Zwangerschap afbreken op 23 weken

Lieve bloempje,

Wat een afschuwelijk nieuws, sterkte in de komende!
Zoals je mogelijk al hebt kunne weten heb ik twee maanden terug hetzelfde nieuws (hlhs) gekregen en hebben mijn man en ik dezelfde keuze moeten maken.
Wij hebben die laatste dagen voor de bevalling gebruikt om voor onszelf op een rijtje te zetten hoe we afscheid wilde nemen van ons kindje. Wij hebben A* idd bij ons gehouden na de bevalling, maar ik ken ook mensen die dat juist niet gedaan hebben. Het is heel persoonlijk hoe je het het beste kan afsluiten. Als je je kindje liever bij de verzorging van het ziekenhuis wilt laten kan dat voor jullie de juiste beslissing zijn!

Een tip, maak in iedergeval fotos tijdens en direct na de bevalling. Mogelijk lijkt dit heel confronterend, maar mocht je hier later behoefde aan hebben dan heb je deze teminste.

Als je vragen hebt of je wil praten mag je me altijd een pb sturen.

Liefs J10

 

Wat een ongelooflijke keuze die jullie hebben moeten maken, je vind hier zeker lotgenoten, ik hoop dat ze snel reageren.

Zelf ben ik vorige week mijn dochter verloren na een vroeggeboorte van 23 weken.
Hoewel ik dus in een heel andere situatie zat begrijp ik je keuze wel. Ook wij hebben besloten ons neer te leggen bij het onvermijdelijke verlies van onze dochter in plaats van koste wat kost te vechten voor een leventje dat vervolgens zo hard moet knokken en lijden voor een minimale kans op een plekje in deze wereld.

Ik wens je alle liefde en kracht toe de komende tijd.

Ook ik zei van tevoren dat ik mijn dochter niet wilde zien. Ik dacht dat ik het niet aan zou kunnen, en was bang voor wat ik te zien zou krijgen. Toch heb ik me op het moment zelf over laten halen mijn dochter op mijn borst te laten leggen, en hoe moeilijk het ook was, achteraf ben ik er heel blij om, het was een heel mooi moment waarin ik de kans heb gekregen te zien hoe prachtig dit wezentje was, en tijd kreeg om afscheid van haar te nemen.
Je mag die keuze altijd op het laatste moment nog maken.
Welke keuze je ook neemt, zolang je er zelf achter staat, en op dat moment goed voelt hoef je er nooit spijt van te hebben.
Twijfel je nog, praat er met je verloskundige of Gyneacoloog over, die weten wat je kunt verwachten.

 

Meid wat een verdrietig en hartverscheurd verhaal.

Ik heb 6 jaar geleden(08-11-2006) het zelfde mee gemaakt.
Je word zo geleeft en niet te spreken over je gevoel wat van links naar recht word gegooid.
Dit wil echt niemand afscheid van je ow zo gewenste kindje nemen.
Ik wil jullie heel veel sterkte wensen.

Hoe moeilijk het ook gaat worden je kan dit maar 1 keer doen en zou je echt aanraden om jullie kindje te bewonderen.
Ik durfde ook totaal niet te kijken en heb tegen de artsen gezegt dat ze moesten vertellen wat ze zouden zien aan mijn zoontje en dan zou ik beslissen wat ik wilde.
Achter af heb ik spijt dat ik met die stomme gedachte's had rond gelopen want we hadden een prachtig mini mensje op de wereld gezet met alles erop en eraan.
Dit mooie kindje maakt jullie papa en mama,hoe moeilijk het ook is.

Als je meer vragen hebt stel ze hier gerust en zijn veel vlindermama's die je advies kunnen geven en vertellen wat er op je pas gaat komen.

 

Hoi Bloempje,

Op 13 september is na 23 weken en 2 dagen onze zoon geboren. Wij hebben net als jullie voor een soortgelijke keus gestaan.

Net als vlindertje zou ik je aanraden om je dochtertje wel in je armen te nemen of in ieder geval haar te bewonderen. Het is een verdrietig moment, maar ook een heel mooi moment.... jullie dochter wordt geboren! De liefde voor je kind is blind. Toen mijn kleine man in m'n armen lag voelde ik me alleen maar trots, hij was prachtig!

