haay, ik zit nog op school en ben nu 8 weken zwanger. de vakantie is nu begonnen en vanwege dat het nog zo vroeg is heb ik het er nog niet met school over gehad. wanneer ik strax dus weer naar school toe ga ben ik 4 maanden zwanger. mijn vraag is of er meiden zijn die in dezelfde situatie hebben gezeten. aangezien ik wel me school af wil maken vraag ik me af hoe school met jullie zijn omgegaan en welke mogenlijkheden er zijn. alvast bedankt. liefs najma
Haha ik start over 2 maanden de opleiding en ben momenteel bijan 5 weken zwanger. Ik ga t vertellen als ik alles ondertekend heb voor school en mn werk/stage plaats Over t algemeen kun je er wel tussenuit knijpen, maar moet je alles wel inhalen. Je hebt wle gewoon recht op je verlof.
hoi hoi Ik zit een beetje in de zelfde situatie als jij ik ben nu bijna 12 weken zwanger en doe een opleiding bedrijfseconomie HBO. Inmiddels is het bij mij ook vakantie, ik heb het op school eigenlijk meteen verteld om te kijken wat de mogelijkheden zijn. Dit komt ook omdat ik zeker wist dat alles goed zat en eigenlijk geen moment heb getwijfeld. Ik dacht alleen ik ben zo zeker van mezelf wat nu als het straks mis is. Ik heb vorige week mijn echo gehad. Het hartje klopt zoals ik had verwacht. Ik heb met school geregeld dat ik een soort tussen jaar ga doen. Ik ben uitgerekend op 29 januari. Ik ga naar school tot het echt niet meer kan en in die tijd ga ik dingen van vorig jaar repareren en de hoofdvakken van het 3de jaar meepakken Vanaf volgend jaar september ga ik dan de studie deeltijd afmaken. 3 dagen werken en 2 avonden in de week naar school en hopelijk kan ik dit laten verspringen. Ik ben blij dat ik het al geregeld heb, ik hoef er niet meer over na te denken hoe ik het ga vertellen en hoe anderen zullen reageren. Ook had ik verteld dat we er mee bezig waren. Dit kindje is een hele bewuste keuze geweest waar ik heel blij mee ben en nu alleen nog de voordelen zie. ik hoop dat je iets aan mijn verhaal hebt. Groetjes Rianne
Wat versta jij precies onder school dan? Dus oftewel, wat doe je precies? Ik studeer nu aan de UvA, psychologie. Ik ben aankomend jaar derdejaars, maar heb afgelopen jaar een jaar fulltime in het bestuur van mijn studievereniging gezeten. Ik moet dus nog zeker 3 jaar studeren. Ik ga zoals het er nu voor staat 44 van de 60 studiepunten doen aankomend jaar. De twee jaren daarna zal ik gewoon voltijd studeren en zal ons kindje 3 dagen naar de opvang gaan en de overige 2 dagen kan mijn vriend thuis werken tijdens belangrijke colleges. Maar ik moet wel zeggen dat ik gemiddeld maximaal 15 uur per week kwijt ben aan mijn studie, met uitschieters naar boven rondom tentamens en grote projecten (die ik 2 keer zal hebben, beide gedurende een kwart van het jaar).
bedankt voor jullie reacties! ik zit zelf op het MBO en in het laatste jaar van de opleiding. ben in februarie uitgerekend. het nadeel is dat dit het laatste jaar is dat mijn opleiding word gegeven op het MBO en daardoor moet ik het dus echt dit jaar afmaken...ik ga wanneer ik met school ben begonnen gelijk een gesprekje beginnen met de leraren. hoop dat ik het wel kan afmaken anders zou ik dus weer een hele nieuwe opleidng moeten gaan beginnen.
