ik vind erg jammer dat je zo negatief overkomt. als je het echt zo erg vind om 1 ochtend in de week te poetsen hoe moet dat straks dan? met een kindje buk,loop,ren je, je benen onder je lijf uit. heb je verder opleidingen? anders wordt het moeilijk om werk te vinden in bv administratie was het misschien niet zo dat je hiervoor al last had van rug klachten, van 4 uurtjes vind ik het wel erg snel dat je dan al rugpijn heb. sorry maar je komt bij mij een beetje over alsof je nog maar weinig zin hebt om te werken. bespreek het eens met je baas dat je er zoveel last van hebt, als je dit zo ervaar misschien kan hij je wat minder zwaar werk geven inplaats van alleen op je hurken de wc schoonmaken. liefs
als het maar tijdelijk is zou ik gewoon stoppen als ik er zoveel last van heb heb je nu eigenlijk wel recht op een zwangerschapsuitkering?
Voordat ik conclusies ga trekken... Komt het ergens door dat je maar 4 uur in de week kan werken? Heb je een ziekte of ergens anders last van dat je het zo zwaar vindt? Groetjes
Mijn ouders zouden het echt niet accepteren dat ik maar 1 ochtend in de week werk en verder thuis ben. Ik zou toch minstens een opleiding moeten doen en anders fulltime brieven moeten schrijven naar bedrijven en ik geef mijn ouders daar groot gelijk in. Ik zou nooit zo afhankelijk willen zijn van andere, zou niet goed zijn voor mijn gevoel van eigenwaarde. Je vriend kan dan wel zeggen dat het hem leuk/makkelijk lijkt om er 2 achter elkaar te krijgen, maar mij lijkt het belangrijker om eerst een basis op te bouwen en een huishouden draaiende te houden. Toen je jong was was dit toch niet bepaald je droomtoekomstbeeld of wel? Dat het nu eenmaal niet anders is...oke, maar ik zou er alles aan doen om het te veranderen
Pfft.. Denk er niet te makkelijk over. Ga eerst een aantal dingen op een rij zetten. Niemand kan voor je bepalen wanneer je een tweede kindje plant. Maar ik zou het in jou situatie afraden. Het is een hele verantwoordelijkheid. Mijn dochter is 3.5 jaar en de jongste een maand.. en dat is zwaar. Ik lees in dit topic vooral dat je erg weinig gewent bent en je komt (sorry) in mijn ogen onvolwassen over. Alsof het niets inhoud. maar goed.. ik wens je toch het beste!
hier iemand met een zwakke lichamelijke gezondheid, 1 kindje en een tweede onderweg. 4 uur per week schoonmaken zou ik absoluut niet meer kunnen. dat kon ik tijdens mijn vorige zwangerschap en erna al niet meer. toch hebben wij heel bewust gekozen om snel voor een tweede te proberen. dit omdat we het leuk vinden om 2 dicht op elkaar te hebben en we gek zijn met onze eerste en daar dolgraag nog zo'n frummel bij willen. maar óók zodat ik er 'zo snel mogelijk van af ben'. ik zag er tegen op om eerst 2 jaar te herstellen en daarna weer zwanger te worden met alle lichamelijke gevolgen van dien. nu is het super zwaar, dat wisten we, maar ik kan eerder aan volledig herstel werken waar ik ook daadwerkelijk iets aan ga hebben. nu moet ik er wel bij zeggen dat mijn lichamelijk gesteldheid al niet goed was voor de eerste zwangerschap en wss nooit meer echt 'goed' zal zijn, dat maakt natuurlijk een groot verschil. mijn contract is niet verlengd in september, tussen de regels door vanwege mijn tweede zwangerschap. ook dát wisten we, het was een ingecalculeerd risico. mijn hbo opleiding biedt met name staand werk, dat wat ik momenteel niet kan. daarom ben ik nu al bezig met een bijscholing/omscholing directie secretaresse, zodat ik een breder zoekgebied heb zodra ik weer voldoende hersteld ben. Dit zijn dingen waar wij samen heel goed over en gedacht hebben en volledig voor gaan. de emotionele en lichamelijk achtbaan hebben we geaccepteerd, de financieen goed doorgerekend en kansen op de arbeidsmarkt bekeken. ik heb het idee dat jullie hier niet echt mee bezig zijn geweest. een paar ideeen geopperd hebben, maar er verder niet op door zijn gegaan. lees je in, zoek informatie op, bedenk waar je tegen aan zou kunnen lopen en zoek nu al naar oplossingen. een baby verzorgen is voor mij 10 keer zo zwaar als 4 uurtjes schoonmaken en lees hierboven: dat kan ik al niet. dus heb ik veel hulp van mijn partner nodig en heb ik een lieve moeder die me op eigen initiatief (ik zou er nooit om durven vragen!) komt helpen. een baby slaapt echt niet alleen maar, er komt meer bij kijken en baby's worden groot, gaan bewegen, lopen en je rent je je benen uit je gat! en dat met een tweede onderweg of pas geboren, het wordt er niet makkelijker of lichter op. kijk eerst eens hoe het na de bevalling gaat. mss valt het mee, mss valt het ook wel tegen, dat weet je niet. bereid je zoveel mogelijk voor, ook op het feit dat je sommige dingen gewoon niet kunt plannen. succes!