Voor m'n eigen rust heb ik wel van tevoren via google en You Tube gekeken naar hoe kindjes eruit zien met de termijn van 23 weken. Ik weet niet of dit voor jou zou werken, maar zo wist ik van tevoren hoe hij er ongerveer uit zou zien..... en ik kan je vertellen je eigen kind is veeeeeeel mooier.

Als je toch besluit je dochtertje niet te willen zien, dan zou ik wat J10 ook zegt in ieder geval zorgen dat er foto's van haar gemaakt worden. Dan kan je haar als je misschien wel behoefte hebt op foto's bewonderen.

Onze gynaecologe had ons aangeraden de kleine wel te bewonderen omdat dit het verwerkingsproces zou helpen.

Meis, ik wil je heeeeel veel sterkte wensen de komende tijd. Denk er echt goed over na, zoals vlindertje zegt, je kan dit maar één keer doen.

Een hele dikke knuffel voor jou! XXXXXX

 

Hoi Bloempje,

Wat een verschrikkelijke keuze om te moeten maken,
wil jullie daar heel veel sterkte en kracht bij toewensen.
Wij hebben 12 juli dit jaar onze dochter met bijna 21 weken + 4 dagen verloren, totaal onverwacht 2 dagen na een goeie 20 weken echo, zijn mijn vliezen gebroken door een te zwakke baarmoedermond.
Mijn eerste reactie was ook dat ik haar niet wou zien, bang voor wat ik te zien zou krijgen, maar ben achteraf heel blij dat ik toch nog bijna 3 uurtjes van haar heb kunnen genieten. Had dit voor geen goud willen missen, ze zijn echt al heel mooi inderdaad een echt mini mensje.
Heel veel sterkte ....

Liefs Nadine

 

Hallo Bloempje 81,

Vind het heel erg dat jullie dit moeten meemaken. En wens jullie alle sterkte en liefde voor elkaar voor de komende tijd.

Helaas kan ook ik er over mee praten. Ik ben op 19 juni 2012 bevallen na 23 weken 5 dagen van onze zoon Jake. Bij Jake was HLHS en dubbele inlet linker ventrikel geconstateerd.

Voor onze zoon was het leven niet draaglijk en hebben ook wij het besluit genomen om de zwangerschap te beëindigen.
Wat extra moeilijk was omdat wij al ruim 2 jaar proberen zwanger te worden en al een miskraam hebben gehad.
Je bent dan zo blij met deze zwangerschap. Dat je niets liever wilt en wenst dan je kindje.

Na het aanhoren van de artsen wisten wij zeker dat er geen kans zou zijn voor onze Jake. Maar je hart en gevoel spreken dit enorm tegen.

Laat de komende periode gewoon over je heen komen. Zorg dat je altijd lieve mensen en familie om je heen hebt.
Praat erover met alle mensen die je lief zijn. Juist door het praten erover voelde ik mij sterker worden in het besluit wat we hebben moeten nemen. Het is niet niks!

Ik wil je veel succes en sterkte wensen voor de 19de. En zoals ook alle anderen aangeven. Oordeel niet te snel over dat je je dochter niet wilt zien.
Zij krijgt er niets van mee dat er iets niet goed met haar is op dit moment. Jullie als papa en mama moeten helaas nu al een keuze voor haar gaan maken. En hoe spijtig en wrang het ook is. Deze keuze die jullie nemen is voor haar bestwil.

Lieve bloempje 81 ze is jullie dochter.
Het is niet eng of vreemd om te zien maar juist heel erg mooi. Laat haar zien en merken dat je juist trots op haar bent.
Ze is 100% van jullie en zal straks verder leven als een klein engeltje die altijd bij je zal zijn.

Ik denk aan je. Liefs Nathalja

 

Heel mooi geschreven!

Lieve bloempje81,....kan je er goed met je man-vriend en familie over praten?
Hier is ook altijd een plekje om je hart te luchten en vragen te stellen,zoals je ziet zijn veel vlindermama's die in het zelfde schuitje zitten.

