Hallo allemaal Wij zijn net (nadat wij 4 jaar geleden ook al begonnen waren en weer gestopt waren) begonnen aan onze kinderwens. Sinds 2008 is er bij mij ADHD gecontateerd. Ik heb mijzelf weer moeten leren kennen. Dit is mij gelukt, maar wel met de medicatie methylfenidaat en vanaf begin dit jaar met de Concerta. Na een teleffontje met de huisarts en natuurlijk ook wat zelfonderzoek weet ik dat ik absoluut geen concerta mag slikken en eigenlijk ook geen methylfenidaat (ook wel ritalin). Ik ben nu een week gestopt met de Concerta (36mg) en ik ben nog niet zwanger (zover ik weet). Mijn vraag is wie er ervaring heeft met haar ADHD en zwangerschap. Door de hormonen verander je ook, maar wordt het lontje dan nog korter? En misschien is er wel iemand die tips heeft hoe ermee om te gaan? Ja ieder mens is anders, maar elke tip of ervaring kan ik (en misschien ook anderen) iets van leren toch?
Ik heb ADHD en nu zwanger Het is echt 10x erger geworden pfff, ik kan mezelf soms wel wurgen zo baal ik van mezelf. Lontje is nog korter, ik ben nog drukker en chaotischer, echt veel meer als voorheen. Maarja, het is nu even niet anders, na de bevalling weer meteen aan de ritalin Medicatie voor ADHD is echt gemaakt uit oa cocaïne en mag je dus absoluut niet slikken. Tip heb ik niet echt, ik kan het helaas niet uitschakelen, zou zoooo graag willen dat ik eens rustig in mijn hoofd was of rustig kon zitten, maar de onrust is alleen maar erger geworden Enige die me wat in toom houd is mijn man haha
Ik heb adhd en ben nu zwanger van de tweede. Tijdens de eerste had ik nog geen diagnose, maar wist ik zelf al wel (bijna) zeker dat ik het had. Ik heb nooit medicijnen geslikt, dus dat 'probleem' heb ik niet. Ik ben er bewust niet aan begonnen, omdat ik niet ergens aan wilde wennen wat ik dan voor de zwangerschap en borstvoeding moest gaan afbouwen. Bovendien heb ik het 30 jaa zonder medicatie gered, dus die 2 of 3 jaar extra zal ik ook wel overleven. Ik merk dat ik nu al wel wat vergeetachtiger ben als het gaat om alledaagse dingen. (Als ik normaal 6 keer per week m'n sleutels vergeet of kwijt ben, is het nu 12 keer per week.) Maar ik weet nog van de vorige, dat ik ineens heel gestructureerd werd. (Voor een adhd-er dan hè ) Ik had zelfs de babykleding al op volgorde van maat bij elkaar in de kast hangen, met een een label tussen twee maten om ze uit elkaar te houden. M'n ouders en vriendinnen wisten niet wat ze zagen, haha. En terwijl ik voor mijzelf nog steed heel veel dingen kwijt raak en vergeet, merk ik dat dit voor mijn zoon niet zo is. Het gebeurt echt zelden of nooit dat zijn tas niet op orde is als ik hem naar de oppas breng. (Ik heb er wel een checklistje inzitten wat ik altijd mee moeten nemen. De eerste maanden liep ik die echt altijd af. Nu kan ik hem blindelings vullen.) Het is dus bij mij wel dubbel. Vroeger had ik altijd die hyperfocus als ik een leuk boek las, dat was het enige waar ik me echt op kon concentreren. Nu lijkt het soms wel of ik een soort hyperfocus of hyper-geordendheid heb als het over mijn zoon gaat. En dat begin tijdens de zwangerschap al. Ik heb nooit dubbele afspraken gehad als ik naar de vk moest ofzo. Ook nooit een afspraak vergeten daar. En dat is nu nog steeds als het mijn zoon betreft. De rest van mijn leven is nog steeds een vrolijke chaos.
Ik heb ook ADHD, maar de diagnose is pas kort geleden gesteld. Wel al langer het vermoeden, ook omdat mijn vader en broertje het ook hebben. Tijdens de zwangerschap ben ik opvliegender ja, maar volgens mij hebben de meesten dat. Ik heb nooit medicijnen geslikt (en ga dat ook niet doen) dus dat effect weet ik niet. Dat hyper focussen wat Tupp beschrijft komt me heel bekend voor. Wat Daantje beschrijft, het verlangen naar rust, ken ik ook bijna niet. Ik merk dat mijn enorme impulsiviteit en wispelturigheid ook leuke dingen brengt. Mijn man vindt dat ook, geen dag is hetElfde. Ja ik heb ook mijn buien maar dat weegt niet op tegen de leuke dingen. Tijdens mijn zwangerschappen was ik wat rustiger denk ik, omdat verder niks me interesseerde.
Hier nog eentje, pas en half jaar de diagnose en daarvoor altijd ontkend, terwijl ik in mijn werk veel ADHD ers zie... Ben met de ritalin gestopt toen ik wist dat ik zwanger was. Ik heb de ADD variant, dus van druk doen geen last wel en druk hoofd en erge chaos, meer dan ooit geloof ik. Heb wel zo mijn houvast aan de planning maken per dag enzo maar vindt het pittig hoor. Merk dat ik ook een korter lontje heb. Nu er al en kind rondloopt is het veel lastiger dan bij de eerste zwangerschap.
O ja, als het echt te gek zou worden zou je ook nog en ander middel kunnen gebruiken vertelde de psych. En anti depressiva, begon met een V. Schijnen ze in amerika veel te gebruiken en is ongevaarlijk
ik heb ook adhd en tijdens mijn zwangerschap vond ik het heel zwaar ik heb enorm last van perfectie vooral in de schoonmaak dat werd alleen maar erger tevens had ik BI en mocht ik dus alleen maar liggen, ik dacht dat ik helemaal gek werd ik was erg emotioneel, vaak down, heel opvliegend, en heeeeel erg vergeetachtig (en nu nog steeds) ik gebruikte voor mijn zwangerschap geen medicijnen en nu ook niet...