenbaar dat dubbele...ene moment ben ik aan t uitrekenen wanneer mijn verlof in zal gaan, volgende moment dringt het nog niet door en haal ik de test tevoorschijn om te kijken of de streep er nog staat Vorige keer was eerste echo (8+2) goed, 2e echo met 10,5 week verontrustend want al dikke nekplooi (6mm), met 11,5 week was nekplooi 9-11mm en zeiden ze dat t niet levensvatbaar zou zijn. Vlokkentest gehad. Het zou vanzelf misgaan maar dat kon ook tot week 24 duren, dat trok ik emotioneel niet..uiteindelijk met bijna 14w bevallen van ons kleine meisje .kans op herhaling is 1%, ben nog steeds banger voor een mk/ma... Ik wist niet dat ze ook pogingen doen met 3 follikels, in mijn zh breken ze dan af ivm te veel risico's...je kunt maar beter ook niet hopen op een drieling gezien alle complicaties.. Ik had 2 follikels dus t kan best een tweeling zijn. Heb jij al veel klachtjes?
Gefeliciteerd Miep! Super om eindelijk een positieve test in handen te hebben lijkt me. Onzekerheid komt me heel bekend voor hoor, hoop at je snel lekker kunt genieten! Ik ben 35 en bijna 10 weken zwanger, dus niet helemaal nét nét zwanger.
Ow, heftig van jullie kleine meisje. Dat moet een pittige tijd zijn geweest. Kan me voorstellen dat het nu wel weer even heftig terugkomt en dat je niet kan wachten tot de echo. Jij hebt dus ook kans op een meerling, grappig. Hoop zeker dat het er geen drie zijn. Lijkt me heftig en risicovol. De kans is heel klein dat het er drie zijn, maar is wel aanwezig. Hier in het zkh is drie follikels de grens met iui. Eerst maar eens hopen dat er een kloppend hartje te zien is. Dan zijn we wel verder (denk ik nu heel rustig, kan me voorstellen dat als de echo dichetrbij komt ik daar wat minder rustig onder ga blijven). Ik heb nog niet echt klachten/symptomen. Vorige week de hele week veel buikpijn en krampen gehad, was dus echt overtuigd dat ik ongesteld zou worden. Nu minder buikpijn maar het is er nog steeds. Enige wat ik echt merk zijn pijnlijke boobs. Verder niet echt iets. Merk jij al wat?
@mini Jij ook gefeliciteerd. Lekker, jij hebt de eerste onzekerheid al achter de rug en uitgesloten. Hoe voel jij je nu en merkte je al snel iets van je zwangerschap?
Mini, gefeliciteerd! De eerste onzekerheid achter de rug! Is het je eerste kindje? Ik voel al best veel gezien de termijn, heel snel buiten adem, duizelig bij het opstaan, zere boobies, zeurderige buikpijn en sinds twee dagen ook misselijk en moe. Vorige keer was ik nog niet zo snel misselijk en had ik geen last van vermoeidheid, dus misschien wijst dat op een twins??? Geen idee hoor, elke zwschap is toch weer anders. Miepje, we gaan precies gelijk op zie ik in je banner
@sun, ja we gaan inderdaad gelijk op, leuk! Wanneer heb je getest? Ik heb vrijdag voor het eerst getest (en daarna nog een paar keer omdat ik het niet kon geloven ). Ja, je hebt best al wat klachtjes, ben benieuwd wanneer ik wat meer ga merken.
Ik heb dinsdag getest, was mijn NOD (heb een lf van 12 dagen). Ik voelde toen nog niks behalve snel buiten adem, maar dat heb ik ook vd Ovitrelle. Had het dus ook totaal niet verwacht! Woensdag een digitale test gedaan. Jij hebt het lang volgehouden om niet te testen of heb je een iets langere lf dan ik? Mag ik vragen waarom jullie iui doen? (Of eigenlijk, gedaan hebben )
Ik moest donderdag ongesteld worden en heb vrijdag gestest. Ik was vanwege de buikpijn echt niet bedacht op dat het raak zou zijn. Wij zijn aan de iui begonnen omdat ze geen reden konden vinden waarom het niet lukte. Ik was al eerder bij de gynaecoloog omdat ik last had van tussentijds bloedverlies, maar dat zou geen reden zijn geweest waarom het niet lukte. Dit was de laatste iui voordat we gingen beginnen met ivf. Zo blij dat dat niet hoeft. Jullie waren met oi bezig, zaten jullie al lang in de medische molen?
