Zaterdag begonnen de harde buiken, denk om de 20/30 minuten. We gingen naar schoonpa, dus twee uur in de auto en onderweg zei ik al tegen mijn vriend dat het me niet lekker zat. Harde buiken al eerder gehad, maar niet zo vaak achter elkaar. Savonds veel gelegen en toen had ik er niet zo erg last van, redelijk ok geslapen, maar de volgende dag weer last van harde buiken, zelfde frequentie als op zaterdag. Eind van de middag weer twee uur naar huis, en mezelf voorgenomen de komende dagen veel te rusten. Lag om half 8 ofzo op bed, en toen begon het feest, de ene harde buik kwam als de andere nog niet weg was, en dat hield maar aan! Om 21.00 de verloskundige gebeld, die gaf aan dat het misschien een blaasontsteking kon zijn, of overprikkeling van de baarmoeder. Dat zou over moeten gaan door rust, rust, rust. We zijn toen direct langs de huisartsenpost geweest en urine laten controleren, die was helemaal schoon dus thuis weer naar bed. Ze bleven maar komen zo kort op elkaar, wel geslapen, maar bij wakker worden begon het in hetzelfde tempo weer! Begin van de middag weer de verlos gebeld, extra controle gehad maar geen ontsluiting. Wel nog naar het ziekenhuis gestuurd voor een echo en een hartfilmpje, ook deze waren goed. Dus weer op bed. Maarja, nu lig ik hier, me toch wel een beetje zorgen makend dat het niet minder wordt, en de verlos kan niet meer als dat ze gedaan heeft en zeggen dat ik moet ontspannen en rust houden. Af ben toe zijn de pauzes tussen de harde buiken iets langer, maar ze blijven komen en soms heel kort op elkaar. Morgen ochtend moet ik weer op controle bij de verloskundige, maar wat moet ik hier nou mee? Maak me stiekem een beetje zorgen dat ze overgaan in weeën, of dat ik vanaf nu plat moet blijven liggen, beide geen prettige ideeën. Iemand ervaringen of tips? Want ik snap mijn lijf echt niet meer!
Wat vervelend zeg. Kan me voorstellen dat je ongerust bent! Heeft de verloskundige je nog tips gegeven hoe je misschien beter kunt ontspannen? Ademhalingsoefeningen? Ontspannend bad/douche nemen? Hopelijk zakt het snel, probeer wat afleiding te zoeken (boek lezen, tv kijken) misschien helpt het. Sterkte!
Hier wilt de combinatie bad/douche, rustig liggen met kruik en een paracetamol wel helpen. Hoop voor je dat het snel wegtrekt, sterkte!
Zit helaas in zelfde situatie. Sinds vrijdag continu harde buiken. Gister voor zekerheid verloskundige gebeld, na controle met spoed naar ziekenhuis gestuurd. Daar bleek na onderzoek dat het geen begin van de bevalling is (gelukkig want ben 23 weken). Baarmoedermond opening was 4 cm en dat was perfect (korter dan 3 a 2,5 cm zou niet goed zijn). Nu ook paar dagen verplichte rust. Gyn zei: we weten nu dat die harde buiken nergens toe leiden (id. zin van bevalling oid) dus voor het kind kan het geen kwaad, alleen voor jou is het erg vervelend, maat daar konden ze niets aan doen. Volledige bedrust raden Gyn en vk beiden niet aan, alleen wel heel goed naar lichaam luisteren. En mag niet meer thuis schoonmaken en boodschappen doen Sterkte!
O wat naar! Ik herken het wel... Heb 2 en 3 weken geleden ook 2 dagen zulke 'aanvallen' gehad. Bm was helemaal verkrampt na een paar uur, deed onwijs zeer. Ik ben toen ook op rust gezet. Minder werken, ipv 32 uur per week nog maar 3 ochtenden, niet tillen, geen boodschappen of huishoudelijk werk doen, en veel rust. Moet zeggen dat ik sindsdien stukken minder last heb! Af en in de nacht of vroege ochtend ( om de een of andere reden heb ik het vooral in de nacht) jog wel last, maar zakt dan wel weer weg. Sterkte meis en echt rustig aan dus!!
Ook ik kan me aansluiten in dit rijtje. Met 30 weken ook ontzettend veel last van harde buiken. Op een gegeven moment kwamen ze om minder dan 5 min. Ook met spoed naar het zkh gegaan, echo, hartfilmpje etc. Mijn bmm was al aan het verweken, vingertopje opening. Gevolg is dat ik per direct moest stoppen met werken. Niet meer tillen, boodschappen, schoonmaken etc. Inmiddels zijn we bijna 4 weken verder en is alles weer rustig.. Gelukkig!
hier net hetzelfde,drie weken aan een stuk die continue harde buiken gehad,op controle en geen blaasontsteking ,geen ontsluiting of verweking...ook rusten en ook hier beterde het niets maar nu na drie weken is het wel beter.niet over maar wel duidelijk minder.ik maak me ook zorgen zeker met de feesten voor de deur waarvoor je zoveel werk en geloop hebt....