 

Lief bloempje,

Wij hebben nog geen 4 maanden geleden ook voor dezelfde keuze gestaan. Het is een vreselijk moeilijke keuze die jullie alleen zelf kunnen maken. 19 november? Dat duurt nog lang. Toen wij de beslissing hadden genomen, konden we twee dagen later terecht. Ik vond dat ook wel een prettig idee (hoe prettig het ook kan zijn), ik was er ook wel aan toe om die fase in te gaan.

Ik kan je ook aanraden om je kindje toch te zien. Ik vond het heel eng vtv, maar toen hij er eenmaal was, heb ik geen seconde mn bedenkingen gehad. Als je foto's ziet van andere baby'tjes is het misschien moeilijk/ gek, maar je eigen kind is prachtig. Het heeft mij geholpen om het een plekje te geven. Er was geen leven voor hem weg gelegd en dat zag ik terug... Uiteindelijk hebben onze families zelfs ons mannetje allemaal gezien. Ook de stoere mannen, die er het ergste tegenop zagen, zijn nu blij dat ze hem hebben mogen zien.

Uiteindelijk is onze kleine de hele nacht bij ons geweest. Ik heb alles nog tegen hem kunnen zeggen, net als mn vriend. Het was heel emotioneel, maar daardoor hebben we heel bewust afscheid van hem genomen.

Natuurlijk is het jullie keuze, ik wilde je dit alleen wel mee geven.

Heel erg veel sterkte de komende tijd! En heb je vragen; laat het me weten. Ik weet met hoeveel vragen je zit in jullie situatie.

Ps. Nog een tipje; vraag of ze afdrukjes van de voetjes kunnen maken. Dat is bij ons gelukt en ik heb dat kaartje nu een mooi plekje gegeven. Ben er erg blij mee...

 

Ik lees nu de reactie van natalja. Wat zij zegt over trots is ook echt waar! Ik liep over van trots toen hij in mn armen lag. Alle kleine details vond ik prachtig aan hem en dan te weten dat bij ons mannetje ook wel te zien was dat hij niet levensvatbaar was geweest, als je goed keek. Dan nog... Heb ik nog nooit zo'n mooi lief dapper kindje gezien. Mijn zoon! Sterkte bloempje! Knuffel voor jou!

 

Je bent niet alleen meid.Helaas zijn er veel ouders die dit mee maken.
Waar we dit aan hebben verdiend kan niemand vertellen.

Ik had arts die iets tegen mij vertelde waar ik wel troots in kon vinden,misschien helpt dit jou ook.
"Soms is een kindje niet inorde van binnen en word het een miskraam.Jouw kindje is een echte vechter want hij is door gegroeid"
Ergens gaf mij dit een beetje troost.

Moeilijke taak om je dochter van 5 te vertellen dat haar zusje een sterretje aan de hemel gaat worden.
Blijf zo eerlijk mogenlijk tegen je meisje.
Ik heb een dochter van bijna 5 jaar en zij is nu heel erg bezig met haar overleden broertje.(terwijl toen hij overleed zij er nog niet was)
Die kleintjes van 5 snappen al een heleboel en ze zal jullie verdriet aan voelen...deel dit samen!Ook belangrijk voor je dochter dat ze weet(ook voor later) dat ze ook een zusje heeft.

Wil je even een hele dikke knuffel geven.
Heel veel sterkte meid

 

Heel veel sterkte de komende weken, maanden, jaren.

 

Ik wens je alle kracht en sterkte. Dan gaan we vanaf maandag beiden hetzelfde meemaken. Een hele dikke knuffel!

 

Hoi,

Wat erg dat je zo'n keuze hebt moeten maken.
1 van de ergste dingen die je kan overkomen.

Helaas hebben wij ook de keuze moeten maken om de zwangerschap af te breken. Ons kindje had trisomie 18 en geen levenskans.

Wij zijn heel goed begeleid in het WKZ (Utrecht)
Voordat we de keuze hadden gemaakt, hadden we al direct een maatschappelijk werkster toegewezen gekregen. Na de keuze hebben we ook gesprekken gehad tot het inleiden zelf. En nu nog steeds 1x in de week gesprekken waar we veel aan hebben.
Ook met een verpleegster van het zkh en die vertelde wat we konden verwachten enzo. Echt heel fijn dat je 'voorbereid' bent.

