Hoi meiden, Even een vraagje voor de zwangeren onder ons: Wie heeft er een of meerdere curretages gehad en is nu weer zwanger? Ik heb ben op 26 juni en 3 juli (restweefsel) gecurreteerd en nu in de tweede ronde. Mijn zwangerschap was het de eerste ronde raak. Ik weet dat het heel normaal is dat het zomaar een half jaar duurt voordat je zwanger raakt. Dat is volgens mij gebruikelijker dan dat het de eerste ronde raak is, maar ondanks dat ik dit weet, neemt het mijn zorgen niet weg dat er misschien iets niet goed zit na de curretage en is het verlangen om weer zwanger te zijn zo ontzettend groot. Ik ben benieuwd naar ervaringen op dit gebied. Liefs
ik ben op 2de kerstdag 2008 gecurreteerd en toen niet meer zwanger geraakt tot 2010, toen weer mis gegaan en op oudjaarsdag gecurreteerd, nu ben ik meteen weer zwanger geworden en over week of drie zal kleine meid gehaald worden...
Jeetje dat heeft dan wel weer een tijdje geduurd na de eerste. En wat een nare timing ook zo rond de feestdagen steeds .. Gelukkig mag je nu bijna een beebje in je armen sluiten. Succes nog even met de laatste weken!
ik heb 2 december een curretage gehad en had 6weken later een positieve test ...en zie....nu ruim 38 weken zwanger!
Ik ben begin maart gecuretteerd, en had eind juni weer een positieve test in handen. Dat was de tweede serieuze ronde. (1e maand hersteld, 2e maand vruchtbare dagen gemist...)
O, en stom genoeg begon ik me ook alweer een beetje zorgen te maken... (de eerste 2 zwangerschappen was ik namelijk in de 2e en de 1e ronde zwanger....)
Nou meiden, dit doet me goed om te lezen! Bedankt voor jullie reacties! @Ukkie2: succes met de laatste loodjes! @Anna 27: we zijn ook een beetje verwend door onze snelle zwangerschappen. Maargoed, fijn als een beebje ook blijft plakken dan!
Ik werd ook meteen weer zwanger na een curettage. Kindje is intussen bijna 5. Ik heb wel een heel heftige zwangerschap gehad met veel bloedverlies. Er werd vermoed dat het baarmoederslijmvlies door de curettage niet dik was geweest en het kindje dus min of meer in de wand innestelde. Bovenop een ader. Waardoor ik de eerste weken regelmatig heftige bloedingen had. Maar het is dus allemaal goed gekomen...
Jeetje wat een heftig verhaal! Ik ga voor je duimen dat deze zwangerschap mag blijven. Bedankt voor je reactie.
Ik!! 11 januari gecurreteerd, 30 januari restweefsel gecurreteerd. 1 maand rust ingelast, en de maand erna weer zwanger (inmiddels 27 weken...) Mijn eerste zwangerschap was ik ook direct zwanger. Ik snap dat je je heel erg onzeker voelt. Ik heb exact hetzelfde gehad. Ik ga ook zeker niet tegen je zeggen dat "loslaten" de oplossing is.. Het is namelijk allemaal nogal wat. Je moet echt weer even het vertrouwen in je eigen lijf terugkrijgen! Het vergelijken met anderen kan heel hoopgevend zijn (heb ik ook gedaan hoor!), maar probeer jezelf er niet gek mee te maken. Ieder lijf werkt anders.. Ik voel heel erg met je mee omdat ik uit ervaring weet dat een nieuwe zwangerschap voor je gevoel een hoop "oplost". De onzekerheid van je lijf, en natuurlijk de intense wens van het opnieuw zwanger zijn. Toch is het volgens mij ook belangrijk om de rust in je hoofd terug te vinden. Ik wens je heel veel succes en liefs! En hoop voor een wonder in jou buik!
