Hier sluit ik me bij aan. Wij zijn 'het' voorzichtig aan het vertellen tegen enkele dierbaren. Dus ik hou er automatisch rekening mee dat het nieuws gaat uitlekken.
Goh, zo vervelend voor je zeg! Zou het ook absoluut niet leuk vinden, maar dat is natuurlijk geen troost voor je! Ikzelf heb het mijn familie ook heel vroeg moeten vertellen, wat ook tegen mijn zin was... Ik wou tenminste wachten tot we de eerste keer naar de gynaecoloog moesten... Maar doordat ik in het ziekenhuis werk, wisten mijn collega's het eerder dan mijn familie, dus kon ik niet anders of het hen vertellen! Stel je voor dat mijn moeder het van een ander hoort.. Is echt vervelend, maar tegelijkertijd is het leuk om het goede nieuws te delen! Wens je nog een goede zwangerschap en ... geniet ervan ! x
Klopt helemaal wat je daar zegt. Ik heb hetzelfde meegemaakt. Mijn vriendin (werkt in een Hotel, ook waar mijn vriend werkt, dus ik KEN er IEDEREEN) had ik verteld dat ik zwanger was..> Zij was immers ook zwanger! Ik heb verteld dat niemand het mocht weten, was pas 6 weekjes..... Maar ja hoor... Diezelfde middag nog wist HEEL het hotel het... Ben er boos op geweest, maar kan het nu relativeren. Daarom ga ik (om diezelfde reden) tegen niemand het geslacht vertellen.
Ja ik ken het inderdaad, echt een ***** streek... Ik heb vorig jaar mei een MK gehad en was zo blij dat ik opnieuw zwanger was na 7 mnd maar ook erg bang dat het weer mis zou gaan...! Wij hadden het verteld aan mijn ouders en 3 vriendinnen. Nou is een andere vriendin erachter gekomen via ? weet ik nog steeds niet, heb wel een vermoeden mja...! Die vriendin vond het dus ff nodig om het aan de rest van onze vriendengroep te vertellen m.a.g. dat iedereen het dus binnen de kortste keren wist.... het domme eraan was dat dus iedereen ervanaf wist maar niemand het nodig vond om het ff na te vragen en/of mij en mijn vriend te feliciteren Een andere vriendin is gelukkig voor ons opgekomen toen ze het nieuws van diegene hoorde en erg boos op die kletskous geworden, ze vond het zo gemeen dat ze het ons niet gunde om het aan de rest te vertellen... Nja achteraf denk je: gelukkig is het goed nieuws wat is doorverteld maar na zolang zelf je mondje dicht te moeten houden is het wel leuk als je het dan ook zelf kunt vertellen...! Helaas zullen er dus altijd van dit soort mensen op de wereld blijven die ervan genieten om andermans nieuws door te vertellen... Gelukkig ben ik zelf niet zo! Liefs Nelleke
Als ik al deze verhalen zo lees lijkt het er op dat het heel veel mensen aan inlevingsvermogen ontbreekt, enige vorm van sensitiviteit al helemaal afwezig is en in sommige gevallen het de zwangeren zelf gewoon misgunnen om met dit leuke en belangrijke nieuws naar buiten te komen. Ben het met ElsbethM eens dat, indien je het zelf niet aangeeft, degene aan wie je het verteld ook zelf kan vragen of het nieuws doorverteld mag worden. Maar dat is waarschijnlijk alleen de medemens met een hoger IQ/EQ dan een amoebe gegeven.
Tsja, dan had je het beter maar niet zo vroeg kunnen vertellen, dat risico loop je nu eenmaal! En het was vast niet verkeerd bedoeld, denk je wel?
mijn schoonmoeder vertelde het ook door, terwijl ik expliciet had gevraagd dat niet te doen. ze was zo blij eindelijk oma te worden dat ze bewust onze wens heeft genegeerd, met het risico dat het nog fout zou lopen... ik snap het wel, ben per slot van rekening "al" 25 en aan het afstuderen, dus ze wacht er al heel erg lang op het vreemde was dat onze omgeving vond dat wij haar niet konden vragen het nog even voor zichzelf te houden, terwijl ik me toch meen te herinneren dat IK degene ben die zwanger is..