JIj ook gefeliciteerd Sun! Ik ben denk ik pas rustig als ik rond 11/12 weken nog een echo krijg. Drie jaar geleden heb ik een miskraam gehad met 11 weken, dus nog steeds volop in angst. Ondanks een goede echo vorige week. En klachten had ik al voor de test haha! Mijn borsten deden zo'n pijn pffff en nog steeds! Verder wat weeig op de maag, en heel erg moe. Het is mijn eerste kindje, en als ik jullie verhalen hier zo lees is het erg moeizaam gegaan bij jullie. Durf dan bijna niet te zeggen dat het hier heel onverwachts gebeurde, aan het einde van de relatie... Maar had niet verwacht nog moeder te worden ivm leeftijd, maar hele grote wens. Dus is het meer dan welkom.
Minime, ik snap dat je pas na de volgende echo rustig adem kunt halen ook al ziet alles er nu goed uit. En tja, soms lopen dingen zo wb relatie. Wel fijn dat je alsnog moeder wordt en dat het kleintje welkom is! Wij zitten sinds okt 2013 in de MMM, hoewel dit het eerste half jaar alleen bestond uit alle onderzoeken en wachten, wachtem, wachten... Lang verhaal, maar komt er op neer dat ik van mezeld amper een cyclus heb, mijn hormoonwaarden hangen rond de grens van net wel/niet. Gyn wilde daarom lang wachten in de hoop dat het alsnog op gang kwam. Toen we eindelijk met oi zouden starten bleek ik zwanger was een sporadische eisprong geweest op cyclusdag 65! Dit liep mis en na de bevalling moest ik 3 mnd wachten omdat mijn cyclus zich mogelijk alsnog zou resetten. Niet dus, toen alsnog gestart en ronde 2 dus zwanger! Er is wel een verhoogd risico op een mk (door de hormonen en mijn leeftijd) dus vind het ontzettend eng. De tijd kruipt voorbij...maar goed..elke dag is er weer 1 en vooral denken aan het percentage dat het goed is.. Miepje, hebben jullie het zo lang nog zelf geprobeerd (gezien ronde 20?)
We zaten een jaar in de mmm, waarvan de laatste 5/6 maanden met de iui. Daarvoor eerst zelf geprobeerd en een poosje veel moeite moeten doen bij de huisarts voor een verwijzing naar de gynaecoloog. Gelukkig bleek de iui dus toch te werken. Blijf het nog steeds raar vinden om zwanger te zijn. Ik was zo gewend aan dat het iedere keer niet lukte, dat het nog steeds een beetje moet bezinken. Heb vandaag wel een heel rare klacht/kwaaltje: een soort trilling in m'n baarmoeder. Gedurende de hele dag steeds een paar seconden achter elkaar en dan weer ff niet. Alsof ik zwanger ben van een telefoon die op de trilstand staat . Heel vaag!
Hahaha zwanger van een trillende telefoon . Heel apart inderdaad, al op internet gespeurd wat het kan zijn? Voel je verder al veel? Ik kan me voorstellen dat het nog erg onwerkelijk is...heb ik ook hoor! Ik pak af en toe ook nog even de test erbij , ff spieken of het wel waar is Ik vind de tijd echt voorbij kruipen...ik probeer positief te blijven, maar ben zo bang dat het mis gaat. Dus zal ook wel zelfbescherming zijn dat het nog niet helemaal doordringt. Heb maar een lijstje in mijn hoofd gemaakt van mensen bij wie het allemaal goed gegaan is. Hier op ZP krijg je soms een wat vertekend beeld...
Trillinkjes zijn nu weg. Kon niet veel vinden op internet behalve op een Engels forum. Meest logische verklaring die ik las was dat het een soort zenuwtrekje was door een groeiende baarmoeder. Lijkt me nog heel pril maar iets ander kan ik ook niet bedenken. Ben ook heel bang dat het mis gaat. We hebben zo lang gewacht op dit moment en ik raak compleet in de stress als ik denk ook maar iets te voelen wat niet goed is. Vind het heel lastig om het los te laten en rustig te wachten tot de echo. Ik heb verder nog niet echt klachten behalve gespannen borsten. Hoe gaat het bij jou?