Je denkt al aan een tweede terwijl jullie niet eens een eigen plekje hebben...Ehm oke...tja ieder zijn keus. Over dat schoonmaakwerk. Ik snap wel wat ze bedoelt, ik doe het ook elke zaterdag als bijbaantje, maar 4 uur langs schoonmaken (en ik haal heel het huis overhoop altijd) is best lichamelijk vermoeiend als je lang zwanger bent denk ik. Anderen werken misschien fulltime, maar wat voor baan hebben ze dan? Is dat fulltime schoonmaken? Lijkt me niet.
Jeetje en ik voelde me al schuldig tegenover ons kindje dat wij het nog niet allemaal perfect voor elkaar hadden... Maar als ik dit lees heb ik niet bepaald een reden om me schuldig te voelen! Zet eerst alles goed op een rijtje joh! Wat wíl je nu echt? Waar heb je een diploma voor? Waar wil je gaan wonen? Hoe lang wil je na de bevalling thuis blijven en wanneer wil je weer gaan zoeken? En nog een tip, lees een boek over pasgeboren baby's en hun verzorging ofzo.. Een kindje is zóveel meer werk, denk je serieus dat ie de hele dag slaapt? :S Jeetje.,.. Mijn mening: niet doen, geen eerste en geen tweede, alleen die eerste is te laat, dus maak daar dan in ieder geval wat van! Kijk hoe het straks na een half jaartje is en als je dan nog steeds meteen een tweede wil, dan zou je het er over kunnen hebben met elkaar? Mits je alles goed op orde hebt lijkt me, ik zou niet bewust voor een kindje kiezen als ik geen eens een eigen huis zou hebben. (Ik bedoel het minder lullig dan het er uit kwam, maar het is beetje dubbel omdat ik ook zoveel mensen ken die ALLES zouden doen voor 1 kindje en dan wordt hier zo makkelijk over het 'nemen' van een tweede gepraat) En ja wij willen ook heel graag dat er een tweede komt, maar wel als ik ZEKER weet dat alles goed gaat met ons en de eerste. Je weet nooit of alles loopt zoals je het van te voren bedenkt, wie weet heeft deze baby al wel speciale zorg nodig of misschien houd ik wel meer last na de bevalling.. Of misschien is het ons wel gewoon te druk... Dus dat zien we wel als de baby er is. Eerst maar eens richten op dat eerste wondertje!
Niet iedereen zit "lekker op kantoor op zijn luie gat te computeren" (om het maar even in het extreme te trekken, ik wil er niemand mee beledigen) Ik weet dat schoonmaak werk zwaar is, maar dat is de zorg ook, en de horeca ook en kantoorwerk kan ook zwaar zijn. Ik heb in mijn vorige zwangerschap tot de laatste dag 32 uur gewerkt op een revalidatie afdeling in een verpleeghuis... Ik wil niet zeggen dat dat zwaarder is dan schoonmaken, maar zeker wel vergelijkbaar... Wat ik wel wil zeggen is dat niet iedereen hetzelfde werk als "zwaar" ervaart. De ene vind het zwaar om 4 uur achter elkaar schoon te maken, terwijl de volgende zich fluitend door een 8 urige werkdag heenpoetst. Overigens respect! voor iedereen in de schoonmaak... Het zou mijn baantje niet zijn..