Op 2 oktober moesten we naar het ziekenhuis toe en werd ik ingeleid. 2 dagen ervoor moest ik thuis een tablet innemen om de baarmoeder er klaar voor te maken. Hier merkte ik niks van.
Toen ik ingeleid was kreeg ik na 2uur krampen die aanhielden. Toen een ruggenprik aangevraagd en kreeg deze ook. Dit hielp heel erg goed. Als je pijn krijgt dat je denkt dit trek ik niet echt aanvragen. Het is al heftig genoeg en door de ruggenprik hoef je niet mega pijn te lijden.
Om de 3uur kreeg ik nieuwe tabletjes ingebracht.
Soms werden de krampen weer heftiger en toen kreeg ik weer een shot van de ruggenprik.
10uur na de 1e tabletten ben ik bevallen van onze dochter Romy.
De verpleging en gynaecologen hebben me er super doorheen geholpen.

Toen ik bevallen was heb ik haar op mijn borst gekregen en daarna mocht ik haar schoondeppen met water en wat zwitsal wilde ik. Ze was helemaal niet vies, maar voor mijzelf wilde wat intieme momenten met haar.
Daarna hebben ze van het WKZ afdrukken gemaakt van haar voetjes. Handjes ging helaas niet bij haar.
Daarna heeft de verpleegster haar een rompertje aangedaan (ik vond het eng omdat ze zo klein was) en heb ik samen met haar Romy in een wikkeldoek gedaan.
Tussentijds heel veel foto's gemaakt.
Toen zijn onze ouders gekomen en hebben we ook foto's gemaakt van hun met Romy.
Toen we gingen slapen mocht Romy bij ons op de kamer blijven en de dag erna kwam een fotograaf van het ziekenhuis foto's maken. Daarna zijn we naar huis gegaan met Romy.
Ze is 1,5 dag bij ons thuis geweest en daarna hebben we haar laten cremeren.

Het is heel fijn geweest om haar gezien en vast gehouden te hebben en dat ze thuis is geweest.
Ook hebben we haar zelf laten cremeren zodat we zelf een goed gevoel hadden bij het afscheid. We hebben haar as in een hele mooie urn thuis. Ook misschien goed om na te denken of je kaartjes wilt versturen. Wij hebben dat wel gedaan en zo hebben we wel echt een gevoel van ze heeft bestaan.

Je kunt ook kijken bij www.prematuur.nl en www.kindermandjes.nl Ze zitten in Apeldoorn en hebben veel dingen. Ook misschien fijn als je haar iets aan wilt doen dat je het 2x koopt. Ook nog een setje voor jezelf.

Het is een heel verhaal geworden, maar hoop dat je er iets aan hebt. Het is allemaal heel emotioneel en eng omdat je niet weet wat je te wachten staat. Hoop dat je ook maatschappelijk werk aangeboden hebt gekregen. Die persoon kan ook veel vertellen waar je zelf misschien niet zo snel aan zou denken.
Probeer heel veel foto's te maken, misschien afdrukjes van dr voeten. Ook kan je dr laten wegen en opmeten. Zoveel mogelijk dingen doen, want later kan je er altijd naar teruggrijpen.
Ook als ze in het ziekenhuis dr op een doek of zoiets hebben gelegd kun je deze mee naar huis vragen.

Heel veel sterkte met alles en de komende tijd!! En als je hulp aangeboden krijgt, accepteer het. je kan er echt veel aan hebben. Mocht het niet baten, kun je nog altijd stoppen.

 

Nog een tip voor kleding e.d. www.kleinevlinder.nl/
En voor een bijzonder kistje/urntje www.hartvanhout.nl

 

Ik wil je heel veel sterkte wensen.
Vandaag gaan jullie op nieuw papa en mama worden.

 

heel veel sterkte voor vandaag en de komende tijd, het is en blijft moeilijk als je je kindje moet laten gaan.

 

Ook hier denken we aan jullie. Sterkte!

 

Heel veel sterkte vandaag en de komende tijd. Dikke knuffel! *Knuff!!*