Ik moet dit even van mij afschrijven. Ik ben namelijk even flink gefrustreerd met mijn huisarts en ben het totaal niet eens met zijn aanpak: Ik ben nu 21 weken zwanger. Met 10 weken had ik sterk het gevoel dat ik wel eens blaasontsteking zou kunnen hebben. Ik had geen klachten, behalve misschien dat ik mijn urine al zo'n 2-3 weken vreemd vond ruiken. Maar iets vertelde mij dat ik even een plasje moest inleveren. Iedereen in mijn omgeving vond dat maar onzin, maar ik negeerde hen en ging af op mijn instinct. En voila: een flinke blaasontsteking kwam uit het urine onderzoek! Een kweek bevestigde dit. Achteraf was mijn verloskundige maar wat blij dat ik toch een plasje had ingeleverd, want zo'n flinke blaasontsteking was niet best. Zeker aangezien ik in week 7-9 een aantal keren bloedverlies had gehad, wat dus nu verklaard kon worden door die blaasontsteking. Sindsdien lever ik, op advies van de verloskundige, elke 2-3 weken een plasje in. Elke keer moet ik de huisarts assistente weer uitleggen dat, ook al heb ik op dat moment geen klachten, mijn verloskundige dit toch graag wilt. Want ja, de vorige keer had ik ook geen klachten, maar heeft die blaasontsteking zich toch erg snel ontwikkeld. Uiteindelijk krijg ik toch altijd weer mijn zin en doet de huisarts assistente het standaard urine onderzoek. Sinds die ene keer blaasontsteking is er niks meer uit het urine onderzoek gekomen: mijn urine is altijd schoon. Laatst vroeg mijn verloskundige of ook uit de kweken dan steeds niks kwam. Kweken? Daar had ik niks van gehoord. Ik belde het na, maar de huisarts assistente zei dat ze nooit kweken hebben gemaakt van mijn schone urine, omdat daar dus geen bijzonderheden uit kwamen. Ze zei, dat ze alleen kweken maken wanneer er uit het urine onderzoek iets komt óf wanneer er onverklaarbare klachten zijn. Opzich geen probleem, dacht ik, want de huisarts weet vast wel waar hij mee bezig is. Als dit hun protocol is, dan zal dat wel voor een goede reden zijn. Nu mijn probleem: Sinds de laatste keer dat ik weer eens een plasje inleverde (was schoon met 19 weken) heb ik klachten gekregen: Ik heb pijn in mijn onderbuik, pijn tijdens het plassen, vaak (pijnlijke) aandrang, ik plas steeds maar kleine beetjes en soms vind ik mijn urine een beetje vreemd ruiken. Dus leverde ik gister (21 weken) op advies van de verloskundige weer een plasje in, met de verwachting dat er vast iets uit zou komen... Nou, niet dus: helemaal schoon! Heel fijn natuurlijk, maar mijn klachten dan? Hmmm, ja dat was wel een beetje vreemd, zei de huisarts. Weet je wat? Je krijgt een ronde antibiotica, dezelfde als de vorige keer! Uhm, oke, dacht ik, da's een beetje overdreven vind je niet? Zomaar met antibiotica rondgooien, terwijl er niks uit de test kwam? Kunnen we niet eerst de kweek afwachten? Oh, er wordt geen kweek gemaakt?? Waarom niet? Tja, omdat er niks uit het urine onderzoek kwam... Okee, begrijp ik dit goed? Mijn huisarts wilt mij doodleuk antibiotica geven omdat ik onverklaarbare klachten heb, maar wilt geen kweek maken? Zou dit niet andersom moeten zijn?? Ik heb gister meteen aangeven dat ik het niet eens was met deze aanpak en dat ik toch écht eerst een kweek wil voordat ik (onnodig) aan de antibiotica ga. Oh, dan zou ik even wat nieuwe urine moeten brengen voor die kweek, want het andere plasje is al weggegooid... Dus vannochtend heb ik weer een plasje ingeleverd. Net bel ik even op om zeker te maken dat dit plasje wél echt op kweek wordt gezet... Krijg ik doodleuk te horen dat de huisarts heeft besloten dat het onnodig is om de urine op kweek te zetten, omdat er toch niks uit het urine onderzoek kwam... AAAAAAARGGHHH!! Dus heb ik nog eens uitgelegd dat, door mijn onverklaarbare klachten, het toch écht nodig is om die kweek te maken, zodat de verloskundige eventuele bijzonderheden met mijn blaas écht kan uitsluiten. Oh, nou dan zou de assistent nog wel even gaan overleggen met de huisarts en wordt ik vanmiddag weer terug gebeld erover. Ben ik nou gek??? Het is toch ongeloofelijk dat een huisarts bereid is om, na een negatief urine onderzoek maar wel aanwezige klachten, antibiotica voor te schrijven, maar niet bereid is om de urine op kweek te zetten?