Nou, daar word ik wel een beetje boos om. "had je het maar niet moeten vertellen". Nee, zo hoort het dus niet te werken! Als iemand mij iets in vertrouwen vertelt, wat het ook is, dan ga ik dat toch niet doorvertellen? Dat is toch gewoon "fatsoen"? Of ben ik nu gek aan het worden? Overigens heb ik schoonouders die er een handje van hebben om ALLES wat wij vertellen door te lullen aan IEDEREEN, het hele dorp waar ze wonen die mij echt helemaal niet kennen en de familie. Ik ben zo zelf absoluut niet opgevoed hoor, en ik erger me er ook echt kapot aan. Als je je eigen familie niet kan vertrouwen en dingen achter gaat houden en dan achteraf te horen krijgen dat je nooit iets vertelt, ja doeg! Maar goed dat wij niet heel geheimzinnig wensten te doen over onze zwangerschap maar als je dat wel wilt, hebben mensen gewoon jouw wensen te respecteren, punt.
Zeker! Maar kennelijk werkt het bij sommige mensen niet zo, dat blijkt hier toch uit? Ik zeg dat je altijd dat risico loopt, sommige mensen zitten klaarblijkelijk zo in elkaar dat ze hun smoel niet kunnen houden! Mijn vrienden die ik meteen het goede nieuws verteld heb, hielden wel netjes hun mond totdat ik het met 13 weken pas aan de rest van de wereld openbaar maakte! Goede vrienden dus!
Allereerst van harte gefeliciteerd hoor! Heel jammer dat je jullie goede nieuws niet eerst zelf kunt verwerken, en dat nu meteen iedereen al begint met feliciteren en kletsen over hoe je je voelt enzo. Als je al zolang hebt gewacht op een zwangerschap, dan heb je je al zo'n beeld gevormd van hoe je het gaat vertellen, wanneer je het gaat vertellen, hoe je van alle verwonderde en blije gezichten zult gaan genieten... Allemaal dingen die al jaren tot je dromen behoren, en nu in één klap vernield zijn door één loslippig persoon. Maar gelukkig blijft het mooiste en blijste feit wel een feit: jullie kindje. En dat is het belangrijkste. En het is een goede leer voor de volgende keer: als je iets ECHT geheim wilt houden, zul je het niet tegen iemand moeten vertellen. Jammer dat het nodig schijnt te zijn.
Ik kan dat echt niet begrijpen! En dat zijn dan goede vrienden. Als je die al niet meer kan vertrouwen met een geheimpje. Goed dat ze erop aangesproken word. Kan je gelijk peilen waarom ze het heeft gedaan. Is ze misschien jaloers? of iets anders? Echt balen want het is zo leuk het zelf te mogen vertellen!
En daarom heb ik het nog niet vertelt aan onze ouders. Beide ouders bellen gelijk iedereen op om het te vertellen (al zeg je dat je het liever zelf wilt vertellen). Dus hebben we besloten het op mijn verjaardag te vertellen aan iedereen te gelijk. Krijg ik ook geen scheve gezichten. Erg eigenlijk dat het zo moet.
Bij mij was het juist andersom. Ik wilde dat mijn moeder het zou verklappen aan een oom en tante (na de echo van 10 weken), maar ze hield zich aan haar zwijgplicht, haha! Krijg ik met 16 wkn ofzo op mijn kop dat die oom en tante er via hyves achterkomen. Wel balen dat jullie vertrouwen is geschonden. Wat zei die vriend erover? Je vriend heeft hem gister toch gesproken?