hoi, ik moet bevallen op 21 oktober dus mijn school weet er al van! ik heb vele gesprekken met leerlingenbegeleiding gehad en die hadden liever gehad dat ik abortus deed! maar dat is iets wat ik niet kan en ik ben blij dat ik m'n meisje nog steeds in m'n buikje heb. school lopen met een baby in of uit je buik is niet makkelijk. ik heb heel veel roddels en kwetsende dingen moeten horen maar hielp mezelf door te zeggen het is mijn leven en ik moet gelukkig zijn over 2 jaar zie ik de meeste mensen niet meer! dit hielp raar maar waar! de directie stelde mij voor om mijn 6de jaar (die ik in september start) in 2 jaar te doen. maar ik zag dat niet zitten want dat wilde zeggen dat ik nog 3 jaar moest ipv 2! in mijn 6de jaar heb ik in september normaal al stage die kan ik door m'n zwangerschap niet meedoen en die moet ik dan in de grote vakantie inhalen. ik was daar zelf heel blij mee want zo kon ik de andere vakantie thuis voor m'n meisje zorgen. de opvang voor overdag is mijn schoonmoeder ik ga daar volgende maand intrekken en doordat zij een winkel heeft is dit haalbaar! ohja niet te vergeten ik ben teweten gekomen dat je recht hebt op 6 weken "zwangerschapsverlof" ze hebben mij dit niet verteld maar iemand is dit jaar in mijn school bevallen en die wist mij dit te vertellen! ik hoop dat ik je wat heb geholpen en als je nog iets wil weten mag je het me altijd vragen! luister vooral niet naar negatieve reacties want die maken je echt depri ook al wil je dit niet.
Ook ik ben een zwangere student. Ik studeer rechten en heb dus momenteel ook vakantie. Ik ben uitgeteld op 25 november 2008. Ik begin na de vakantie (4 sep.) met het 2e jaar en ga proberen de eerste periode (tot eind oktober) nog te doen en de tentamens te maken. Ik heb in het eerste jaar gelukkig alle te behalen punten gehaald dus ik zit wel even ruim. Overigens mag ik van mijn opleiding stoppen wanneer het niet meer lukt en (indien er geen medische complicaties etc zijn) de 3 periode weer instromen. (Dit zal eind februari/maart zijn) Omdat zwangerschap door de IBGroep niet als een 'ziekte' wordt beschouwd moet de opleiding/school hier zelf een regeling voor treffen. Bij mijn opleiding is het gelukkig zo dat ik gewoon overal recht op blijf houden. (stufi etc) Mocht er medisch iets zijn met mij of ons kindje dan heb ik recht op 1 jaar verlof en kan ik daarna gewoon weer verder studeren. Ik zal wekelijks voor gemiddeld 10/15 uur opvang moeten hebben (Dit zijn mijn collegeuren) en wij lossen dit op dmv een gastouder. Voor ons is het eigenlijk ideaal en ik heb er alle vertrouwen in dat alles goed gaat komen. Maar meid je moet wel echt zelf overal achteraan en alles regelen! Ik heb het trouwens op mijn opleiding pas met 13 weken zwangerschap verteld. Ik vind het een beetje raar om te zeggen "Ik wist dat het goed zat". Want zoiets kun je niet weten..
Ik heb het ook pas met 13 weken verteld. Maar dat was ook gewoon ruim op tijd. Ik kan me trouwens ook tijdelijk uitschrijven. De ib-groep overbrugt 4 maanden dus ik hoop dat dat in geval van 'nood' voldoende zal zijn.
Het ligt er inderdaad aan wat je verstaat onder school. Veel HBO en universiteiten hebben bv financiele regelingen, dat je dan 4 maanden in geld uitgekeerd krijgt bv (zwangerschapsverlof). want je betaald dan wel collegegeld door, maar moet wel bevallen en de tijd erna heb je gewoon nodig voor je kind. Ben dus wel gewend dat universiteiten en HBO instellingen heel erg proberen om je te ondersteunen enzo. ik had op de Vrije Universiteit een geweldige studentendecaan. maar goed, elke 'school' is natuurlijk weer anders qua beleid. zou het even overleggen inderdaad. verder ben ik sowieso helemaal met de studie gestopt omdat ik het toch al nooit leuk heb gevonden. toen ben ik bijna 1 jaar thuis gebleven en ben gestart met een deeltijdopleiding. dat vind ik heel goed te combineren met kinderen. we gaan zelfs al voor een tweede! ik zou niet weten hoe ik voltijd school zou moeten combineren met kinderen, ja kan wel, als je je kinderen heel veel naar de creche doet ofzo. maar goed, dan zie je ze veel minder. ligt eraan of je dat fijn vind. gr. cheyenne
