Hoi, Ik ben sinds kort zwanger van ons tweede kindje, en ik voel me over t algemeen gewoon goed. Alleen ik heb het idee dat et litteken van de ks die ik bij de horige zwamgerschao had erg gevoelig is, maar dan van binnen zeg maar (waar de baarmoeder opengesneden was en niet aan de buitenkant op de buik) Komt iemand dit misschien voor? Dan eigenlijk ook mijn volgende vraag meteen (al is het nog veel te vroeg om.ovee ma te denken, laat eerst alles maar goed zijn) Zou je nu een vaginale bevalling willen of misschien meteen voor een ks kiezen, en waarom? Ik heb er zelf al een idee over maar lees graag standpunten van anderen.
Een vraag die bij mij ook precies zo speelt. Ik heb morgenvroeg (woensdag) hier zelfs een afspraak voor in t ziekenhuis! Ik voel t litteken aan de linkerkant goed zitten en zelfs als ik mijn been op til doet t behoorlijk veel pijn... t lijkt wel of er iets aan t litteken vast zit. Ik heb dit gelijk aangegeven bij mijn verloskundige en deze heeft dus alvast een intake in t ziekenhuis geregeld zodat ik gerichter antwoord kan vinden. De verloskundige geeft aan dat de kans op een scheuring iets groter is maar nog steeds minimaal vooral omdat we 2 jaar tussen de zwangerschappen hebben zitten. Ik ben hierdoor wel als de dood om gewoon te bevallen daarom wil ik alles afwegen maar zoals je zelf ook weet geeft een keizersnede meer risico's!
Als ik in hetzelfde schuitje zat, zou ik toch graag gewoon willen bevallen als de gyn zegt dat dat kan. Keizersnee is heftig en heeft risico's en een gewone bevalling is zoiets moois en speciaals dat ik dat hoe dan ook zou willen meemaken. Maar je moet doen waar je je prettig bij voelt want dit is voor iedereen anders. Ook hoe je omgaat met pijn.
Ik heb hetzelfde gehad, voelde ook het litteken in de eerste weken soort van trekken. Hierdoor kreeg ik nachtmerries over bevallen op natuurlijke wijze, maar ging vanzelf weer over. Nu mijn gesprek met de gynaecoloog steeds dichterbij komt, begin ik zelfs te twijfelen wat ik wil. Hopelijk gaat het bij jullie ook vanzelf over. Ik had een hoekje van het littekken wat slecht genas, en nu ben ik bang dat dat tijdens de bevalling een zwakke plek is. Dus ik overleg over een paar weken met de gynaecoloog.
Als dit zo blijft en het kindje ligt dit keer verder goed zou ik heel graag natuurlijk willen bevallen. Maar ik heb inmiddels geleerd dat je het mooi kan bedenken etc.. Maar uiteindelijk is het afwachten.. Dus ik zie het wel hoe ik me dan voel, hoe het kind ligt, hoe de gyn erover denkt etc.
Toevallig vanmorgen gesprek gehad met de gyn. Zelfde schuitje als jou. Ze gaan eerst op de natuurlijke manier proberen alleen laten ze je nu niet veel langer klooien en zal het mocht het te langzaam gaan met wederzijdse goedkeuring een keizersnede doen. Zo werd het mij vanmorgen gezegd. Alleen als er complicaties zijn dan word het natuurlijk anders en laten ze je niet klooien.
Ik heb ook regelmatig last van het litteken, het is een beetje af en aan zeg maar... denk dat het met het groeien van je baarmoeder te maken heeft... De vk heeft me ook gezegd dat het echt normaal is om dat te voelen, dus ik maak me er ook niet al teveel zorgen over. Wat betreft de bevalling: ik hoop dat het dit keer een gewone bevalling gaat zijn en heb dat tijdens de intake in het zkh (door de verloskundige daar) ook aangegeven. Zij zei me dat ik dan de gyn wel op mijn hand zou hebben waarschijnlijk, maar dat overleggen we met 36 weken echt. Hangt natuurlijk van allerlei factoren af en ze zeiden me dat er wel wat "spelregels" aan verbonden zijn. Zo leiden ze in principe niet in, geven ze liever geen weeen stimulatie bij, en bij grote kindjes zijn ze ook wat meer terughoudend (>4kg). Maar het is zoals iemand hier al zei; je kan vanalles bedenken, uiteindelijk moet je nog maar zien hoe het gaat...