Zo dat komt dus vaker voor als ik had verwacht! Was ook erg opgelucht dat voor nu de dreiging van een bevalling niet aan de orde is, alles zit nog dicht en de kleine heeft het niet moeilijk en gaat lekker door met bewegen en groeien. Ik ben vanmorgen weer bij de verlos geweest, de frequentie is nu iets omlaag dus er zit een beetje verbetering in! Nu dus ook niet meer poetsen, geen boodschappen meer doen en ik heb mezelf in bed geïnstalleerd met wat drinken, lekkere dingen en tijd om het boek over bevallingen te lezen wat al zo lang op mijn nachtkastje ligt! Wel fijn om te lezen dat er dus ook dames zijn waarbij het na goede rust echt een stuk beter gaat, al moet je rustig aan blijven doen! Ze gaf ook aan dat het een lastige cirkel is omdat je harde buiken verminderd door ontspanning, maar harde buiken zijn ook heel erg vermoeiend. Ik voel me ook echt uitgeput na die ontelbare hoeveelheid harde buiken die ik heb gehad in een paar dagen! Maar dat ze nu wat minder vaak komen scheelt al zo veel! Hoop dat alle dames hier die er last van hebben snel verbetering merken, laten we elkaar op de hoogte houden , lotgenootjes :-D
Wat trouwens ook nog wel een oorzaak kan zijn is stress of spanning ( in je hoofd zeg maar). Heb je daar veel last van? Wij hebben donderdag onze kat in laten slapen, was echt mijn maatje al 12 jaar lang, dus was erg verdrietig. En ja hoor gelijk weer harde buiken...
Hier is het waarschijnlijk zo dat de kleine een mega groeispurt doormaakt wat veel vraagt van mijn lijf. Ik heb ME en Fybromyalgie dus mijn lichaam is al niet in hele goede conditie. Ik was de hele week al heel moe en beroerd ervan, en het weekeind was emotioneel. Er was een herdenkingsdienst voor de moeder van min vriend. Die is overleden toen ik 6 weken zwanger was, en ik heb de begrafenis gemist omdat ik in het ziekenhuis lag en net geopereerd was aan een blindedarm ontsteking. Dat maakte dit weekeind een beetje extra emotioneel. Dat was waarschijnlijk een flinke scheut op een volle emmer, en mijn lijf reageerde niet een beetje, nee die is gelijk in vol protest gegaan! De groeispurt zou volgens de verlos nog wel een week of 1,5 week aan kunnen houden, en mede daarom moet ik dus zo min mogelijk doen en zo veel mogelijk rusten om de kleine de energie te geven zonder hopelijk zelf nog harder onderuit te gaan met alle gevolgen van dien!
dat verklaard idd wel de heftige reactie. Echt rustig aan doen, het helpt echt!! Ik slaap op mijn vrije dagen nu uit tot 9.00 ongeveer, ga dan rond 14.00 ( zo weer even dus ) weer liggen en slaap dan vaak nog 1,5 uur, en om 21.00 lig ik weer in mn mandje. De weken hiervoor heb ik nooit aan de vermoeidheid toegegeven omdat ik dacht dat het erbij hoorde, tot ik al die harde buiken kreeg... Het helpt echt om rustiger te doen! Gister had ik een drukke dag, en was gelijk weer raak vannacht. Dus in je bed of op de bank en koest Sterkte!
Hoi mimime, ik heb hetzelfde gehad met 29+5 wk. Vanwege de bmm die leek te verstrijken opgenomen, longrijping en weeën remmers gehad, na 5 dg weer naar huis met rust. Op 32 weken weer dezelfde frequentie harde buiken en weer opgenomen, maar dat was meer uit voorzorg de k ik achteraf, was niets met bmm aan de hand. Nu de 37 weken al gehaald! Als je bmm nog op een veilige lengte zit niet druk maken hoor. Ze houden je goed in de gaten en rust doet veel! Heel veel succes en hopen dat de kleine nog even blijft zitten. Ik vind het wel lastiger nu ik al zolang tegen de bevalling aan zit te hikken, maar ik hoef nu niet meer zo op mn rust te letten.
Ik heb dat ook gehad tijdens mijn eerste zwangerschap ( 5 jaar terug ) ik was toen 30 weken en bij mij hielp het om mijn benen op een verhoging te leggen tijden het slapen en 2 / 3 kussens in mijn rug te leggen mischien het proberen waard bij jou?
Op 31 weken had ik ook veel harde buiken, om de 2-3 minuten en sommige waren ook pijnlijk. Door de CTG werden deze ook opgenomen maar het deed ook niks aan de bmm. Mij werd wel geadviseerd om het rustig aan te doen, stoppen met werken etc. Ik heb de rest van de tijd nog steeds veel last van harde buiken gehad, maar de pijnlijke zijn afgenomen door rust. Nu inmiddels bijna 38 weken en komen de pijnlijke weer wat terug maar nu is het niet erg meer