Ik versta wel je zorgen. Ook wat tegenstrijdig he. Diabetes en toch een klein kindje. Maar mss krijg de baby nog een groeispurt je en de grenswaarden van diabetes is nog vrij oké toch?
Dus toch paar premature probleempjes. Maar hij komt er vast wel. Met uw toewijding, daar ben ik zeker van!
Over 4wk zal het véél erger zijn. Ze verwachten in mei pas de piek. En dan pas een daling.. Ten vroegste. Dus liever nu dat het opkomt dan straks eerlijk gezegd.
Als je beetje het nieuws volgt, de internationale pers etc. Weet je dat het pas begonnen is. Tenzij we in april zowel smirgens/smiddags/ 's avonds in topzomer terecht komen. En overtijd mag ik niet gaan. Dus ik hoop dat mijn kleine dikkerd zichzelf vroeger aanmeld nuja pakt toch nog over een weekje Mijn bekken doen zeer, veel hoofdpijn, fysiek ben ik niks meer waard en nu heb ik nog 5weken mijn dochter thuis. Jup, ik heb het gehad liever bevallen en terug achter de oudste kunnen rennen.
Nouja nu met een 8 dagen oude baby in huis en scholen dicht weet ik niet wat ik erger vind. Dat hoog zwanger zijn of nu alle kinderen thuis die niks kunnen doen en herstellen van keizersnede plus voor een baby zorgen. Dat terzijde, onze man heeft het nog altijd zwaar. Hij zit nog altijd ver onder zijn geboortegewicht. Hij komt niks bij. Nu krijgt die iedere 2,5 uur de borst, daarna ook nog bijvoeding van 30 ml. Maar het mag nog altijd niet baten. Hij ziet ook nog behoorlijk geel, heeft een ontstoken gele pus oogje, is verkouden en is nog altijd dus aan de vroege kant geboren. Weet niet goed wat ik nog verder kan doen. Ze houden hem goed in de gaten, en ik zelf ook. Maarja hij moet natuur wel gaan groeien...
Met een keizersnede kan ik dat goed geloven! Lijkt me heel zwaar. Is hij echt zoveel verloren in gewicht? Wat zegt kraamhulp?
Fout topic. (Volg hier al mee van op 9maandforum maar nog nooit gepost want niet zo een babbelaar) (om te verduidelijken dat ik geen creepy stalker ben ofzo)
Neen, denk niet dat ik daar account had. Ik ben beginnen meelezen tijdens mijn zwangerschap vorig jaar en zag dat bij sluiting van het forum er naar hier verhuist werd. Ben gevolgd en ben blijven meelezen. Zal mij mss voorstellen. Ik ben S., 31j en sinds eind september mama van een zoontje S.ian . Ondertussen is hij bijna 6 maanden en vandaag was mijn eerste werkdag. Helemaal anders dan ik me had voorgesteld met de Corona situatie. Ipv op kantoor werk ik nu de hele week thuis. Hij zou vanaf 6 april naar de crèche gaan maar dat valt nu nog af te wachten.
Zo even weer update. Onze man begint eindelijk wat aan te komen. Ik kolf nu iedere voeding keurig af en geef hem die in de fles. Heb alleen zo veel melk dat koelkast en vriezer vol liggen. Maar dat is niet erg een voorraadje aan voeding. Hij drinkt gelukkig goed uit zijn flesje en krijgt toch mijn borstvoeding. Dus win win. Verder houden we kraambezoek wat af. Nu met de corona zijn we echt voorzichtig. We wandelen wat in het park met de meiden. Ze kunnen buiten in de tuin spelen. Maar verder is er niet veel te doen. Dat is natuurlijk voor meer mensen zo. Maar dat binnen zitten is gek makend voor onze oudste...
Hoe gaat het met iedereen? Hier ben ik helemaal verliefd op m'n kleine mannetje. We vinden langzaam aan onze draai met hem. Maar eerlijk is eerlijk het is een gekkenhuis. 4 kinderen en ze allemaal thuis op elkaars lip.. Pff
@Lynne182 kan goed verstaan dat je gek wordt! Hier zijn m’n man en zoontje nu ook thuis, wat zeker leuk is, maar het is toch anders. Heb echt het gevoel dat m’n zwangerschapsverlof er op zit, die veilige bubbel is weg..
Vind het toch ook niet evident om een bijna 3 jarige de dag door te entertainen. Daarnaast ben ik ook gewoon doodop, bloedwaarden zijn weer niet fantastisch
Nou ik vind het toch ook pittig om met een drie jarige en een 5maander thuis proberen te werken. Krijg echt len uren niet gedaan tenzij ik de computer tot 8u op laat staan. Heb het idee dat ik kunnen meer moet werken dan anders. Ik krijg er dan eerlijk ook wat van als ik zowat 80% van de bevolking zie doen alsof het grote vakantie is. En dan die blijf in uw kot campagnes... Ja heel leuk en ik begrijp het... Maar als je voor het werk toch even moet verplaatsen word je bekeken alsof je een moord begaat. Maar Théo doet het super en begint aanstalten tot kruipen te maken dus dat is wel weer spannend. Ik geniet er wel van hem bezig te zien vanachter mijn computer uit als hij dan op zijn speelmat enthousiast tijgert
Hier gaat morgen mijn man weer werken. Vind die twee weken toch snel gegaan. En dan sta ik er alleen voor. Wat ik best een eng idee vind. Vind het wel fijn dat ik straks weer m'n eigen ding kan doen zonder rekening te hoeven houden met.. Maar aan de andere kant, helemaal alleen met 4 kinderen waarvan een newborn. Beetje paniek in m'n hoofd nu. Maar ik ga er gewoon voor, heb niet veel keus ook. De kindjes hebben me nodig. Verder heb ik veel pijn rechts in m'n buik. Kan de pijn ook niet plaatsen. Vraag me af of dat normaal is en misschien door de sterilisatie komt? Of toch nog van de keizersnede is? Of van nog gewoon rustig aan moeten herstellen..