Wat een onnozel gedoe ( van hun he) is toch geen moeite om uit voorzorg bij een zwangere vrouw het in de gaten te houden? Gaat t van d'r lunch pauze af ofzo
Dat is inderdaad wel een beetje raar.. bij ons wordt er sowieso een kweek gedaan als je zwanger bent en een plasje brengt, of er nou iets uit het strippen (1e onderzoek) komt of niet.
Dat is volgens mij ook het landelijke protocol. Waarschijnlijk keek mijn verloskundige daarom raar op toen ik haar vertelde dat mijn urine steeds niet op kweek werd gezet...
Lijkt op mijn verhaal. Ik had ook aan de lopende band blaasontstekingen en pijn. Maar een keer is er echt een blaasontsteking geconstateerd maar een kweekje, ho maar. Zware antibiotica genomen omdat de infectie oversloeg naar mijn baarmoeder en nieren (vanwege te lang gewacht met constateren ). Pas na een ziekenhuisopname hebben ze een kweek gedaan en daar bleek uit dat ik een GBS bacterie had en uiteindelijk ben ik prematuur bevallen. Volgende keer zet ik dus gewoon die piep assistenten en huisarts op hun plek, ik betaal me scheel aan die pieping ziektekostenverzekering elke maand en dan is een kweekje te veel gevraagd. Er zijn trouwens ook kweekjes die je thuis kan doen, moet je maar even googelen.
Heel raar. Mijn urine was de eerste en enige keer dat ik het deze zwangerschap heb ingeleverd schoon en werd ook nog op kweek gezet om alles uit te sluiten...
Ook hier moet er standaard een urinemonster op kweek gezet worden als je zwanger bent en urine inleverd.
Gelukkig gaat het niet overal zo en werken niet overal piep-assistenten Ik ben zelf huisartsassistente en wij kweken inderdaad urine van zwangeren altijd. JUIST als er niets of iets onduidelijks uit de sneltest komt. Op het aanvraagformulier vragen wij om een specifieke bacterie-kweek inclusief GBS (die testen ze niet standaard mee bij een urinekweek in het laboratorium). Daarnaast vragen wij het laboratorium altijd om een zg. resistentiebepaling, dus voor welke antibiotica de gevonden bacterie gevoelig is, zodat er niet "rondgestrooid" wordt met antibiotica maar specifiek de gevonden bacterie bestreden wordt. Wij gaan er vanuit dat de verloskundige zo'n advies om iedere keer te controleren niet geeft als het niet nodig is. Maar het gaat idd niet altijd zo. Ik heb toevallig momenteel zelf voor de eerste keer in mijn leven blaasontsteking. Erg vage klachten: vaak plassen en had veel meer harde buiken dan normaal. Meer niet. Had op mijn werk een sneltest gedaan en die doorgebeld aan mijn eigen huisarts, op grond daarvan behandeld + kweek.
