Mijn moeder heeft me wel verteld dat ze, toen ze van mij in verwachting was, niet meer tegen enge films kon. Ze woonde in die tijd in Amsterdam en ze ging graag naar de bioscoop met mijn vader, maar nadat ze zwanger was, heeft ze alleen nog maar lachfilms gekeken. Louis de Funès, dat soort werk. Ik heb daar altijd een beetje om gegiecheld. Typisch iets voor mijn moeder. Maar nou keek ik gisteren thuis een aflevering van Family Guy (ja, die tekenfilmserie ja) die gebaseerd was op Poltergeist. Stewie (de baby) zat voor de televisie en ineens kwam er een geest uit de tv. In een tekenfilm dus hè... En ik vond het éng! Ik durfde haast de aflevering niet af te kijken, omdat ik telkens bang was dat er schrikeffecten in zouden zitten. In een tekenfilm! Misschien is het een reactie van mijn lichaam om me te beschermen tegen stress ofzo, ik weet het niet. Maar ik kan dus officieel niet meer tegen enge films (en dat terwijl het me normaal gesproken niet eng genoeg kan zijn). En ik lijk dus veel meer op mijn moeder dan ik dacht. Ben ik nou de enige weirdo wat dit betreft? Belle, schrikkonijntje.
Nee hoor... helemaal niet! Hier nog zo eentje.. Vreemd genoeg is het gebleven sinds ik mama ben... kan er niet meer tegen. Ach, het zal wel een soort beschermingsmechanisme zijn. Maakte me niets uit, keek gewoon wat anders!
ik ga er nu ineens van dromen en dat had ik eerder niet, dus indrukwekkende films nu maar even niet voor mij
Ik kan normaal toch al niet zo goed tegen enge films maar sinds de zwangerschap helemaal niet meer. Ook als de katten een muis meenemen zit ik ongelovelijk te gruwelen, terwijl ik mezelf wel stoer vind, maar dat is helemaal weg (nou IS et ook onwijs goor, zo'n stervende muis bleh)
Wat herkenbaar! Mijn vriend en ik zijn gek op de serie 'Lost' wat toch echt af en toe flink spannend kan zijn. Ik vind het af en toe echt doodeng en kan daarna niet meer zo goed relativeren, iets wat ik vroeger wel goed kon. Ik kan bij iets engs op TV ook echt nog lang doorpiekeren met een onbehaagelijk gevoel. Liz01
Ik heb er ook last van! Ik keek graag naar enge films (met schrikeffecten e.d.) maar sinds ik zwanger ben, zit ik met mn handen voor mn ogen of loop ik erbij vandaan als het me te gek wordt. Ook wat andere dingen betreft merk ik dat ik veel minder kan hebben. We kregen gister kreeft bij het kersteten, en toen ik die beestjes op die schaal zag liggen moest ik spontaan huilen......... heb er dan ook geen hap van genomen.. pffff.. hormonen!
Heel herkenbaar, ik heb er nog steeds last van! Vorige week was ik een horrorfilm aant kijken met zo'n buiksprekerspop, nou ik heb 'm halverwege uitgezet. En ik huil nog altijd veel sneller als vroeger met films, series,... Het mama-gen noem ik het.
of wat dacht je van reclames over dierenmishandeling of kinderen die mishandeld worden zoals no kidding? dan heb ik het niet meer, die moet ik echt wegzappen anders ga ik huilen en kan ik het niet loslaten, eerder kon ik daar ook gewoon naar kijken!
Ik kijk wel enge films maar dan denk ik wel een paar keer zal de kleine het nou voelen als ik bang word
Ik kan nog steeds niets 'engs' kijken, krijg er erge nachtmerries van en die heb ik zowiso al vaak. Ik baal er wel van want ik hou heel erg van series zoals supernatural (niet alleen om de acteurs hoor ).
