Ik ben nu 8 week zwanger. Mijn vriend ik verder heel lief en is verder wel goed voor mij. Alleen hij begrijp niet hoe het is om zwanger te zijn. Wat ik ook echt begrijp ! Want hij is geen vrouw. Gisternacht werd ik misselijk wakker en kon ik niet meer slapen. De hele dag misselijk. Gaat hij heerlijk naast me zijn bord eten op smakken. Pfff en als ik vraag wil je daar even zitten kijk hij me verbaasd aan. Nou wat doe je gemeen ! Ik heb de ziekte van crohn wat al best zwaar is. Hier door heb ik wat meer zwangerschap klachten. Zoals pijnlijke darmen en gewrichten ( reuma ) En juist in deze zwangerschap heb ik steun nodig. Mijn vriend weet niet hoe hij om moet gaan met mijn zwangerschap. Iemand het zelfde probleem met mannen die niet zo goed mee kunnen leven ?
Geen ervaring met ziekte, maar denk dat over het algemeen mannen bepaalde dingen niet zien of snappen. (of is het niet:willen zien, hahaha) Mijn vriend "ziet" ook bepaalde dingen niet, ik ben bv. Echt onwijs moe, en hebben nog een hummeltje van 2 rond lopen. Als ik bv. vraag wil jij even dit of doen, dan zegt hij gewoon dood leuk,kan je dat zelf niet? Ik zeg nee, ik ben bekaf, laat jij ook je handjes maar eens wapperen, pffff mannen. Ik laat hem ook wel duidelijk merken, hoe ik me voel, want ik ben al lang geleden gestopt met "hints" want dat snapt hij na jaren nog steeds niet. Dus advies, echt laten merken/zeggen wat je voelt en wel en niet aan kan. Wens je een gezonde zwangerschap verder!! Groetjes.
Ja idd, duidelijk zijn! Signalen van jou die je laat zien komen gewoon niet 'aan'. k Denk dat dat wel mans eigen is dus zeg precies wat je wilt en snapt ie het dan nog niet zeg dan ook dat je het jammer vind/verdrietig wordt dat hij je niet begrijpt!
inderdaad, -..... hints, dat is te hoog gegrepen voor ze duidelijk zijn. het beste. en heel herkenbaar hoor. mijn man begrijpt er ook niks van. en hij is best heel zorgzaam, lief en invoelend (probeert hij, maar omgaan met mijn zs vond hij toch wel moeilijk hoor!!). het komt misschien later pas, als je echt een buik gaat zien en zo (mannen zijn heel visueel ingesteld). heel onterecht, want juis in het begin is het vaak het heftigst kwa veranderingen in je lijf. mijn ervaring is: duidelijk zijn en verder begrip niet proberen "op te eisen", werkt alleen maar averrechts (hoewel je daar wel recht op heb hoor!! misschien even meer bij vriendinnen terecht?). het heeft bij mannen wat meer tijd nodig voordat ze doorhebben wat er allemaal gebeurt. ook hielp het bij mij om met een stel af te spreken die al kids hebben en dan kunnen ze een beetje ervaringen uitwisselen. als zo´n man al bevalling en zo (en dus een héle zs) heeft meegemaakt, kijkt ie er meestal anders tegen aan. dan snappen ze het beter. hopelijk kan hij dat een beetje overbrengen op jouw vriend. (en ook zeggen dat hij hem begrijpt als man en zo bla bla ) wat ik ook wel doe soms is dingen vergelijken met "zijn wereld". bijv als het ging om mijn zwangerschapswens, heb ik hem uitgelegd dat ik het fijn vond om over moeder worden te praten, ook al zouden we nog even wachten. (hij kreeg het benauwd als ik het er over had). toen maakte ik de vergelijking dat als hij een mooie motor ziet, wil hij er toch ook iets over zeggen, of ernaar verlangen? ook al weet hij dat we en nú geen geld voor hebben. heel suf, maar dit soort dingen werken echt súpergoed bij hem in jouw situatie, met crown en zs... is lastiger . weet zo 1,2,3 geen vergelijking maar je snap wat ik bedoel en misschien had je toch iets aan mijn ervaring ik denk dat over een tijdje hij het misschien beter begrijpt, heeft vaak ff tijd nodig. jammer maar waar. nog gefelciteerd, veel geluk en sterkte!
Herkenbaar, ik was ook rond die weken erg misselijk, alleen had ik heftige misselijkheid, overgeven en een maand in bed gebleven. Maar erg herkenbaar is mijn man. Die begreep het echt niet, ookal zei hij dat hij het begreep, nou zijn acties waren dan heel anders dan iemand die het wel begreep. mijne is ook een angeltje maar in die periode was het heeel vreemd hoe hij zich gedroeg. uiteindelijk hebben we er goed over gesproken en hij heeft me heel goed uitgelegd waar het vandaan komt en eindresultaat was idd omdat hij geen vrouw is + mannen stressen (het is en blijft iets mannelijks en dat begrijpen wij ook weer niet). dus maak je daar verder geen zorgen over, gewoon negeren. ik ben nu 40weken zwanger en hij begrijpt letterlijk alles nu, op een geven moment zakt het vanzelf.
Mijn vriend is wel erg behulpzaam in huis gelukkig dat scheelt. Alleen heb ik ook veel meer last door ziektes. Heb migraine en dat is sinds de zwangerschap veel erger geworden. Ook heb ik een slechte rug en heupen waardoor ik daar ook vanaf acht weken al last van had. Mijn vriend probeert het wel te begrijpen hoor maar ik heb soms het gevoel dat hij moe wordt van mijn 'geklaag'. Ook is mijn beste vriendin zwanger en die laat heel vaak merken dat zij NERGENS last van heeft. Erg frustrerend!
ja dat is zeker frustrerend, lisa27 laat je niet gek maken, jij weet wat je voelt en jouw gevoel is echt. missch kun je het ook eens tegen je vriendin zeggen dat je het soms best lastig vindt om te horen, dat zij zo vaak zegt dat ze nergens last van heeft? het is altijd lastig als andere je niet begrijpen, vooral met pijn en zo. probeer lief voor jezelf te zijn!! sterkte xxx