Bij de oudste heb ik een spoedkeizersnee gehad. Bij de jongste zou ik natuurlijk bevallen alleen na 5 uur zat ik nog op 3 cm ontsluiting en heb ik weer een keizrsnee gekregen. Zijn nu voor nr 3 bezig en dit zal een geplande keizrsnee worden
Ik heb bij de eerste een keizersnede gehad, ruim 5 jaar geleden, omdat mijn dochter in stuit lag. Toen ik een paar jaar later weer zwanger was, heb ik weinig last gehad van het litteken. Ik heb toen een gewone bevalling gehad (mijn zoontje lag wel goed). De laatste weken van de zwangerschap stond ik onder supervisie van de gynaecoloog en omdat mijn kindjes klein zijn bij de geboorte (<3 kg) durfden ze het wel aan. Ze hebben de weeën wel iets gestimuleerd om het allemaal wat sneller te laten gaan. Al met al een prima bevalling gehad en een snel herstel. Nu weer zwanger en ik wil in principe weer gewoon bevallen, tenzij deze weer in stuit ligt; dan wil (en moet ik denk ik) ik een keizersnede.
Ik heb ook een keizersnede gehad, maar dat is al vijf jaar geleden. geen last van het litteken hier. Maar ben wel bang dat ook dit weer een keizersnede zal worden. met mn zoon lag ik in een flut ziekenhuis, waar ze me 72 uur met gebroken vliezen hebben laten lopen. Waarvan 24 uur infuus oxytocine en nog steeds op 4 cm ontsluiting gezeten. Dus dat is een beetje mijn angst om dat weer mee te maken en niet eens zo zeer de keizersnede. 4 uur gehad en om 11 uur was ik al uit bed..
Hartstikke bedankt voor jullie reacties! Het is fijn om te lezen joe jullie er over denken! Ik ben benieuwd hoe het in het ziekenhuis gaat liannejj! Qua bevallen laat ik t eerst maar op zn beloop (sowieso) maar ben blij te lezen dat er wel wat spelregels zijn! Ik hoop dat het kindje zeg niet net op mn littekens heeft genesteld. Geen idee of dat uit maakt hoor maar dat vind ik gewoon een gek idee dat is toch ander weefsel dan de rest denk ik dan.
Ik heb bij de eerste ook een spoedkz gehad. half jaar later al zwange van de volgende. We hadden het niet zo snel verwacht omdat we bij de eerste meer dan een jaar er over gedaan hebben. Maar bij alle zwangerschappen in het eerste trimister last van de kz gehad een trekkerig stekende gevoel. toch ben ik 2 maal natuurlijk bevallen met inleiding en ik hoop ook nu op een natuurlijke bevalling. denk ook dat het te maken heeft met de reden vd kz. mijn manneke had t heel zwaar en bleek tijdens de kz 3 x strak om strengeld te zijn om de hals en een korte navestreng. hadden ze niet ingegrepen had hij zich zelf opgehangen en hadden we nooit nog even van hem kunnen genieten. (hij beek een hatafwijking te hebben en is overleden) De ontsluiting voderde wel goed en zat bijna op 10 cm toen ze ingrepen.
Ik was gisteren in t ziekenhuis geweest en ben gelukkig iets meer gerust. Wat ik heb opgestoken is vooral dat t belangrijk is of de placenta aan de voor over achterkant van de baarmoeder zit. Gelukkig bij mij lijkt hij nu aan de achterkant ontwikkelen. Over 3 weken heb ik een uitgebreid consult met de gynaecoloog om te praten over de bevalling en hoe ze daar mee om gaan. De gynaecoloog kwam zich even voorstellen (had afspraak met verloskundige in ziekenhuis) en zij: Als je last heb van je litteken is het juist beter om natuurlijk te bevallen want bij nog een keizersnede zorgt waarschijnlijk voor blijvende pijn. Hopelijk krijg ik over drie weken meer informatie