Thanx! Bij ons waren de 3 streepjes met de 20 weken echo heel duidelijk zichtbaar hoor. En ons gevoel was altijd een meid. Dus lijkt me sterk als het een jongen is! Maar je hoort het weleens idd. Nou we zijn gister al wezen shoppen en we hebben voor paars gekozen. Want roze kleertjes zijn zo leuk maar dan is alles roze! Zuurstokje! En we kiezen in haar kamertje voor wit-roze-paars. We hebben zooooo gave spullen gekocht in Tilburg bij van Asten. En in Etten-Leur zit het huis der eigenwijzen en daar hebben we een jasje gekocht. Is nu overal opruiming he.
Mir gefeliciteerd met jullie meid. Nu kan je inderdaad lekker gaan shoppen. Vond ik veel leuker toen ik eenmaal wist wat het ging worden. En bij ons is het ook overduidelijk een jongen. Anders dan heeft hij 3 benen!!! hier alles zijn gangetje. Wordt nu wel erg zwaar en kan niet meer zoveel. heen en weer naar de supermarkt en moeke is alweer moe. Dikke voeten en mijn handen doen erg pijn. Door het vocht worden de bloedvaten afgekneld waardoor ik geen kracht meer in mijn handen heb en tintelingen. maagzuuuuuuuuuurrrrrrrr bllllllllee. Maar goed moeten nog even. vanaf morgen wordt het warm weer. hoop dat ik het volhou en hoop dat die kleine man gewoon snel komt. Zo even geklaagd maar had het even nodig
EIisah het is hier even bikkelen, vanmorgen is opa overleden en zit nog in een soort trance. Net even mijn stoere pa aan de lijn gehad, dat ze even het 1 en ander gaan regelen, je weet hoe mannen zijn en dan die spanning in zijn stem pfff, vriend komt zo naar huis. Ik weet het ef niet meer.
Heel veel sterkte! Jeetje meis... Geen woorden voor. Ik hoop dat je je verdriet een plekje kan geven en dat je troost vindt in herinneringen. @Mir: bij de 16,5 week echo zagen we ook duidelijk 3 streepjes, wil het alleen nog even bevestigd krijgen bij de 20weken echo (die ik trouwens pas met 21 weken heb ivm een vakantie met werk). Daarna ga ik los met kopen, haha. Mijn gevoel zei van begin af aan al een dochter, wist ook gelijk een naam. Wellicht dat dat nog veranderd..
@Sylvia, heel veel sterkte! @ Elisah, kei spannend joh Ben benieuwd of het dan een meisje is. Shoppen!!!!!!
@Sylvia,veel sterkte! Ben vandaag 38 weken,hoop zo dat de kleine zich snel meld,vind het nu wel echt heel zwaar,zo veel druk onderin,vooral als ik gezeten heb en ga staan moet ik echt even wachten met lopen,pffff Ik loop onder controle bij een gyn in het ziekenhuis,ik heb gister steunkousen aangemeten gekregen die ik tot na 6wkn van de bevalling moet dragen.Ik vind het allemaal nogal overdreven en snap het ook niet,als ik een goede bevalling heb hoef ik toch geen 6wkn in bed ofzo. Hebben jullie hier eerder van gehoord?
Dank jullie wel....het is heel moeilijk te bevatten dat hij er nou straks niet meer is als de kleine geboren is... Het was al moeilijk dat mijn oma er niet meer bij zou zijn, die overleed 6 maanden geleden, maar nu ik zo ver al ben ook opa niet meer is echt hard.
Sterkte Sylvia! @Gijsje; heeft dat te maken met vocht in je benen/dikke benen of wat? Wel vervelend inderdaad dat je met dit weer die kousen aan moet. Heeft de gyn gezegd dat je vanaf nu in bed moet blijven liggen dan?
Ik zou de kousen na de bevalling aan moeten,bevallen ben ik (helaas) nog niet en heb helemaal geen last van vocht of opgezwollen benen.Wat ik hoorde dat is dar als je overgewicht hebt een verhoogde kans hebt op trombose maar als je gewoon bevalt lig je toch geen weken op bed lijkt me! Ik ga het woensdag gewoon nog even navragen.
hoi meiden ik ben geen "meekletser" op deze topic. maar ik heb toch jullie hulp nodig. ik ben al een tijdje op zoek naar zwangerschapszwemkleding, liefst een badpak of tankini. ik heb maat 52/54 cup maat e kunnen jullie mij zeggen waar ik deze kan vinden. vast bedankt! spinnekop
@Spinnekop; daar was ik ook naar op zoek. Heb nu uiteindelijk maar een badpak bij Ulla Popken gekocht waar voldoende rek in zit. Wij zijn net terug van de 20 weken echo, alles was goed en we krijgen een meid! Super blij mee, ik ga dit weekend gelijk jurkjes kopen haha!
Gefeliciteerd dat het allemaal goed is en met jullie meisje!! Ik heb een tanktini van Ulla,zie je wel een klein stukje buik maar das niet zo erg vind ik.En als ik uit het water ben heb ik toch zo'n prarero (of hoe heet zo'n ding,omslagdoek haha) om.