Even offtopic reactie. Ik denk dat je wel degelijk kunt aanvoelen dat het goed zit. Ik heb dit zelf ook en ik ben tot nu toe geheel klachtenvrij en de kleine meid groeit en beweegt hartstikke goed. Ik wist ook dat zij snel bij me zou komen (ja, ZIJ) en ik was ook binnen een maand zwanger. Er zijn mensen gewoon heel intuitief wat dat betreft. En ik vind dat zeker wel fijn hoor dat er mensen ook zo zeker kunnen zijn van hun zwangerschap! Wat heeft het voor zin om terughoudend te zijn in je zekerheid en vertrouwen ? Alsof men het fout gaan in de zwangerschap ziet als iets heiligs wat je moet eerbieden om te voorkomen dat het fout gaat. Dat is misschien ietwat dramatisch gesteld maar ik bedoel eigenlijk te zeggen: het wordt soms bijna als een zonde gezien als iemand lekker in zijn vel zit tijdens het zwanger zijn. Goh ik wou dat er meer meiden zo zeker waren en dat meen ik uit de grond van mijn hart. Dat is gewoon heerlijk ! Ik geloof daarbij ook dat hoe je het ook wendt of keert, je nooit voorbereid kan zijn op iets wat fout gaat. Dan steek ik liever mijn energie in het vertrouwen en genieten dan in het bedenken wat er fout zou kunnen gaan. Maar oke ik ben dan iemand die ook geloofd dat je gedachten je werkelijkheid creeeren. Prima als we van mening verschillen hoor, daarom ga ik ook niet de discussie opzoeken. Maar ik wilde even mijn visie kwijt zodat andere mensen er misschien iets kunnen uitpikken wat voor hen ook waardevol is.
Nou sorry hoor maar dit vind ik dus nogal een 'aparte' uitspraak! Dus iedereen die maar heel hard denkt/gelooft dat het kindje gezond is die krijgt ook een gezond kindje? Er is geen enkele manier waarop je zeker kunt zijn dat je zwangerschap goed gaat, hoe goed je je ook voelt! Het enige wat zou kunnen helpen is zo gezond mogelijk te leven maar zelfs dit is niet altijd een garantie. Ik vind het fijn voor jou dat je hierin kunt geloven, maar naar mijn mening is het grote onzin gebaseerd op zweverige redenen ?
Ik heb al in een heel vroeg stadium van mijn zwangerschap, mijn klassenvertegenwoordigers en studieloopbaancoach op de hoogte gebracht. Vanaf begin april heb ik achter ze aan gelopen, maar telkens hadden zij geen tijd. En aangezien ik eerst een gesprek met mijn studieloopbaancoach nodig had, voordat ik naar de decaan/afdeling studentzaken kon... Is het schip nu gestrand, en mag ik mijn studie niet afmaken. Graag zou ik in september aan een nieuwe opleiding willen beginnen, maar ik weet gewoonweg niet hoe ik het moet combineren met mijn werk. Financieel is het nog even niet haalbaar, om enkel van mijn studiefinanciering rond te komen en het salaris van mijn vriend. Daarbij heb ik bij mijn huidige werkgever behoorlijk wat doorgroeimogelijkheden, die ik ook graag wil benutten. Zoals het er nu uit ziet, zit er dus niets anders op dan de komende paar jaren even studie-vrij te blijven. Wel overweeg ik een studie aan de Open universiteit, maar daar moet ik me nog verder in verdiepen.
Tja dat kan. Ik zie het niet als een doel om jou te overtuigen. Hoeft ook niet. Iedereen zijn/haar mening. Maar ik wil me wel even nader verklaren. En ik heb ook niet beweerd dat je zeker kan weten dat het goed gaat, je kunt er wel in geloven en een sterk gevoel bij hebben. En bewust kiezen om de angst opzij te zetten. Stel dat je je angst over je laat regeren, dan geloof ik dat je in zekere mate ook zult krijgen wat je denkt. Is het niet zo dat je gedachten tijdens de bevalling zodanig negatief kunnen zijn, dat ze je verlammen en de bevalling stagneert? Daardoor kunnen complicaties optreden. Dit voorbeeld ter ondersteuning van wat ik bedoel. Ik geloof wel degelijk dat de krachten van gedachtes door veel mensen worden onderschat (including me!). Ik vind het soms lijken alsof de angst die men tijdens zwangerschap ervaart gezien wordt als een gebod en dat het gek is als je geen tot weinig angst hebt. Ik maak me soms ook wel zorgen, maar slechts korte periodes. En dat is vooral als ik slecht in mijn vel zit. Ik vind het absoluut de moeite waard om te kijken naar mijn angsten. En ze om te buigen, want dat is absoluut mogelijk if you ask me!