Hier ben ik dus best bang voor. Dat door de nalatigheid van artsen mijn kind in gevaar komt. Het is al gebleken dat blaasontsteking bij mij geen klachten veroorzaakt, zelfs wanneer dit een zware blaasonsteking is. Ik ben verder ook helemaal niet bekend met blaasontsteking, dit was de eerste keer ooit dat ik het had. Maar ondertussen voel ik wel allerlei soorten buikpijnen tijdens deze zwangerschap. Weet ik veel welke nou normaal zijn, en welke eventueel een teken kunnen zijn dat er iets aan de hand is Daar vertrouw ik erop dat artsen dit wel zouden weten. Maar de huisarts is er blijkbaar niet van onder de indruk, als hij niet eens bereid is om een kweek te maken. En de verloskundige kan alleen maar zeggen dat ik mijn urine moet laten controleren, en als daar niks uitkomt dat het allemaal wel normaal moet zijn. Maar ja, als mijn urine dan niet (goed genoeg) gecontroleerd wordt, dan weten we nog niks! :x Die ene keer dat mijn urine wel op kweek is gezet (met blaasontsteking), kwam eruit dat er enorm veel Enterococcus faecalis bacterien in mijn blaas zaten. Een hele normale oorzaak van blaasontsteking dus. Van GBS heb ik begrepen dat deze meestal niet in het standaard urine onderzoek (dipstick) wordt gedetecteerd, toch? Die kan je alleen zien in een kweek? Het feit dat mijn blaasontsteking-kweek geen GBS liet zien, kan ik er dan ook vanuit gaan dat ik geen drager ben van GBS?
Nou, mijn gezeur heeft gewerkt! De huisarts assistente heeft net terug gebeld: Mijn urine wordt op kweek gezet en ik kan over een week bellen voor de uitslag. Ik heb het nog even gevraagd en mijn huisarts assistente zei dat zij ook vragen om de specifieke soorten bacterien die gevonden worden te categoriseren en te testen met welk antibiotica die het beste "dood" gaan (haar woorden, niet de mijne, haha). Dat klinkt dus precies zoals jij het ook beschrijft. Maar toen ik vroeg of er ook specifiek naar GBS gekeken zou worden, wist ze niet eens waar ik het over had. Ik heb haar uitgelegd dat deze bacterie veel voorkomt bij zwangeren en dat een standaard urinekweek GBS meestal niet meeneemt in het onderzoek. Het enige dat zij mij kon vertellen is dat op het aanvraagformulier niet de mogelijkheid is om specifieke bacteriesoorten aan te kruisen, dus dat zij niet wist of GBS meegetest zou worden of niet. En volgens haar zou de huisarts zelf het hoogst waarschijnlijk ook allemaal niet weten...
Klopt, kun je alleen in een kweek zien. Nee het sluit het dragerschap niet uit. Mijn eerste kweek was negatief voor GBS en die na de ziekenhuisopname positief.
Mijn toenmalige assistente zei: "GBS, wat is dat nou voor iets, nee daar heb ik werkelijk nog nooit van gehoord. Volgens mij doen ze dat niet hoor!" :/
En als je HA niet meewerkt? Kan de VK je dan niet eventueel doorsturen naar het ziekenhuis voor een kweek? Ik ben gelijk doorgestuurd naar het ziekenhuis. Maar dat komt waarschijnlijk omdat ik al eens drager was van het GBS bacterie.
Kun je niet voortaan een briefje voor het Zh krijgen en dat in het lab daar je urine onderzocht en op kweek wordt gezet? Ik heb een medische indicatie en een nier en ben daarom onder controle bij de gyn in het zh en krijg iedere twee weken een briefje voor het zh. Wat raar dat de assistente niet weet wat GBS is?! Vind overigens dat het een standaard onderzoek voor zwangeren moet zijn....
