Hallo, Ik zit even in een grote dip! Kwam ik op het werk vanmorgen kreeg ik te horen dat weer een collega zwanger is. Het kindje is niet gepland en was een foutje, want ze wilden eigenlijk geen kinderen. Ze is nu 6 weken zwanger. Dus nu zijn er 2 zwangere vrouwen bij mij op de afdeling waar ik werk. Ik heb het er best wel moeilijk mee. Waarom hun wel en wij niet? Wij willen zo graag en bij ons zit gewoon alles tegen. Het is niet eerlijk verdeeld. Sorry moest het even kwijt. Groetjes Angele
Is ook niet eerlijk, ik herken het wel niet op het werk maar waar ik woon lijkt het wel of iedereen ineens chronisch zwanger is...maar ik blijf voor je duimen hoor!
Ik herken het ook. Is gewoon vreselijk als je zelf ook zo graag wilt. Ik hoop dat je je binnenkort bij de zwangeren mag voegen.
Zooooooo hekenbaar... ik voelde enkele maanden geleden de bui ook al hangen als een collega super gelukkig kwam verkondigen dat ze zwanger was... zo zijn er deze week ook al twee collega's vader geworden en is er vorige week nog collega bevallen... Niet dat ik het hun niet gun maar natuurlijk denk ik dan ook wel... waarom zij wel en ik niet
Ik hoop ook dat ik binnenkort kan zeggen tegen mijn collega's dat ik ook mama wordt. Ik zal toch nog even geduld moeten hebben ben ik bang. Groetjes Angele
Vind het ook heel erg herkenbaar. Ik had zelfs een buurvrouwtje die door mijn ICSI-verhalen warm liep en besloot nog een derde te nemen. Zij heeft inmiddels een baby van 2,5 mnd en wij hebben nog steeds niks (zijn nu aan onze 4e ICSI-poging bezig). Ook een vriend van mij (vrijgezel), die iemand per ongeluk zwanger maakte. Het is zo oneerlijk verdeeld! Bij ons in de straat is er altijd wel eentje (of meerderen) zwanger of net bevallen. En het is niet dat ik het ze niet gun, maar ik gun het ons ook!
Bij ons in de straat is ook weer iemand zwanger van de 2e. Op dit moment zie ik alleen nog maar zwangere vrouwen! Ik gun het ons veel meer dan andere, wij doen er ten slotte alles voor om zwanger te raken. Onze tijd komt ook nog wel. Groetjes Angele
Ik ken het... Bij ons in de straat leek iedereen wel zwanger. En m'n nicht die zei tegen me oma dat ze dacht aan een 3de maar nog niet zkr wist. Maand later vertelde ze dat ze zwanger was... doet echt pijn als je al poosje bezig bent. En het lukt bij jou niet en bij haar na stoppen van de pil meteen zwanger. Ik hoop dat je snel zwanger mag zijn. Liefs
Ik had er wisselend moeite mee. De ene keer meer dan de andere keer, lag er helaas ook een beetje aan wie er zwanger was. Dit zijn nou eenmaal moeilijke dingen...mag je best aan toegeven hoor! Ik vind het niet raar!
Hoi Angele, Wat je schrijft is heel herkenbaar. Wij zelf zijn inmiddels al 5 jaar aan het oefenen en de afgelopen anderhalf jaar bezig met IVF behandelingen. Het klinkt heel raar, maar bij mij is het zo dat hoe langer we bezig zijn, hoe minder moeilijk het wordt. Op dit moment zijn 2 van mijn beste dinnetjes en mijn nichtje zwanger. Dinnetje 1 is Elmo, die na een aardig aantal ICSI pogingen eindelijk een wondertje in haar buikje heeft. Bij mijn andere vriendin is het een ongelukje, en hier heb ik dan ook wat meer moeite mee, zeker omdat we gelijk liepen. Bij mij is het misgegaan en bij haar niet. Mijn nichtje is zo´n typ, van kijk naar me en pats boem zwanger. Bij haar is het wel superwelkom. Ik wijk een beetje af, maar ik begrijp je heel goed. Je mag teleurgestel d zijn. Uiteindelijk wil je dat iedereen een wondertje meemaakt, maar vooral JEZELF. X Elvira
Bij sommige personen heb ik er inderdaad meer moeite mee dan bij anderen. Mijn collega heeft altijd geroepen, ik wil nooit kinderen. toen leerde ze haar vriend kennen ongeveer 6 maanden geleden en ze ging meteen samen wonen. Ze verschillen 10 jaar in leeftijd. En nu zegt ze dat ze een ongelukje heeft gehad, en ook nog eens door de pil heen. Ze is nu 6 weken zwanger. Ik heb het via via gehoord op het werk vandaag, maar het raakte mij zeker. Dank jullie wel voor jullie steun en antwoorden. Groetjes Angele