Hoi Maartt, Bedankt voor je reactie! Ik heb er helemaal geen melding van gekregen en las je bericht dan ook vandaag pas 'toevallig'. Wat 'grappig' dat het bij jou grotendeels precies hetzelfde gelopen is. Ik moet zeggen dat ik er totaal onbevangen inging toen ik met de pil stopte. Ik had zelfs een aversie tegen vrouwen die ovulatietesten gebruikten. Vond dat zo'n onzin. En nu... ik denk aan niets anders dan zwanger worden, heb deze eerste echte ronde na een rustronde ovulatietesten gebruikt, en heb nu zelfs al vroeg getest met negatief resultaat als gevolg. Nooit gedacht dat ik op dit punt zou geraken. Ik weet ook dondersgoed dat deze gespannenheid uiteindelijk eerder averechts gaat werken. Ik heb dan ook stellig voorgenomen om aankomende ronde geen vroege testen in huis te halen. Moet zeggen dat het tot een week voor mijn NOD goed ging, was er redelijk nuchter onder. Maar nu de datum nadert, word ik steeds gestresster. Het is idd dat je het vertrouwen in je lichaam kwijt bent. Ik hoop dit dan ook snel weer terug te krijgen. Ik stelde de vraag hier op het forum omdat ik bang was dat er definitieve schade aangericht zou zijn (ben de tweede keer op vakantie in Turkije geopereerd met alleen een plaatselijke verdoving en heb heel veel pijn gehad). Ook al is ieder lichaam anders, het doet me goed om te lezen dat de meeste vrouwen toch weer snel zwanger zijn geworden. Maar goed, ik kan niet anders dan afwachten .
Hoi meiden, Bedankt voor jullie reacties. Ik ben één keer ongesteld geworden na de curretages. De tweede (eerste echte) ronde niet meer ongesteld geworden en nu, na een paar dagen positieve testen durf ik wel, heel voorzichtig, te zeggen dat ik weer zwanger ben. Ik ben heel blij en dankbaar dat mijn lichaam weer werkt en ik zo snel weer zwanger ben, maar durf nog niet echt aan de toekomst te denken. Ben, gezien mijn eerdere, verse, ervaring ergens toch wel bang dat het weer fout gaat, ook al weet ik dat het de grootste kans is dat een zwangerschap goed verloopt aangezien ik jong en gezond ben.
TS wat fijn dat je weer zwanger bent!! Ik herken je onzekerheid (ik had bij de eerste echo op 10+3 een vruchtje van 8+3 en geen kloppend hartje en ben de volgende dag al gecuretteerd omdat ik 11 dagen later ging trouwen). Ik heb toen twee keer een extreem korte cyclus zonder eisprong gehad en de derde keer was het gelijk raak! Ik ben vandaag 12 weken (volgens de termijnecho, maar ik weet wanneer ik mijn eisprong had dus eigenlijk ben ik vrijdag pas 12 weken). Ik begin nu pas met genieten (dat werd na iedere goede echo een stukje beter hoor maar ik heb steeds bloedverlies gehad, dan weer bruin dan weer lichtroze dus dat helpt ook niet echt). Die eerste weken kruipen voorbij... De kans dat het nu weer niet goed gaat is zoveel kleiner dan de kans dat het gewoon goed gaat!! Probeer dat voor ogen te houden. Ik kan je niets zeggen waardoor jouw onzekerheid verdwijnt, maar ik wens je heel veel succes en hoop dat de eerste weken een beetje snel voorbij gaan voor je en dat je over een paar weken een hele mooie echo hebt!
Wat ben ik blij voor jou gefeliciteerd!!! Oja en de angst heeeeel herkenbaar... Bij mij ging de knop om na de 12 weken, heb ik mezelf ook verplicht want genieten is belangrijk . Ik hoop op een mooi gezond klein mensje in jou armen over 8 maanden!
@85Eva, ik heb even meegelezen bij jullie. Ik ben eind juli gecuretteerd bij 10 weken. Vruchtje was ook gestopt met groeien en geen hartslag meer . Ik ben inmiddels ook weer zwanger, maar herken je onzekerheid. Het begin van de zwangerschap verliep ook niet volgens het boekje (eerst 3 dagen bloedverlies gehad, week daarna bloedverlies met stolsels, lijkt een beetje op jouw verhaal Fipo), maar heb gisteren weer echo gehad en hebben het vruchtje gezien ! Moet volgende week woensdag weer terugkomen en dan kunnen ze ws bepalen hoe ver het is. We denken nu tussen de 6 en 7 weken. Ik probeer er van te genieten, maar heb ook zeker mijn onzekere momenten! Ben zo bang dat het weer fout zal gaan.. Ik wens je heel veel sterkte met vertrouwen hebben!! Hopelijk komt het allemaal goed!