Euh, ik wil geen verwarring of tweestrijd zaaien, maar GBS schrijven wij er altijd gewoon bij: "Gravida (=zwanger) .... weken, kweek incl Groep-B-streptokokken svp " wordt nooit moeilijk over gedaan door het lab. Ik hoop dat er bij mijn eigen kweek geen GBS uit komt, maar gezien de heftige gevolgen die GBS kan hebben vind ik ook dat het standaard getest zou moeten worden. Kennis van me heeft 2x op de IC gelegen hierdoor
Pfff, wat raar zeg. GBS is al sinds 1970 bekend in Nederland. Maar blijkbaar lopen er dus in ieder geval 2 huisarts assistentes in Nederland rond die nog nooit van GBS hebben gehoord. En dat terwijl 20% van de vrouwen drager is... Hmm, ik heb sterk het vermoeden dat bij mijn kweek niet naar GBS gekeken zal worden. Als ik het zo hoor van mijn huisarts assistente zal het gewoon een standaard kweek onderzoek worden namelijk. Ik zit me nu echt af te vragen of ik ergens deze zwangerschap een keer moet vragen naar een GBS kweek, om te kijken of ik drager ben. Maar hoogst waarschijnlijk wilt mijn huisarts dit toch niet doen (als ik al zo'n moeite moet doen om een normale kweek voor elkaar te krijgen...). En zelfs als ik al drager ben, dan wilt dat dus blijkbaar niet zeggen dat de GBS ook echt gevonden word in de kweek op dat moment... Trouwens, de huisarts assistente zei ook nog dat het echt niet nodig is om een kweek te maken nu (ook al gaan ze het dus wél doen gelukkig), omdat het standaard urine onderzoek nagenoeg alles al uitsluit. Ze zei dat als het urine onderzoek zegt dat je urine schoon is, dat een kweek dit ook zal zeggen, en dat daarom een kweek dus helemaal niet nodig zou zijn. Ik kon er dus écht vanuit gaan dat een "schoon" resultaat van het urine onderzoek betekende dat er niks aan de hand is... Is dit echt zo?? Ik bedoel, de GBS laat al een uitzondering zien, dus ik ben echt niet overtuigd van deze stelling
Aangezien ik op een lab werk zal ik je laatste vraag even beantwoorden. Wat ze bij de huisarts doen is voornamelijk kijken naar of er witte bloedcellen (leucocyten) én nitriet in je urine zit. Dat laatst genoemde is het afvalproduct van bacteriën waarmee je dan bewijst dat er idd bacteriegroei plaatsvindt en dus een infectie. Nu is het zo, dat wanneer er geen nitriet wordt gevonden, er standaard vanuit wordt gegaan dat er geen blaasontsteking is. Dit hoeft dus niet zo te zijn, omdat er ook bacteriën zijn die geen nitriet als afvalproduct produceren maar wel degelijk een infectie veroorzaken. Dat is dan ook de reden dat ze bij zwangeren dit risico niet nemen en standaard een kweek inzetten bij een negatieve strip maar wel (vage) klachten. Overigens kan een huisarts de urine ook zelf op kweek zetten maar niet elke huisarts beschikt over een broedstoof. Dus dat beleid kan verschillen..
Aha... Heeft bij ons niks met een zwangerschap te maken, maar de kinderarts van Finley vertelde mij hetzelfde verhaal. Finley heeft namelijk bij 5 weken oud een ernstige urineweginfectie gehad waarvoor hij ook een week in het ziekenhuis heeft gelegen. Sindsdien onder controle van de kinderarts. In december kreeg hij wederom een urineweginfectie (blaasontsteking). Uit de gewone test van de huisarts kwam niks, dus daarom hebben ze het gezien zijn voorgeschiedenis maar op kweek gezet. Daar kwam dus wel wat uit waar hij antibioticum voor heeft gekregen. Alleen....onze kinderarts vond dit maar onzin. Want als er uit de eerste test niks kwam, dan hadden ze ook geen kweek hoeven doen en hem ook geen antibioticum voor hoeven schrijven . Met andere woorden: hetgeen uit de kweek kwam, was dus onzin? Ontopic: Mijn huisarts zet ook standaard de urine van vrouwen op kweek bij vermoeden van een blaasontsteking, ookal blijkt er niks uit de eerste test.
Huisartsen en zwangere vrouwen.. Grrrrr. Ze hebben me tijdens m'n eerste zwangerschap afgescheept dat ik wel een griepje zou hebben, want het ging rond. Ik had hoofdpijn en hoge buikpijn. Omdat mijn man het niet vertrouwde en ik echt niet lekker was, heeft hij het ziekenhuis gebeld. Wat???!!! Direct komen: vermoeden van HELLP! Moest blijven en binnen 3 dagen bevallen.