Ja dat wachten is echt killing. Normaal vliegt de tijd voorbij en nu kruipt het echt... Ik heb de laatste dagen erg veel buikpijn. Ik weet niet zo goed of het nou mijn darmen zijn of niet. Klinkt een beetje stom, maar toch vind ik het onderscheid soms lastig. Veel steken en continu dat zeurende gevoel dat gisteren ook erger werd. Toch maar het zh gebeld en nu willen ze me eerder zien. Nu ga ik volgende week vrijdag, met 6+1 week. Ik weet niet zo goed wat ik er van moet vinden. Ene kant fijn, dan krijg ik misschien wat geruststelling dat het mijn darmen of banden zijn (misschien zitten er wel 2 frummels aan die banden te trekken ), aan de andere kant is er een kans dat er nog geen hartje te zien is en dan zit ik alleen maar meer in de stress. Zo lang klachten niet toenemen hoef ik niet eerder, en er is nog geen bloedverlies...Ik ga er nu dus ook vreselijk op letten en daar wordt de pijn niet echt minder van . bovendien is de afspraak op mijn uitgerekende datum en precies een half jaar na de geboorte van ons meisje. Ik ben vrij nuchter, maar toch... Verder voel ik me wel goed, mijn borsten beginnen al voller te worden , en zijn erg pijnlijk. ZO nu en dan aan vlaagje misselijkheid maar das nog goed te doen. En erg moe aan het eind vd dag. Stom he, dat je blij bent als je klachten hebt hoewel dit helemaal niks zegt...
Heel herkenbaar. Hier de echo ook vervroegd naar 27-2. Sinds gisteren last van licht bloedverlies. Zet niet door maar gaat ook niet weg. Had voor mijn zw ook altijd last van tussentijds bloedverlies dus hoop dit nu hetzelfde is. Maakt me echt super onzeker terwijl ik normaal best nuchter ben. Kan me voorstellen dat er bij jou nog een extra lading op zit met alle data die er aan komen. Ik vind het ook lastig om te onderscheiden wat nu waarbij hoort. Hier ook af en toe een kramp (had ik in week 3 veel meer en heftiger), soms een steekje maar dat kunnen idd net zo goed m'n darmen zijn. Ik ziet hier ook te wachten op misselijkheid, stom he, maar dat voelt dan lekker concreet. Spannend of er al wat te zien is met 6+1. Ik ga voor je duimen!
Oh Miepje, wat een onzekere tijden bloedverlies is ook echt naar, inderdaad hopen dat het bij je 'hoort'. Zo lang het niet erger wordt en geen heftige krampen positief blijven! Maar hoe moeilijk is dat! Heb je ook gezegd dat je bloedverlies hebt? Want dan vind ik 27 feb nog erg ver weg. Tegen mij zeiden ze dat als de buikpijn erger werd of als ik bloedverlies krijg ik nog eerder moet komen dan6 weken. Ik hoop zo voor je dat het onschuldig is! Hoe is vl/ml er onder? Mijn buikpijn is wel minder maar niet weg, ook niet meer continu aanwezig. Meer een zeurderig gevoel. En ik heb pds, en mijn darmen zijn ook nog al van slag. Lekker verwarrend dus... Twijfel of ik de echo niet moet verplaatsen naar 7 weken nu buikpijn zo verminderd is.. We moeten ons vasthouden aan het feit dat 80% vd zwangerschappen goed verlopen!
Hoe gaat het met je buikpijn Sun? Is het verder afgenomen? Hier is het momenteel weer even rustig. Het bloedverlies is sinds vrijdagmiddag weer weg. Nu hopen dat het wegblijft. Het ziekenhuis gaf aan dat ze nu niet veel konden doen. Alleen als het door zou zetten tot een heftige menstruatie was het zinvol om langs te komen. Zo heftig was het niet, dus ik hou goede hoop dat alles goed zit. Vl blijft heel kalm (maar ook wel bezorgd) maar heeft moeite om mij zo gestesst te zien. Hoe blijft jou partner onder alles?