Hi... Ik herken het ook, echter zit ik nu in een fase dat ik het wel kan hendelen. Mijn beste vriendin is nu 13 wkn zwanger en ik heb er nog geen moment ECHT moeilijk mee gehad. Het was even slikken toen ze het vertelde maar ik heb er vrede mee. Ik merk nu wel om me heen dat het steeds meer in mijn omgeving voor gaat komen (zwanger worden). Het zal bij mij denk ik ook wel liggen aan het feit wie het is. Het enige wat me nu alleen een beetje dwars zit is dat ik in 2006 in totaal 3 keer zwanger geweest ben maar dit jaar (we zitten al op de helft) nog niet 1x? Dat vind ik vreemd. Maar goed mijn tijd komt wel (hoop ik)... Maar nogmaals ik begrijp je gevoel volkomen! Liefs Silla
Hi Angel, ik zie ook veel zwangeren om me heen. En wat ik het het 'vervelendst' vind (als je al van vervelend kan spreken omdat ik het iedereen gun hoor!) is dat het bij vier van m'n vriendinnen in 1 of 2x raak was. Dat vind ik dan zo typisch, je hoort altijd dat een halfjaar tot een jaar heel normaal is. Maar goed, zo houden we het gemiddelde mooi intact, wij zijn nu anderhalf jaar bezig En nogmaals, ik ben heel blij voor m'n vriendinnen, maar het steekt dan toch wel dat het zo snel raak was bij hun allemaal.
Ik vind het ook erg frusterend! Toevallig liep ik net te wandelen met mijn hond en kwam er een vrouw langs met haar hondje. Zij is zwanger, heeft een hele dikke buik en in haar hand een sigaret! :thumbdown: :thumbdown: :thumbdown: Vrolijk zegt ze me gedag terwijl ze de rook uitblaast! Ik zou er alles voor laten en opgeven als ik maar zwanger zou mogen zijn!!!!!!!!!
Ook ik heb het er wisselend moeilijk mee. Het ligt er inderdaad wel aan wie het is. Mijn beste vriendin vertelde een paar weken geleden dat ze zwanger was en daar heb ik cht om zitten huilen van blijdschap. Zij zijn nl ook al 2 jaar bezig. Helaas heeft ze gisteren te horen gekregen dat de kleine niet meer leeft en dinsdag wordt het weggehaald. We hebben gisteren echt een hele poost met zn 2e op de bank zitten huilen van verdriet, maar ik dwaal af. Ik denk dat het heel normaal is dat je het zo voelt. Zoals je leest voelt iedereen het.
Ja jammer ook ik herken het helaas, mijn beste vriendin in nu 4 maanden zwanger van haar tweede, mijn collega ook, oude vrienden hier op de hoek ook, en nog een vriendin en nog een goede kennis, ppffffff, het is inderdaad niet altijd even makkelijk, gelukkig kan ik mijn frustraties goed bij mijn mannetje kwijt, anders zou ik het af en toe niet weten hoor
Ik vind het vooral moeilijk als de persoon in kwestie er niet zo blij mee is als wij er mee zouden zijn (alle meiden hier op het forum). Ik heb een nichtje, is afwisselend lesbisch en heteroseksueel. Heeft veel relaties gehad en is nu toevallig met een man (na een relatie met een vrouw te hebben gehad). Was ze zwanger geworden omdat het condoom was gescheurd of het pessarium niet goed zat. Ze wilde geen kinderen dus heeft ze het laten weghalen. Ten eerste word ik dan al boos vanwege het feit dat ze geen goede voorbehoedsmiddelen gebruikt (als je echt geen kinderen wil, bescherm je dan goed) en ten tweede dat ze gewoon "per ongeluk" even zwanger werd en dan ook nog eens het laat weghalen! Zo dat was even mijn frustratie! Groetjes Fiorentina
Ja fiorentina waar jij het over hebt kan ik me ook zooooooooo over ergeren. Het begint langzaam aan weg te vallen omdat ik weet dat het voor ons nooit weggelegd zal zijn. Maar af en toe
daar kan ik dus ook absoluut niet tegen hoor. net of je een pak suiker weggooit ook ik heb krijg er weer meer moeite mee nu het weer langer duurt. ik ebn nog steeds superblij voor een ander, maar het steekt wel. ik wil ook zooo graag