en dat is nou precies de sleutel ik kan mijn eigen huis niet eens stofzuigen en lig wegens tig verschillende, deels zwangerschaps gerelateerde, klachten, halve dagen op bed en de overige helft doe ik mijn best mijn zoontje zo goed mogelijk te verzorgen. ik moet er niet eens aan denken dat ik nu 4 uur op mijn luie gat op kantoor zou zitten haha gelukkig gaat een zwangerschap voorbij en kan een lijf herstellen maar ik denk dat TS zich wel goed moet beseffen dat het dan niet opeens een eitje wordt die dreumes van mij vergt behoorlijk wat energie. toen ik nog werkte vond ik mijn werk (winkelwerk, 12 uur per dag staan, rennen, sjouwen) soms makkelijker dan een dagje thuis zijn haha energie vretertjes zijn ze (heerlijk hoor! ik geniet van elke minuut!)
hoi ik heb ff een opmerking ik las ergens dat je bij je moeder op de boven verdieping woont zeg maar ik heb een groter probleem mijn vriend woont in een vrijgezellen flat en ik zit bij hem in terwijl dat helemaal nie mag en ben dan 9 weken zwanger ik kan verder nergens heen en die vrijgezellen flat zit niet eens een kamer in het is eigenlijk gewoon een woon kamer dus wij moeten kijken hoe we een kinder kamer kunnen maken want van de woonstichting krijgen we geen huis omdat 1 we staan nie lang genoeg ingeschreven en 2 ze hebben schijt aan dat ik zwanger ben met andere woorden ik moet in prenciepe gewoon op straat leven gr erris sorry moest ik echt kwijt want zit me heel erg dwars....
ik lees net dat je niet werkt omdat dit moeilijk te vinden is voor je, je hebt geen woning en je vriend blijkbaar gewoon een kamer maar je bent wel zw? ik vind niet dat de gemeente dan aan je verantwoording moet maar je had mischien beter eerst ervoor gezorgdt dat je alles een beetje op orde had voor je zw werd. en sorry dat het mischien hard overkomt maar vertel me nu niet dat het ook door de pil heen is gegaan hé want hoor dit( of lees het toch) vaak hier maar denk persoonlijk dat de helft er niet van aan is. ben nochthans zelf door de pil zw geraakt hoor daar niet van maar had ze dan ook 3u later dan normaal ingenomen voor ene keer dus weet ook vanwaar het komt
denk niet echt dat errisjuh op zon reactie zit te wachten randi! Je kent haar hele situatie niet dus je kunt ook niet oordelen. Ik heb er respect voor dat mensen, ook al komt het totaal niet, toch voor het kindje gaan.. Errisjuh volgens mij krijg je wel urgentie als je zwanger bent hoor! Dan moet je wat verder zijn en een zwangerschapsverklaring hebben denk ik, weet verder ook niet hoe het zit. Heel veel succescin elk geval
sorry hoor emma maar zeg niet dat ze haar kindje niet graag gaat zien hé maar zoals sommige zeggen liefde is alles wat een kleintje nodig heeft, nou ze hebben wel meer dan liefde nodig en ook meer dan een kleine studentenkamer een kind heeft een veilige, stabiele en beschermde omgeving nodig. ik zie genoeg kinderen vanuit zo'n situatie en ik vind het erg dat dit komt door ouders die hun kind dan wel graag zien maar de verantwoording missen. en ik denk dat ik nog altijd mijn mening mag zeggen zolang het op een beleefde manier is of niet soms? en je kan dan respect hebben voor mensen om voor het kind te gaan ook al komt het totaal niet gelegen maar ga je dat ook zeggen als blijkt dat het niet zo denderend gaat met het kind later.... er zitten er zo genoeg in pleeggezinnen en tehuizen hoor maar daar mag natuurlijjk niks over gezegdt worden.
ja daar heb je gelijk in! Maar dat weet je bij voorbaat natuurlijk nog niet. Ik zou niet suggereren dat het 'express' een ongelukje is. Ach ja ik heb ook last van de hormonsters dus beetje fel
snap ik wel hoor emma daarom dat ik in de eerste post ook zet van dat het mischien wat hard overkwam en nee je weet het niet op voorhand en ik hoop van harte dat het ook zo niet loopt maar heb al zoveel te maken gehad met zo'n kindjes dat ik mischien ook wel wat bevooroordeelt ben
maar goed, snap de bijdrage van deze opmerking niet zo, klinkt een beetje alsof men moet vinden dat jij zieliger bent dan de TS?! zwanger worden doe je nog altijd zelf en je bent er samen bij. of het door de pil heen is of niet. er zijn vast zat vrouwen die niet eens op een studentenkamer kunnen verblijven, zijn die weer zieliger......