Wat een boel meisjes hier zeg. Gijsje ik heb weleens gehoort dat je spataderen kan krijgen met een maatje meer? Zou het niet daarvoor kunnen zijn? Want dit moest ik in de gaten houden.
Hallo!!! Hier komt zich ook een zwangere met een maatje meer melden.... Ik heb maat 44/46... Niet een mega maat meer, maar wel meer dan gemiddeld en maak me best een beetje zorgen over de eerste intake bij de verloskundige... Wat ze van mijn gewicht gaat zeggen ... hoe ging die eerste intake bij jullie??!
Goede morgen, Hej meiden wat veel berichten sinds de laatste keer dat ik heb gekeken. @ Sylvia, wat een verdrietig nieuws...heel veel sterkte gewenst. @ Spinnekop: Ik heb via Wehkamp van Great looks een tankini, deze is mooi lang en heel betaalbaar. @ Mausi: Het zal wel wat meevallen, ik heb zelf gevraagd of mijn maat 48 een probleem zou kunnen zijn. tot zover niet, alleen door mijn zwaarlijvigheid kom ik in aanmerking voor extra controle van mijn suiker, daar ben ik alleen maar blij om. Daarnaast mag ik idd niet thuis bevallen, maar daar heb ik vrede mee. Gewoon je vragen op papier zetten en een beetje verloskundige stelt jou op je gemak en dan komt het vast goed...succes
@Sylvia,ik heb helemaal geen last van spadaderen,maar het zou kunnen ga het navragen woensdag. Gaat het een beetje met je? @Mausi,nou kan me niet voorstellen dat ze met maat 44/46 moeilijk gaan doen,zou ik wel heel raar vinden,jij bent echt niet de enige zwangere vrouw die wat steviger is hoor! Ik met maat 52/54 doen ze niet eens moeilijk over,tja ik heb wat extra controles maar alles is goed dus ik word net zo behandeld als een slanke zwangere vrouw (Nu ben ik wel onde rcontrole bij een gyn ivm medicijngebruik).Maar je er niet druk over en probeer te genieten.Mocht ze er wel wat over zeggen maak dan gelijk duidelijk dat je dat zelf ook weet maar dat het nu eenmaal zo is!
Ook ik heb een maatje meer (maat 46/48 8). Ben bijna 21 weken zwanger. Ik voel dat mijn buik wel gegroeid is, maar je kan het niet echt zien dat het een zwangerschapsbuik is . Voor mijn zwangerschap heb ik psychische problemen gehad en ben hiervoor ook opgenomen geweest, door deze klachten was ik erg veel afgevallen (woog nog maar 47 kilo), ik woog voorheen 103 kilo. Na een jaar van hulpverlening en medicatie ben ik weer flink aangekomen (laatste keer woog ik 95 kilo). Ik durf nu echt niet meer op de weegschaal te gaan staan, omdat ik zo bang ben weer veel aan te komen, terwijl ik mager en koolhydraatarm moet eten ivm zwangerschapsdiabtes...moet 3x daags insuline spuiten. Gelukkig heb ik me bij de gyn. nog nooit hoeven wegen gelukkig, maar heb nu aankomende dinsdag een gesprek bij de dietist in het ziekenhuis, (ben doorverwezen door mijn internist en diabetesverpleegkundige) en ben echt bang dat ik dan op de weegschaal moet .... Hebben meer mensen die angst om op de weegschaal te gaan staan. Ondanks dat je weet dat het gewicht wat je aankomt 'normaal' is, blijft het moeilijk voor mij om te zien dat er weer een kilo/kilo's aan zijn gekomen.
Het is niet mijn hobby Tammetje, maar ik heb er ook niet vreselijk veel moeite mee, het is allemaal baby en gek genoeg is dat genoeg. Gijsje wat ik hoorde (maar ja je hoort zoveel hihi) is dat dit preventief is tegen spataders, heb je werk waarbij je veel moet staan? Dat schijnt al spataderen te kunnen geven, en dan in combi met zwangerschap (dus meer gewicht etc.) zou dat sneller kunnen gebeuren. Maar vraag het idd maar na, sommige verhalen schijnen allang achterhaald te zijn. Verder gaat het wel, ik had toen ik er achter kwam dat ik ongepland zwanger was nooit gedacht dat de baby me er uiteindelijk zo doorheen zou helpen. Ik ben vreselijk moe en het verdriet is zo groot dat het mondeling uiten compleet vastloopt, maar dankzij de baby heb ik zoiets van kom op boterhammetje eten, slapen, rustig aan doen. Bij mijn oma wist ik het nog niet en sliep ik niet, at ik niet en liep maar gestresst heen en weer. Nu lijkt het wel alsof mijn lichaam zichzelf afgeschermd heeft, ik voel het wel maar het gaat allemaal een beetje langs mij heen. Mijn familie is ook heel erg beschermend, tijdens opa zijn ziekte was het al Syl kan dat wel, en ga even zitten, jij mag dat, doe dat maar en nu is het ook constant pas op je baby en je buik, dat had opa gewild. En daar hebben ze gelijk in, opa was zo blij met dit nieuws, als er nu iets zou gebeuren omdat ik niet goed op let en door ga zou die woest zijn.