Oef... Er staat me nog wat te wachten... Ik ben ook dol op Supernatural, en het seizoen is net afgelopen. Maar nou ben ik heel benieuwd of ik er nog tegen kan als het nieuwe seizoen weer begint. Mijn vriend moest trouwens erg lachen toen ik jullie reacties voorlas. Hij zag me al op de bank zitten met mijn handen voor mijn ogen, gillend bij elk schrikeffect. Nou goed, het is kennelijk niet zo vreemd als ik dacht dat ik er ineens niet meer tegen kan. En dat stelt me dan wel weer een beetje gerust. Ik ga gewoon een mietje zijn de komende tijd. Bange Belle.
heb ooit gehoord dat het goed is voor een baby om te merken dat vrij snel na een schikmoment weer ontspanning komt en dat het stresshormoon dus erg schommelt, klinkt voor mij vrij aannemelijk
ik had het ook idd! haha ik dacht dus dat ik de enige was die zo'n 'raar' kwaaltje had. Laatst zat mn man ook een spannende film te kijken nou ik kreeg het er zo warm van en dat terwijl ik niet eens meekeek...keek even om de hoek..zo'n 2 minuutjes mee...
Ik herken het ook. Als in een film de spannende muziek wordt opgevoerd (dus dat je weet dat er iets gaat gebeuren) begint het al..... Als er te veel van die dingen inzitten, kijk ik niet verder, ik kan nu echt niet tegen die plotselinge schrikmomenten. Terwijl ik voor de zwangerschap zo'n ijskonijn was... hoe spannender, hoe beter!
Ik kan er ook echt niet meer tegen! Je staat tijdens de zwangerschap gewoon meer open voor sferen etc. Dus lekker alleen maar goede, mooie en leuke dingen kijken en doen!
Ik kijk nog steeds wel enge films en series en speel ook vechtspelletjes op de playstation, maar sinds ik zwanger ben vind ik het wel veel enger en lijkt het ook wel of ik meer in het verhaal mee ga
Ja herkenbaar! Ik ben normaal gesproken al niet van de enge films, maar nu is t wel heel erg met me gesteld... (schaam) Toen ze in GTST Rene hadden vermoord en hij daarna ieder moment - voor mijn gevoel - kon opduiken... Zat ik steeds met mijn ogen dicht en vingers in mijn oren! (schaam) Hihi, mijn vriend: 'schatje, het is GTST!'. Ja, weet ik , maar ik vind t engggggg.
Hihi, ik ben zelfs gestopt met Mario Kart op de Wii. Maakte me zo druk als ik niet won , de adrenaline gierde door mijn lijf! Leek me voor de beeb ook niet echt gezond, dus maar gestopt met karten.
hoi! Ik ben sowieso erg schrikkerig sinds ik zwanger ben, als iets valt of als de bel gaat zit ik al half op de kast. had laatst een film gekeken, max payne, ging over enge vogelmensen die moorden pleegden.. en ja hoor.. was drama 's nachts! ik droomde dat ik niet meet naar buiten kon omdat ze me anders konden pakken! heb laatst ook hele nacht gedroomd over een stuk appeltaart, dat was dan wel weer leuk! moest gisteren ook weer eens huilen bij ET.. dat vind ik nog veel erger nu.. de polar express werd echt een drama! haha.. veel succes met zoetsappige films kijken! monique
herkenbaar. ik heb laatst een hele nacht nachtmerries gehad na het kijken van Peter R. de Vries... dus ook hier: geen enge films/tv-series (CSI, Bones etc.) meer. kan er haast onpasselijk van worden, en heb er erna gewoon last van (niet slapen, zwetend wakker worden en weten dat je eng hebt gedroomd net). kijk hier dus alleen vrolijke, onschudige dingen. wat trouwens érg trekt nu: huis-opknap-programma's. misschien omdat we met de babykamer bezig zijn? zwanger zijn is soms écht heel raar.